روایت رشید هجری
از یاران با وفای امیرالمومنین علیه السلام بود، استقامتش در ولایت تحسین برانگیز بود و مردم را به چیزی جز دوستی اهل بیت علیهم السلام دعوت نمی کرد.

مولایش از نحوه مرگش برایش گفت، که دست و پایت را می برند و زبانت را از دهان بیرون می کشند. چگونه صبر خواهی کرد؟ گفت: اگر پایان ماجرا بهشت است بیمی ندارم…سال ها گذشت، ابن زیاد دستور داد که دست و پایش را بریدند ولی زبانش را نه. به خیال خود خواست لسان حق را بی اعتبار کند…

ولی رشید هجری به دخترش دستور می دهد مردم را در منزل جمع کند که از فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام بگوید…خبر به گوش ابن زیاد می رسد و زبان از دهانش بیرون می کشند. رشید هجری در راه نصرت امامش دست و پا و زبان و هر آنچه داشت از دست داد…

امام علی (علیه السلام) او را رشید البلایا نامید. امام کاظم (علیه السلام) نیز درباره او فرموده است:

یَا إِسْحَاقُ قَدْ کَانَ رُشَیْدٌ الْهَجَرِیُّ یَعْلَمُ عِلْمَ الْمَنَایَا وَ الْبَلَا(مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۱۲۳، ج۴۸، ص۵۴.)
ای اسحاق، رشید هجری از حوادث و وقایع عالم، حیات و مرگ افراد باخبر بود»