درب باز می‌شود و فرمانده بزرگ جبهه مقاومت وارد می‌شود. با همان لبخند همیشگی با یکایک افراد احوالپرسی می‌کند دقایقی به گفتگوی خودمانی سپری می‌شود تا اینکه حاج‌قاسم جلسه را رسماً آغاز می‌کند.

متنی که در زیر می‌خوانید روایتی است از آخرین روز حضور سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در دمشق.

پنج‌شنبه (۹۸/۱۰/۱۲) ساعت ۷ صبح دمشق با خودرویی که دنبالم آمده عازم جلسه می‌شوم، هوا ابری است و نسیم سردی می‌وزد.

ساعت ۷:۴۵
صبح به مکان جلسه رسیدم. مثل همه جلسات تمامی مسئولین گروه‌های مقاومت در سوریه حاضرند.

ساعت ۸ صبح
همه با هم صحبت می‌کنند… درب باز می‌شود و فرمانده بزرگ جبهه مقاومت وارد می‌شود. با همان لبخند همیشگی با یکایک افراد احوالپرسی می‌کند دقایقی به گفتگوی خودمانی سپری می‌شود تا اینکه حاج‌قاسم جلسه را رسماً آغاز می‌کند… هنوز در مقدمات بحث است که می‌گوید؛ همه بنویسن، هرچی می‌گم رو بنویسین!

همیشه نکات را می‌نوشتیم ولی این بار حاجی تاکید بر نوشتن کل مطالب داشت.. گفت و گفت… از منشور پنج سال آینده… از برنامه تک‌تک گروه‌های مقاومت در پنج سال بعد… از شیوه تعامل با یکدیگر… از… کاغذها پر می‌شد و کاغذ بعدی…

سابقه نداشت این حجم مطالب برای یک‌جلسه. آنهایی که با حاجی کار کردند می‌دانند که در وقت کار و جلسات بسیار جدی است و اجازه قطع کردن صحبت‌هایش را نمی‌دهد، اما پنج شنبه اینگونه نبود… بارها صحبتش قطع شد ولی با آرامش گفت؛ عجله نکنید، بگذارید حرف من تموم بشه….

ساعت ۱۱:۴۰ ظهر
زمان اذان ظهر رسید با دستور حاجی نماز و ناهار سریع انجام شد و دوباره جلسه ادامه پیدا کرد!.

ساعت ۳ عصر
حدود هفت ساعت! حاجی هر آنچه در دل داشت را گفت و نوشتیم.

پایان جلسه… مثل همه جلسات دورش را گرفتیم و صحبت‌کنان تا درب خروج همراهیش کردیم. خوردویی بیرون منتظر حاجی بود.

حاج قاسم عازم بیروت شد تا سید حسن نصرالله را ببیند….

ساعت حدود ۹ شب
حاجی از بیروت به دمشق برگشته شخص همراه‌ش می‌گفت که حاجی فقط ساعتی با سید حسن دیدار کرد و خداحافظی کردند.

حاجی اعلام کرد امشب عازم عراق است و هماهنگی کنند سکوت شد… یکی گفت؛ حاجی اوضاع عراق خوب نیست، فعلاً نرین! حاج‌قاسم با لبخند گفت؛ می‌ترسین شهید بشم! باب صحبت باز شد و هرکسی حرفی زد شهادت که افتخاره، رفتن شما برای ما فاجعه‌ست! حاجی هنوز با شما خیلی کار داریم …

حاجی رو به ما کرد و دوباره سکوت شد، خیلی آرام و شمرده‌شمرده گفت: میوه وقتی می‌رسه باغبان باید بچیندش، میوه _رسیده اگر روی درخت بمونه پوسیده می‌شه و خودش میفته! بعد نگاهش رو بین افراد چرخاند و با انگشت به بعضی‌ها اشاره کرد؛ اینم رسیده‌ست، اینم رسیده‌ست….

