🔵 حجت الاسلام حاج شیخ جعفر ناصری رحمه الله تعالی:

🌕 چطور ما این قدر از توجه به امام زمان علیه السلام غافل شدیم؟! چطور این قدر دور شدیم و توانستیم بدون توسل به آن حضرت زندگی کنیم؟! آیا این سفره‌ای که برای ما پهن کرده‌اند، کم است؟ چه کسی بهره می‌برد؟ چطور روزگار ما را به غفلت انداخت و از این بخش غافل شدیم؟

🔹 روزانه باید متوسل بود، گرچه افق این فکر خیلی بلند است و افق این ارتباط خیلی راقی است؛ اما دائم باید ملتزم به توسل بود. تجربه بین علما نشان داده است که توسل و توجه به حضرت بقیه الله ارواحنا فداه، خیر دنیا و آخرت می‌آورد که ثبات قدم و مراعات می‌خواهد، ادب و گذشت می‌خواهد، سحر می‌خواهد، نماز اول وقت و قرائت قرآن می‌خواهد. آن زمان است که انسان احساس می‌کند یک باب دیگر هم در زندگی او باز شد که نسل‌های آینده او هم بهره خواهند برد.

مرکز مجازی مهدویت

حوزه‌ها و روحانیت باید نبض تفکر و نیاز آینده جامعه را همیشه در دست داشته باشند و همواره چند قدم جلوتر از حوادث، مهیای عکس العمل باشند. چه بسا شیوه‌های رایج اداره امور مردم در سال‌های آینده تغییر کند و جوامع بشری برای حلّ مشکلات خود به مسایل جدید اسلام نیاز پیدا کند. علماء بزرگوار اسلام از هم اکنون باید برای این موضوع فکری کنند.

يک شخص عصبی چطور می‌تواند بر خشم خود غلبه کند؟

✍️ پاسخ: حضرت علی (عليه السلام) می‌فرمايند: «إياك و الغضب فأوّله جنون و آخره ندم؛ از عصبانيت بپرهيز! چرا که ابتدای آن جنون و انتهای آن پشيمانی است.»

👈 توصيه‌هايی که به شما ميشه شامل دو بخش کلّی است.

📌 بخش اوّل توصيه‌هايی است که قبل از عصبانی شدن و برای اينکه اصلا عصبانی نشويد بايد رعايت کنيد

📌 و بخش دوّم کارهايی است که بعد از عصبانی شدن بايد انجام بدهيد. طبيعتا پيشگيری بهتر از درمان است. بنابراين بايد ابتدا کاری کنيد که تا آنجا که ممکن است اصلا عصبانی نشويد.

✍️ بخش اوّل: يادآوری فضيلت كظم غيظ، عفو و بردباری و نيز پاداش عظيمی كه خدای متعال برای دارندگان اين صفات تعيين كرده. از جمله اين كه پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: «من كفّ غضبهُ كفّ الله عنهُ عذابه. آن كه خشم خود را باز دارد، خداوند عذاب خود را از او باز خواهد داشت.

🔹 زمينه‌های خشم و غضب مثل تکبر، شوخی، عيب‌جويی، لج بازی و مجادله، حرص و طمع دنيايی را از خودتان دور کنيد. گاهی اوقات توقعات بيش از حد انسان و طبيعتا مقاومت ديگران در برابر آنها انسان را عصبانی می‌کند. گاهی اوقات غرور و تکبر بی‌جای انسان باعث می‌شود رفتار ديگران را حمل بر بی‌ادبی و بی‌احترامی نسبت به خودمان تلقی کنيم و عصبانی شويم.

🔸 از نشانه‌های تواضع تسليم در برابر حق است. جايی که انسان بفهمد اشتباه کرده بپذيرد. يا اگر پيشنهادی داد و ديگران نپذيرفتند ناراحت نشود و آن را حمل بر قصد و غرض داشتن آن‌ها نکند. سعی کنيد برای نظرات ديگران احترام قائل شويد و در تصميم گيری‌ها به صورت جمعی عمل کنيد و به نتيجه برسيد.

🔹 خاطرات بد عصبانيت‌های گذشته خود را مرور کنيد. حالت چهره خود، حرف‌هايی که زديد، حرفهايی که شنيديد.

