مالك هوای خود باش.
نظام بردگی در دنیا برچیده شد،
اما بردگی نفس باقی است.

💭 وهم و خیال را در اختیار عقل قرار بده،
شهوت و غضب را بنده عقل عملی كن!

🖋 مالك زبان و قلمت باش؛
هر چه را نگو،
هر چه را ننویس!

#آیت_الله_جوادی_آملی
#درس_اخلاق #كنترل_نفس #عقل #در_محضر_استاد
#نکته_ها

❇️ اگر کسی نگذارد آب یا سیل یا آتش به حیات یا مال یا حیثیت کسی آسیب برساند، او اهل بهشت است…

اگر جايي آتش روشن شده است، كسی اين آتش را خاموش كرد، آتشنشان بود، نگذاشت شعله آتش به حريم ديگری سرايت كند، اين اهل بهشت است …
اين روحيه را كربلا پروراند…
اين گذشت را حسين‌بن‌علی (علیه السلام) به ما آموخت…

👈 اهل بیت (علیهم السلام) به ما #درس_انسانیت می دهد…
بالاترين و برجسته‌ترين چهره انسانيّت آن است كه كسی در آتش برود تا دیگری را نجات بدهد، تا نگذارد ديگری بسوزد…
رحمت خدا بر خاندان اینها …
برکات دنیایی و آخروی الهی نصیب دودمان اینها…

🔻 سلام خدا بر ایثارگران!

نصيحت پذيری و حق گرايی، نشانه انتخاب راه درست وحق مداری است. اگر نصيحت‌پذيری يا حتّی شنيدن نصيحت برای ما دشوار باشد و به ذائقه ما تلخ آيد، نشانه آن است كه بيماريم؛ چنانكه اگر از ميوه يا غذای شيرين احساس تلخی كرديم، بايد بدانيم كه بيمار هستيم.

ضرب‌المثل «حق تلخ است»، در حقيقت پيام بيماران است؛ نه پيام تندرستان! تندرستان حق را شيرين مي‌دانند. اگر كسی بگويد قند يا گلابی شاداب تلخ است، از حال خودش حرف زده، نه از حال قند و گلابی و بدين معناست كه من بيمارم. گاهی بدن متورّم مي‌شود و انسان خود را فربه مي‌پندارد. يكی از مثل های رايج عربی كه به صورتهای گوناگون در زبان فارسي هم ظهور كرده است، اين است: «قد اسْتسْمنْتَ ذاورم»؛ يعنی متورم را فربه پنداشتی. آماس كه نوعی بيماری است، غير از فربهی است.

تنها حق به حال انسان نافع است و حق را هم جز خدا نمي‌گويد:«الحقُّ من ربّك» ؛ حق، يعنی قانون و دستور درست، از خداست و خدا خود حقّ محض است و حق «از» او نشئت مي‌گيرد، نه اين كه حق «با» او باشد. پس چيزی «با» او نيست، بلكه هر حقی «از» اوست.

🏷مراحل اخلاق در قرآن ص۸۸
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی

آیت الله العظمی جوادی آملی:

«سرّ پيروزی #حزب_الله آن است كه آنان بر مدار حق هستند و حق هرگز مغلوب باطل نمی شود:«بل نقذف بالحقّ علی الباطل فيدمغه» امّا باطل، هرچند كه همانند كف روی آب، همواره بالا نشين است، ولی دير يا زود نابود می شود:«فأمّا الزبد فيذهب جفاءً».
به بيان ديگر، حزب الله همان مؤمنان واقعی و لشكريان الهی اند:«لا تجد قوماً يؤمنون بالله و اليوم الاخر… أُولئك حزب الله» و قرآن كريم، فلاح و رستگاری را برای مؤمنان، قطعی می داند:«قد أفلح المؤمنون» چنان كه غلبه و پيروزی را برای لشكريان خدا قطعی دانسته است:«و إنّ جندنا لهم الغالبون.»
اين #پيروزی_قطعی، از آن جهت است كه سراسر عالم، سپاه و ستادِ تكوينی حق تعالی و برای اجرای فرمان او مهيّاست:«لله جنود السماوات و الأرض» و در نتيجه، هيچ تخلّفی در اجرای فرمان او رخ نمی دهد.»

ادب فنای مقربان ج۳ ص۷۹

آیت الله العظمی جوادی آملی:

«چه کسی برود غرب؟ چه کسی برود شرق؟ چه کسی برود حرف‌های اسلام را برساند؟ این است که گفتند شما اینجا باید با دست پر حرکت کنید که هر شبهه‌ای اگر در غرب یا شرق به شما عرضه شد بتوانید محققانه آن را برطرف کنید.

