🔹سخنرانی رهبری یک جمله کلیدی خطاب به مسوولین و به همه اهل قلم داشت. نکته ای که هم ابتدای سخنرانی و هم انتهای آن تکرار شد."راوی قدرت و قوّت و امکانات کشور” باشید نه ضعفها.

🔹برای اینکه برخی از ما بیشتر متوجه شویم، مثال به سخنان نیم ساعته خود رییس جمهور زدند اما به نظرم مثال کاملترش همین سخنان خود ایشان با هیات دولت بود.

🔹با دقت در این دو سخنرانی متوجه میشویم هیچ کدام خالی از بیان ضعفها نبود. هیچ کدام نیز خالی از مطالبه گری نبود. اما

☘اولا تاثیر این دو سخنرانی در مخاطب ایجاد احساس امید و عزم بود.
بین کارکرد سخن و محتوای سخن تفاوت است، کارکرد سخن تاثیر نهایی اش در مخاطب است. محتوا چیزی است که میگوییم. کارکرد باید امید آفرین و عزم ساز باشد.

☘ثانیا حجم محتوای بیان شده درباره توانمندیها و قوتها و داراییهای کشور بیشتر از بیان ضعفها بود.

☘ثالثا هر مطالبه و نقدی که بیان میشد همراه با بیان راه حل بود. به گونه ای که در شما ایجاد عزم میکند و نه احساس انسداد.

☘رابعا کاملا با مخاطب از در همدلی و اعتماد وارد میشد نه دشمنی و عدم اعتماد.

☘خامسا حتی ادبیات نیز پر از احترام و ادب و توجه اخلاقی و معنوی بود.

✍ علی مهدیان