فعالیّت‌های تبلیغی مبلّغان دینی در چند بخش خلاصه می‌شوند؛ برخی از آن‌ها در مسیر دفاع از دین است؛ برخی دیگر در مسیر تبیین و رشد اعتقادات مردم قرار دارد؛ بخش سوم از آن‌ها، بیان احکام و تکالیف شرعیه و بخش آخر آن، ترویج فضائل، ارزش‌های اخلاقی ، اجتماعی است.

این‌ها همگی وظایف و مسئولیت‌های خطیر روحانیون و مبلّغان دینی است که برگرفته از آیات و روایات می‌باشد؛ قرآن کریم در آیات متعددی به این وظایف اشاره می‌فرماید:

در باره بیان معارف و باورهای دینی می‌فرماید: [فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکینَ][1] «پس آنچه را بدان مأموری، آشکار کن و از مشرکان روی برتاب.»

و هم چنین می‌فرماید: [ادْعُ إِلی سَبیلِ رَبِّک بِالْحِکمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِی أَحْسَنُ]؛[2] «با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت دعوت کن و با آنان به نیکوترین شیوه مجادله نمای.»

درباره بیان روشن معارف دین می‌فرماید: [وَ أَنْزَلْنا إِلَیک الذِّکرَ لِتُبَینَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیهِمْ][3] «و این قرآن را به سوی تو فرود آوردیم، تا برای مردم آنچه را به سوی ایشان نازل شده است توضیح دهی.»

درباره بیان اعتقادات و رشد فضائل اخلاقی می‌فرماید:[هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الْأُمِّیینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَ یزَکیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکتابَ وَ الْحِکمَةَ][4] «اوست آن کس که در میان درس ناخوانده‌ها فرستاده‌ای از آنان برانگیخت، تا آیات او را بر آنان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت بدیشان بیاموزد.»

صفحات: 1· 2