آهسته قدم بزن، خدا می داند

جامانده دلی به زیرت پایت زائر

دلتان را به پیاده روی اربعین بفرستید….

دلتنگی ها، نجواها و درددل هایتان را در جا ماندن از سفر اربعین در بخش نظرات به یادگار بگذارید.

اربعین بازگشت کاروانی به کربلا پس از طی چهل روز سختی، دشواری و غمباری؛ کاروانی که در تصور برخی باید در اوج شکست باشد، اما اینک سرافراز و پیروز بازمی‌گردد؛ زهر شکست را در کام عبیدالله و یزید ریخته است. و در جهت نشان دادن حقیقت، قدرت ظالمانه آنان را به باد انتقاد گرفته و فریب و دروغ آنان را هویدا کرده است.
اربعین انتهای جاده اسارت است و ابتدای اسارت ستم. اگر نگاهی از جنس حقیقت آن سوی اربعین را می‌دید 33 هزار زنجیری را می‌دید که پیشاپیش آنان یزید، عبیدالله و عمرسعد در سلسله و غل بودند.
«بذل مهجته فیک لیستقذ عبادک عن الجهاله و حیره الضلاله» حسین خونش را در راه تو بخشید تا بندگان را از جهالت و سردرگمی گمراهانه رها کند. اربعین روز پایان حیرت، سردرگمی، بهت و ضلالت است. اربعین، روز باز کردن چشم‌هاست.
اربعین، ‌عدد کمال است؛ چهل سالگی سن کمال است و نقطه بعثت و برانگیختگی پیامبران؛ اربعین روز رسیدن به کمال است. کمال عاشورا، اربعین است؛ کمال همه رفتن‌ها، کمال همه تکاپوها و تلاش‌ها. کربلا در اربعین آینه به قله رسیدگانی است که 40 منزل تا مقصد را یک نفس و هم‌نفس می‌پیمایند و در این راه رخوت، سکون و عقبگرد نمی‌شناسند.
«و قد توازر علیه من غرته الدنیا و باع خظه بار ذل الادنی و شری آخرته بالثمن الاوکس و تغطرس و تردی فی هواه و اسخطک و اسخط نبیک و اطاع من عبادک اهل الشقاق و النفاق و حمله الاوزار المستوجبین النار فجاهدهم فیک صابرا محتسبا حتی سفک فی طاعتک دمه» در آن روز، تاریک دلانی مقابل حسین ایستادند که فریب‌خوردگان دنیا بودند و به فروترین و بی‌ارج‌ترین بها خود را فروخته و آخرت خویش را از سر غرور و حماقت به اندک قیمتی به حراج و تاراج سپرده بودند. فریب‌خوردگانی که واژگون در چاه هوس‌ها افتاده و خشم حسین(ع) و پیامبر(ص) را برانگیخته و به پیروی از بی‌آبرویان و دورویان، جهنم را بر دوش گرفتند و خون حسین(ع) را که صبورانه و عاشقانه مجاهدت می‌کرد، ریختند و حرمت حرمش را نامردمانه شکستند. لعنت وبال‌آمیز و سنگین بر آنان باد.
اربعین، روز برائت و بیزاری از این خصلت‌هاست. روز نفرت و بیزاری از هواپرستی، خودپرستی و دنیاپرستی است. اربعین روز دیدن ناکامی دنیازدگان است؛ روز فهم قیمت انسان. اربعین درک حظی است که باید از آخرت ببریم و این درک و حظ، بی‌خط کشیدن بر دنیای فریبناک ممکن نیست.
در عاشورا، خداوند میراث همه انبیا را به حسین(ع) بخشید. (و عطیته مواریث الانبیا) روز اربعین روز بخشیدن این میراث به تاریخ است. عاشورا نمایشگاه بخشش خدا به حسین و اربعین نمایشگاه بخشش حسین(ع) به انسان و تاریخ است.
اربعین همیشه «راهرو» ماندن است.

تشبيه و مقايسه ‌بسيج، كه حركتي اجتماعي است با يك حركت طبيعي، مي‌تواند در شناخت بهتر ماهيت آن مفيد باشد. آبي كه در مخزني جمع شده و مجرايي براي جريان نداشته باشد، انرژي‌اي در خود ذخيره دارد،‌ ولي اين انرژي منشأ اثر نيست. اما اگر اين انرژي به حركت درآيد، بسته به ظرفيت مخزن و شرايط خاص مؤثر در تحريك آن مي‌تواند فعاليت هاي بسياري انجام دهد؛‌ چنان‌كه حتي ممكن است روشناييِ شهري را تأمين كند. بسيج نيز انرژي بالقوه‌اي در جامعه بود كه با محركي به يك انرژي سيال و فعال تبديل شد.

