آیا تنها گناه است که باعث کسالت قلب می‌شود و یا این‌که بی‌نشاطی می‌تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد؟

✍️ پاسخ: آموزه‌های اسلامی کسالت و تنبلی انسان‌ها را مورد نکوهش قرار داده و خواستار نشاط روحی و جسمی مسلمانان است. به طوری که حتی عبادات و مستحباتی را دارای ارزش بیشتری می‌داند که با روحیه و نشاط بیشتری انجام شود.

🔹 در همین راستا اگر فردی بخواهد عملی مستحبی را انجام دهد، بهتر است که این عمل را به خودش تحمیل نکند، بلکه باید تلاش کند تا با نشاط و روحیه‌ی کامل به سوی آن بشتابد؛ زیرا در آن هنگام از درک بهتری نیز برخوردار خواهد بود.

🔸 رسول خدا (ص): «دل گاهی مشتاق به انجام عبادات بوده و گاهی نشاط کافی را برای انجام آن ندارد، هرگاه مشتاق بود، (علاوه بر واجبات) مستحبات را انجام دهید و هرگاه نشاط نداشت، فقط واجبات را انجام دهید».[1]

🔹 امام علی (ع): همان‌گونه که بدن‌ها خسته می‏شوند، قلب انسان نیز گاهی افسرده و ملول می‏شود، پس به دنبال حکمت‌های برگزیده برای آن باشید. دل‏ها گاه بانشاط و گاه کم‌انگیزه است. هر گاه بانشاط بود، به انجام کارهای مستحب روی آورید و هر گاه کم‌انگیزه بود، به انجام کارهای واجب بسنده کنید.[2]

🔸 امام رضا (ع): «برای دل‌ها روی آوردن و روی برگرداندن و نشاط و گاهی ملول و ناتوانی است. وقتی روی آورد بینا و بصیر می‌شود؛ اما وقتی برگردد وامانده و افسرده می‌شود. پس هنگام اقبال و نشاط از آن استفاده نمائید، و آنها را هنگام برگشت و ضعف و سستی رها کنید».[3]

🔹 اگرچه برخی از این روایات از نظر سند دچار ضعف‌اند؛[4] اما با توجه به روایات فراوان دیگری که در این زمینه وجود دارد، و به دلیل آن‌که محتوای آنها از نظر عقلی مورد تأیید است، می‌توان آنها را پذیرفت، به ویژه در مواردی که وادار کردن خود بر مستحبات باعث کم‌انگیزه‌شدن و سستی در واجبات شود.

🔸 در پایان باید گفت؛ اگرچه گناهان عامل بسیار مهمی در افسردگی و بی‌نشاطی انسان نسبت به انجام عبادات و اعمال خیر هستند؛ اما این‌گونه نیست که گناه تنها عامل آن باشد، بلکه کسالت و سستی انسان می‌تواند از امور دیگری مانند مشکلات، ناراحتی‌ها و اشتغالات فکری نیز سرچشمه گیرد.[5]

🔹 فردی که ساعت‌ها به کار و تلاش سخت مشغول بوده، شاید نشاط چندانی برای عبادات مستحب نداشته باشد. همین‌طور فردی که به شدت نگران موضوعی است و …؛ و از همین‌رو است که خدای متعال هنگام سفر حتی برای عبادات واجب نیز تخفیف‌هایی داده است.

🔸 البته، موضوع نشاط و افسردگی در افراد مختلف متفاوت است؛ زیرا برخی از اولیای الهی حتی در این دشواری‌ها نیز نشاط عبادتشان را از دست نمی‌دهند. و به عبارتی هرچه انسان به خدا نزدیک‌تر باشد، زمان بانشاطی او بیشتر خواهد بود.

📚منابع:
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 3، ص 454، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[2]. فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج 2، ص 414، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، 1375ش.
[3]. حلوانی، حسین بن محمد، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص 129، قم، مدرسة الإمام المهدی (عج)، چاپ اول، 1408ق.
[4]. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول(ص)، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ‌ج 15، ص 421، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1404ق.
[5]. همان.

بلاغ

مراسم زیارت عاشورا روز پنجشنبه 24 شهریور با سخنرانی حجت الاسلام حقگو زیدعزه برگزار شد

در این مراسم که در آستانه اربعین حسینی برگزار شد، حجت الاسلام دکتر میثم حقگو به تبیین دعای امام صادق (علیه السلام) برای زائران کربلا پرداخت و در ضمن مطالب به جایگاه این زیارت عظیم الشأن و نیز عوامل کاهش تأثیر اعمال نیک پرداخت.

