نماز دهه اول ذی الحجه را از دست ندهیم
نماز دهه اول ذی الحجه از نمازهای مستحب است که توصیه شده در ده شب اول ماه ذی الحجه خوانده شود و به کسی که این نماز را بخواند ثواب اعمال حج داده خواهد شد.
در این نماز بعد از سوره اخلاص باید آیه ۱۴۲ سوره اعراف نیز خوانده شود و به این نماز، «نماز و واعدنا» نیز گفته می‌شود.
بنابر حدیث نقل شده از امام باقر (علیه السلام) به کسی که این نماز را بخواند ثواب اعمال حج داده خواهد شد و این نماز باید تا شب عید قربان خوانده شود
به حسب احادیث و روایات صحیح و معتبر و متواتر کسی که آنرا بجای آورد در ثواب همه ی حاجیان شریک میگردد، بدون این که از ثواب آنان چیزی کاسته شود.
کیفیت خواندن نماز «و واعدنا»
« مابین نماز مغرب و عشاء دو رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت پس از حمد، سوره توحید و سپس آیه ۱۴۲ از سوره شریفه الأعراف را می خواند:
«وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَةً وَ قالَ مُوسی لِأَخیهِ هارُونَ اخْلُفْنی فی قَوْمی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدین»
کسانی که این آیه را حفظ نیستند می توانند از روی قرآن و یا یادداشت بخوانند.
محصولات حوزه نهال فروشی نشود
آیت الله العظمی جوادی آملی دامت بركاته در جمع حوزویان مشهد:
جهانی بیاندیشید و حرف بزنید/ محصولات حوزه نهال فروشی نشود 
حضرت آیت الله جوادی آملی، در جمع مسئولان، اساتید و طلاب حوزه علمیه مشهد، در مدرسه علمیه عالی نواب به موضوع «رسالت حوزه های علمیه» پرداختند و با اشاره به اینکه وقتی دین طلوع کرد اولین بیان او «طَلَبُ اَلْعِلْمِ فَرِيضَةٌ» بود، گفتند: جاهلیت وقتی به تمدن و مدنیت تبدیل می شود که عنصر محور آن «علم» باشد. حضرت نفرمود که طلب علم واجب است، بلکه فرمود: طلب علم «فَرِيضَةٌ» است؛ این «تا»ی فریضه، تای مبالغه است، یعنی یادگرفتن و علم آموزی بسیار بسیار واجب است.
ایشان ادامه دادند: آن علمی که یادگیری اش فریضه و بسیار واجب است، متن آن را قرآن کریم برای ما مشخص کرد و فرمود که «و یعلّمهم الکتاب و الحکمة»، این نیازمند به شرح است که این کتاب و حکمت چیست؟
معظم له با بیان اینکه رسول گرامی اسلام(ص) در حدیثی مهمترین علمی که یادگیری آن واجب است را با تاکید «إنّما» به ما معرفی می کند و می فرماید «إنّما العلم ثلاثة: آیة محکمة، أو فریضة عادلة، أو سنّة قائمة»، خاطرنشان کردند: مشکل حوزه های علمیه ما همین است که هم آیه محکمه و هم فریضه عادله و هم سنت قائمه را فقه و اصول دانستند در حالی که آیه محکمه مربوط به خداشناسی امامت شناسی، معاد شناسی، انسان شناسی و امثالهم است و فریضه عادله و هم سنت قائمه مربوط به فقه، اخلاق و حقوق می شود، یعنی دین به ما گفته است که چه بخوانید.
حضرت آیت الله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود بیان داشتند: اگر معلوم شد که طلب علم فریضه است نه واجب و اگر معلوم شد محور تعلیم کتاب و حکمت است و اگر کتاب و حکمت با آن تثلیث «آیة محکمة، فریضة عادلة و سنّة قائمة» تفسیر شده است یک مدرسه لازم است که اساتید و علما بیایند و این کتاب و سنت را زنده کنند.
ایشان با اشاره به اینکه اگر حوزه و مدرسه ای نباشد و اگر یک پایگاه فکری جامعی نباشد، هرگز مردان بزرگ بر نمی خیزند، ابراز کردند: وجود مبارک امام صادق(ع) در روایتی می فرماید که این حکومت عباسی به اسلام و مسلمین ظلم می کند، چرا که اجازه نمی دهد من در یک جای خوش آب و هوا مانند طائف که می تواند حوزه دوازده ماهه داشته باشد حوزه علمیه ای تاسیس کنم و خودم هم در آنجا سکونت داشته باشم و به تربیت شاگردان بپردازم.
معظم له در همین راستا گفتند: حوزه علمیه مشهد این موقعیت را دارد که در سایه برکات وجود مبارک ثامن الحجج(ع)، حوزه علمیه بدون تعطیلی و دوازده ماهه داشته باشد.
حضرت آیت الله جوادی آملی، با تاکید بر اینکه وظیفه و رسالت اصلی حوزه این است که «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» باشد، توضیح دادند: خداوند قرآن را نازل نکرد که برای یک ملت و مملکت باشد، این کتاب برای همه بشر و کتابی جهانی است و این وظیفه همه ما را مشخص می کند که باید جهانی فکر کنیم و حرف بزنیم.
