اگر شما مخلصید، چرا چشمه هاى حکمت از قلب شما به زبانتان جارى نشده ، با این که چهل سال است به خیال خود، قربة إلى الله عمل مى کنید.

با این که در حدیث وارد است که کسى که از براى خدا چهل صباح ، اخلاص ورزد، چشمه هاى حکمت از قلبش به زبانش جارى گردد ،

پس بدان اعمال ما براى خدا نیست و خودمان هم ملتفت نیستیم و درد بى درمان همین جا است …

واى به حال کسى که با نماز و طاعتش ، وارد جهنّم شود.

( امام خمینی رحمة الله علیه ، چهل حدیث ، ص 43 و 44 )