در شب شهادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع)، چهارمین اجلاسیه “مجاهدان در غربت"، با پیام حضرت آیت الله العظمی «عبدالله جوادی آملی» دامت بركاته، در شهرستان دامغان آغاز به کار کرد.

آیت الله جوادی آملی دامت بركاته  در پیام خود به این اجلاسیه که با مشارکت مجمع جهانی اهل بیت(ع) و حضور بیش از۱۸۰ اندیشمند و فرهیخته از ۳۸ کشور جهان برگزار شد، بیان داشتند: حضرت سید الشهدا نفرمود ما با یزید بیعت نمی‌کنم؛ فرمود: «مِثْلِی لَا یبَایعُ مِثْلَ یزید بن معاویة»؛ فرمود هر کس آزاداندیش است، حسینی فکر می‌کند؛ مثل من فکر می‌کند، زیر بار ظلم نمی‌رود.

ایشان ادامه دادند: امروز هم همین‌طور است، امروز کسی که حسینی فکر می‌کند؛ نه آمریکا را، نه آن معامله قرن را، نه صهیونیست را، هیچ کدام را تحمل نمی‌کند. تا ظهور حضرت این اصل حاکم است؛ یعنی کسی که حسینی فکر می‌کند زیر بار ظلم نمی‌رود. این که امام(رضوان الله علیه) فرمود: انقلاب مدیون کربلاست، پیروزی این نهضت به برکت کربلا و قیام حسین بن علی بن ابی‌طالب است، همین است.

متن کامل پیام معظم له به شرح زیر است:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجوركم] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَینِ(علیه السلام) وَ جَعَلَنَا وَ إِیاكُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ(علیه الصلاة و علیه السلام)».[1]

مقدم شما فرهیختگان و نخبگان را گرامی می‌داریم و برنامه شما که درباره گرامیداشت مجاهدان و مهاجران در غربت برگزار می‌شود، ارج می‌نهیم. از ذات أقدس الهی مسئلت می‌کنیم هدف والای شما که تعظیم مقام ولایت و امامت وجود مبارک امام رضاست و در سایه آن گرامیداشت مقام شهدا عموماً و شهدا و مجاهدان و مهاجران در غرب خصوصاً هست ارج می‌نهیم!

در مراسم سالار شهیدان دو جمله گفته می‌شود: یکی اینکه «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجوركم] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَینِ»، که این درخواست اجر و مسئلت پاداش برای مصیبت‌زده‌هاست که ما هم مصیبت دیده‌ایم. بخش دوم دعا و درخواست است که ذات أقدس الهی ما را خواهان خون‌بهای حسین بن علی قرار بدهد: «وَ جَعَلَنَا وَ إِیاكُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ». این جمله دوم ابدی است؛ یعنی تا زمان ظهور حضرت هست. از خدا می‌خواهیم که خون‌بهای حسین بن علی را ما بگیریم.

ادامه »

بعضی از اهل معرفت و اهل سلوک معنوی معتقدند که ماه ربیع‌الاول، به معنای حقیقی کلمه، ربیع حیات است، ربیع زندگی است؛ زیرا در این ماه، وجود مقدس پیامبر گرامی و همچنین فرزند بزرگوارش حضرت ابی‌عبداللّه جعفربن‌محمدالصّادق ولادت یافته‌اند و ولادت پیغمبر سرآغاز همه‌ی برکاتی است که خدای متعال برای بشریت مقدر فرموده است. ما که اسلام را وسیله‌ی سعادت بشر و راه نجات انسان میدانیم، این موهبت الهی مترتب بر وجود مبارک پیغمبر است که در این ماه اتفاق افتاد. حقیقتاً باید این میلاد عظیم را مبدأ همه‌ی برکاتی دانست که خدای متعال جامعه‌ی بشری را، امت اسلامی را، پیروان حقیقت را به آن سرافراز کرده است.

سخنان مقام معظم رهبري مدظله العالي که در این صوت می‌شنوید:

سخنرانی آیت الله محمدتقی بهجت رحمه الله عليه

چه کار کردیم که به این چیزها مبتلا می شویم. چه کار کردیم که بی سرپرست مانده ایم. اشکال در این است که خودمان را اصلاح نمی کردیم، و نکردیم و نمی کنیم. حاضر نیستیم که خودمان را اصلاح کنیم. اگر ما خودمان را اصلاح می کردیم به این بلاها مبتلا نمی شدیم.
ما می خواهیم هر چه دلمان می خواهد بکنیم اما دیگران حق ندارند به ما ظلمی بکنند. ما با خودمان، نزدیکانمان، دوستانمان هر چه بخواهیم بکنیم، اما دیگران،دشمنان حق ندارند همان کار را با ما بکنند. ما اگر خودمان را درست بکنیم خدا کافی است. خدا هادی است. ما نمی خواهیم خودمان را درست کنیم اما از کسی هم نمی خواهیم آزار ببینیم.
ما خودمان حاضر نیستیم خودمان اصلاح بکنیم. اگر خودمان را اصلاح بکنیم به تدریج همه بشر اصلاح می شود. ما می خواهیم اگر دلمان خواست دروغ بگوییم، اما کسی حق ندارد به ما دروغ بگوید. ما ایذا بکنیم. دوستان و خوبان را، اما دیگران حق ندارند به ما ایذا بکنند. با خدا بساز کار را درست می کند. چرا در خلوت دلت هر چه می خواهد می کنی. می شود ما با خدا نباشیم. خدا یار ما باشد در هر جزئی و کلی. پس هیچ چاره ای از بلیات دنیوی و اخرویه، داخلیه و خارجیه نیست الا خدایی بودن و با خدا بودن و با خدا معیت داشتن و تبعیت داشتن.

ادامه »

هفدهمین مراسم مشترک دانش‌آموختگی و تحلیف دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران صبح روز چهارشنبه (98/8/8) با حضور  فرمانده معظم کل قوا در دانشگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء(ص) برگزار شد.

رهبرانقلا در ابتدای ورود به میدان با حضور بر مزار شهیدان و قرائت فاتحه، یاد و خاطره‌ی مدافعان فداکار اسلام و میهن را گرامی داشتند.

فرمانده کل قوا سپس از یگانهای مستقر در میدان سان دیدند.

رهبر انقلاب اسلامی همچنین جانبازان سرافراز حاضر در میدان را مورد تفقد قرار دادند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مدظله العالي سپس در سخنانی، حفظ امنیت را مسئولیت مقدس و حساس نیروهای مسلح جمهوری اسلامی برشمردند و با اشاره به طراحی دشمنان برای سلب امنیت از برخی کشورهای منطقه، گفتند: دلسوزان عراق و لبنان بدانند اولویت اصلی آنان، علاج ناامنی است و مردم این کشورها نیز بدانند مطالبات به‌حق آنها فقط در چارچوب ساختارهای قانونی قابل تأمین است.

رهبر انقلاب اسلامی همچنین بار دیگر مسئولان و مؤثران فکری و همچنین آحاد ملت را به هوشیاری در قبال تلاش برای تخریب محاسباتی آنان فراخواندند و تنها راه مقابله با آن را بصیرت دانستند و چند نکته‌ی مهم را نیز گوشزد کردند: باید به آینده و تحقق وعده‌های الهی امیدوار بود، نباید به دشمن اعتماد کرد، از تحرکات دشمن نباید لحظه‌ای غفلت کرد، به پیروزی‌ها غرّه نشویم، و نیروهای مسلح باید آمادگی لازم برای مقابله با فتنه را داشته باشند.

فرمانده کل قوا در ابتدای سخنان خود به اهمیت موضوع امنیت برای هر جامعه و وظیفه‌ی مهم نیروهای مسلح برای تأمین امنیت اشاره کردند و افزودند: اگر در جامعه‌ای امنیت نباشد، امکان فعالیتهای اقتصادی، علمی و تحقیقاتی و کارهای فکری و فرهنگی وجود نخواهد داشت، بنابراین حفظ امنیت یک وظیفه‌ی فوق‌العاده باارزش است که باید قدر آن دانسته شود.

ایشان بزرگ‌ترین لطمه به یک کشور را سلب امنیت آن دانستند و با اشاره به برنامه‌ریزی دشمنان برای آشوب و سلب امنیت برخی کشورهای منطقه، گفتند: عوامل این خباثتها و کینه‌ورزی‌های خطرناک، شناخته‌شده هستند و در پشت این قضایا، آمریکا و سرویس‌های اطلاعاتی غربی با پشتوانه‌ی پول برخی کشورهای مرتجع منطقه قرار دارند.

رهبر انقلاب اسلامی خطاب به دلسوزان عراق و لبنان تأکید کردند: اولویت اصلی، علاج ناامنی است و مردم این کشورها نیز متوجه باشند که دشمن به‌دنبال برهم زدن ساختارهای قانونی و ایجاد خلأ در این کشورها است و تنها راه رسیدن مردم به مطالبات بر حقی که دارند، پیگیری آنها در چارچوب ساختارهای قانونی است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: دشمنان، چنین فکرهایی را برای کشور عزیز ایران هم داشتند اما خوشبختانه ملت، هوشیارانه و بموقع به میدان آمد و نیروهای مسلح نیز آماده بودند و آن توطئه خنثی شد.