ایشان ادامه دادند: این «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» یعنی این کتاب آنقدر توانمند هست که بر همه مکاتب دیگر جهان پیروز شود و ظفر یابد و این کار به دست شماست و اگر رسول گرامی اسلام فرمود «الاسلامُ يَعلو ولا يُعلی عَلَيهِ» این جمله خبریه است که به داعی انشاء القاء شده؛ یعنی بر همه شما لازم و واجب است که بکوشید جهانی بیاندیشید و جهانی حرف بزنید.
این مرجع تقلید با بیان اینکه لازمه این کار این است که همه مکاتب جهان را با دقت مطالعه و بررسی کنید و تا مکاتب جهان را نشناسید که نمی توانید اظهار نظر کنید، یادآور شدند: این می شود «آیة محکمة»؛ این نه متزمن است که به زمان خاصی اختصاص داشته باشد و نه متمکن است که به مکان خاصی اختصاص پیدا کند. پس این «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» وظیفه و هدف اصلی ماست و باید به این سمت حرکت کنیم و این شدنی است.
حضرت آیت الله جوادی آملی ابراز کردند: وقتی مدرسه، مدیر و مدرس درست شد، آن گاه علوم هم که مشخص شده است، هدف هم مشخص شده است و راه هم مشخص شده است اما شما طلاب باید بدانید که معلمان اصلی ما فرشتگان هستند، فرشتگان ما را در رسیدن به این هدف والا یاری می کنند.
ایشان با اشاره به اینکه همه محدثان این حدیث را نقل کرده اند که «إن الملائکه لتضعوا أجنحتها تحت اقدام طلاب العلوم»، گفتند: اینکه حضرت فرمود: فرشتگان فراشان مدارس علمیه هستند و پرهای خود را زیر قدم های طالبان علوم پهن می کنند، چند پیام برای ما دارد؛ اول اینکه، ای طالبان علم تلاش کنید پَر در بیاورید، در مرحله بعد به ما می گویند: حالا که عالم شدید و پر درآوردید، تلاش کنید که پرواز کنید.
معظم له افزودند: شیخ مفید در امالی این حدیث را نقل می کند که علم برای آن است که ملکوتی بشوید، فرمود وقتی عالم شدید به علم تان عمل کنید تا پرواز کنید.
ایشان، نکته سوم را اینگونه تبیین کردند که از جهت حرکت کنید نه در جهت، یعنی از زمین به آسمان صعود کنید و تا ملکوت بالا بروید. گرچه خداوند در قرآن فرمود که من ملکوت عالم را به خلیل خود دائم نشان می دادم، اما در جای دیگر به ما که فرزندان خلیل حق هستیم هم فرمود: شما راه پدر خود را بروید، او ملکوت را دید، شما هم بنگرید شاید ببنید. البته بین «نگاه» و «دیدن» فرق است، بین «نظر» و «رویت» فرق است، هر نگاه به دیدن نمی رسد و هر نظر به رویت ختم نمی شود اما از ما خواستند که تلاش کنیم تا به آن مرحله برسیم.
آیت الله العظمی جوادی آملی در بخش پایانی فرمایشات خود اظهار کردند: اگر حوزه به این جایگاه رسید که قدر این فراشان را دانست، آنگاه آنها نیز فیض را از بالا می گیرند و به ما می رسانند و ما را یاری می کنند تا این راه را آسانتر طی کنیم. وقتی این راه را طی کردیم و عالم شدیم آنگاه خداوند و فرشتگان بر ما صلوات خواهند فرستاد، چرا ما به این درجه نرسیم؟! چرا ما همتای فرشتگان نشویم؟!
ایشان ادامه دادند: خداوند به قلم و مسطورات قسم یاد کرد چرا قلم و مسطورات ما از آن قِسمی نباشد که خدا به آنها قَسم یاد می کند، این شدنی است، از همین حوزه ها مردانی برخاستند که اینچنین بودند، چرا ما اینچنین نشویم؟
معظم له با اشاره به سوابق درخشان حوزه علمیه خراسان و با بیان اینکه این حوزه سوابق درخشان فراوانی دارد، توصیه کردند: مدیریت این حوزه علمیه در گام اول جلوی «نهال فروشی» را جداً بگیرد و با شناسایی استعدادهای راغی از آنها حمایت کند تا از حوزه و مسیر درس و تحقیق خارج نشوند.
ایشان با استفاده از تعبیر «نهال فروشی» نسبت به استعدادهایی که در حوزه علمیه تحصیل می کنند، توضیح داد: نهال فروشی جزو بدترین کارهاست، یعنی اگر طلبه ای مستعد است باید مسیر خواجه نصیر را طی کند و افرادی را برای پاسخ به نیازهای جامعه و نظام تربیت کند، نه اینکه خودش در مسیری غیر از علم آموزی قرار بگیرد.