انرژي هاي موجود در جامعه را مي‌توان به انرژي هايي كه در آب هاي طبيعي وجود دارد، تشبيه كرد. آب هاي طبيعي گاه راكدند، و اين نوع آب دو عيب دارد: نخست آنكه بر اثر تبخير به تدريج از حجم آن كاسته مي‌شود و رفته رفته از بين مي‌رود و چيزي جايگزينش نمي‌شود؛ دوم اينكه بر اثر عوامل خارجي به سرعت منفعل و متعفن مي‌شود و به لجن تبديل مي‌گردد و ممكن است موجب هزاران مفسده شود. كساني كه در جامعه هيچ تحرّك و رشد و اثري ندارند، تحت تأثير عوامل خارجي به سرعت تحليل مي‌روند و ممكن است به عناصري زيان‌بار بدل شوند؛ همانند مرداب هاي گنديده‌اي كه محل رشد ميكروب ها و موجب پيدايش امراض‌اند.

برخي از آب هاي طبيعي راكد نيستند بلكه سرچشمه‌اي دارند، اما آن‌قدر نيرو ندارند كه به نحوي چشم‌گير جريان يابند. گاهي در كوهپايه‌ها چشمه‌هاي كوچكي هستند كه اگر مقداري از آب آنها برداشته شود، كم‌كم مي‌جوشند و پر مي‌شوند؛ ولي جريان پيدا نمي‌كنند. اين نوع آب ها همچون آب راكد نيستند كه با برداشتن يا تبخير تمام شوند بلكه هرگاه از آنها برداشته شود دوباره مي‌جوشند، اما نيروي زيادي ندارند تا جريان يابند و زمين هاي اطراف را سيراب كنند و از آن كشت و زرعي پديد آيد يا درختي رشد كند. يك دسته از مردم نيز همانند اين چشمه‌هاي كوچك، قدرت آن را دارند كه وجود خودشان را حفظ كنند و بر اثر عوامل اجتماعي تحليل نروند اما توان آن را ندارند كه به ديگران نفعي برسانند و آنان را در مشكلاتشان ياري كنند.

در طبيعت، جويبارهاي كوچكي نيز پيدا مي‌كنند اما بسيار شكننده، اثرپذير و آسيب‌پذير، كه اگر به زمين سستي برسند در آن فرو مي‌روند. البته اگر جلوِ همين جويبار باريك استخري بسته شود، قابل بهره‌برداري است ولي به طور طبيعي چندان اميدي به آن نيست.

طبيعت چشمه‌هاي سرشاري نيز دارد كه با قدرت مي‌جوشند؛ نه تحليل مي‌روند، نه زود آلوده مي‌شوند و نه به لجن تبديل مي‌گردند. اين چشمه‌ها جريان مي‌يابند و كشتزارها، حيوان ها و انسان ها را سيراب مي‌سازند و مايه حيات يك سرزمين مي‌شوند. نيروي بسيج نيز همانند چنين چشمه‌هايي است؛ پيوسته مي‌جوشد و مي‌خروشد، و از حركت نمي‌ايستد تا بر اثر عوامل خارجي تحليل رود. اين جريان به حيات خودش ادامه مي‌دهد و به ديگران حيات مي‌بخشد و مقابل آلودگي ها نه‌تنها منفعل نمي‌شود، بلكه آنها را از بين مي‌برد.

بنابراين بهترين نيرويي كه در پيشرفت و رشد و بالندگي جامعه و حفظ ارزش هاي آن نقش دارد و مانع شكل‌گيري و گسترش فسادها و آلودگي ها در اجتماع مي‌شود، بسيج است. اين نيرو كه طيّ قرن ها و بر اثر عوامل متعددي در دل جامعه پديد آمده و ذخيره شده بود، نيازمند محركي بود تا آزاد و فعال شود، و آن محرك، در انقلاب ما كسي بود كه تاريخ معاصر را دگرگون ساخت، ابرقدرت هاي جهان را خاضع كرد و كاخ هاي استعمار و استبداد را فرو ريخت يا به لرزه درآورد؛ كسي كه در مدتي كوتاه ثمرات پرشماري تقديم جامعه كرد و هنوز زود است كه آثار وجودي‌اش كاملاً شناخته شود. امام(رحمه الله) ارزش بسيجي را خوب مي‌دانست و بسيجي هم رهبر خود را خوب مي‌شناخت و اين پيوند هميشه باقي خواهد ماند.