ادامه »

پیامبر رحمت ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند :
دعایی که ابتدایش بسم الله الرحمن الرحیم باشد ، رد نمیشود.(الدعوات ص52)

 امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) میفرمایند:
هر بنده ای بخواهد چیزی بخواند یا کاری انجام دهد و ” بسم الله الرحمن الرحیم ” بگوید در کارش برکت داده می شود.(تفسیر امام عسکری علیه السلام ص25)

 پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
هر که در ابتدای وضویش “بسم الله الرحمن الرحیم” بگوید همه ی اعضایش از گناهان پاک میشود.(وسائل الشیعه ج1 ص398)

امام کاظم (علیه السلام) فرمودند :
هر کس دچار کاری شود که غمگینش کند یا ناخوشایندی ناراحتش کند و او سرش را به سوی آسمان بلند کره و سه بار “بسم الله الرحمن الرحیم” بگوید ، خداوند گره از کارش بگشاید و غمش را بزداید.(مکارم الاخلاق ص347)

 پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند :
هر کس “بسم الله الرحمن الرحیم” را قرائت کند خداوند به ازای هر حرف آن ، چهار هزار حسنه برایش مینویسد و چهار هزار گناه از او پاک میکند و چهار هزار درجه او را بالا میبرد.(بحار ج89 ص258)

 پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) میفرمانید:
هر کار با ارزشی که با “بسم الله الرحمن الرحیم” آغاز نشود به پایان نمیرسد و ناقص است.(بحارالانوار ج73 ص305)

ماه ربیع الاول
ماه ربیع الاول سومین ماه از ماههای قمری و از ماههای فرخنده برای شیعیان است. ربیع به معنى بهار است. گفته شده علت اینکه به این ماه ربیع گفته مى شود این است که نامگذارى این ماه در فصل بهار رخ داده است.[۱]

1. وقایع ماه ربیع الاول:
حادثه مهم و تاریخی لیلة المبیت،
هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه،
ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم،
ولادت امام جعفر صادق علیه السلام،
ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت خدیجه سلام الله علیها،
آغاز امامت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف،
همچنین غزوه بنی نضیر در سال 4 قمری،
صلح امام حسن مجتبی علیه السلام با معاویه در سال 41 قمری،
شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260 قمری،
واقعه احراق مکه در هنگام جنگ یزید با عبدالله بن زبیر در سال 64 قمری،
حادثه صاحب زنج
و قتل سیصد هزار نفر از مردم بصره به دست موفق عباسی در سال 258 از دیگر حوادث مهم ماه ربیع الاول است.
2. اعمال ماه ربيع الاول:
الف) روز اول ربیع الاول:
علما گفته اند مستحب است، به شكرانه هجرت موفقيت آميز رسول خدا صلى الله عليه و آله اين روز را روزه بگيرند و صدقه و انفاق و احسان نمايند،[۲] و همچنين زيارت آن بزرگوار، در اين روز مناسب است.
مرحوم «سيد بن طاووس»، دعايى را براى اين روز در كتاب اقبال نقل كرده است.[۳]
ب) روز دوازدهم ربیع الاول: 
در اين روز دو ركعت نماز مستحب است كه در ركعت اول بعد از حمد، سه مرتبه سوره «قل يا ايها الكافرون» و در ركعت دوم بعد از حمد، سه مرتبه سوره «توحيد» خوانده شود.[۴]
ج) روز هفدهم ربیع الاول:
همان گونه كه قبلا گفته شد اين روز مطابق نظر مشهور علماى اماميه، روز ولادت رسول خدا صلى الله عليه و آله و همچنين ميلاد امام صادق عليه السلام است و روز بسيار مباركى است و داراى اعمالى مى باشد:
غسل; به نيت روز هفدهم ربيع الاول.[۵]
روزه; كه براى آن فضيلت بسيار نقل شده است، از جمله در رواياتى از ائمه معصومين عليهم السلام آمده است: كسى كه اين روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه يكسال را مقرر مى فرمايد.[۶]
دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال كردن مؤمنان و به زيارت مشاهد مشرفه رفتن.[۷]
زيارت رسول خدا صلى الله عليه و آله از دور و نزديك; در روايتى از آن حضرت آمده است: هر كس بعد از وفات من، قبرم را زيارت كند مانند كسى است كه به هنگام حياتم بسوى من هجرت كرده باشد، اگر نمى توانيد مرا از نزديك زيارت كنيد، از همان راه دور بسوى من سلام بفرستيد. (كه به من مى رسد.)[۸]
زيارت اميرمؤمنان، امام علی عليه السلام نيز در اين روز مستحب است با همان زيارتى كه امام صادق عليه السلام در چنين روزى كنار ضريح شريف آن حضرت عليه السلام وى را زيارت كرد.[۹] 
تكريم، تعظيم و بزرگداشت اين روز بسيار بجاست، مرحوم «سيد بن طاووس»، در اقبال، در تكريم و تعظيم اين روز به خاطر ولادت شخص اول عالم امكان و سرور همه ممكنات حضرت نبى اكرم صلى الله عليه و آله سفارش بسيار كرده است.[۱۰]
بنابراين، سزاوار است مسلمين با برپايى جشن ها و تشكيل جلسات، هر چه بيشتر با شخصيت نبى مكرم اسلام صلى الله عليه و آله، سيره و تاريخ زندگى وی آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه ى اسلامى و محمدى بهره كامل گيرند.
3. دعاها و اعمال ماه ربیع الاول:
فضیلت زیارت امام حسین (ع) در ماه ربیع الاول
دعای روز اول ربیع الاول
زیارت امام عسکری و امام زمان علیهما السلام در روز هشتم ربیع الاول
اطعام مومنان و شادمانی در روز نهم ربیع الاول
نماز مستحبی در روز دوازدهم ربیع الاول
روز چهاردهم ربیع الاول
شب هفدهم ربیع الاول
صدقه دادن و شادمانی در روز هفدهم ربیع الاول