🔸 در هر بحث و مشاجره‌ای حقيقت از دو حال خارج نيست. يا ما مقصر هستيم و يا طرف مقابل. اگر خودمان مقصر هستيم که پس عصبانيت نابجا است و اگر طرف مقابل هم مقصر بوده با عصبانيت مشکلی را حل نکرده‌ايم بلکه خودمان را متهم کرده‌ايم و حرف حق خود را باطل جلوه داده‌ايم. چون اگر حق با انسان باشد نيازی به عصبانی شدن نيست. به آرامی و حتی گاهی با سکوت نيز می‌توان آن را اثبات کرد. خشم تاثيرگزاری کلام را به حداقل می‌رساند و برایچ نپذيرفتن حرفمان به ديگران بهانه می‌دهد.

✍️ و امّا بخش دوّم (مهارت‌های کنترل خشم):
▫️سکوت؛ امام علی (ع) می‌فرمايند: خشم را با سکوت درمان کنيد.
▫️ذکر صلوات و پناه بردن به خداوند با ذکر اعوذ بالله من الشيطان الرجيم
▫️آب نوشيدن و وضو گرفتن
▫️تغيير حالت از ايستاده به نشسته و از نشسته به خوابيده و نهايتا ترک کردن صحنه
▫️به ياد آوردن خشم الهی. امام صادق عليه السلام: خداوند فرموده است ای فرزند آدم مرا در هنگام خشم خويش بياد آور تا من نيز در هنگام خشم خود تو را به ياد آورم.

🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی

با گسترش رسانه‌های جمعی، پخش شایعه و خبرهای دروغ در جامعه، بیش از پیش رایج شده که گاهی منجر به التهاب در جامعه می‌شود؛ اما این شایعه پراکنی از نگاه قرآن چه اثراتی دارد؟

رهبر معظم انقلاب مدظله العالی :

مسئله #تربیت و #اخلاق از دو بعد برای ما مهم است:
👈یکی بعد درون حوزه‌ای. ما بالاخره می‌خواهیم روحانی باشیم، می‌خواهیم مبلغ باشیم. به همان دلایلی که گفتند، با همان وجوهی که ذکر کردند، بایستی اخلاق درستی داشته باشیم.
👈دوم، وجه برون حوزه‌ای است؛ تصرف قلمروهای بسیار وسیعی است که ما جز با آشنایی و آگاهی با #مبانی_تربیتی و اخلاقی نمی‌توانیم اینها را تصرف کنیم.

🔹ببینید، در کشور یک مزرعه وسیع سراسری پر محصولی وجود دارد به نام #آموزش_و_پرورش. ما اگر توی تلویزیون هم صحبت کنیم، اگر آن مستمع پای منبر ما در تلویزیون بنشیند، مگر چقدر مستمع داریم؟ اما آموزش و پرورش هر سال به شکل میلیونی مستمع پیدا می کند، مستمع ماندگاری که دوازده سال با آموزش و پرورش همراه است. از این کانال کشی بهتر؟ این کانال سیراب کردن دلها و ذهن‌ها اینجور در آموزش و پرورش متمرکز است.

🔹ما در آموزش و پرورش چقدر سهم داریم؟ باید گفت هیچ. این که حالا یک روحانی‌ای برود در یک مدرسه ای نماز جماعتی برپا کند یا صحبتی بکند، اصلا چیزی نیست؛ این هیچ است، هیچ محض است.

⭕️اگر ما در داخل حوزه #رشته_تعلیم_و_تربیت داشته باشیم، در زمینه ی تعلیم و تربیت #متخصص تربیت کنیم؛ بحث اخلاق و تعلیم و تربیت در حوزه جدی گرفته شود، آن وقت حوزه علمیه و روحانیت می تواند آموزش و پرورش را عرصه حضور خودش قرار دهد.

🔹نه اینکه ما برویم بشویم وزیر آموزش و پرورش؛ این اصلا کارساز نیست. بحث آموزش و پرورش، #کتاب_درسی است و ساختن معلم، #تربیت_معلم، تربیت دینی معلم و تولید #کتاب‌های_دینی و #کتابهای_غیردینی ؛ یعنی کتاب فیزیک یا کتاب ریاضیات هم می تواند درس توحید بدهد، می‌تواند انسانها را بی دین کند؛ هم می‌تواند توحید و تدین و تعبد را به دانش آموز القا کند، هم می‌تواند او را بی دین کند، به مبدأ و معاد بی اعتنا کند.

2.8.89
بیانات در دیدار جمعی از اساتید و فضلا و طلاب نخبه حوزه علمیه قم