هرچند ذوات معصومین علیهم السلام «کلهم من نور واحد» اند، ولی به دلیل موقعیت ها هریک  از معصومین علیهم السلام اختصاصاتی دارند که معصومین دیگر آن را ندارند، از همین رو امام‌ صادق علیه السلام نیز دارای اختصاصی است که این اختصات در امامان پیشین و امامان بعدی وجود ندارد.

نخستین از اختصاصات امام صادق علیه السلام «نقطه اتصال تشیع و تسنن» است، چرا که که مادرش «ام فروه» است، همین موجب شده است امام صادق همانگونه که ازطرف پدر «امام باقر علیه السلام» نسبش به امام علی علیه السلام می رسد، از طرف مادرش «ام فروه» نیز نسبش به ابوبکر برسد، چرا که  مادر امام صادق علیه السلام هم از طرف پدر و هم از طرف مادر، نسبش به ابوبکر می رسد؛ زیرا که مادر امام صادق(علیه السلام) دختر قاسم و قاسم پسر محمد و محمد پسر ابوبکر است. و همچنین مادر ام فروه اسماء دختر عبدالرحمن و عبدالرحمن هم پسر ابوبکر بوده است. ازهمین رو که شیعیان  به وجود آن حضرت به دلیل انتساب به امام علی  علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها افتخار می کنند و امام را ازخود می دانند، و اهل سنت نیز به دلیل انتساب آن حضرت به ابوبکر به وجود امام صادق علیه السلام افتخار می کنند.

ادامه »

در سال ۳ ه‍ در روز جنگ احد، حضرت حمزه سید الشهداء و ۶۹ نفر از مسلمانان به شهادت رسیدند  در این جنگ مسلمانان هزار نفر بودند که به نوشته عده‌ای سیصد نفر در بین راه برگشتند و براى جنگ ۷۰۰ نفر باقى ماند. در این روز دندان و پیشانى پیامبر (ص) را شکستند.

شهادت حضرت حمزه (ع)
در این روز جناب حمزه بن عبد المطلب (ع) به شهادت رسید.
آن حضرت برادر رضاعى پیامبر (ص) بود، چون هر دو بزرگوار از زنى به نام ثویبه شیر خورده بودند.
آن حضرت مردى شجاع و با هیبت بود و در این جنگ به دست وحشى و به دستور هند همسر ابوسفیان کشته شد. هند به خاطر کشته شدن پدر و برادر و عمویش در جنگ بدر، ابتدا قصد نبش قبر مادر پیامبر (ص) را داشت، ولى کفار قریش از ترس نبش قبور امواتشان مانع شدند. این بود که او وحشى را با وعده‌هایی به کشتن پیامبر (ص) یا على مرتضى (ع) و یا حمزه تحریک کرد. وحشى گفت: «از کشتن پیامبر (ص) و پسر عمویش على (ع) عاجزم، ولى براى کشتن حمزه کمین می‌کنم».
او در میدان جنگ با نیزه‌ای بر سینه و یا شکم مبارک آن حضرت زد و آن حضرت را شهید کرد. وقتى خبر به هند دادند، آن خبیث دستور داد سینه آن حضرت را بشکافد و جگر مبارک آن حضرت را بیرون آورد. وقتى خواست به جگر حمزه دندان بزند دندان‌های‌ نحسش کارگر نشد. همچنین هند با خنجرى گوش‌ها، بینى و… آن حضرت را جدا کرد و به گردن انداخت.
پیامبر (ص) هنگامى که حمزه را با آن وضع دیدند، گریستند و عباى مبارک را روى او کشیدند که خواهرش صفیه او را به آن حال نبیند و فرمودند: یا عم رسول الله و اسد الله و اسد رسوله … یا فاعل الخیرات، کاشف الکربات … امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا (س) و صفیه و دیگران بر آن حضرت گریستند.پیامبر (ص) بر بدن مبارک او نماز خوانده و او را در احد دفن نمودند.