این مرجع تقلید افزودند: تامین مدرسان عالم برای سال های آینده وظیفه مهم مدیریت حوزه هاست تا به برکات شما اساتید و فضلا، زمینه «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» محقق شود.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به تلاش سید مرتضی و تربیت شاگردانی بزرگ، گفتند: حوزه علمیه باید استعدادیابی کند تا محصولی مانند آنچه در حوزه علمیه نجف به ثمر نشسته، به بار بنشاند.منبع: خبرگزاري حوزه-6/5/98
درنگی بر سلوک عملی کارگزار اسلامی
هر چقدر مسئولان جامعه ساده زیست باشند و به توده‌های مردم نزدیکتر شده و از نزدیکان و فرزندان خویش مراقبت کرده باشند؛ جنبه تاثیرپذیری تبلیغ دین و هدایت جامعه بالا می‌رود.
پیکی رهسپار کوفه شد و حامل خبر‌هایی برای خلیفه مسلمانان و امیر مومنان(ع) بود؛ در لابلای اخبار، پیامی توجه حضرت را به خود جلب کرد: کارگزار حضرت در بصره به میهمانی مجللی رفته بود که با شأن استاندار حضرت علی(ع) مناسبت نداشت؛ لذا حضرت در نامه‌ای که به عثمان بن حنیف نوشتند او را از حضور در چنین مجالسی بر حذر داشته و توصیه به دقت در طعام حلال، قناعت، کوشش در عبادت، پاکدامنی، دوری از زراندوزی، یادآوری آخرت و عالم قبر کرده و در سخنانی شگرف در مورد نگرانی حاکم نسبت به آحاد مختلف جامعه فرمودند: «.. یا آنکه شب را با شکم سیر صبح کنم در حالی که در اطرافم شکم‌های گرسنه، و جگر‌هایی سوزان باشد؟» دقت در مواردی که امیر بیان در این توصیه نامه فرموده‌اند؛ وظایف کارگزار علوی را مشخص می‌کند. این نامه در کنار نامه مالک اشتر راهنما و وظیفه حاکم و نماینده حکومت اسلامی را مشخص می‌کند.
در دیدار اخیر ائمه جمعه سراسر کشور با مقام معظم رهبری، ایشان توصیه‌های چند برای ائمه جمعه داشتند که نشان دهنده پیروی از سیرت مولای متقیان در مواجه با کارگزارانشان دارد. ایشان در ضمن بیان ویژگی‌های نمازجمعه، توصیه‌هایی نیز به امامان جمعه کردند. آن بخش از سخنان ایشان که به توصیه‌هایی برای سلوک عملی ائمه جمعه باز میگردد؛ از اهمیت دو چندانی برخوردار است. این بخش را می‌توان با توجه به نامه حضرت علی(ع) به استاندار بصره عثمان بن حنیف تفسیر و معنا کرد. ایشان در این باره فرمودند: «رفتار و عمل ائمه جمعه باید به‌گونه‌ای باشد که مردم از آن دین، تقوا، صداقت و انقلابی گری را استشمام کنند.» در بخشی دیگر فرمودند: «همراهی با مردم بصورت واقعی، پیگیری مشکلات مردم و اجتناب از رفتن به سمت صاحبان ثروت و قدرت و افراد چرب‌زبان، و مراقبت از نزدیکان و فرزندان، از موارد مهم در سلوک عملی ائمه جمعه است.»
یکی از مهمترین صفات نمایندگان حاکم اسلامی دوری از افراد صاحب قدرت و منصب و چرب زبان و مواظبت بر رفتار و سلوک عملی در مواجه با مردم است؛ که ارتباط مستقیمی با اعتماد عمومی و جذب دل‌های آحاد جامعه دارد. اگر مردم در سیره عملی نماینده حاکم تناقضاتی در گفتار و عمل مشاهده کنند ممکن است تاثیر و هدایت‌گری و عمل به سخنان وی، کارایی خویش را از دست بدهد.
از موارد قابل توجه که رهبر انقلاب در توصیه‌هایشان فرموده‌اند، مراقبت از فرزندان و نزدیکان است. زمانی تبلیغ دین می‌تواند تاثیر و نفوذ در دل‌ها داشته باشد که افراد نزدیک ما همسو با محتوای تبلیغی رشد کرده باشند. وقتی مردم مشاهده کنند که برخی نزدیکان، رفتار‌هایی در تضاد با سخنان مبلغ دین دارند؛ ممکن از بذر تردید در دلهایشان افکنده شود و رشد کند و دیگر سخنانِ هر چند نافذ ناصح خویش را، بدون اثر تلقی کنند.
از شئون دیگر نماینده حاکم اسلامی، ساده زیستی است. ساده‌زیستی با مفهوم زهد و بی‌رغبتی، ارتباطی تنگاتنگ دارد. استاد مطهری می‌گوید: «زهد، حالتی است روحی و زاهد از آن نظر که دل‌بستگی‌های معنوی و اخروی دارد، به مظاهر مادی زندگی بی‌اعتناست. این بی‌اعتنایی و بی‌توجهی تنها در فکر و اندیشه و احساس قلبی نیست و در مرحله ضمیر پایان نمی‌یابد. زاهد در زندگی عملی خویش، سادگی و قناعت را پیشه خود می‌سازد و از تنعّم تجمل و لذت‌گرایی پرهیز می‌نماید. زُهّاد جهان آنها هستند که به حداقل تمتع و بهره‌گیری از مادیات اکتفا کرده‌اند.»