منبع: نگاهي گذرا به بسيج و بسيجی، مولف: آیت الله محمدتقی مصباح یزدی

با توجه به درخواست خواهران طلبه مرکز آموزش های غیرحضوری جهت شرکت در مسابقات فرهنگی ویژه ماه محرم، مهلت شرکت در این مسابقات تا 29 آبان ماه تمدید گردید.

شایان ذکر است در هر بخش به برگزیدگان به رسم یادبود، جوایزی تقدیم خواهد شد.

لینک فراخوان:

مجموعه مسابقات سوگواره خورشید

مسابقه کتابخوانی «بررسی نهضت عاشورا و قیام مهدوی»

شرط لازم برای دستیابی به موفقیت در هر کاری برخورداری از آرامش است. بعضی از افراد با نزدیک شدن به زمان امتحانات افکار و احساسات نگران‌کننده‌ای به ذهنشان حمله‌ور می‌شود که اگر موفق به کنترل آن نشوند گرفتار فشارهای روحی و روانی و تغییرات بدنی و رفتارهای منفی شده و آرامش درونی خود را از دست می‌دهند که در این صورت می‌گویند فرد دچار اضطراب شده است .
اضطراب پدیده‌ای طببعی است که در تمام سنین و مراحل زندگی می‌تواند مشاهده شود. اضطراب کم نه تنها موجب اختلال و یا بازدارنده نیست بلکه ممکن است عامل حرکت و یادگیری هم باشد ولی دانشجویی که اضطراب بیش از حد داشته باشد احساس می‌کند یادگیری‌اش به شدت کاهش یافته و خیلی چیزها را فراموش کرده است، حافظه‌ی او متخل و دقت و تمرکزش کم و دچار حواس پرتی می‌شود. یا با وجود مطالعه‌ی زیاد قادر به پاسخگویی سوالات آزمون در جلسه امتحان نمی‌باشد.
بنابراین ضروری است فرد عوامل اضطراب‌زا را در خود شناسایی کرده و با به کارگیری روش‌های مقابله و رفع آن عوامل خود را به ساحل آرامش برسانند تا بتوانند با گام‌های مطمئن و محکم‌تری در جاده‌ی موفقیت تحصیلی حرکت نمایند.

آرامش:
آرامش احساس خوشایندی است که جنبه درونی داشته و فرد را قادر می‌سازد با تمرکز و دقت بیشتر به حل مسئله و پاسخگویی به سوالات بپردازد. آرامش، قدرت تصمیم‌گیری را نیز افزایش می‌دهد.

عوامل کاهش آرامش:
الف – عوامل درونی: که مربوط به خود شخص است از جمله :
1- عدم استفاده صحیح از روش مطالعه
2- سابقه تحصیلی
3- سابقه اضطراب
4- شخصیت افراد
5- عدم خودباوری و اعتماد به نفس
ب- عوامل بیرونی: که عموما بیرون از فرد قراردارند و برخی از آنها عبارتنداز:
1- خانواده و نزدیکان
2- استادان

