علامه حسن زاده آملی رحمه الله :

شبی در حشر و معاد خود فکر می‌کردم و به نامه اعمال خویش نظر می‌افکندم
و این که چگونه به اعمالم رسیدگی خواهد شد که دیدم چیزی لازمه نفسم شده، با آن محشور گشته و از آن جدا نمی‌شود،
وقتی دقت کردم دیدم کتابی خطی است که آن را به شدت دوست دارم. در این وقت این حدیث را به یاد آوردم

که هرکس سنگی را هم دوست داشته باشد با آن محشور می‌شود و کتاب هم مانند سنگ، از جمادات است و از این جهت با آن فرقی ندارد.

📚پندهای حکیمانه