من قَتَلَ نَفْساً بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ، فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا، وَ مَنْ أَحْیَاهَا، فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا (مائده/۳۲)

 هر کس، انسانی را بدونِ ارتکابِ قتل یا فساد در روی زمین، به قتل برساند، چنان است که گویی همه انسانها را کشته.
 و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی به همه‌ی مردم حیات بخشیده است.

امام صادق(علیه السلام) درباره این آیه فرمودند:

منْ أَخْرَجَهَا مِنْ ضَلَالٍ إِلَی هُدًی، فَقَدْ أَحْیَاهَا، وَ مَنْ أَخْرَجَهَا مِنْ هُدًی إِلَی ضَلَالٍ، فَقَدْ وَاللهِ أَمَاتَهَا.
 هرکس نفسِ منحرفی را #هدایت کند، او را زنده کرده است.
و هر کس، فردی را #منحرف کند، او را کشته است.
 کافی، ج۲، ص۲۱۰.

حواسمون باشه!!
اگر بلندگو به دست هستیم، قلم به دست هستیم، نشریه و روزنامه داریم، تریبون داریم، مسئولِ یک اداره یا شرکت هستیم، پدر و مادر هستیم،، و…
و خلاصه اگر آدمی هستیم که یک عدّه گوششون به دهنِ ماست، خیلی مراقب باشیم که کسی رو گمراه نکنیم.

گاهی با گمراه کردنِ یک نفر، یک نسلی گمراه میشه.
 و گاهی با هدایت و تربیتِ یک نفر، یک جامعه‌ای هدایت میشه.

کانال درسهایی ناب از قرآن