فشار قبر بعد از مرگ، یکی از حقایقی است که در روایات زیادی به آن اشاره شده است. اما سئوال این است که فشار قبر چیست و به چه شکلی بر انسان وارد می شود. در پاسخ به این سئوال ابتدا بخشى از كتاب آيت الله شجاعى از شاگردان برجسته علامه طباطبايى را مى آوريم:

«عالم برزخ در عين آنكه باطن عالم ماده و محيط بر آن است ولى داراى احكام، آثار و معيارهايى غير از احكام و آثار نظام دنيوى است. از اين رو، انسان با ورود به عالم برزخ با نظام و معيارهاى جديد و ناشناخته اى مواجه مى شود. انسانى كه در زندگى دنيوى موفق به تجريد و انقطاع نشده و اسير دنيا و تعلقات آن است با داخل شدن به برزخ و مواجه شدن با آن احكام و آثار نه تنها با يك نظام ناشناخته روبرو شده بلكه با از دست دادن مأنوس هاى دنيوى، در وحشت مى افتد و با فقدان آنچه كه او با آنها مأنوس بوده و تنهايى خود را با آنها جبران كرده و هستى و بقاى خود را با آنها و در آنها مى ديد، در فشار قرار مى گيرد،

فشار ى كه توصيف كردنى نيست، وضعيتى معلق توأم با وحشت و غربت، گويى در معرض خطر قرار گرفته و مثل اينكه خود را ندارد و در حال از دست دادن خويش است. اين وضعيت و حالات در بدو ورود دست به دست هم داده و دهشت، وحشت، سختى و فشار به خصوصى را براى انسان پيش مى آورد.

ادامه »

* اعتدال و میانه روی

اعتدال از ريشه عدل، به معني ميانه گيري ما بين دو حالتِ يك چيز از نظر كمّي و كيفي و تناسب برقرار كردن ميان آن دو است، چنانكه به روزها و شب هاي بهاري و پاييزي كه اندازه يكديگرند، «اعتدال بهاري و پاييزي» گفته مي شود.[1]

برگردان فارسي اعتدال «ميانه روي»‌ است كه بر پرهيز از افراط و تفريط در هر كاري اطلاق مي شود و واژه معادل عربي آن «اقتصاد» است كه در فرهنگ اسلامي كاربرد بيشتري دارد.

ضرورت اعتدال

نظام عالم بر اساس هندسه اي دقيق پي ريزي گشته است.

جهان چون چشم و گوش و خدو ابروست كه هر چيزي به جاي خويش نيكوست

همه پديده هاي عالم از بزرگترين كهكشان گرفته تا كوچكترين ذرات اتم، از قانون عادلانه خلقت كه «حقيقت» ناميده مي شود ـ پيروي مي كنند، به تعبير امام علي ـ عليه السلام ـ :

«…بِالحَق قاَمَتِ السَّمواتُ وَ‌ الارْضُ فيما بَيْنَ العِبادِ»[2]

آسمانها و زمين در ميان بندگان، به حق برپا شده است.

آفريننده حكيم «عالم تكوين» فرمانده تواناي «عالم تشريع» نيز هست؛

«وَ هُوَ‌ الَّذي فِي السَّماءِ اِلهٌ وَ فِي الْاَرضِ اِلهٌ وَ‌ هُوَ الْحَكيمُ الْعَظيمُ»[3]

و او كسي است كه در آسمان خداست و در زمين نيز خداست و او بسيار با حكمت و دانش است.

آفرينش انسان نيز از چنين قانوني پيروي مي كند و هرگز نارسايي و نوسان در اصل خلقت او وجود ندارد از او نيز خواسته شده كه هماهنگ با عالم آفرينش در صراط مستقيم «عدال ش:9658 2622 م ت و اعتدال» گام نهد و هيچ گاه به افراط و تفريط نگرايد. اميرمؤمنان ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:

«عَليكَ بِالْقَصدِ فِي الاُموُرِ فَمَنْ عَدَلَ عَنِ الْقَصدِ‌ جارَ وَ مَنْ اَخَذَ بِهِ عَدَلَ»[4]

بر تو باد به ميانه روي در كارها؛ هر كس از ميانه روي روي گرداند، ستم مي كند و هر كس به آن چنگ زند، ‌عدالت ورزد.