ساده‌زیستی در اسلام یک ارزش والای معنوی محسوب می‌شود. پیشوایان دین، ساده‌زیستی و قناعت را ارزشی مهم می‌دانستند و علاوه بر سلوک عملی خویش در این زمینه، اصحاب ساده‌زیست خود را نیز می‌ستودند. امیرمؤمنان علی(ع) در مورد «صعصعة بن صوحان» می‌فرماید: همانا تو تا آن جا که دانسته‌ام، یاوری نیکو و کم هزینه‌ای. گرچه ساده‌زیستی برای آحاد جامعه، یک ارزش محسوب می‌شود، اما برای پیشوایان و مدیران جامعه، یک ضرورت است. نیز امام در نهج البلاغه، خطبه ۲۰۹، می‌فرماید: خدای متعال بر امامان عادل واجب کرده است که خود را با مردم ناتوان برابر قرار دهند تا رنج نداری، مستمندی را ناراحت نکند.
امام خمینی(ره) همواره بر ساده‌زیستی مسئولان و کارگزاران و روحانیون تأکید می‌کردند و آنان را از تجمل‌گرایی بر حذر می‌داشتند و می‌فرمودند: «من متواضعانه و به عنوان یک پدر پیر از همه فرزندان و عزیزان روحانی خود می‌خواهم که در زمانی که خداوند بر علما و روحانیون منت نهاده است و اداره کشور بزرگ و تبلیغ رسالت انبیا را به آنان محوّل فرموده است، از زیّ روحانی خود خارج نشوند و از گرایش به تجملات و زرق و برق دنیا که دون شأن روحانیت و اعتبار نظام جمهوری اسلامی ایران است، پرهیز کنند و بر حذر باشند که هیچ آفت و خطری برای روحانیت و برای دنیا و آخرت آنان، بالاتر از توجه به رفاه و حرکت در مسیر دنیا نیست.»
بنابراین هر چقدر مسئولان جامعه ساده زیست باشند و به توده‌های مردم نزدیکتر شده و از نزدیکان و فرزندان خویش مراقبت کرده باشند؛ جنبه تاثیرپذیری تبلیغ دین و هدایت جامعه بالا می‌رود و هدایت اجتماع اسلامی به سوی کمال آسانتر خواهد بود.
باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | مهدی عباسی
انسان‌دوستی یا سناریویی برای حذف حج واجب؟
به فقرا کمک کنیم یا به حج برویم؛ آیا واقعاً مسئله این است؟!
این‌یک واقعیت است که سفر حج هزینه‌های بسیار سنگینی دارد، و مردم هم حق دارند، باوجود مشکلاتی که مردم داخل کشور با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مطالباتی برای اهتمام بیشتر مسئولین به مسائل داخلی کشور داشته باشند. با این وجود چه راهکاری می‌توان پیشنهاد کرد که هم حج تعطیل نشود و هم به نیازمندان کمک شود؟
این سؤال پرتکرار هرسال در ایام حج نقل مجالس بسیاری از مردم می‌شود که به حج برویم یا به فقرا کمک کنیم؟ ریشه بسیاری از این حرف و حدیث‌ها به شبکه‌های مجازی و سایت‌هایی برمی‌گردد که با خبرسازی‌های دروغ این شبهه را تقویت می‌کنند که حج اولویتی ندارد و هزینه‌های آن، چراغی است که به مسجدالحرام روا نیست؛ مثل خبری که اخیراً درباره انصراف برخی از حجاج به نفع نیازمندان منتشر شده بود، ولی سازمان حج و زیارت آن را تکذیب کرد.
اما در حقیقت این دو گزاره هیچ منافاتی باهم ندارند؛ یعنی این‌طور نیست که یا باید حج را به‌جا بیاوریم و یا به نیازمندان کمک کنیم، بلکه می‌توان هر دو را با هم داشت و اصلا باید هر دو را با هم داشت.