راههای کسب آرامش در موفقیت تحصیلی:
1- یاد خدا آرامش‌بخش دل هاست: قبل از هرچیز به اطمینان‌دهنده‌ی فلب‌ها ایمان داشته باشید و توانمندی‌هایی را که خالق هستی به شما ارزانی داشته باور کنید.
2- تعیین اهداف واقع بینانه: اگر اهداف تعیین شده در حد توان شما باشد زمینه‌های موفقیت را برای شما فراهم خواهد آورد و استمرار آن منجر به حس توانایی و برخورداری از آرامش بیشتر خواهد شد
3- با برنامه‌ریزی درس بخوانید: با برنامه‌ریزی صحیح و به موقع، به تدریج خود را برای امتحانات آماده خواهید کرد وناچار به مطالعه‌ی فشرده شب امتحانی نخواهید شد فلذا از آرامش بیشتری برخوردار خواهید شد
4- ترس‌هایتان را بنویسید و اصلی‌ترین ریشه را معین کنید: مهم‌ترین عامل ایجاد آرامش کشف ریشه‌ی ترس است که اکثرمواقع مشخص نیست. بهترین روش ریشه‌یابی علل ترس‌ها این است که چند دقیقه به ذهن خود فرصت دهید که با استفاده از روش بارش مغزی بتوانید علت‌های ترس را بروی کاغذ بنویسید که این خود به سه طریق به کسب آرامش شما کمک می کند:
الف – شفاف‌سازی و از بین رفتن ابهام در علت ترس
ب- حذف بسیاری از ترس‌های غیرواقع
ج- ارائه ی راهکارهای عملی برای رفع ترس‌های موجود
5- تورهای نجات را بگسترانید: تصور کنید طول یک چوب بلند با عرض کم ( مثلا 20 سانتی متر) را که روی سطح زمین قرار گرفته است را می‌خواهید طی کنید به طوری که پای شما به سطح زمین برخورد نکند مسلما به راحتی قادر به انجام آن نخواهید بود. اما اگر همین چوب به ارتفاع 10 متری از سطح زمین منتقل شود عبور از روی چوب دیگر آسان نیست و همواره با ترس از افتادن همراه خواهد بود. اکنون تصور کنید در شعاع وسیعی تورهای نجاتی گسترانیده شده که قطعا در هنگام افتادن شما از فاصله‌ی 10 متری و حتی بیشتر از آن از شما محافظت خواهد نمود، در این صورت احساس می‌کنید عبور از چوب بسیار راحت‌تر و امکان‌پذیرتر خواهد بود. پیش‌بینی تورهای نجات برخورداری از آرامش بیشتر را به دنبال خواهد داشت.
6- انتظارات معقولانه: به یاد داشته باشیم تمامی انسان‌ها متفاوت از یکدیگرند. با دیدی واقع‌بینانه توانایی‌های خود را معین کنید و حتی با والدین و اطرافیان خود در میان بگذارید تا انتظارات دیگران نیز از شما افزایش نیابد، آن گاه با آرامش و اطمینان جهت رسیدن به آن تلاش کنید.
7- پرهیز از فشارهای رقابتی: رسیدن به آرامش بزرگترین رمز پیروزی و خوشبختی است پس به آرامش درونی فکر کند و با پرهیز از فشارهای رقابتی که تمام شدنی‌ست خود را در حالات آرام و راحت و بدون تنش تصور کنید.
8- ورزش : فعالیت بدنی مهم‌ترین راه جلوگیری از تنش و آرام‌کننده روح و جسم است تمرینات معتدل و یکنواخت بهترین انتخاب است مانند قدم زدن، شنا کردن و آهسته دویدن.
9- استفاده از تکنیک‌های تن آرامی: در مواقع بروز علایم اضطراب از فنون آرام بخش استفاده کنید:
الف – تنفس عمیق: با یک شماره نفس عمیق بکشید، تا چهار شماره نفس را درسینه حبس کنید و با دو شماره نفس را از راه بینی بیرون دهید.
ب- روش آدم آهنی و عروسک پارچه ای: حدود 5 تا 8 ثانیه تمام عضلات خود را مثل یک آدم آهنی سخت و منقبض کنید، سپس همانند یک عروسک پارچه‌ای تمام عضلات را شل و راحت کنید و این عمل را چندین نوبت تکرار کنید.
10- معاشرت با دیگران: هنگام فشارهای روانی تنها نمانید، با دیگران صحبت کنید وضمن پرهیز از معاشرت با افراد بدبین که ذهن شما را آلوده و گرفتار می‌کنند با افراد شوخ‌طبع وگشاده‌رو که از تنش شما کم می‌کنند معاشرت داشته باشید.
11- تغذیه و استراحت مناسب: ضمن استراحت کافی از مصرف چای، قهوه نوشابه و شکلات که حاوی کافئین هستند پرهیز کنید چون زمان کوتاهی شما را سرحال می‌کنند ولی بعد از مدتی وضعیت معکوس خواهد شد.
12- انتظار ناکامی و شکست را در زندگی داشته باشید: به یاد داشته باشید خوشبختی، داشتن هدف در زندگی است نه صرفا رسیدن به آن.

 

 

گاهی اوقات در زندگی آدمی به جایی می رسد که احساس می کند نیاز هست یه تغییری، تحولی در روش و منش زندگی کردن، نوع برخورد با دیگران، نوع نگاه کردنمان به اطرافیان و در خیلی از صحنه های زندگی ایجاد شود … اون موقع هست که به دنبال مسیری می گردیم که این تحول یک شاهکار از آب دربیاید و زندگی را سرشار از انرژی کند. همین طور که جلو و جلوتر می رویم، با این مشاور، با اون روانشناس، با این دکتر و آن متخصص صحبت می کنیم به یک سرنخی می رسیم که تنها و تنها نسخه ای است که می تواند یک تحول شیرین، سرشار از خوبی ها و شادابی ها را داشته باشد، این فرمول است:

(ایمان به خدا + ایمان به توانایی های خود + مثبت اندیشی + تلاش ) - ( نمی توانم + نمی شود ) = تحول = موفقیت

