این روزها در پی انتشار کلیپ درگیری یک نفر از ماموران گشت امنیت اخلاقی ناجا با یک خانم در یکی از پارک های تهران مناقشه فراوانی در گرفته است.این در حالی است که دفتر سخنگوی ناجا ضمن ابراز تاسف از اتفاق صورت گرفته اعلام کرد: پلیس به هیچ وجه چنین رفتارهایی را تایید نمی‌کند.در اطلاعیه پلیس ضمن‌ اشاره به این که بررسی‌های اولیه حکایت از وقوع این اتفاق در یکی از پارک‌های تهران دارد، اعلام شده است: فیلم پخش شده بخشی از کل اتفاق است و در حال حاضر بازرسی پلیس تهران در حال بررسی موضوع است.در اطلاعیه ناجا آمده است: انتطار می‌رود همه دختران و بانوان جامعه نیز شئونات اجتماعی را رعایت نمایند.
در همین هیاهو و جنجال‌آفرینی عده‌ای که گویی منتظر چنین فرصتی بودند تا از نیروی انتظامی انتقام بستانند و عقده هایشان را بگشایند،خبرگزاری فارس در خبری اظهار داشت که دختران جوان 4 نفر بوده‌اند که یکی از آنها که لباس سفید به تن داشته و در فیلم مشخص شده است، اقدام به کشف حجاب کرده و با یک نفر دیگر از دوستان خود پس از کشمکش کوتاه از صحنه خارج می شوند. نصب دوربین مخفی بر روی لباس یکی از دختران حاضر در صحنه و جیغ و دادهای تصنعی نشان می دهد که این حادثه با آمادگی قبلی صورت گرفته بود که این موضوع هم در بررسی‌های بعدی مشخص و به تأیید رسیده است.
اما با همه این اوصاف،بلافاصله برخی رسانه‌ها و شخصیت‌های سیاسی فرصت را مناسب دیدند و هرکس تعبیر و دیدگاهی که دلش خواست را به کار برد و شدیدترین حملات را روانه نیروی انتظامی کردند و از لحظه انتشار خبر تاکنون، این اتفاق را به حادثه ای ملی تبدیل کردند.هیچ کس از جمله خود نیروی انتظامی چنین صحنه ها و رفتارهایی را تأیید نکرده‌اند اما حقیقتاً جا داشت این حادثه را برخی فاجعه ملی بنامند؟ آیا صحیح است این حادثه که ناشی از لبریز شدن کاسه صبر دو انسان است را دستمایه برای تخریب نیروی انتظامی کرد؟
آیا غیر از این است که چند روز پیش جمعی از پرسنل مرزبانی نیروی انتظامی در مرز میرجاوه مظلومانه به شهادت رسیدند! چرا در چنین مواقعی از جماعت فرصت‌طلبی که امروز تخریب نیروی انتظامی را در دستور کار خود قرار داده اند، فریاد و همدردی به گوش نمی‌رسد؟چرا چنین سربازان و مأموران فداکاری در لسان و رسانه های این گروه فرصت طلب، قهرمان ملی معرفی نمی‌شوند اما درگیری خانمی که کشف حجاب کرده با مامور خاطی نیروی انتظامی فاجعه ملی نامیده می‌شود؟ از این گذشته چرا کسی از این افراد به این موضوع مهم که باید حرمت اخلاق عمومی و اسلامی را نگه داشت اشاره ای نمی کنند؟ معلوم است که هدف چنین افرادی، دلسوزی و اصلاح برخی اقدامات و روند های اشتباهی که در سطح جامعه رخ می‌دهد نیست،که اگر این گونه بود در برابر برخی از اقدامات خرابکارانه اقتصادی برخی از منسوبین به مسئولین دولتی هم واکنشی از خود نشان می دادند. از منظر چنین گروه و افرادی این گونه اقدامات فرصت مناسبی است برای آنکه رقبای خود را - و حتی برای برخی از آنها نظام و دستگاههای امنیتی را - به چالش بکشند.

منبع: بصيرت