چرا حج تعطیلی بردار نیست؟
بیاییم بدون پیش‌فرض و منصفانه به مسئله نگاه کنیم. حج از واجبات قطعی اسلام است و از نظر دینی بر هرکسی که استطاعت مالی دارد -یعنی علاوه بر نیازهای عادی زندگی خود مانند مسکن، اثاث منزل و مخارج کسانی که عرفا و شرعاً نفقه آنها بر عهده اوست توان پرداخت هزینه سفر حج را داشته باشد- یک‌بار واجب می‌شود.(رجوع شود به آیه 97 آل‌عمران)
جان به قربانت كه حج فقرايي
| جان به قربان تو آقا، که تو حج فقرایی… |
 |
|
الإمام الرضا عليه السلام :يا عبد العظيم! ۱ أبلغ عنّي أوليائي السلام وقل لهم أن لا يجعلوا للشيطان على أنفسهم سبيلاً ومرهم بالصدق في الحديث وأداء الأمانة ومرهم بالسكوت وترك الجدال فيما لا يعنيهم وإقبال بعضهم على بعض والمزاورة؛ فإنّ ذلك قربة إلي ، ولا يشتغلوا أنفسهم بتمزيق بعضهم بعضا ؛ فإنّي آليت على نفسي إنّه من فعل ذلك ، وأسخط وليّا من أوليائي دعوت اللّه ليعذبّه في الدنيا أشدّ العذاب وكان في الآخرة من الخاسرين وعرفهم أنّ اللّه قد غفر لمحسنهم وتجاوز عن مسيئهم إلاّ من أشرك به أو آذى وليّا من أوليائي أو أضمر له سوءا؛ فإنّ اللّه لا يغفر له حتى يرجع عنه. فإن رجع وإلاّ نزع روح الإيمان عن قلبه وخرج عن ولايتي ولم يكن له نصيبا في ولايتنا وأعوذ باللّه من ذلك ۲ . ترجمه : ۰.امام رضا عليه السلام به عبدالعظيم فرمود :به دوستانم سلام برسان و به آنان بگو شيطان را بر خود مسلّط نكنند و آنها را به راستگويى در گفتار ، اداى امانت ، سكوت و ترك منازعه در چيزهاى بيهوده فرمان ده و نيز با ديدار يكديگر و آمد و شد با هم كه اين عمل موجب نزديكى به من مى شود . دوستان من نبايد اوقات خود را به مخالفت و دشمنى با يكديگر مشغول سازند . من سوگند ياد كرده ام كه هر كس مرتكب اين گونه كارها شود و يا بر يكى از دوستانم غضب كند ، از خداوند بخواهم تا وى را در دنيا به سخت ترين عذاب گرفتار سازد و در آخرت از زيانكاران خواهد بود . دوستان مرا متوجه كن كه خداوند نيكوكاران آنها را آمرزيده و از بدكاران آنان در گذشته ، مگر كسانى كه شرك آورده و يا يكى از دوستان مرا رنجانده اند و يا بدخواه اويند . پروردگار از اين گونه اشخاص نخواهد گذشت و آنها را نمى بخشد ، مگر اينكه از نيت خود برگردند . اگر كسى از اين حالت بازگشت مورد آمرزش خداوند قرار خواهد گرفت؛ ولى اگر در اين حال باقى ماند ، خداوند روح ايمان را از دل او خارج خواهد ساخت و از ولايت من نيز بيرون مى رود و از دوستى ما اهل بيت هم بهره اى نخواهد داشت ، و من از اين شقاوت به خدا پناه مى برم . |
|
۱.تخاطب امام رضا عليه السلام و عبد العظيم بعيد مى نمايد و محتمل است كه در سند اصلى ، ابوالحسن عليه السلام يعنى امام هادى عليه السلام بوده است و به وسيله ناقلان بعدى به اشتباه تفسير به ابو الحسن الرضا عليه السلام شده باشد .(ر .ك: معجم رجال الحديث ، ج ۱۰ ، ص ۴۹) . ۲.الاختصاص ، ص ۲۴۷ . |
سه ویژگی مهم برای بانوان
نبی مکرّم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی، بارزترین درجه زنان را بیان کردند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
حُمَادَیَاتُ النِّسَاءِ غَضُ الْاَبْصَارِ وَ خَفَرُ الْاَعْرَاضِ وَ قِصَرُ الْوَهَازَهِ
بارزترین درجه زنان سه چیز است:
پوشیدن چشم از نامحرمان،
پوشیدن تمام اندام از بیگانگان،
کم و با حیا از منزل بیرون رفتن.
بحارالانوار/ ج 32/ص 154
معرفی کتاب عفاف و حجاب در سبک زندگی ایرانی اسلامی
کتاب «عفاف و حجاب در سبک زندگی ایرانی- اسلامی» نخستین دفتر از مجموعه‌ای ۵ جلدی با عنوان «نقش و رسالت زن» است که توسط انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده است. کتاب از ۵ فصل با عناوین؛ عفّت و حیا، روابط زن و مرد، حجاب و پوشش، کشف حجاب و بیبندوباری و روش برخورد با بیبندوباری تشکیل شده است. از مهمترین مسائل حائز اهمیّت این اثر استخراج آن بخش از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای است که بطور خاص به بحث پیرامون مقولاتی نظیر؛ نظر اسلام درباره شخصیّت زن و نحوه بروز و ظهور اجتماعی آن، حجاب و عفاف، نقد دیدگاه غرب درباره‌ی زن و پیامدهای مبتذل آن در جامعه کنونی غرب، اهمیّت حفظ کانون گرم خانواده و مجموعه‌ای از توصیه‌های کلی و جزئی دقیق و حساب‌شده‌ی معظّمٌ‌له که آنرا در خلال بیانات عمومی و یا در مراسم قرائت خطبه‌های عقد جوانان بیان نموده‌اند، – و البته بخشی از این توصیه‌ها نخستین بار در این کتاب منتشر شده – پرداخته است.
بعد از انقلاب شاهد برخوردهای افراطی و تفریطی در زمینه‌ی حجاب و عفاف بوده‌ایم. بسیاری از حرکتهایی که در این زمینه صورت گرفته است، برخوردهای، ظاهری سطحی، احساسی، موردی، مقطعی، دفعی و ضربتی بوده است.