متن این روایت شریف بدین شرح است:

عَنْ مُعَاوِیهَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: اسْتَأْذَنْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَقِیلَ لِی ادْخُلْ فَدَخَلْتُ فَوَجَدْتُهُ فِی مُصَلَّاهُ فِی بَیتِهِ فَجَلَسْتُ حَتَّى قَضَى صَلَاتَهُ فَسَمِعْتُهُ وَ هُوَ ینَاجِی رَبَّهُ وَ یقُولُ:

یا مَنْ خَصَّنَا بِالْکَرَامَهِ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِیهِ وَ وَعَدَنَا الشَّفَاعَهَ وَ أَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَى وَ مَا بَقِی وَ جَعَلَ أَفْئِدَهً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَینَا،

اغْفِرْ لِی وَ لِإِخْوَانِی وَ لِزُوَّارِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَینِ ع الَّذِینَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ

رَغْبَهً فِی بِرِّنَا ـ وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَکَ فِی صِلَتِنَا ـ وَ سُرُوراً أَدْخَلُوهُ عَلَى نَبِیکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیهِ وَ آلِهِ ـ وَ إِجَابَهً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا ـ وَ غَیظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا ـ أَرَادُوا بِذَلِکَ رِضَاک

کَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَانِ ـ وَ اکْلَأْهُمْ بِاللَّیلِ وَ النَّهَارِ ـ وَ اخْلُفْ عَلَى أَهَالِیهِمْ وَ أَوْلَادِهِمُ الَّذِینَ خُلِّفُوا بِأَحْسَنِ الْخَلَف

ـ وَ اصْحَبْهُمْ وَ اکْفِهِمْ شَرَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ کُلِّ ضَعِیفٍ مِنْ خَلْقِکَ أَوْ شَدِیدٍ وَ شَرَّ شَیاطِینِ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ

ـ وَ أَعْطِهِمْ أَفْضَلَ مَا أَمَّلُوا مِنْکَ فِی غُرْبَتِهِمْ عَنْ أَوْطَانِهِمْ وَ مَا آثَرُونَا بِهِ عَلَى أَبْنَائِهِمْ وَ أَهَالِیهِمْ وَ قَرَابَاتِهِمْ

اللَّهُمَّ إِنَّ أَعْدَاءَنَا أَعَابُوا عَلَیهِمْ خُرُوجَهُمْ فَلَمْ ینْهَهُمْ ذَلِکَ عَنِ النُّهُوضِ وَ الشُّخُوصِ إِلَینَا خِلَافاً عَلَیهِمْ

فَارْحَمْ تِلْکَ الْوُجُوهَ الَّتِی غَیرَتْهَا الشَّمْسُ ـ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْخُدُودَ الَّتِی تَقَلَّبَتْ عَلَى قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَینِ ع

ـ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْأَعْینَ الَّتِی جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَهً لَنَا ـ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا ـ وَ ارْحَمِ الصَّرْخَهَ الَّتِی کَانَتْ لَنَا  اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَوْدِعُکَ تِلْکَ الْأَنْفُسَ وَ تِلْکَ الْأَبْدَانَ حَتَّى نُوَافِیهُمْ عَلَى الْحَوْضِ یوْمَ الْعَطَش‏

قال الراوی: فَمَا زَالَ وَ هُوَ سَاجِدٌ یدْعُو بِهَذَا الدُّعَاء.

بعد از پایان دعا، راوی تعجب خود را از این‌همه اهمیتی که حضرت برای زائرین کربلا قائل شده‌اند ابراز می‌دارد و حضرت می‌فرماید: مَنْ یدْعُو لِزُوَّارِهِ فِی السَّمَاءِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یدْعُو لَهُمْ فِی الْأَرْض‏.

(کافی/۴/۵۸۲ ـ ثواب الاعمال/۹۵)

 این شاخص دینی مهم نباید رو به افول و فراموشی رود و افراد بی تفاوت تربیت شوند.

امام صادق عليه‌السلام:

💎ما مِن مؤمِنٍ يُعِينُ مؤمنا مَظلوما إلاّ كانَ أفضَلَ مِن صِيامِ شَهرٍ و اعتِكافِهِ في المَسجدالحَرامِ و ما مِن مؤمِنٍ يَنصُرُ أخاهُ و هُو يَقدِرُ على نُصرَتِهِ إلاّ نَصَرَهُ اللّه ُ في الدُّنيا و الآخِرَةِ و ما مِن مُؤمنٍ يَخذُلُ أخاهُ و هُو يَقدِرُ على نُصرَتِهِ إلاّ خَذَلَهُ في الدُّنيا و الآخِرَة.

📚 بحارالأنوار: 75/20/17

💎 هيچ مؤمنى مؤمن ستمديده‌اى را يارى نرساند، مگر آن كه اين كار او برتر از يك ماه روزه و اعتكاف در مسجدالحرام باشد.
و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادر خود را يارى رساند و ياريش دهد، مگر آن كه خدا در دنيا و آخرت او را يارى كند.

و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادرش را يارى دهد، اما تنها و بى‌ياورش گذارد، مگر آن كه خدا در دنيا و آخرت او را تنها و بى‌ياور گذارد.

ادامه »

یکی از سنت‌های حسنه که از زمان شیخ انصاری به بعد به یادگار مانده و همچنان علما این سنت را ادامه می دهند و نسبت به آن سفارش بسیاری می‌کنند پیاده روی اربعین است.

