لِعَبدِ العَظيمِ الحَسَنِيِّ ـ : يا عَبدَ العَظيمِ ، أبلِغ عَنّي أولِيائِيَ السَّلامَ، وقُل لَهُم أن لا يَجعَلوا لِلشَّيطانِ عَلى أنفُسِهِم سَبيلاً ، ومُرهُم بِالصِّدقِ فِي الحَديثِ وأداءِ الأَمانَةِ ، ومُرهُم بِالسُّكوتِ ، وتَركِ الجِدالِ فيما لا يَعنيهِم ، وإقبالِ بَعضِهِم عَلى بَعضٍ ، وَالمُزاوَرَةِ ، فَإِنَّ ذلِكَ قُربَةٌ إلَيَّ . ولا يَشغِلوا حديث أنفُسَهُم بِتَمزيقِ بَعضِهِم بَعضًا فَإِنّي آلَيتُ عَلى نَفسي أنَّهُ مَن فَعَلَ ذلِكَ وأسخَطَ وَلِيًّا مِن أولِيائي دَعَوتُ اللّه َ لِيُعَذِّبَهُ فِي الدُّنيا أشَدَّ العَذابِ وكانَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الخاسِرينَ . وعَرِّفهُم أنَّ اللّه َ قَد غَفَرَ لِمُحسِنِهِم وتَجاوَزَ عَن مُسيئِهِم إلاّ مَن أشرَكَ بِهِ أو آذى وَلِيًّا مِن أولِيائي أو أضمَرَ لَهُ سوءًا فَإِنَّ اللّه َ لا يَغفِرُ لَهُ حَتّى يَرجِعَ عَنهُ ، فَإِن رَجَعَ ، وإلاّ نَزَعَ روحَ الإيمانِ عَن قَلبِهِ وخَرَجَ عَن وَلايَتي ، ولَم يَكُن لَهُ نَصيبًا حديث في وَلايَتِنا ، وأعوذُ بِاللّه ِ مِن ذلِكَ حديث

ترجمه :

۰.امام رضا عليه السلام به عبدالعظيم فرمود :به دوستانم سلام برسان و به آنان بگو شيطان را بر خود مسلّط نكنند و آنها را به راستگويى در گفتار ، اداى امانت ، سكوت و ترك منازعه در چيزهاى بيهوده فرمان ده و نيز با ديدار يكديگر و آمد و شد با هم كه اين عمل موجب نزديكى به من مى شود . دوستان من نبايد اوقات خود را به مخالفت و دشمنى با يكديگر مشغول سازند . من سوگند ياد كرده ام كه هر كس مرتكب اين گونه كارها شود و يا بر يكى از دوستانم غضب كند ، از خداوند بخواهم تا وى را در دنيا به سخت ترين عذاب گرفتار سازد و در آخرت از زيانكاران خواهد بود . دوستان مرا متوجه كن كه خداوند نيكوكاران آنها را آمرزيده و از بدكاران آنان در گذشته ، مگر كسانى كه شرك آورده و يا يكى از دوستان مرا رنجانده اند و يا بدخواه اويند . پروردگار از اين گونه اشخاص نخواهد گذشت و آنها را نمى بخشد ، مگر اينكه از نيت خود برگردند . اگر كسى از اين حالت بازگشت مورد آمرزش خداوند قرار خواهد گرفت؛ ولى اگر در اين حال باقى ماند ، خداوند روح ايمان را از دل او خارج خواهد ساخت و از ولايت من نيز بيرون مى رود و از دوستى ما اهل بيت هم بهره اى نخواهد داشت ، و من از اين شقاوت به خدا پناه مى برم .

ادامه »

رهبر فرزانه انقلاب مدظله العالی، بارها در بیاناتشان به این نکته اشاره داشته اند که «وصیت نامه شهدا را بخوانید…» این توصیه در کلام گهربار حضرت امام خمینی(ره) نیز دیده می شود. در این مجال فرصتی دست داده تا با هم مروری داشته باشیم بر گزیده ای از صد وصیت نامه…

وصیت نامه شهید محمود احمدی
دست ازاین ماه تابان [امام خمینی] برندارید که روزنه ی امید مستضعفان جهان و ایران است. پیرو خط امام که همان خط حزب الله است باشید.

وصیت نامه شهید غلامحسین ارباب رشید
“با مردم برخورد اسلامی داشته باشید، در راه اسلام و قرآن قدم بردارید و مواظب باشید که شیطان باعث دوری شما از خدا نگردد.”

وصیت نامه شهید حسین برهانی
- ای ملت بدانید امروز مسئولیتتان بزرگ و بارتان سنگین است و باید رسالتتان را که پاسداری از خون شهیدان است انجام دهید و تنها با اطاعت ازروحانیت متعهد و مسئول که در راس آن ولایت فقیه می باشد و امروز سمبل آن امام بزرگوار امت قادرید این راه را ادامه دهید.

- خواهرانم! در تربیت فرزندانتان بکوشید و حجاب را رعایت کنید، زهراگونه زندگی کنید…..