درحالیکه حجاب، مقوله‌ای فرهنگی است و هـرگونه اشاعه و تصمیم‌گیری و تبلیغ درباره‌ی آن و در مورد آن، باید تدریجی، مستمر، عمیق، همه‌جانبه و مدبّرانه باشد. افراد در این زمینه نباید سلیقه‌ای عمل کنند، بلکه استراتژی واحدی برای نحوه‌ی برخورد با آن باید حاکم باشد. در این راستا لازم است در درجه‌ی اوّل، دیدگاههای مقام معظّم رهبری بعنوان امام امّت و چشم بصیر و دیده‌بان نظام در این زمینه استخراج و مبنای عمل قرار گیرد. در این کتاب سعی شده است تمامی سخنان ایشان در این زمینه به دقت مطالعه، استخراج و در قالب پنج فصل و با عناوین عفّت و حیا، روابط زن و مرد، حجاب و پوشش، کشف حجاب و بیبندوباری، و روش برخورد با بیبندوباری، ارائه گردد.
در استخراج، گردآورى و دسته‌بندى سخنان معظّمٌ‌له و ارائه‌ی آن در قالب اثر حاضر، تمامی سخنرانیها و پیامهاى ایشان درباره‌ی زنان، از آغاز پیروزى انقلاب اسلامى تا سال1392حتّی سخنانی که بعضاً رسانه‌ای نشده است؛ ـ مانند توصیه‌هایی که هنگام خواندن خطبه‌ی عقد به جوانان داشته‌اندـ امّا در مخزن اسناد دفتر معظّمٌ‌له موجود بوده، مورد بررسى قرار گرفته است که حجم گسترده‌ی آنها، توجّه و اهتمام رهبر معظّم انقلاب را نسبت به مسائل زنان نشان میدهد.
برای دسترسی به صفحه خرید اینترنتی این کتاب (کلیک ) کنید.
مبارزه تمام‌عیار فرهنگی
جنگ نرم که در پی از پای درآوردن اندیشه و تفکر جامعه هدف می‌باشد تا حلقه‌های فکری و فرهنگی آن را سست کند و با بمباران خبری و تبلیغاتی در نظام سیاسی اجتماعی حاکم تزلزل و بی‌ثباتی تزریق کند از جمله مباحثی است که از دیر زمان،در دنیا شکل گرفته است. این موضوع، علیه ایران از گستره و عملکرد وسیعی برخوردار می‌باشد چرا که دشمنان قسم خورده این آب وخاک که دست پلیدشان از منابع این مملکت بریده شده است می‌خواهند جامعه ما را به بن بست کشیده تا از این رهگذر به اهداف شوم خود دست یابند.
از آنجا که ایران امروزه به لحاظ وسعت سرزمینی، کمیّت جمعیت، کیفیت نیروی انسانی، امکانات نظامی، منابع طبیعی سرشار و موقعیت جغرافیایی ممتاز در منطقه خاورمیانه و نظام بین‌الملل به قدرتی کم‌نظیر تبدیل شده است.
لذا از دید کارشناسان سیاسی کشورهای غربی، دیگر نمی‌توان با یورش نظامی و جنگ سخت آن را سرنگون کرد بلکه تنها راه سرنگونی نظام جمهوری اسلامی پیگیری مکانیسم‌های جنگ‌نرم و به کارگیری تکنیک‌های عملیات روانی با استفاده از سه راهبرد دکترین مهار، نبرد رسانه‌ای و سامان‌دهی و پشتیبانی از نافرمانی مدنی است.
از یک دیدگاه و بر اساس آنچه از پی آمدهای رسانه‌های الکترونیک جدید مطرح است، جهان و به تبع آن کشور ایران، وارد عصر دوم رسانه ها شده است که برخلاف دوره مدرن و عصر اول رسانه‌ها، آینده آن به طور کامل قابل پیش بینی نیست و اطلاعات، حرف آخر را می‌زند.
جهان امروز، جهانی انباشته از سرگشتگی‌ها، دودلی‌ها، تردیدها، پرسش های جدید و در یک کلام، جهانی بی ثبات و بسیار متغیر است. این جهان، دیگر مانند گذشته منظم و قابل کنترل نیست و پی آمدهای ناخواستنی بسیاری دارد. بنابراین، رسانه‌های جدید الکترونیکی نقش بسیار مؤثری در تغییرات فرهنگی ایران ایفا خواهند کرد.