ساعت ۱۲ شب
هواپیما پرواز کرد. ساعت ۲ صبح جمعه خبر شهادت حاجی رسید. به اتاق استراحتش در دمشق رفتیم کاغذی نوشته بود و جلوی آینه گذاشته بود…

منبع: خبرگزاري مهر-ستادلشكر فاطميون

وجود مبارك فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در آن خطبه فدكیه و خطبه ‌ای كه در مسجد ایراد كردند، بعد از شهادت به توحید و بعد از اینكه ذات اقدس الهی را به عظمت ذكر كردند كه خدای سبحان به وحدانیت خود شهادت می ‌دهد، می ‌فرماید من هم شهادت می ‌دهم به وحدانیت ذات اقدس الهی، این كلمه «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» را خدای سبحان معارفی برای او قرار داد «جُعِلَ‏ الْإِخْلَاصُ‏ تَأْوِیلَهَا وَ ضُمِّنَ الْقُلُوبُ مَوْصُولَهَا وَ أَنَارَ فِی التَّفَكُّرِ مَعْقُولُهَا الْمُمْتَنِعُ مِنَ الْأَبْصَارِ رُؤْیتُهُ وَ مِنَ الْأَلْسُنِ صِفَتُهُ وَ مِنَ الْأَوْهَامِ كَیفِیتُهُ»[1] این شهادتی كه صدیقه كبری (سلام الله علیها) می‌ دهد كه من شهادت می‌ دهم به وحدانیت خدا، ناظر به همان است كه در اوایل سورهٴ مباركهٴ «آل عمران» شهادت «أُولُوا الْعِلْم» را ذات اقدس الهی در كنار شهادت خود ذكر كرد.

این بیان نورانی از امام سجاد (سلام الله علیه) بارها به عرضتان رسید كه خدای سبحان برای بزرگداشت مقام علم و عالمان دین، نام عالمان دین را در كنار نام خود ذكر می‌ كند، می ‌فرماید ﴿شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ﴾،[2] در آن بیان نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) آمده است كه ذات اقدس الهی برای حرمت نهادن به عالم و عالم اسامی علما را در كنار نام فرشته‌ ها و این دو را در كنار نام خود مطرح می‌ كند،[3] می‌ فرماید خدا به وحدانیت شهادت می ‌دهد یك، ملائكه به وحدانیت خدا شهادت می ‌دهند دو، «أُولُوا الْعِلْم» ـ عالمان دین ـ به وحدانیت شهادت می‌دهند سه، ﴿شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ﴾، آن‌گاه صدیقه كبری (سلام الله علیها) به عنوان بارزترین مصداق «اولوا العلم» شهادت به وحدانیت می ‌دهد، همان طوری كه ملائكه شهادت می ‌دهند و همان طوری كه ذات اقدس الهی در مقام ظهور فعل شهادت می ‌دهد؛ بعد فرمود راه های فراوانی این كلمه «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» دارد، اگر كسی اهل اخلاص بود به حقیقت «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» نزدیك شد، بازگشت این «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» عود و رجوع این «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» تأویل و ارجاع این «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» به اخلاص است «جُعِلَ‏ الْإِخْلَاصُ‏ تَأْوِیلَهَا وَ ضُمِّنَ الْقُلُوبُ مَوْصُولَهَا». اگر این معرفت را شما بخواهید به دل راه بدهید، دل با او صله و رابطه دارد، تنها مفهوم نیست كه ذهن بفهمد، بلكه واقعیت است كه ذهن خود را به او متصل می ‌كند؛ از نظر بحث های حكمت و كلام هم اگر كسی درباره كلمه طیبه «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» و علائم توحید، ادله توحید و آثار توحید بحث كند، افكار نورانی و روشنی پیدا می‌كند؛ هم از نظر مسائل عقلی و علمی روشن می ‌شود، هم از نظر مسائل قلبی و شهودی و یافتن به جایی وصل می ‌شود و هم بازگشت ‌اش اخلاص است «جُعِلَ‏ الْإِخْلَاصُ‏ تَأْوِیلَهَا وَ ضُمِّنَ الْقُلُوبُ مَوْصُولَهَا وَ أَنَارَ فِی التَّفَكُّرِ مَعْقُولُهَا».