باور کنیم که با عملی کردن این فرمول تحولی عظیم را در زندگیمان مشاهده خواهیم کرد: در ادامه به توضیحاتی در رابطه با این ارکان موفقیت می پردازیم تا یقینمان بر این امر مبرهن شود …
ایمان به خدا؛ اسرار خوشبختی و موفقیت افراد

«فَأَمَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَعَسى أَنْ یَكونَ مِنَ الْمفْلِحینَ (قصص:67) و امّا كسى كه توبه كند (جبران اشتباهات گذشته) و ایمان آورَد و به كار شایسته پردازد، امید كه از رستگاران باشد»

وقتی آدمی به خدا ایمان داشته باشد، یاد او را همیشه به همراه دارد و این جا است که یاد خداوند به انسان آرامشی را می دهد؛ (الَّذِینَ آمَنواْ وَتَطْمَئِنّ قلوبهم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنّ الْقلوب: همان كسانى كه ایمان آورده اند و دل هایشان به یاد خدا آرام می یابد آگاه باشید كه دل ها تنها به یاد خدا آرام می یابد) (رعد 28) و در پرتو این آرامش رسیدن به موفقیت بسیار آسان تر می شود. وقتی من ایمان به خدا داشته باشم و در سایه ی این اعتقادم عمل درست و صالح را انجام دهم به آرامشی خواهم رسید که این آرامش، رهاوردی به نام تلاش و کوشش برای من به همراه دارد که پیروزی و موفقیت را از آن من خواهد کرد: لیْسَ لِلْاِنْسانِ اِلّا ما سَعی (نجم،39)

بی ایمانی به خدا باعث خواهد شد به هنگام روی آوردن نعمت ها آنچنان مغرور شویم كه به كلّی بخشنده نعمت ها را به دست فراموشی بسپاریم؛ «وَ لَئِنْ أَذَقْناه نَعْماءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْه لَیَقولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئات عَنِّی إِنَّه لَفَرِحٌ فَخور (هود:10) و اگر -پس از محنتى كه به او رسیده- نعمتى به او بچشانیم حتماً خواهد گفت: «گرفتاریها از من دور شد!» بى گمان، او شادمان و فخرفروش است.» و هنگامی که مختصر گرفتاری برسد دست و پای خود را گم کرده, رشته افکارمان به كلّی در هم می ریزد و ظلمت و یأس و ناامیدی بر قلب ها سایه می افكند؛ وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسانَ مِنَّا رَحْمَةً ثمَّ نَزَعْناها مِنْه إِنَّه لَیَؤسٌ كَفورٌ (هود:9) و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانیم، سپس آن را از وى سلب كنیم، قطعاً نومید و ناسپاس خواهد بود.») (مكارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، برداشت از ص243، ج12) پس در تقویت ایمان تلاش مضاعف داشته باشم…
توجه به یک نکته:

این نکته نیز خالی از لطف نیست که یادمان باشد توانایی انسان ها بسیار زیاد است و نکته قابل توجه این است که دقت شود این توانایی ها را در مسیر درست و صحیح پیاده کنیم؛ مسیری که هم سو و هم جهت با فطرتمان باشند.
مثبت اندیش باشیم

اگر بخواهیم سوره ای از قرآن کریم را به عنوان سوره مثبت اندیشی معرفی کنیم سوره مبارکه ضحی انتخاب خوبی خواهد بود، چرا که در سرتاسر این سوره صحبت از مثبت اندیشی و یاد آوری نعمت هایی است که خداوند به انسان داده است.

(وَلَسَوْفَ یعْطِیكَ رَبّكَ فَتَرْضَى* أَلَمْ یَجِدْكَ یَتِیمًا فَآوَى * وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى * وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى * فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ * وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ * وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ : البته به زودى پروردگارت (آن قدر) به تو عطا كند كه خشنود شوى آیا تو را یتیم نیافت پس جاى و پناه داد؟ و آیا تو را یگانه زمان و تنها نیافت، پس جهانى را به دورت جمع نمود و تو را ناآگاه (از معارف دینى) یافت پس (به وسیله وحى) هدایت نمود و تو را فقیر و نیازمند یافت پس بی نیاز كرد پس یتیم را هرگز خوار و رانده مساز و با سائل خشونت مكن و مران و از نعمت پروردگار خویش [با مردم ] سخن گوى) (سوره ضحی، 5-11)

سوره ای که با تمام سختی های موجود در مسیر راه پیامبر اسلام صلی الله و علیه و آله انرژی ویژه ای را به ایشان عطا می کند تا بتواند با نیروی بیشتری به رسالت خود ادامه دهند.