ما این زیارت «جامعه» را خوب می‌خوانیم ولی به هر حال باید رویمان بشود که در حرم مطهر امام هشتم(سلام الله علیه) ایستادیم بگوییم:«مُحَقِّقٌ‏ لِمَا حَقَّقْتُمْ‏ مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُمْ».
آدم باید خجالت بکشد اگر دستش پر نباشد این مکتب امام رضا (سلام الله علیه) را نمی‌داند، همه مکاتبی که در عصر حضرت از یونان و غیر یونان آمده، حضرت هیچ وقت نگفت نیاید شما هیچ جا روایتی پیدا نمی‌کنید که حضرت جلوی ترجمه فلسفه از یونان را گرفته باشد فرمود بیاید، حضرت یک دریا بود، نفرمود اینها را چرا ترجمه می‌کنید؟ این حرف‌ها چرا از یونان می‌آید؟ این حرف‌ها چیست؟ هر کس آمد در برابر حضرت حذف شد…»

درس تفسیر سوره انفطار جلسه ۳

«كسی كه تلاش و كوشش می‌کند تا نظام اسلامی را از وابستگی به بيگانه برهاند يا كشورش را از تهاجم بيگانگان نجات دهد و يا برای حفظ حيثيّت خود و عائله‌اش، كوشش اقتصادی دارد، عصاره اينها #آخرت است نه دنيا.
روزی جوانی از حضور پيغمبر (صلّي الله عليه وآله وسلّم) مي گذشت. عدّه‌ای كه در محضر آن حضرت بودند ديدند اين جوان نيروی قابل توجّهی دارد عرض كردند: «ويح هذا لو كان شبابه وجلده في سَبيلِ الله»؛ ای كاش او در راه خدا قدم بر می‌داشت! آن حضرت فرمود: اگر اين شخص حركت كرده تا عائله خود را از راه صحيح و حلال، تأمين كند و يا مي كوشد تا پدر و مادر پير خود را از راه صحيح، حفظ و اداره كند و يا تلاش مي‌كند تا سربارِ جامعه نباشد و خود را از نيازمندی به اين و آن برهاند، اين راه، راه خداست، ولی اگر متكاثرانه مي‌كوشد تا بر ثروت خود بيفزايد، اين راه، راه شيطان است: «لا تقولوا هذا. فإنّه إن كان يسعي علي نفسه ليكفّها عن المسألة ويغنيها عن النّاس فهو في سبيل الله وإن كان يسعي علي أبوين ضعيفين أو ذرّية ضعاف ليغنيهم ويكفيهم فهو في سبيل الله وإن كان يسعي تفاخراً وتكاثراً فهو في سبيل الشيطان»[۱].
بنابراين، اگر كسی در متن دنيا كارماندنی مي كند، اين كار، كار آخرت است.»

[۱]المحجة البیضاء ج۳ ص۱۴۰

🏷مراحل اخلاق در قرآن ص۱۴۱،۱۴۲

«»

«عاقلان، از نسیم سعادت بهره می برند و غافلانه از آن نمی گذرند.وقتی حالتی در آن ها پیدا شود، از آن بهره می برند و بر اساس همان حالت پدید آمده حرکت می کنند و به دعا ،مناجات، توبه یا به کار خیر دیگری می پردازند و به این ندای الهی مثبت پاسخ می دهند؛
امّا عده ای پس از پیدایی این حالت احیاناً سری تکان می دهند و نشاط موقت احساس می کنند؛ ولی به آن ترتیب اثر نمی دهند.

گاهی بر اثر تشییع جنازه یا مشاهده بیماری یا هنگام شرکت در مجلس ترحیم یا شنیدن موعظه یا شعر خوبی، حالتی به انسان دست می دهد؛ بشر غافل زود از آن می گذرد و بر این حالت پدید آمده، یعنی بر یاد خدا اثری مترتّب نمی کند؛ امّا عده ای چنین حالی را مغتنم می شمارند. اگر حالتی برای این ها پیش بیاید ، می‌فهمند خدا به یاد آن ها بود و از این حالت حدّاکثر بهره را می برند، بنابراین بیان نورانی امام علی (سلام الله علیه) که فرمود:حقیقتِ ذکر از مذکور نشئت می گیرد ، اصلی جامع و تبیین پذیر است.اگر خداوند به یاد کسی بود ، در او گرایش به حق پیدا می شود؛ آن گاه انسان به یاد اوست و قهراً از سراب نجات می یابد و خودش شجره طوبا می شود.»

🏷دانش و روش بندگی ص۴۰۰

آیت الله العظمی جوادی آملی:

«ما درباره دفاع مقدس هر شب و هر روز بايد به ياد آن صحنه‌ها باشيم، عزّت ما و شرف ما مرهون شهادت آنهاست.
الان هم هر كسی هر كار خيری انجام داد، كتاب علمی نوشته، درسی گفته، كارهای اساسی كرده، اولين ثواب را در نامه عمل امام(رضوان الله عليه) و شهدا و جانبازان و آزادگان می‌نویسند بعد درباره ديگران.»

✨به دلم آینه بندان حرم شوکت داد
✨ای کریمه کرمت بود به ما بهجت داد
✨قم ز لطف تو به ایران چقدر عزت داد

💐💐 سالروز ورود پر خیر و برکت اخت الرضا حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به قم را گرامی می‌داریم.

اَهمّ و مُهم كردن در امور و برنامه‌ريزى، شرط كاميابى است در غير اين صورت، آنچه بايد انجام دهيم، زمين مى‌ماند و كارهاى كم اهمّيت سرمايه و وقت و عمر ما را مى‌خورند!