حجت‌الاسلام مسعود عالی درباره دستورالعمل‌هایی برای گره‌گشایی در زندگی :

خداوند رحمت کند آیت‌الله بهاءالدینی(ره) را که می‌فرمایند: اگر در زندگی شما گره‌ مادی و معنوی افتاد که منشأ آن را نمی‌دانستید؛ چهار عمل انجام دهید تا گره‌گشایی شود. اول صدقه دهید، دوم رد مظالم دهید، سوم حدیث کساء بخوانید و به حضرت زهرا(س) توسل کنید و چهارم اینکه قربانی کنید.

کتاب «آخوند درباری» به قلم میلاد مرادی از سوی انتشارات داعیه منتشر شد.

 در این کتاب به بررسی پدیده آخوند درباری و نحوه مواجهه حضرت امام خمینی(ره) با آن‌ها پرداخته شده است.

این کتاب در دو بخش تنظیم شده که در بخش ابتدایی به مقدمه اعتقادی پیرامون ضرورت حجت الهی پرداخته که در زمان غیبت امام معصوم، فقها بنابر نص صریح آموزه‌های دینی، روایات و سیره معصومین به عنوان نائب پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه هدی در جامعه می‌باشند و از نقش خطیری برخودار هستند و در بخش دوم کتاب نیز به صورت مبسوط پدیده “آخوند درباری” اشاره می‌شود.

در دوران طاغوت پهلوی، مطبوعات کشور خبر از اجرایی شدن پدیده‌ای با عنوان سپاه دین دادند. در این طرح به دستور دربار اقدام به معمم کردن افراد ساواکی و عده‌ای وابسته به حکومت و دربار می‌شود. در مقابل روحانیت شریف با رهبری حضرت امام خمینی(ره) به مقابله با این طرح برخاستند.

لازم به ذکر است که این کتاب بنابر فرموده مقام معظم رهبری مبنی بر جهاد تبیین به رشته تحریر در آمده است؛ چراکه پدیده “سپاه دین” و به تبع آن “آخوند درباری” برای همگان مشخص نبوده و با پدیده “سپاه دانش” اشتباه گرفته می‌شود.

منبع حوزه نیوز

آیت الله بهجت (ره)
از اصلاح نفس ، نمی شود دست برداشت!
بدون اصلاح نفس ، رفیق نیمه راه خواهیم بود!

ممکن نیست بدون اصلاح نفس کاری [از] پیش برد، [یا] برای جامعه کاری بکنیم، همان رفیق نیمه راه خواهیم بود، خداحافظی می کنیم با هم، در وقت وقتش.

بالأخره، حالا چه کار باید بکنیم؟ همان کاری که گفتیم؛ از اصلاح نمی شود دست برداشت.

خیلی خوب، حالا اصلاحِ فعلی ما در چیست؟ همان در برگشت از کارهایی را که ما می دانیم [ غلط است]، در داخل یا در خارج انجام می دهیم؛ با خارجی ها ارتباط پیدا می کنیم، ارتباطی که بر لَهِ (به نفع) آنها است، نه ارتباطی که بر لَهِ ما باشد.

والاّ با این «قرآن» واضح، با این اشباه «قرآن» [یعنی] «صحیفه سجادیه» و «نهج البلاغه»، با این ها دیوار اگر مأذون بود (اجازه داشت)، تصدیق می کرد حرف ما را، با ما می شد. [حالا] چطور شده ما اینجا مانده ایم، دست گدایی به یک [عده] وحوش، حیوانات، درنده ها، دراز می کنیم؟! میل داریم به ما قرض بدهند.

فلهذا [این کارها] کارهایی است که خودمان کردیم. تدبیر نیست غیر از اینکه نکنیم، فی ما بعد نکنیم. بشناسیم! خودمان را بشناسیم، خودمان نگذاریم [عده ای] از داخله ما در بیایند و علیه ما کارهایی بکنند.

منبع: ضیاء الصالحین

مهم‌تر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او می‌باشد؛ زیرا مردن، تنها قطع حیاتِ دنیای چند روزه فانی است، اما بیرون رفتن از عقیده صحیح، موجب هلاکت ابدی از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنم است؛

لذا حضرت امیر علیه‌السلام در لیلةُالمَبیت از رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌پرسد: «أَفِی سَلامَةٍ مِنْ دِینِی؟؛

آیا دین من سالم خواهد بود؟».(عیون اخبارالرضا، ج۲، ص۲۶۶؛ امالی صدوق)  یعنی از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را ـ که از خود شهادت بالاتر است ـ از آن حضرت سؤال می‌کند.

این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود، که: «یا أَلله‏ُ یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ! یا مُقَلبَ الْقُلُوبِ، ثَبتْ قَلْبِی عَلی دِینِک؛ ای خدا، ای رحمت‌گستر، ای مهربان، ای گرداننده دل‌ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار».(بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۴۸؛ ج۹۲، ص۳۲۶؛ اعلام‌الوری، ص۴۳۲؛ کمال‌الدین، ج۲، ص۳۵۱؛ مهج‌الدعوات، ص۳۳۲)

در محضر بهجت، ج۲، ص۱