[1]. الإحتجاج، الطبرسی، ج1، ص98.
[2]. سوره آل عمران، آیه18.
[3]. بحارالانوار، ج1، ص180.

ايت الله جوادي املي دامت بركاته

نگاهی به حیات علمی مرحوم آیت‌الله سیدهاشم رسولی محلاتی

حوزه/ یکی از رموز موفقیت آیت‌الله رسولی محلاتی در بدست آوردن این همه توفیقات در عرصه‌های مختلف دینی، علمی و تبلیغی، داشتن نظم در زندگی بود، او هیچگاه وقت خود را به بطالت نمی‌گذراند و برای هر دقیقه و ساعت برنامه منظم داشت، اُنس او با قرآن فوق‌العاده بود، شب‌ها زود استراحت می‌کرد و در عوض از نیمه شب بیدار بود.

«إِنَّمَا یخْشَی‌الله مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ.» (سوره فاطر، آیه ۲۸)

براستی از میان بندگان خدا تنها علماء و دانشوران هستند که ترس و خشیت الهی را در دل دارند.

در توصیف علم و دانش و طلب علم در بیان پیامبراکرم(ص) و ائمه هدی(ع) سخن بسیار است، پیامبر گرامی فرمودند: «کُنْ عَالِماً أَوْ مُتَعَلِّماً أَوْ مُسْتَمِعاً أَوْ مُحِبّاً لَهُمْ وَ لاَ تَکُنِ اَلْخَامِسَ فَتَهْلِکَ» یعنی دانشمند باش یا دانشجو یا از شنوندگان مباحث علمی باش یا دوستدار اهل دانش باش و غیر از اینها درحالت پنجمی نباش که هلاک و نابود می‌شوی!

همچنین حضرت امام علی(ع) فرمودند: «لاحجاب بین طالب العلم و الجنه الا الروح، فان خرج الروح دخل الجنه» یعنی میان شخص طالب دانش و بهشت، هیچ حایل و مانعی نیست جز روح، پس چون روح هنگام مرگ از کالبد مادی و جسمی مفارقت کند، شخص وارد بهشت می‌شود!

آیت‌الله سیدهاشم رسولی محلاتی(رض) یکی از شخصیت‌هایی است که علیرغم مسئولیت‌های طولانی در دفتر امام خمینی(قدس‌سره) و رهبری معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی) و یا مسئولیت‌هایی چون نماینده ولی‌فقیه در بنیاد مسکن و یا ریاست شورای سیاستگذاری ائمه جمعه و دیگر مسئولیت‌های خرد و کلان، حقیقتاً یک زندگی و حیات علمی داشت و انتشار بیش از یکصد اثر از ایشان در طول این سالها حاکی از همین حیات علمی است.

ایشان که متولد ۸ اسفند ۱۳۰۸ هستند از سن دوازده‌ سالگی یعنی در سال ۱۳۲۰ وارد حوزه علمیه قم شدند و تا یکسال بعد از تبعید حضرت امام به ترکیه یعنی در سال ۱۳۴۴ از قم به تهران مهاجرت کردند. در مدت زمانی که در قم بودند ابتدا در محضر پدر بزرگوارشان مرحوم آیت‌الله سیدمحمد رسولی محلاتی که از شاگردان مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری بودند، تلمذ کردند و پس از آن رسائل و مکاسب را در نزد مرحوم آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی و کفایه را نیز در نزد مرحوم آیت‌الله مجاهدی تبریزی و همچنین آیت‌الله سیدمحمدباقر طباطبایی سلطانی فرا گرفتند.

سیدهاشم رسولی پس از دروس سطح مدت ۷ سال در درس خارج مرجع بزرگ مرحوم آیت‌الله‌العظمی سیدحسین بروجردی (اعلی‌الله‌مقامه) شرکت می‌کند و همچنین به مدت ده سال در درس خارج فقه و اصول حضرت امام خمینی که صبح‌ها و عصرها در مسجد سلماسی تشکیل می‌شدند، شرکت جستند و هم‌بحث‌های ایشان هم در این سال‌ها بزرگانی چون مرحوم شهید آیت‌الله حاج‌آقا مصطفی خمینی و حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، فضل‌الله محلاتی، ابوالقاسم خزعلی، محمدی گیلانی، سیدجواد علم‌الهدی و دیگران بوده‌اند.

