ویژگی دوم عبادالرحمن- قسمت دوم
💠 #رفتار_مسالمت_آمیز_با_جاهلان:
🔸بر پایه «واذا خاطَبَهُمُ الجاهلونَ قالوا سَلامًا» بندگان ویژه خدا در روابط اجتماعی شان افزون بر اینکه بددهن نیستند و به کسی توهین نمی کنند و او را نمی رنجانند، به شخص جاهل نه تنها بد جواب نمیدهند و سخن لغو و سخن زشت و تلخ به زبان نمی آورند، با دهن کجی جاهلان، رفتاری خردمندانه دارند و با گفتاری مسالمت آمیز و سلام تودیع و متارکه ای از کنارشان میگذرند.
🔸عباد الرحمن در جامعه و میان مردم زندگی میکنند و با عالمان، متدینان و خردمداران اهل گفت وگو و مصافحه هستند؛ افراد جاهل و سفیه را نیز میبینند؛ اما از آنها رنگ نمیگیرند و در رفتار با آنها مسافهه نمی کنند؛ یعنی سفیهانه پاسخ نمیدهند بلکه بر اساس «اذا مروا بِاللَّغْوِ مَروا کراما» بزرگوارانه از کنار رفتار و گفتار جاهلانه آنان، سلیمانه و سالمانه میگذرند و فوراً خداحافظی میکنند؛ سلام تودیع دارند؛نه سلام تحیت، و این همان کرامت و بزرگواری آنان است در واکنش به کسی که شایسته گفت وگو نیست، البته عملکرد عباد الرحمن با سفیهان در آغاز همچون رفتارشان با کسانی است که عاقلانه عمل میکنند؛ اما اگر این گونه واکنش اثر نکرد با سلام خداحافظی از کنارشان عبور میکنند…
🏷تسنيم ج۶۱ ص۱۸۸،۱۸۹