در دیگر منابع دینی هم توجه به نکات مثبت هر امر و موضوعی بسیار توجه شده است؛ چنانچه عقیله بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها بعد از ماجرای کربلا و آن صحنه های به ظاهر سخت در پاسخ فرمود: «مارایت الا جمیلا»؛ در این مصیبت، چیزی جز زیبایی و شکوه ندیدم. (بحارالانوار، ج 45، ص 116)

امام سجاد (علیه السلام) نیز هنگام بیماری یا زمانی که اندوه و گرفتاری ای برایشان عارض می شد، به جای آن که آن را بدبختی و شر بدانند، به درگاه خدا سپاسگزاری می فرمود و آن را مایه خیر و عامل نجات از معاصی و کفاره گناهان می دانستند. (صحیفه سجادیه، ص 110)

و نیز در «بحارالانوار» آمده است: «روزی عیسی (علیه السلام) با حواریون از جایی می گذشت. لاشه سگ مرده ای را دیدند. هر یک از حواریون از بوی تعفن آن اظهار ناراحتی می کرد و چیزی می گفت . نوبت به عیسی (علیه السلام) که رسید، فرمود: «به دندان های سفید این سگ توجه کنید که چقدر براق است.» (بحارالانوار، ج 14، ص 327)

این روش برخورد با موضوعات، آموزشی است به ما انسان ها که همیشه نیمه پر لیوان را ببینیم و همه چیز را با نگاهی مثبت و سازنده بنگریم. یادمان باشد اگر خواستار این هستیم که در زندگی خود پیشرفتی را مشاهده کنیم، چاره ای جز این نداریم که افکار منفی را از ذهن خود کاملا پاک کرده و افکار مثبت را جایگزین آن کنیم.

بنابراین همین الان همت کنید و آنتن های ذهنتان را از شبکه هایی که با امواج منفی درگیر هستند پاک کنید و شبانه روز خود را با امواج مثبت برنامه ریزی و ثبت کنید.

در آخر نیز این نکته را خاطر نشان می کنیم که: عباراتی مانند: ” من نمی توانم، نمی شود، من موفق نمی شوم و…” می توانند جملات مخربی باشند که همچون دوست ناباب آدمی را از مسیر درست زندگی منحرف کرده و موجب شکست و عقب ماندگی شوند.

 

مجموعه مسابقات ويژه ماه محرم

كتابخواني

http://vu.whc.ir/news/view/20892

سوگواره خورشيد

http://vu.whc.ir/news/view/20925

اولين مراسم هيات مجازي زينبي هاي عصر موعود در تاريخ 23 مهر ماه پنجشنبه 10 صبح مصادف با اول محرم الحرام 1437 قمري با حضور كارشناس مذهبي برگزار مي شود.

موضوع جلسه روش هاي تبليغي حضوري و مجازي خواهران طلبه در ايام ماه محرم

با حضور استاد محترم خانم مومني خواهد بود.

لينك شركت در مراسم

روایت عجیبی است این ماجرای مباهله؛ روایت یقین محمد (ص) که با تمام سرمایه‌اش، به خاطر دینی که من و تو داریم ـ یعنی همین اسلام ـ پا به میدان گذاشت. محمد (ص) آنقدر به محکمی دینش یقین داشت که عزیزان و جگرگوشه‌های خودش را برد وسط مهلکه نفرین و دعا. یکی باید این وسط مغلوب می‌شد.

اوایل دعوت جهانی پیامبر (ص) بود. شاید هنوز شک و شبهه‌ای در دل‌ها مانده بود. سیل جمعیت آمده بودند تا ببینند عذاب الهی قرار است بر سر چه کسی فرود بیاید. خودت را بگذار جای آن‌ها؛ چه پچپچه‌هایی… چه ترس و دلهره‌هایی! یکی شاید دلش با محمد (ص) بوده، اما به محکمی دینش یقین نداشته است. می‌ترسیده تمام باورهای نصفه و نیمه‌اش از بین برود، اگر عذاب بر سر محمد امین (ص) فرود بیاید. مردم چه می‌دانستند چه می‌شود!
عبای مشکی بر دوش پیامبر (ص) بود. سمت راستش حضرت علی (ع) می‌آمد. سمت چپ، حسن (ع) و حسین (ع) راه می‌آمدند. پشت سرش هم فاطمه س بود. با یک هیبتی راه می‌رفتند که به چشم همه می‌آمد. گفت: «پروردگارا! هر پیغمبری را اهل‌بیتی بوده است که مخصوص‌ترینِ خلق به او بوده‌اند. خداوندا! این‌ها اهل‌بیت من‌اند. پس شک و گناه را از ایشان برطرف، و ایشان را پاک کن»
پیامبر (ص) عبا را به سرش کشید و همه را زیر عبا گرفت. همان وقت بود که جبرئیل «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس…» (احزاب/ 33) را در شأن اهل‌بیت آورد.
پیامبر (ص) دست راستش را بالا برد تا مباهله را آغاز کند، که یکی از آن طرف فریاد زد: دست نگه دارید! بزرگِ نجرانیان گفت: از رفتار و کردار او پیداست که بر حق است. من همراه او چهره‌هایی می‌بینم که اگر برای دعا دست بر آسمان بردارند، کوه‌ها را از جا می‌کنند و این بیابان بر ما آتش می‌شود و یک مسیحی بر روی زمین باقی نمی‌ماند! صلاح ما نیست که با او مباهله کنیم و باید شرط جزیه را بپذیریم و به سلامت به شهر و دیار خود برگردیم.