پس از مهاجرت به تهران نیز در درس‌های مرحوم آیت‌الله سیداحمد خوانساری در تهران شرکت می‌کردند و در ایامی هم که بطور کوتاه در نجف اقامت داشتند از محضر درس بزرگانی چون حضرات آیات عظام؛ سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، ابوالقاسم خویی و دیگران بهره بردند.

تألیف، تحقیق، تصحیح متون حدیثی و تفسیری، ترجمه و شرح قرآن کریم و بسیاری از تفاسیر و کتب معتبر دیگر که بالغ بر یکصد اثر علمی است، از ابعاد شخصیت علمی ایشان حکایت دارد.

حضرت امام خمینی در اجازه وکالتی که در سال ۱۳۶۷ به ایشان داده‌اند به مراتب علم و دانش حضرت آقای رسولی اشاره و چنین مرقوم می‌فرمایند:

جناب حجت‌الاسلام آقای حاج سیدهاشم رسولی (دامت افاضاته)

جنابعالی فردی می‌باشید متدین و درست، دانشمندی هستید محقق و بحمدالله تألیفات خوبی دارید، از دوستان باوفا و قدیمی من می‌باشید. سال‌ها در زمینه‌های مختلف زحمت کشیده‌اید، من به جنابعالی علاقه دارم و محبت‌های بسیار شما را فراموش نمی‌کنم از آنجا که به شما اطمینان دارم شما را از طرف خود وکیل نمودم تا در تمامی زمینه‌های شرعی طبق شرع انور عمل کنید، خداوند به شما پاداش خیر دهد. دست خدا به همراهتان. روح‌الله الموسوی الخمینی. ۱/۱۲/۶۷

مرحوم شیخ آقا بزرگ تهرانی صاحب «الذریعه» از آقای سیدهاشم رسولی محلاتی با عناوینی چون: ثقه، معتمد، محقق، مدرس، مورخ و کسی که اکثر عمرش را در راه ترویج شرع مقدس با کوشش و جدیت تمام صرف کرده یاد می‌کند.

آثار علمی آیت‌الله رسولی محلاتی عمدتاً در سه بخش تصحیح متون حدیثی و تفسیری، ترجمه و شرح متون و تألیفات شخصی که بیشتر در تاریخ اسلام و زندگانی ائمه اطهار(ع) و کتب اخلاقی و معارف اسلامی است، شامل می‌شود.

تصحیح تفسیر پنج جلدی «نورالثقلین» اثر فقیه و ادیب قرن یازدهم شیخ عبدالعلی حویزی که یک تفسیر روایی هست ازجمله کارهای علمی ارزشمند آیت‌الله رسولی محلاتی است که به تشویق و راهنمایی مرحوم علامه طباطبایی(رض) صورت گرفت و معظم‌له در سال ۱۳۴۰ تقریظی بر آن مرقوم فرمودند و در آن تقریظ از اقدام جناب آقای رسولی بر تصحیح و تنظیم و آماده‌سازی این تفسیر برای انتشار تقدیر کردند. سبب آشنایی آقای رسولی محلاتی با علامه طباطبایی(رض) مرحوم حاج‌آقا مصطفی خمینی(ره) بودند بطوری که ایشان برای خود بنده نقل کردند: من با علامه طباطبایی ابتدا آشنایی نداشتم ولی با مرحوم حاج‌آقا مصطفی که همدرس و هم‌بحث بودیم روزی ایشان گفت که باید به درس تفسیر جناب علامه طباطبایی برویم و پدرم گفته‌اند که ایشان مرد بزرگی است و باید در درس ایشان شرکت کنم و من هم وقتی شنیدم که استاد ما آیت‌الله خمینی فرزندشان را برای شرکت در درس علامه طباطبایی تشویق و راهنمایی کرده‌اند، من هم در این درس که صبح‌ها در مسجد سلماسی تشکیل می‌شد شرکت می‌کردم و کم‌کم با ایشان بسیار مأنوس شدم بطوری که استنساخ نسخی از تفسیر المیزان را حضرت ایشان به من سپردند.