پی نوشت ها:

 وِیژه نامه ماه ربیع الاول، پرتال جامع نمایندگی ولایت فقیه در سپاه
 اقبال، صفحه 592.
 همان مدرك، صفحه 596.
 همان مدرك، صفحه 599.
 فلاح السائل، صفحه 61.
 اقبال، صفحه 603.
 همان مدرك.
 همان مدرك، صفحه 604.
 همان مدرك، صفحه 608.
 اقبال، صفحه 603.

پيامبر اکرم (ص) با کودکان بسيار مهربان بود، کودکان را در بغل مي گرفت و به آنان احترام مي گذاشت هرگاه در راه با کودکان روبرو مي شد به احترام آنها مي ايستاد، آنها را در آغوش مي گرفت و بر پشت و شانه خود سوار مي کرد و به اصحاب توصيه مي کرد که چنين کنند.

کودکان چنان خوشحال مي شدند که هيچگاه خاطره آن را فراموش نمي کردند.
 رسول خدا ص سفارش کرده و مي فرمود: کودکان خود را دوست بداريد و نسبت به آنها مهربان باشيد و به وعده اي که به آنها داده ايد وفا کنيد، خداوند بر هيچ چيزي خشم نمي گيرد آن چنان که به خاطر زنان و کودکان خشم مي گيرد.

 رافت پيامبر نسبت به کودکان چنان بود که امام صادق ع فرمود:

 روزي رسول اکرم ص در حال نماز جماعت ظهر بود که دو رکعت آخر نماز را سريع خواند، اصحاب علت را پرسيدند، پيامبر ص فرمود: آيا گريه کودک را شنيديد؟و ماجرا آن بود که مادري نيز در مسجد نماز را به جماعت مي خواند و کودک او در رکعت سوم شروع به گريه مي کند و پيامبر (ص) براي آنکه مادر زودتر از نماز فارغ شود و به کودک خود برسد نماز را سريع مي خواند.

 رسول گرامي اسلام(ص) مي فرمود:

من بچه ها را به دليل پنج صفت دوست دارم،

اول آنکه بسيار گريه مي کنند و ديده گريان کليد بهشت است يعني گريه از خوف خدا در زندگي زياد کني.

دوم آنکه با خاک بازي مي کنند يعني تکبر و نخوت و خودپسندي در آنها نيست.

 سوم آنکه با يکديگر دعوا مي کنند ولي زود آشتي کرده و کينه به دل نمي گيرند.

 چهارم، چيزي براي فردا ذخيره نمي کنند چون آرزوي دور و دراز و طمع طولاني ندارند.

 پنجم، خانه مي سازند و سپس خراب مي کنند دلبسته و وابسته به امور دنيوي نيستند.

ادامه »

امام صادق علیه السلام:

اگر از وقوع چيزى بيم دارى و يا حاجتى مى‏خواهى، آغاز سخن كن به نام خدا و او را تمجيد كن و ستايش نما چنانچه شايسته آن است، و بر محمد (صلی الله علیه و آله) صلوات فرست و حاجت خود را بخواه و خود را به گريه بدار گرچه به اندازه سر مگسى باشد، زيرا پدرم (علیه السلام) هميشه مى‏فرمود: نزديكترين حال بنده به خداوند پرورنده عز و جل وقتى است كه او در سجده باشد و گريان باشد

أصول الكافی، جلد‏6، صفحه61