رهبر معظم انقلاب، جنگ رسانه‌های غرب علیه ایران را یکی از جلوه‌های جنگ نرم معرفی می‌کنند: «امروز تهاجم فرهنگی با استفاده از ابزارها و فن آوری های جدید ارتباطی خیلی جدی است. صدها وسیله و راهرو اطلاعات به سمت فکر جوان و نوجوان ما وجود دارد. از انواع شیوه‌های تلویزیونی و رادیویی و رایانه‌ای و امثال این‌ها دارند استفاده می‌کنند و همین طور به صورت انبوه، افکار و شبهه‌های گوناگون را در آنها می‌ریزند. باید در مقابل این‌ها ایستاد. امروز نمی‌شود به همان روش های قدیمی خودمان اکتفا کنیم. البته که جوان نمی‌آید. جوان را باید بشناسید. فکر او را باید بشناسید. آنچه را که به او هجوم آورده، باید بشناسید. تا میکروب و بیماری را نشناسید که علاج نمی‌توان کرد. این‌ها همه ملایی می‌خواهد. درس خواندن، مطالعه کردن و کار کردن که همه این‌ها زیر عنوان مهارت‌های دینی خلاصه می‌شود».(۱)
ایشان در کلامی دیگری می‌فرماید: «حقیقتاً جبهه‌ی وسیعی از جبهه‌های دشمن، با ابزارهای مؤثر و خطرناک و کارآمد، و با استفاده از علم و فنآوری به وجود آمده، برای اینکه جمهوری اسلامی را با یک تهاجم فرهنگی مواجه کنند و آن را مورد یک حمله و مبارزه‌ی فرهنگی قرار دهند. چنین مبارزه‌ای، اگر در مقابلش حرکتی انجام نگیرد، بلاشک پیروز خواهد بود. این مبارزه، مثل مقابله‌های سیاسی و نظامی نیست و چنانچه در مقابلش مبارزه‌ای همان‌طور هوشمندانه و با استفاده از همان روشها، یا روشهایی که جایگزین آنها باشد، صورت نگیرد، از آن مبارزه‌های بسیار خطرناک و تهاجم های بسیار نابودگر و پوک کننده و از بین برنده خواهد بود..».(۲)
اهداف دشمن در هجمه به مرزهای نرم
چنان که گفته شد، هدف اصلی تهدید نرم عبارت است از تحمیل اراده بر حریف و سرنگونی کشور مورد تهاجم با استفاده از شیوه‌ها و ابزارهای غیرنظامی. پیرامون انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران، نظام سلطه و استکبار به سرکردگی ایالات متحده امریکا، اهدافی را در تهدید نرم و لطمه زدن به مرزهای عقیدتی و ادراکی دنبال می‌کنند تا به استحاله شناختی و در نهایت به نابودی دین اسلام و حرکت انقلاب اسلامی بیانجامد. لذا رهبر انقلاب معتقدند، امروز دشمن با شیوه بسیار زیرکانه‌ای در داخل، در حال یک جنگ و مبارزه تمام‌عیار فرهنگی علیه ماست.(۳)
می‌توان براساس آموزه‌های اسلامی و آیات قران کریم، اهداف پنج‌گانه زیر را به عنوان اهداف محوری جبهه باطل، علیه جریان حق با توجه به ابزارها و شیوه‌های جنگ نرم و نفوذ به مرزهای شناختی و عقیدتی دانست:
۱- بیانات رهبر انقلاب در دیدار روحانیون استان سمنان ۱۳۸۵/۰۸/۱۷
۲- بیانات رهبر معظم انقلاب ۱۳۷۱/۰۹/۱۹
۳- برگرفته از بیانات در دیدار با مسئولین و کارگزاران نظام ۲۳ مهر ۱۳۸۰
۴- قرآن کریم، سوره توبه، آیه ۳۲
۵- قرآن کریم، سوره انفال، آیه ۳۰
۶- قرآن کریم، سوره نساء، آیه ۴۶٫
۷- قرآن کریم، سوره توبه، آیه ۱۰۷
۸- قرآن کریم، سوره فجر، آیه ۱۱ و ۱۲٫
پایگاه تبييني تحليلي مصداق – تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۸
مبلغان راستين نه از مردم می ترسند و نه از حاکمان
کسی كه مى خواهد تبليغ كند بايد سخن خود را بگويد و از كسی هم نترسد، تا مباد در اثر ترس چيزى را كه خدا واجب كرده ناديده بگیرد. و بايد در انتظار فشار از سوى ديگران هم باشد و براى روبرو شدن با آن خود را آماده سازد. كمترين اين فشارها پراكنده شدن مردم از اطراف او و تنها ماندنش يا زندان و شكنجه و تبعيد از سوى حاکمان ستمگر و فاسد است. استقامت در برابر اين ها به رسيدن به اهدافش در دنيا يعنى هدايت مردم و دگرگون ساختن ايشان و در آخرت به راهبرى آنان به بهشت جاويد منتهى مى شود.
از این رو آیه 39 سوره احزاب به يكى از مهمترين برنامه هاى عمومى انبياء اشاره كرده، مى فرمايد: «پيامبران پيشين كسانى بودند كه تبليغ رسالت هاى الهى مىكردند و از او مى ترسيدند و از هيچ كس جز خدا واهمه نداشتند»(الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ). یعنی ای پیامبر تو نيز در تبليغ رسالت هاى پروردگار نبايد كمترين وحشتى از كسى داشته باشى هنگامى كه به تو دستور مى دهد يك سنت غلط جاهلى را درهم بشكنی هرگز نبايد در انجام اين وظيفه كمترين نگرانى از ناحيه گفتگوى اين و آن به خود راه دهى كه اين سنت همگى پيامبران است.