 بیست و یکم تیرماه سالروز قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب به عنوان روز عفاف و حجاب نامگذاری شده است. روزی که دژخیمان رضاخان مردم معترض به کشف حجاب را در مسجد گوهرشاد به خاک و خون کشید.

یکی از پلیدترین توطئه‌های دشمنان اسلام در تاریخ معاصر، توطئه‌ی کشف حجاب است. رضا‌خان که با طرح کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ و با حمایت و هدایت انگلیسی‌ها بر سر کار آمد- درصدد اجرای تز اسلام‌زدائی و جایگزینی ارزش‌های لیبرالیستی در جامعه بود.

برای آماده ساختن زمینه‌ی کشف حجاب، مجلس، در ششم دی‌‌ ماه ۱۳۰۷ قانون متحدالشکل نمودن البسه را تصویب کرد که بر اساس آن، پوشیدن کت و شلوار و کراوات و کلاه فرنگی، برای مردان الزامی شد. تلاش‌های رضا‌خان، باعث شد تا عده‌ای از زنان غرب‌زده، به‌ویژه زنان درباری و دولتمردان، به صورت بی‌حجاب یا بدحجاب، در مجامع و معابر عمومی ظاهر شوند و مردم نیز تحت تأثیر اختناق و ظلم رضاخانی، حساسیت لازم را از خود نشان ندادند.

در سال ۱۳۱۳ رضا‌خان عازم ترکیه شد و با مشاهد‌ه ی تغییراتی که رژیم لائیک ترکیه به رهبری مصطفی‌‌کمال‌آتاتورک در جهت غربی کردن جامعه‌ی مسلمان ترکیه اجرا کرده بود، تحت تأثیر قرار گرفت و شدیدتر از گذشته، در راستای اسلام‌زدائی و به‌ویژه حجاب‌زدائی گام برداشت. در بهمن ۱۳۱۳، در افتتاح دانشگاه تهران، به دختران دستور دادند که بدون حجاب به تحصیل مشغول شوند.

اقدامات رضاخان در این جهت، واکنش و مخالفت‌های مردمی را به رهبری روحانیت باعث شد که از مهم‌ترین آن‌ها، می‌توان به سرکوب قیام مسجد گوهرشاد و کشتار مردم مظلوم اشاره کرد. حدود شش ماه پس از فاجعه‌ی مسجد گوهرشاد، رضا‌خان با بی‌اعتنائی به علما و مردم، در روز ۱۷م دی ۱۳۱۴ در جشن فارغ التحصیلی دانشسرای مقدماتی دختران در تهران، مقررات کشف حجاب زنان را به طور آشکار و رسمی اعلام کرد و خود به اتفاق همسر و دخترانش- که بدون حجاب بودند- در این جشن که به ابتکار علی‌اصغر حکمت، وزیر معارف و فراموسونر معروف تشکیل گردید، شرکت و سخنرانی کرد و دوره‌ای سیاه برای زنان ایران در تاریخ آغاز گردید.

در قرآن مجید بیش از ده آیه در مورد حجاب و حرمت نگاه به نامحرم وجود دارد. یکی از این آیات، آیه ۵۹ سوره احزاب است: «یا ایهاالنبی قل لازواجک و بناتک و نساءالمومنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک ادنی ان یعرفن فلا یوذین وکان الله غفورا رحیما» (ای پیامبر، به زنان و دخترانت و نیز به زنان مومنین بگو خود را بپوشانند تا شناخته نشوند و مورد اذیت قرار نگیرند. و خداوند بخشنده مهربان است.) جلاب به معنای یک پوشش سراسری است؛ یعنی زن باید همه اندامش پوشیده باشد تا همچون گلی لطیف از دسترس هوسرانان مصون و محفوظ باشد. در سوره نور آیه ۳۱ نیز مفصلا در مورد حجاب و حرمت نگاه به نامحرمان سخن به میان آمده است.