تصحیح تفسیر مجمع‌البیان اثر مرحوم طبرسی در ده جلد و همچنین تصحیح «تفسیر العیاشی» در ۲ جلد از دیگر آثار علمی و تفسیری است که مرحوم آقای رسولی محلاتی نسبت به احیاء آنها همت گماردند.

تصحیح ده جلد از «مرآة‌العقول» علامه مجلسی در شرح احادیث اصول و فروع کافی، تصحیح کتاب «دارالسلام» مرحوم حاج میرزا حسین نوری در ۴ جلد، تصحیح «کشف‌الغمه» اثر علی‌ابن‌عیسی‌اربلی در شرح حال امامان در ۳ جلد، تصحیح «مناقب آل‌ابی‌طالب» اثر ابن شهرآشوب مازندرانی در فضائل اهل‌بیت(ع) در چهار جلد و تصحیح «اثبات الهداة»

شیخ حر عاملی در ۷ جلد از دیگر کتب حدیثی است که توسط آقای رسولی محلاتی مورد تحقیق و تصحیح قرار گرفت و در مجموعه‌های انتشاراتی قم و لبنان منتشر گردید.

آیت‌الله رسولی محلاتی باتوجه به تسلطی که در ادبیات عرب داشت نسبت به ترجمه کتاب‌ها و آثار ارزشمندی در معارف اسلامی همت گماشت که ترجمه «الارشاد» شیخ مفید، «سیرة‌النبویه» اثر ابن هشام در زندگانی پیامبر(ص)، ترجمه «مقاتل الطالبین» تألیف ابوالفرج اصفهانی، ترجمه صحیفه علویه و تحفه مرتضویه در مناجات‌ها و ادعیه منسوب به امیرالمؤمنین(ع)، ترجمه غررالحکم و دررالکلم که حاوی بیش از یازده هزار حدیث از کلمات قصار امیرالمؤمنین(ع) است و دفتر نشر فرهنگ اسلامی آن را در ۲ جلد منتشر کرده است و همچنین ترجمه کل قرآن کریم به همراه شرح و توضیحی بر بعضی از آیات آن و ترجمه ادعیه و زیارات مفاتیح‌الجنان ازجمله آثار ارزشمند آیت‌الله رسولی محلاتی در بخش ترجمه متون محسوب می‌شود.

در بخش آثار تألیفی، انتشار کتاب‌های تاریخ انبیاء و قصص قرآن در ۲ جلد، زندگانی امیر مؤمنان علی(ع) در ۲ جلد، زندگانی حضرت فاطمه زهرا(س)، زندگانی حضرت امام حسن مجتبی(ع)، زندگانی امام حسین(ع) تدوین خلاصه تاریخ اسلام در ۳ جلد و کتاب تاریخ تحلیلی اسلام در چهار جلد، و تألیف کتاب های: راهنمای بهشت یا بهشتیان از دیدگاه قرآن و حدیث، سخنی درباره دعا، نماز، روز، زکات و قرآن، جنبه‌های اخلاقی و سیره عملی امام رضا(ع)، شرح تألیفات شیخ طوسی و شروح آنها، وصایاالرسول و الائمه، چهل حدیث، گلچینی از سخنان حکمت‌آمیز رسول خدا ائمه‌اطهار(ع)، مبارزه با گناه و کیفر گناه و بالاخره کتابی در شرح آخرین وصیت امیرالمؤمنین در بستر شهادت ازجمله آثار بجا مانده از آیت‌الله رسولی محلاتی محسوب می‌شود.