ادامه »

داشتن فرزند منظم آرزوی هر مادری است؛ آرزویی که متأسفانه گاهی به دل مادرها می‌ماند و هیچ‌وقت موفق نمی‌شوند فرزندان‌شان را به حفظ نظم چه در کارهای‌شان، چه در خانه و اتاقشان و چه در زمان‌بندی مقید کنند. واقعیت این است که بهترین زمان آموزش نظم به فرزندان همان دوران کودکی است؛ حتی وقتی بچه بسیار کوچک است و توانایی صحبت کامل ندارد، باید با تشویق و ترغیب، بازی و البته الگو قرار دادن خودتان در عمل،او را منظم بار بیاورید. اما در نوجوانی هم راه‌هایی برای نظم پذیر کردن فرزندان وجود دارد. راه‌هایی فراتر از تذکر دادن و نق زدن!

برای نظم پذیر کردن نوجوان، روشی موفق است که با وجود دادن آزادی عمل به او برایش محدودیت‌های منطقی ایجاد کند. اگر می‌خواهید فرزندتان را عادت دهید که سر ساعت مشخصی به خانه برگردد، باید ساعتی مناسب و درست برای این کار در نظر بگیرید. یعنی ساعتی که با مشورت شما و فرزندتان و صد البته تأیید نهایی شما (و نه تساهل و کوتاه آمدن مقابل نوجوان) تعیین شده باشد. اگر مقرراتی که وضع می‌کنید، مناسب حال نوجوان نباشد و او هیچ تأثیری در تصمیم‌گیری نداشته باشد، نتیجه‌ای نخواهید گرفت.

در هنگام مقررات فراموش نکنید که مکانیزم تشویق و تنبیهی هم در نظر بگیرید. در ابتدا لازم است که بیشتر روی تشویق تکیه کنید و اگر نوجوان قانون را رعایت کرد، او را با دادن بازخورد کلامی و تحسین، خرید هدیه یا دادن امکانی برای انجام کار مورد علاقه‌اش تشویق کنید. پس از مدتی که عمل به قانون برای او درونی شد، حالا مکانیزم تنبیهی را رو کنید و این بار در صورت رعایت نکردن قانون او را تنبیه کنید. مثلاً اگر سر موعد به خانه برنگشت، سر موعد اتاقش را تمیز نکرد یا سر موعد تکالیفش را انجام نداد، یکی از فعالیت‌های تفریحی و لذتبخش او را ممنوع کنید. نکته مهم این است که برای نوجوان تشویق کلامی و جلب اعتماد شما بسیار مؤثرتر از تشویق مادی است. بنابراین تا می‌توانید فرزند نوجوان‌تان را تشویق کنید؛ البته تشویق درست و واقعی نه مبالغه‌آمیز و دروغین.

 به فرزند نوجوان‌تان در ایجاد نظم کمک نکنید و بگذارید خودش راه درست را یاد بگیرد. کم کم و مرحله به مرحله مسئولیت فرزندتان را بیشتر کنید و به جایی برسید که کار را به طور کامل به خود او واگذار کنید. مثلاً اگر موضوع، تمیز کردن اتاق است در هفته‌های اول، فقط جمع کردن لوازم از وسط اتاق مدنظر باشد، بعد کم کم گردگیری و جارو زدن را هم اضافه کنید. وقتی خطر جدی وجود ندارد، بگذارید نوجوان‌تان خودش عواقب بی‌نظمی را تجربه کند و درس بگیرد. اگر قرار بر یادآوری است، شما تنها با یک کلمه قانون را یادآوری کنید و از داد و بیداد و جر و بحث بپرهیزید.

منبع: پایگاه اینترنتی هفته نامه افق حوزه

ادامه »

رهبر معظم انقلاب اسلامی به استفتائی پیرامون «شکار غیرقانونی» پاسخ گفتند.

سؤال: حکم پرندگانی که قانوناً شکار آنها ممنوع هست چیست؟

جواب: هر چند شکار غیرقانونی جایز نیست؛ ولی اگر با رعایت شرایط در توضیح المسائل، شکار انجام گرفته باشد خوردن آن اشکالی ندارد.

در دوره ‌ای که تلفن همراه سرگرم‌کننده‌ترین همراه آدم‌ هاست، قانع کردن بچه ‌ها برای آنکه سراغ این وسیله نروند یا درخواست موبایل شخصی نداشته باشند، کار سختی است.

بیشتر بچه ‌ها می ‌خواهند دنیای خوش رنگ و لعاب موبایل را تجربه کنند و یکی برای خودشان داشته باشند. در این شرایط باید چه جوابی به کودک بدهید؟ اگر تصمیم گرفتید برای او موبایل بخرید باید چه قوانینی برای او وضع کنید تا موبایل کمترین آسیب را برای او به همراه داشته باشد؟

ادامه »