مفهوم و ابعاد حجاب در قرآن

حجاب در لغت به معنای مانع، پرده و پوشش آمده است. استعمال این کلمه، بیش‎تر به معنی پرده است. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‎دهد که پرده، وسیله‎ی پوشش است، ولی هر پوششی حجاب نیست؛ بلکه آن پوششی حجاب نامیده می‎شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت ‎گیرد. حجاب، به معنای پوشش اسلامی بانوان، دارای دو بُعد ایجابی و سلبی است. بُعد ایجابی آن، وجوب پوشش بدن و بُعد سلبی آن، حرام بودن خودنمایی به نامحرم است؛ و این دو بُعد باید در کنار یکدیگر باشد تا حجاب اسلامی محقق شود؛ گاهی ممکن است بُعد اول باشد، ولی بُعد دوم نباشد، در این صورت نمی‎توان گفت که حجاب اسلامی محقق شده است.

اگر به معنای عام، هر نوع پوشش و مانع از وصول به گناه را حجاب بنامیم، حجاب می‎تواند اقسام و انواع متفاوتی داشته باشد. یک نوع آن حجاب ذهنی، فکری و روحی است؛ مثلاً اعتقاد به معارف اسلامی، مانند توحید و نبوت، از مصادیق حجاب ذهنی، فکری و روحی صحیح است که می‎تواند از لغزش‎ها و گناه‎های روحی و فکری، مثل کفر و شرک جلوگیری نماید. علاوه بر این، در قرآن از انواع دیگر حجاب که در رفتار خارجی انسان تجلی می‎کند، نام برده شده است؛ مثل حجاب و پوشش در نگاه که مردان و زنان در مواجهه با نامحرم به آن توصیه شده‎اند.

هدف و فلسفه حجاب

هدف اصلی تشریع احکام در اسلام، قرب به خداوند است که به وسیله‌ی تزکیه‌ی نفس و تقوا به دست می‎آید:

إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ (حجرات؛۱۳) بزرگوار و با افتخارترین شما نزد خدا با تقواترین شماست.

هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ؛

اوست خدایی که میان عرب امّی (قومی که خواندن و نوشتن هم نمی‎دانستند) پیغمبری بزرگوار از همان قوم برانگیخت، تا بر آنان وحی خدا را تلاوت کند و آنها را (از لوث جهل و اخلاق زشت) پاک سازد و کتاب سماوی و حکمت الهی بیاموزد؛ با آن که پیش از این، همه در ورطه‌ی جهالت و گمراهی بودند.

از قرآن کریم استفاده می‎شود که هدف از تشریع حکم الهی، وجوب حجاب اسلامی، دست‌یابی به تزکیه‌ی نفس، طهارت، عفت و پاکدامنی است. آیاتی هم‎چون:

قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکى لَهُمْ؛ ای رسول ما مردان مؤمن را بگو تا چشم‎ها از نگاه ناروا بپوشند و فروج و اندامشان را محفوظ دارند، که این بر پاکیزگی جسم و جان ایشان اصلح است.

حجاب چشم

قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ (نور؛۳۰) ای رسول ما به مردان مؤمن بگو تا چشم‎ها را از نگاه ناروا بپوشند.

قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ(نور؛۳۱) ای رسول به زنان مؤمن بگو تا چشم‎ها را از نگاه ناروا بپوشند.

حجاب در گفتار

نوع دیگر حجاب و پوشش قرآنی، حجاب گفتاری زنان در مقابل نامحرم است:

فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ(احزاب؛۳۲) پس زنهار نازک و نرم با مردان سخن نگویید؛ مبادا آن که دلش بیمار (هوا و هوس) است به طمع افتد.

حجاب رفتاری

نوع دیگر حجاب و پوشش قرآنی، حجاب رفتاری زنان در مقابل نامحرم است. به زنان دستور داده شده است به گونه‎ای راه نروند که با نشان دادن زینت‎های خود باعث جلب توجه نامحرم شوند

وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ(نور؛۳۱) و آن طور پای به زمین نزنند که خلخال و زیور پنهان پاهایشان معلوم شود.

از مجموع مباحث طرح شده به روشنی استفاده می‎شود که مراد از حجاب اسلامی، پوشش و حریم قایل شدن در معاشرت زنان با مردان نامحرم در انحای مختلف رفتار، مثل نحوه‌ی پوشش، نگاه، ‌حرف زدن و راه ‎رفتن است.