فداکاری‌های امیرالمؤمنین (ع) در احد
در این روز بر اثر فداکاری‌ها و شجاعت‌هایی که امیرالمؤمنین (ع) در دفاع از وجود شریف خاتم الانبیاء (ص) و حفاظت از آن حضرت نشان داد جراحت‌های زیادى بر بدن مبارکش رسید. این در حالى بود که دیگران فرار کرده بودند و پیامبر (ص) فرمود: یا على، آیا می‌شنوی که از آسمان تو را مدح می‌کنند. یکى از ملائکه به نام رضوان می‌گوید: «لا سیف الا ذوالفقار و لافتى الا على». امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: از خوشحالى گریستم و خداوند سبحان را بر این نعمت حمد کردم.

امام حسن مجتبی علیه‌السلام در میان اهل بیت علیه‌السلام که همگی کریم هستند، ملقّب به کریم اهل بیت علیه‌السلام هستند، فرزندان آن حضرت نیز ملقّب به کریم هستند ما اینطور می‌گوییم: کریم بن کریم. به عبارت دیگر به طور کلی به تمام سادات بنی الحسن کریم اطلاق می‌شود. یکی از بزرگان سادات بنی الحسن حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام است، این بزرگوار رهبری شیعیان را در زمان حیاتش بر عهده داشت و علیه خلفای بنی‌عباس رفتار می‌کرد. متوکل عباسی ملعون بیش از ۱۸ مرتبه قبر مطهر حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام و اصحاب امام حسین علیه‌السلام را تخریب کرد، می‌خواستند با گاوآهن زمین را شخم بزنند و جلو بروند اما وقتی به حائر قبر امام حسین علیه‌السلام که نزدیک می‌شد نمی‌توانست کارش را ادامه دهد.

حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام با رهبری سادات شیعه به ویژه سادات بنی الحسن هر هجده باری که متوکل دستور تخریب قبر مطهر امام حسین و شهدای کربلا را داد، بلافاصله درصدد احیا، مرمّت و بازسازی بارگاه امام حسین علیه‌السلام برآمد. به خاطر این مبارزه و پیگیری حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام و رهبری سادات در زمان خودشان ملقّب به سیدالکریم یعنی آقا و سرور نوادگان امام حسن مجتبی علیه‌السلام شد.»

منبع:فارس-حجت‌الاسلام محمود ریاضت

مهم ترین نشانه عظمت معنوی و مقامات باطنی حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام برابری فضیلت زیارت مزار آن بزرگوار، با فضیلت زیارت سیّدالشهدا علیه‌السلام است. شیخ المحدّثین، صدوق، از محمّد بن یحیی عطّار که یکی از اهالی ری است، این گونه نقل کرده که: خدمت امام هادی علیه‌السلام رسیدم. ایشان فرمود:«کجا بودی؟» گفتم : حسین بن علی علیه‌السلام را زیارت کردم. امام هادی علیه‌السلام فرمود:
« أما إنّک لَوزُرتَ قَبرَ عَبدِالعَظیمِ عِندَکُم کُنتَ کَمَن زارَ الحُسَینَ بنَ عَلِیٍّ (علیه السلام)؛ بدان که اگر قبر عبدالعظیم را در شهر خودتان زیارت کنی، مانند کسی هستی که حسین بن علی علیه‌السلام را زیارت کرده باشد.

ایران یا غرب وحشی؟

▪️طی 4 روز اخیر 4 نفر ( شهید سلیمانی ، شهید الداغی ، شهید شهرکی و همسرش) در نقاط مختلف کشور توسط اشرار ، اراذل و اوباش و ضدانقلاب به شهادت رسیده و چند روحانی هم هدف حملات مرگبار قرار گرفته و به شدت مجروح شده اند!

▪️هر چند اینجا «غرب وحشی» نیست اما مدتهاست که قاتلین و مجرمین در آن احساس راحتی و امنیت می کنند چون می دانند تیغ عدالت دیگر برنده نیست و قانون حرمتی ندارد و حق با قانون شکنان است!!

▪️حدود 6 ماه از شهادت آرمان و روح الله عجمیان می گذرد و قاتلان آنها هنوز نفس می کشند و بعضی ها هم دنبال گرفتن عفو و نجات این جنایت کاران از مجازاتند !

▪️همین چند روز پیش بود که حکم اعدام تعدادی از مجرمان به حبس تبدیل شد!