آیت‌الله رسولی علاوه بر اهتمام در احیاء آثار علمی بزرگان و تدوین کتب ارزشمند، در عرصه تبلیغ و منبر و سخنرانی نیز توفیقات بسیار خوبی داشتند. ایشان در سال ۱۳۴۴ پس از مهاجرت به تهران ابتدا در مسجد امام صادق(ع) واقع در محلّه درخونگاه تهران اقامه نماز داشتند و پس از چندماهی که پدرشان به رحمت خدا رفتند حسب‌الامر آیت‌الله سیداحمد خوانساری و بنا به درخواست اهالی امامزاده قاسم شمیران به آنجا می‌روند و سالیانی طولانی امامت جماعت در آن منطقه را داشتند و پس از انقلاب نیز در مسجد فرشته تهران به طور سه وقت اقامه نماز جماعت داشتند و حداقل دو بار کل قرآن کریم را در مسجد برای مستمعین تفسیر کردند و انجام مسافرتهای تبلیغی و شرکت در همایش‌های علمی، حوزوی و فرهنگی از دیگر فعالیتهای مؤثر آیت‌الله رسولی محلاتی در عرصه تبلیغات دینی بود.

یکی از رموز موفقیت آیت‌الله رسولی محلاتی در بدست آوردن این همه توفیقات در عرصه‌های مختلف دینی، علمی و تبلیغی، داشتن نظم در زندگی بود، او هیچگاه وقت خود را به بطالت نمی‌گذراند و برای هر دقیقه و ساعت برنامه منظم داشت، اُنس او با قرآن فوق‌العاده بود، شب‌ها زود استراحت می‌کرد و در عوض از نیمه شب بیدار بود و به مطالعه و نوشتن و عبادت و قرآن و نماز تا اذان صبح مشغول بود و پس از آن به مسجد برای اقامه نماز می‌رفت و سپس برای انجام مسئولیت‌هایش به بیت رهبری می‌رفت و دوباره به مسجد برای اقامه نماز جماعت ظهر و عصر می‌آمد و پس از استراحتی مختصر به مطالعه و سپس مجدداً به مسجد می‌رفت و منبر و وعظی هم معمولاً بعد از نماز مغرب و عشاء داشت و خلاصه زندگانی او منظم و مرتب بود.

بنده چندین بار به ایشان عرض کردم شما با این همه مشاغل علمی و مهم چطور امامت جماعت مسجد را رها نمی‌کنید!؟ که ایشان پاسخ می‌داد اصل کار بنده در مسجد است و روحانی باید محور کارش مسجد باشد و ما اگر به مساجد بها بدهیم و ارتباطمان را با مردم در مسجد حفظ کنیم، دینداری مردم هم محفوظ می‌ماند و لذا ایشان در این سن بالا علیرغم همه مشقات با اینکه منزل هم به مسجد نزدیک نبود، واقعاً همت می‌کرد و هر سه وقت در مسجد حاضر می‌شد و اینکار را وظیفه خود می‌دانست، حتی اگر مسافرتی ضروری پیش می‌آمد آن سفر را بسیار کوتاه می‌کرد تا مبادا به جماعت مسجد لطمه بخورد، حتی در همین چهار ماه اخیر که کسالتی بر ایشان عارض شد و عمل جراحی کردند، بلافاصله پس از بهبودی نسبی گاهی به مسجد می‌آمدند گرچه وضع و حال ایشان طوری نبود که اقامه جماعت کنند در عین حال بخاطر حفظ ارتباط خود با مردم و مسجد ساعتی به آنجا می‌آمدند و دیدارهایی می‌کردند و می‌رفتند.

آیت‌الله سیدهاشم رسولی محلاتی در سال ۱۳۷۴ به سبب نگارش قصص قرآن و تاریخ انبیاء و تصحیح کتب تفسیری «نورالثقلین، مجمع‌البیان و العیاشی» در زمره خادمان قرآن کریم معرفی شد و لوح تقدیر خود را از دستان جناب آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهوری وقت دریافت کرد.

برگزاری نکوداشت آیت‌الله رسولی محلاتی در اراک تحت عنوان امین امام و رهبری و تقدیر از آثار علمی و حوزوی ایشان در مجامع تفسیری و حوزوی در سالهای گذشته و همچنین بزرگداشت ایشان در آخرین گردهمایی انجمن علمی ارتباطات و تبلیغ حوزه که در سی‌ام آبان‌ماه گذشته با حضور مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله نوری همدانی در دارالقرآن علامه طباطبایی در قم برگزار شد، نمونه‌هایی از توجه مجامع علمی و حوزوی به آثار گرانقدر آیت‌الله رسولی محلاتی محسوب می‌شود.