اصولا كار پيامبران در بسيارى از مراحل شكستن اين گونه سنت ها است و اگر بخواهند كمترين ترس و وحشتى به خود راه بدهند در انجام رسالت خود پيروز نخواهند شد قاطعانه بايد پيش روند، حرف هاى ناموزون بدگويان را به جان خريدار شوند و بى اعتنا به جوسازي ها و غوغاى عوام و توطئه فاسدان و مفسدان به برنامه هاى خود ادامه دهند چرا كه همه حساب ها به دست خدا است. لذا در پايان آيه مى فرمايد: «همين بس كه خداوند حافظ اعمال بندگان و حسابگر و جزا دهنده آن ها است»(وَ كَفى بِاللَّهِ حَسِيباً). این تعبیر دليلى است براى اين موضوع كه رهبران الهى نبايد در ابلاغ رسالات خود وحشتى داشته باشند چون حسابگر زحمات آن ها و پاداش دهنده خدا است.
این آيه دليل روشنى است بر اينكه شرط اساسى براى پيشرفت در مسائل تبليغاتى قاطعيت و اخلاص و عدم ترس و وحشت از مردم است مبلغ باید جز از خدا از هیچ کس ترسی نداشته باشد. آن ها كه در برابر فرمان هاى الهى خواسته هاى اين و آن و درخواست های بى رويه گروه ها و جمعيت ها را در نظر مى گيرند، و با توجيهاتى حق و عدالت را تحت تاثیرافکار و اعمال آن ها قرار مى دهند، هرگز نتيجه اساسى نخواهند گرفت، هيچ نعمتى برتر از نعمت هدايت نيست، و هيچ خدمتى برتر از بخشش اين نعمت به انسانى نمى باشد، و به همين دليل پاداش اين كار برترين پاداش ها است.
لذا در حديثى از امير مؤمنان(ع) مى خوانيم: «هنگامى كه رسول خدا (ص) مرا به سوى يمن فرستاد فرمود با هيچ كس پيكار مكن مگر آن كه قبلاً او را دعوت به سوى حق كنى، به خدا سوگند اگر يك انسان به دست تو هدايت شود براى تو بهتر است از تمام آنچه خورشيد بر آن طلوع و غروب مى كند».(1) و باز به همين دليل است كه مبلغان راستين بايد نيازى به مردم نداشته باشند و نه ترسى از هيچ مقامى كه آن نياز و اين ترس بر افكار و اراده آن ها خواه و ناخواه اثر مى گذارد. يك مبلغ الهى به مقتضاى: «وَ كَفى بِاللَّهِ حَسِيباً» تنها به اين مى انديشد كه حسابگر اعمال او خدا است، و پاداشش به دست او است، و همين آگاهى و عرفان به او در اين راه پر نشيب و فراز مدد مى دهد.
منبع: تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج17، ص: 330
———-
پی نوشت:
1. الكافي (ط - الإسلامية)، محمدبن یعقوب کلینی،ج5، ص: 28
برگرفته از سامانه اشتراك محتوا رضوي
یه راز مهم موفقیت از زبان امام صادق (عليه السلام)
وقتی از سرعت سخن می گوییم، باید به یک یک مهارت بسیار ضروری و یکی از اسرار موفقیت و پیشرفت اشاره کنیم و آن «سرعت در کار» است؛ وقتی کاری بر عهده داریم که باید انجام دهیم، زود شروع کردن و زود تمام کردن آن، در وضعیت شغلی و کسب و کار ما مؤثر خواهد بود.
امام صادق (ع) فرموده اند «چون قصد کاری داشتی، اول وقت را برای آن انتخاب کن و با سرعت سراغ آن برو.»[1] یعنی افزون بر آن که در برنامه ریزی روزانه بهترین وقت را که همان اول روز باشد برای شروع کار انتخاب می کنید، باید کارهایی را که بر عهده دارید زود شروع کنید. به ویژه در مشاغلی که نتیجه آن یک محصول است، تأخیرها با زیان بیشتری همراه خواهند شد.
شاید این جمله طلایی را از کسانی که درباره رموز موفقیت سخن می گویند، شنیده باشید (به تکرار آن دقت نمایید) «شروع کنید و تمام کنید؛ شروع کنید و تمام کنید!» این تقریباً همان چیزی است که امام صادق (ع) فرموده اند. اجازه ندهید انبوه کارهای نکرده، پیش رویتان تنلبار شوند. این اتفاق ممکن است به راحتی رخ بدهد. دست بجنبانید و از «فردا فردا» کردن بپرهیزید.
اجازه ندهید انبوه کارهای نکرده، پیش رویتان تنلبار شوند
خود را بیش از مقداری که لازم است گرفتار یک کار نکنید؛ نه در شروع و نه در هنگام انجام آن. اگر به طور معمول، در شروع یا اتمام کار تأخیر دارید، سعی کنید دلایل اصلی آن را بیابید. آیا از شروع کار هراس دارید؟ چرا؟ آیا ابهامی در آن وجود دارد؟ مثلاً از نتیجه بخش بودن آن مطمئن نیستید؟ یا نمی دانید آن را چگونه انجام دهید؟ برای رفع این موانع قدم بردارید و در یک زمان بندی مشخص، تصمیم بگیرید که آیا می خواهید این کار را انجام دهید یا نه! و وقتی که آن را شروع کردید، دیگر نباید به تردیدهای گذشته برگردید.