▪️مدتهاست که نقض آشکار و علنی قوانین و اهانت به احکام شرع به سادگی آب خوردن شده و مجرمان با افتخار جرمشان را در فضای مجازی ولنگار به نمایش گذاشته و قانون و حاکمیت و ارزشهای آن را به ریشخند و تمسخر می گیرند ( از بی حجابی و روابط نامشروع و عرق خوری گرفته تا اهانت و ضرب و جرح طلاب و توهین به مقدسات و …) چون یقین دارند کسی گریبان آنها را نمی گیرد و مجازاتی در کار نیست و اگر هم بگیر و ببندی باشد بیشتر به شوخی شبیه است تا مجازات و …( صحنه های خروج دختران آشوبگر از زندان بدون حجاب و گستاخی و جسارت آنها در همان لحظات اول آزادی و اصرار آنها به ادامه قانون شکنی در چند ماه اخیر یا جسارت اهالی منکر در ماجرای باغ شازده کرمان یا گستاخی گله موتور سواران بی حجاب در خیابانهای تهران ،نمونه هایی کوچک از این موردند .)

❇️ بی حرمت شدن قانون و به دنبال آن، گستاخی بیش از حد جنایت کاران نتیجه اهمال و کوتاهی مجریان قانون در دولت و قوه قضائیه است!
وقتی مسئولان برای پاک کردن سوابق هنرمندان مجرم و دادن عفو به آشوبگران با هم مسابقه می دهند و قانون شکنان هر چه گستاخ تر باشند نزد مسئولان محترم تر و عزیزتر می شوند ( رفتار مدیران مملکت با فوتبالیستهای اهل فساد و فحشا و آشوبگر یا تحویل گرفتن دختران ورزشکار که مرتکب کشف حجاب شده بودند و…) نتیجه چه می تواند باشد جز ریخته شدن خون جوانان بی گناه و غیرتمند؟

❇️ در این میان نقش فضای مجازی بی قانون در تشویق مجرمان و تبدیل نوجوانان و جوانان مملکت به مجرمان گستاخ و جسور را نباید نادیده گرفت! چرا که صهیونیستها ، منافقین ، تجزیه طلبها ، اشرار و اوباش بوسیله این عرصه بی در و پیکر تا توانسته اند نوجوانان و جوانان را به ارتکاب جرم و نقض قانون تشویق و قانون شکنی را به ارزش و افتخار تبدیل کرده اند تا جایی که فریب خوردگان این عرصه برای قانون شکنی با هم رقابت می کنند!

▪️و البته سهم مذهبی نماهای حامی منکر که برای دفاع از مجرمان و اهالی فسق و فجور ، گریبان چاک کرده و حنجره پاره می کنند را هم نباید نادیده گرفت! جماعتی احمق یا نفوذی که کارشان ماله کشی خباثت اهل معصیت است و تهاجم به دینداران اهل غیرت و مدتهاست که سوزن شان روی کار فرهنگی گیر کرده و در دفاع از قانون شکنان وقیح، دست هرشیطانی را از پشت بسته اند!

❇️ آقایان مسئول
چند جوان دیگر باید مظلومانه پرپر شوند ، چند خانواده دیگر باید داغ جوان ببینند ، چند فرزند دیگر باید طعم یتیمی بچشند تا شما و قوای تحت امرتان مقابله با قانون شکنی و دفاع از امنیت جامعه را جدی بگیرید، تساهل و تسامح در برخورد با جانیان و مجرمان را کنار بگذارید و منافع اکثریت غالب جامعه را بر هوا و هوس مشتی قانون شکن ترجیح دهید؟

🔻 کوشکی

شامگاه هشتم اردیبهشت ۱۴۰۲ بود که دو تن از اراذل و اوباش در یکی از خیابان های شهر سبزوار قصد داشتند دختر جوانی را به زور با خود ببرند؛ حمید رضا الداغی که خود پدر است و دختری ۱۳ ساله دارد و منتظر بازگشت دخترش از منزل همکاسی اش بود متوجه ایجاد مزاحمت برای دختر جوان می شود و بلافاصله شجاعانه و غیرتمندانه برای نجات او با دزدان نوامیس مردم درگیر می شود و تلاش می کند که دختر را از مهلکه نجات دهد، اما در این حین اشرار او را با چاقو مورد حمله قرار می دهند و دقایقی بعد بر اثر شدت جراحات به شهادت می‌رسد.

آری؛ حمیدرضا را باید شهید غیرت و امر به معروف و نهی از منکر خواند. همو که همه هستی اش یعنی جانش را فدا کرد تا ناموس ایرانی مورد هتک حرمت شیطان صفتان انسان‌نما قرار نگیرد.