منبع: خبرگزاري حوزه

سیره اجتماعى حضرت فاطمه(سلام الله عليها) را بر اساس تعامل بین شبکه ارتباطات اجتماعى آن حضرت و مؤلفه هاى مؤثر بر منزلت ایشان، مى توان به دست آورد. منزلت ایشان از سه خاستگاه متاثر بود: نخست برخوردارى از سرشتى پاک، دیگرى وابستگى به خانواده اى پاک و برگزیده و سوم شهروندى جامعه اسلامى. شبکه ارتباطات اجتماعى #فاطمه(علیها السلام) را نیز خانواده، خویشاوندان، خواص #صحابه_پیامبر(صلى الله علیه وآله) و صاحب نفوذان مدینه، #زنان مدینه، مراجعه کنندگان براى تقاضاهاى مالى یا علمى و سرانجام توده مردم تشکیل مى داد. هدایتگرى به مثابه یک فرانقش همه نقش ها و ابعاد #سیره_اجتماعى_فاطمه(علیها السلام) را زیرمجموعه خود قرار مى دهد. در این مقاله، بخشى از یافته هاى مربوط به سیره اجتماعى فاطمه(علیها السلام) با محوریت ارائه الگوى زیستى همسان با توده مردم و معطوف به فرانقش هدایتگرى به عنوان درآمدى بر شناخت سیره اجتماعى آن بانوى بزرگوار، مورد بررسى قرار گرفته است.

متن كامل مقاله در ادامه قابل دريافت مي باشد

قالت فاطمه (سلام الله علیها):
 منْ أَصْعَدَ إِلَى اَللَّهِ خَالِصَ عِبَادَتِهِ أَهْبَطَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ أَفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ

حضرت فاطمه علیها سلام. بر روی مفهومی به نام (اخلاص) تکیه کرده اند. کلمه ای که نه تنها می تواند وجود آدمی را از آلودگیهای شرک و کفر، تطهیر نمیاد، که می تواند تحول اساسی در نظام زندگی آدمی پدید آورد.
انسان چون به همه قوانین عالم هستی اشراف ندارد و از طرفی می دانیم که در جهانی زندگی می کنیم که از قانون (تاثیر و تاثر) برخوردار است. پس باید انسان به شکلی خود را مدیریت کند، که بتواند بهترین موضع گیری ها را در راستای مصالح زندگی خویش داشته باشد.

عدم اشراف انسان به تمامی قوانین و روابط کل هستی موجب می شود که مواضع غلطی در متن زندگی اختیار نماید.
▪️مادر مهربانی چون فاطمه زهرا علیها سلام با رهنمود فوق، ما را با (عامل تعیین کننده) که نقش اساسی در زندگی ما دارد، آشنا می کنند و آن (اخلاص) است.
 اخلاص، یعنی کار و فعالیت و تلاش را فقط و فقط برای خدا انجام دادن.
یعنی فقط و فقط برای خدای سبحان زندگی کردن- یعنی فقط و فقط او را راضی کردن (نه غیر او) در این صورت است که خدای مهربان، که کلید خانه خوشبختی را در دست دارد تمامی زندگی اصیل و با نشاط و با طراوت را به ما هدیه می دهد.
 منتظران کوی دوست باور کرده اند، که باید با خدا بود تا خدا راه را به آنها نشان دهد.
▪️شهادت ام ابیها حضرت فاطمه زهرا علیها سلام بر همه منتظران، تسلیت باد.▪️

از صبح تلخ‌ترین جمعه، در میان اشک و آه، مدام در دلم به سردار می‌گفتم: حاج قاسم! چطور دلتون اومد ما رو تنها بگذارید؟ شما که می‌دونستید پشت همه ما به شما گرمه. شما که می‌دونستید حتی اسم شما، قوت قلبه برای جبهه مقاومت. شما که دیدید داعش فرصت پیدا کنه، دوباره دندون تیز می‌کنه. شما که دیدید آقا گفتن حالا زوده برای شهادتتون و ما و ایران و اسلام تا سال‌ها به شما نیاز داریم. شما که… می‌گفتم و می‌گفتیم و قلب‌هایمان ذره‌ذره در این داغ، ذوب و از کوره آتشفشان چشم‌هایمان سرازیر می‌شد.

