برخورداری حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ از برجستگی علمی و نیز با حضورش در قم، روح بزرگ علمی از مدینه به ایران مهاجرت کرد همان سان که با حضور برادرش در خراسان علم از مدینه غروب کرد و در ایران طلوع نموده، امام رضا ـ علیه السلام ـ به منزله خورشید از مدینه غروب و در شرق ایران طلوع کرد، علم الهی نیز با آن حضرت در خراسان طلوع کرد، که پس از حضور آن حضرت خراسان هم از جهت تمدنی روز به روز در پیشرفت بود هم از لحاظ علمی و رویش عالمان کم نظیر تاریخ، که در بلاغت و هنر نوشتن سرآمدان تمام روزگار در جهان اسلام شده اند، بسیاری از دانشمندان بلیغ و زبردست در این منطقه پرورش یافته اند، نفس قدسی امام و جلسات علمی و مناظرات با دانشمندان فضای خراسان را علمی کرد و عالمان و فقیهان بزرگ اسلام از اهل سنت و شیعه از این دیار برخاستند، همین پیوند و قرابت علمی در حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ نیز وجود داشت چنان که نقل شده جمعی از شیعیان به مدینه آمدند تا به محضر امام برسند و سئوالات خود را جواب بگیرند، حضرت حضور نداشت، مراجعه کنندگان که سئوال علمی داشتند می خواستند از در خانه حضرت با یأس و ناامیدی و اندوه برگردند اما حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ که هنوز به سن بلوغ نرسیده بودند آنها را از اندوه رها کرد و تمام سئوال های آنان را پاسخ داد. شیعیان مدینه را ترک و در بیرون شهر با امام روبرو شدند و پاسخ های حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ را به آن حضرت نشان دادند و امام با دیدن دستخط و پاسخ های دخترش اظهار شعف و شادی نمود و فرمود «فداها ابوها» پدرش فدای چنین دختری باد

مهدی پور، علی اکبر، زندگانی کریمه اهلبیت، قم، نشر حاذق، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۱۳۵ به نقل از کشف اللئالی.