مراسم پیاده روی اربعین در عصر مرجعیت شیخ مرتضی انصاری با شکوه تمام رواج داشته است. در حالی که پس از وی، این عمل متعلق به طبقه فقرا و نیازمندان معرفی شد ولی محدث نوری آن را احیا کرد. این مراسم در دوره‌های مختلف تاریخی استمرار داشته و حتی در دوره دیکتاتوری صدام حسین نیز به صورت مخفیانه برگزار می‌شد.

بنا بر روایتی از حضرت امام حسن عسگری(علیه السلام) که شیخ طوسی نقل کرده است، برگزاری این مراسم یکی از نشانه‌های مؤمن بوده و جابر بن عبدالله انصاری صحابه گرانقدر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) اولین زائر قبر مطهر حضرت امام حسین(علیه السلام) بوده و اولین کسی است که مراسم راهپیمایی اربعین را به جای آورده است.

بر همین اساس چه علمای قدیم بعد از شیخ انصاری و چه علمای عصر حاضر بر شرکت در زیارت اربعین هم سفارش‌های بسیاری دارند و هم نسبت به الطاف معنوی این زیارت و پیاده روی دستورات مختلفی بیان کردند.

ادامه »

اهمیت اربعین از کجاست؟ صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین زنده شد و این چیز بسیار مهمی است. شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق می افتاد یعنی حسین بن علی و بقیه شهیدان در کربلا شهید می شدند،

خصوصیت اربعین
اهمیت اربعین از کجاست؟ صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین زنده شد و این چیز بسیار مهمی است. شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق می افتاد یعنی حسین بن علی و بقیه شهیدان در کربلا شهید می شدند، اما بنی امیه موفق می شدند همانطور که خود حسین را و یاران عزیزش را از صفحه روزگار برافکندند و جسم پاکشان را در زیر خاک پنهان کردند، یاد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهای بعد محو کنند. ببینید در این صورت آیا این شهادت فایده ای برای عالم اسلام داشت؟ یا اگر هم برای آن روز یک اثری می گذاشت، آیا این خاطره در تاریخ هم، برای نسل های بعد هم، برای گرفتاری ها و سیاهی ها و تاریکی ها و یزیدی های دوران آینده تاریخ هم اثری روشنگر و افشا کننده داشت؟ اگر حسین شهید می شد، اما مردم آن روز و مردم نسل های بعد نمی فهمیدند که حسین شهید شده، آیا این خاطره چه اثری و چه نقشی می توانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیزانندگی ملت ها و اجتماعات و تاریخ بگذارد؟

ادامه »

ادامه »

حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار حجت الاسلام و المسلمین عبدالکریم فرحانی دبیر سیاست گذاری همایش بین المللی یکصدمین سال باز تاسیس حوزه علمیه قم ضمن تقدیر از برگزار کنندگان این همایش بین‌المللی ابراز داشتند: تاریخ حوزه را می توان به سه بخش تقسیم کرد، دوره اول حوزه همان دوره ممنوعیت منبر و لباس روحانیت بود. خروجی آن هم امثال مرحوم خوانساری و مرحوم اراکی و امام راحل بود و با اینکه آن زمان ضعیف ترین دوره حوزه بود، افراد و شخصیت های و بزرگان زیادی از آن برخاستند.

ایشان افزودند: دوره دوم دوره زعامت آیت الله بروجردی بود که در آن دوره ایشان ابتکاراتی از قبیل فقه مقارن و طبقات الرجال و.. را به ارمغان آوردند.

این مرجع تقلید با اشاره به دور سوم حوزه، گفتند: دوره سوم حوزه، زمان انقلاب است که مدیران حوزه باید از این دوره محافظت کنند، درست است که حوزه برای نظام کارهای بزرگی مثل تدوین قانون اساسی را انجام داد که یک کار علمی و ارزشمند بود، اما نباید طلاب با استعداد جذب مراکز غیر حوزوی شوند، حوزه نباید نهال فروشی کند، طلاب خوش استعداد که می توانند علمای برجسته بشوند نباید جذب جاهای دیگر مثل قضاوت و امثال آن شوند، چون اینها آیندگان حوزه هستند و این امور هدر دادن طلاب و نهال فروشی است!

خبرگزاری رسمی حوزه

بچه ها، تا وقتی در جمع، احساس امنیت روانی نداشته باشند جرات پیدا نمی کنند خودشان را نشان بدهند.
🍃 باید به کودک کمرو فرصت حرف زدن بدهید، او را خاطر جمع کنید که شنیدن حرف های او برایتان مهم است.

🌹 هر قدر کودک اطمینان خاطر بیشتری از جانب جمع یا گروه پیدا کند، راحت تر می تواند حرف بزند و توانمندی های خود را نشان بدهد.
برای شنیدن حرف های او صبوری به خرج دهید.

❌ هر گونه واکنش منفی پدر، مادر یا مربی می تواند ترمزی باشد برای حرف زدن کودک.

ادامه »