اما فقط 5روز لازم بود تا سردار، دامن‌کشان و سَرِ صبر، سری به چهارگوشه ایران بزند و با همان لبخند همیشه شیرینش، از گوشه چشم با آن نگاه مهربانش چشم‌درچشم مردم عزیزتر از جانش بدوزد و با آن صدای آرامش‌بخشش توی گوششان زمزمه کند: من هیچ‌کجا نمی‌روم. کنارتان هستم.
پیغامش را شاید بعضی‌هایمان به گوش دل نشنیده‌بودیم تا سحرگاه امروز، چهارشنبه، 18 دی‌ماه، بعد از حدود 4 ساعتِ پرالتهاب اما غرورآفرین و شادی‌بخش از آغاز #انتقام_سخت؛ عملیاتی که درست همان ساعتی کلید خورد که 5 روز قبل، راکت‌های جنایتکار، سردار دل‌ها را آسمانی کرد. درست در آن دقایقی که عملیات انتقام مزین به نام شهید «سلیمانی» و متبرک به رمز «یا زهرا(س)» دشمن را در بهت و سکوت خفقان‌آوری فرو برده‌بود، در همان لحظات پرغروری که «بیدارهای خوش‌اقبال» میان زمین و آسمان مشغول رصد لحظه‌به‌لحظه اخبار عملیات بودند و درحالی‌که اشک و لبخندشان در هم آمیخته‌بود، می‌نوشتند: «قاسم نبودی ببینی…»، ناگهان خبر رسید: «مراسم تدفین سردار سپهبد شهید سلیمانی تا دقایقی دیگر»…
مات و مبهوت به صفحه تلویزیون خیره شده‌بودم که چطور پیکر مطهر سردار، خرامان‌خرامان روی موج خروشان دست‌های عاشقان خستگی‌ناپذیرش می‌رفت تا در آغوش همرزمانی که یک عمر در فراقشان سوخته بود، آرام بگیرد. این بار هم دلم به جای زبانم به حرف آمد: انگار سردار تا خیالش راحت نشد، با ما وداع نکرد… انگار تا خبر پیروزی به مالک اشتر نرسید، او از لشکر 80 میلیونی‌اش دل نکَند. این را حتی احمق‌های درجه‌یک آمریکایی هم فهمیدند.
…
پرده اشک میان من و تصاویر مراسم تدفین حائل شده اما از همان‌جا نگاهم به آن نگاه مهربان و آن لبخند شیرین گره می‌خورد. انگار صدای سردار در گوش جانم می‌پیچد که می‌گوید: به ترامپ گفته‌بودم بیا! من حریف تو هستم…
حالا دیگر مراسم تدفین که نه، مأموریت سردار تمام شده، همان‌طور که خودش می‌خواست؛ با ادب کردن دشمن و کمی آرام شدن دل داغدارانش. حالا دیگر خداحافظ فرمانده، تا روزی که دوباره در لشکر آخرالزمانی صاحب‌الزمان (عج) تو را ببینیم.
راستی حاج قاسم عزیزتر از جان! حالا که می‌روی، این را هم بگویم که شیرینی اولین ثمره انتقام مقتدرانه همرزمانت در پاسخ خون پاک به‌ناحق ریخته‌ات را چند دقیقه بعد از پایان عملیات چشیدیم؛ سی‌ان‌ان که تا امروز از خلیج نیلگون تا ابد فارسمان با عنوان «خلیج» یاد می‌کرد، بعد از عملیات پیروزمندانه شهید سلیمانی، مجبور شد برای اولین بار بنویسد: «خلیج فارس»…
و تازه این اول مسیر #انتقام_سخت است.

پايگاه بصيرت