تل آویو به مانند غزه
«عزتطلبی»، «تعالیجویی»، «افتخار ملی» از مهمترین آوردههای رهبری الهی امامین انقلاب برای مردم ایران بود. «امام خمینی، پیامآور عزت مسلمین بود.» (به تعبیر یکی از روشنفکران) و «امام خامنهای تجلی اراده تعالیجویانه ملت ایران و محور انسجام و نیروی محرکه پیشرفت و تعالی ملت ایران است.»
انقلاب اسلامی، شجاعت و غرور تاریخی ملت ایران را احیا و شکوفا کرد؛ ترس و واهمه از قدرتهای مادی را از دل آنان خارج کرد؛ لذت پیروزی بر قدرتهای بزرگ را در آوردگاههای نظامی به آنان چشاند؛ آنان را دارای «آرمانی الهی» کرد؛ خواستههای آنان را «متعالی» کرد و به آنان «ایمان» به «برتری ایمان» را عطا کرد:
«وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛ (آلعمران، ۱۳۹) و سستى مكنيد و غمگين مشويد و شما برتريد، اگر ایمان داشته باشید.»
شهید مطهری(ره) در کتاب «آینده انقلاب اسلامی ایران» درباره نقش رهبری در عزت و استقلال و شرافت یک ملت میگوید:
«بزرگترين هديهاى كه يك رهبر به ملتش مىتواند بدهد «ايمان به خود» است، يعنى آن ملت را به خودش مؤمن كند. … [امام خمینی] اين ملت را به خودش مؤمن و معتقد كرد. [امام خمینی موجب شد که ملت ایران] بگويد من نبايد زير بار دشمن بروم؛ زير بار استبداد بروم؛ زير بار استعمار بروم؛ من از خودم تاريخ دارم؛ از خودم فرهنگ دارم؛ من هيچ احتياجى ندارم كه از غرب الگو بگيرم. … امام خمینی خودباختگى را از مردم ما گرفت و مردم ما را به آن خود واقعى و به آن روح جمعى مؤمن ساخت.»
✍ احمدحسین شریفی