در زمینه خوش خلقى و برخورد خوب با همه مردم، روایات فراوانى در منابع اسلامى دیده مى شود که به حدّ تواتر مى رسد، تعبیراتى که در این روایات در برابر این فضیلت اخلاقى آمده است در کمتر مورد دیگرى دیده مى شود، این تعبیرات بیانگر نهایت اهتمام اسلام به این… بیشتر »

ز خاک آفریـــــــدت خداوند پاک پس ای بنده افتادگی کن چو خاک تواضع سر رفعـــــــــت افرازدت تکـــــــــــــــبر به خاک اندر اندازدت امام صادق عليه السلام : مَنْ اَحْسَنَ خُلْقَهُ اَحَبَّهُ الاَْخْيارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ انسان خوش اخلاق، از دوستى… بیشتر »

انکم لن تسعوا الناس باموالکم، فسَعوهم باخلاقکم.۱ ابن اثیر در شرح این حدیث گفته که مراد این است که مال شما نمی‌رسد که به دیگران بدهید، پس در مصاحبت با آنان، اخلاقتان را شامل حال آنان کنید.۲ در روایت دیگری از امام صادق علیه السلام آمده است که پس از… بیشتر »

قال على (علیه السلام): «فى سَعَةِ الاَْخْلاقِ کُنُوزُ الاَْرْزاقِ»; «اخلاق خوش کلید گنج هاى روزى است»(1). شرح و تفسیر هنگامى که به بحث پیرامون صفت «حُسن خُلق» در تفسیر اخلاق در قرآن، جلد 3، صفحه 135 رسیدیم، دامنه این بحث را بسیار گسترده یافتیم و على رغم… بیشتر »

 قرآن کريم :اِنْ اَحْسَنْتُمْ اَحْسَنْتُمْ لاَِنْفُسِكُمْ وَ اِنْ اَسَاْتُمْ فَلَها؛[سوره اسراء ، آيه ۷] اگر خوبى كنيد، به خودتان كرده ايد و اگر بدى كنيد باز هم به خود كرده ايد. ۱ پيامبر صلي الله عليه و آله :اَلْعِلْمُ رَأسُ الْخَيْرِ كُلِّهِ، وَ… بیشتر »

 بى شك نخستين مدرسه هر انسانى دامان مادر و آغوش پدر اوست، و در همين جا است كه نخستين درسهاى فضيلت يا رذيلت را مى آموزد. و اگر مفهوم تربيت را اعم از «تكوينى» و «تشريعى» در نظر بگيريم نخستين مدرسه، رحم مادر و صلب پدر است كه آثار خود را بطور غير مستقيم در… بیشتر »

در این بخش مجموعه‌ای از احادیث پیامبر در مورد اخلاق را گردآوری کرده ایم. پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) همیشه پیروانشان را به حسن سلوک و رفتار نیک و خلق پسندیده و اخلاق حمیده - محبت و مهر ورزی نه تنها با انسانها بلکه با همه جانداران توصیه وسفارش… بیشتر »

 وَ قَالَ امیرالمؤمنین (علیه السلام) عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : حُسْنُ اَلْخُلُقِ خَيْرُ قَرِينٍ وَ عُنْوَانُ صَحِيفَةِ اَلْمُؤْمِنِ حُسْنُ خُلُقِهِ.  2-خوش خلقى بهترين همنشين است،عنوان دفتر مؤمن خوش خلقى است. تحف العقول / ترجمه جعفری ;  ج ۱  ص ۱۸۲ بیشتر »