حالا نوبت مسئولان امنیتی و قضایی است تا چنان درسی به اراذل و اوباش بدهند که هم مایه عبرت هم‌کیشانشان شود و هم مردم احساس امنیت کنند و هم خون پاک حمیدرضا هدر نرود و زین پس حمیدرضاهای دیگر شجاعانه و با غیرت پای دفاع از نوامیس جامعه و خطوط قرمز اعتقادی و دینی بایستند.

به مناسبت سالروز تخریب قبور ائمه بقیع علیهم السلام، مراسم زیارت عاشورا روز پنجشنبه از ساعت7 با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین حاج آقای نادری زیدعره برگزار شد
عضو هیات علمی موسسه امام خمینی ره در این مراسم شبهات اعتقادی مرتبط با موضوع توسل در عقاید وهابیت را اشاره و از منظر آیات، روایات، عقلی و همچنین عرفی پاسخ دادند
صوت این جلسه در ادامه قابل دریافت می باشد

در هشتم شوال سال 1344 هجري قمري قبرستان بقيع به عنوان مهم‌ترين قبرستان اسلام به دست وهابيون تخريب شد.

 قبور ائمه بقيع چگونه تخريب شد؟

در کمتر کشوري به اندازه سرزمين حجاز، آثار مربوط به قرون نخستين اسلام وجود داشته است؛ چرا که زادگاه اصلي اسلام آن‌جاست و آثار گرانبهايي از پيشوايان اسلام در جاي جاي اين سرزمين ديده مي‌شود. ولي متأسفانه، متعصّبان خشک مغز وهّابي، بيشتر اين آثار ارزشمند را به بهانه واهي آثار شرک، از ميان برده‌اند و کمتر چيزي از اين آثار پرارزش باقي مانده است. نمونه بارز آن، قبرستان بقيع است. اين قبرستان، مهم‌ترين قبرستان در اسلام است که بخش مهمي از تاريخ اسلام را در خود جاي داده و کتاب بزرگ و گويايي از تاريخ مسلمانان به شمار مي‌آيد.

وضعيت بقيع قبل از تخريب
تا پيش از تخريب و ويراني قبور مطهر بقيع توسط وهابيت متعصب كه براساس معتقدات خود، به تخريب بسياري از آثار تاريخي پرداختند، بر روي قبور پيشوايان و ساير بزرگان اسلام که در مدينه مدفون بودند گنبدها و بناهايي قرار داشت. ائمه بقيع در بقعه بزرگي که به‏ طور هشت ضلعي ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفيدکاري شده بود مدفون بودند. پس از تسلط وهابيون بر مدينه آن‌ها ضمن تخريب قبور، آثاري که بر روي قبور قرار داشت را نيز از بين بردند. در جريان اين واقعه بارگاه امام حسن مجتبي (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق(ع) ويران شد. آنان اضافه بر قبور مطهر ائمه معصومين (ع)، ديگر قبور را هم تخريب كردند كه عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا (س)، عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه پدر و مادر پيامبر اسلام، قبر مطهر فاطمه بنت‌اسد (ع) مادر اميرالمومنين (ع)، قبر مطهر حضرت ام‌البنين (ع)، قبرعباس عموي پيامبر، ابراهيم پسر پيامبر (ع)، قبر اسماعيل فرزند حضرت صادق (ع)، قبر دختر خواندگان پيامبر (ص)، قبر حليمه سعديه مرضعه پيامبر (ع) و قبور شهداي زمان پيامبر (ص).
نخستين تخريب قبور ائمه بقيع
نخستين تخريب قبور مطهر ائمه‌ بقيع به دست وهابيون سعودي در سال 1220 هجري يعني زمان سقوط دولت اول سعودي‌‌ها توسط حكومت عثماني روي‌ داد، پس از اين واقعه‌ تاريخي - اسلامي با سرمايه‌گذاري مسلمانان شيعه و به‌ كار بردن امكانات ويژه‌اي، مراقد تخريب‌ شده به زيباترين شكل بازسازي‌ شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقيع به يكي از زيباترين مراقد زيارتي و در واقع مكان زيارتي - سياحتي مسلمانان تبديل‌ شد.

دومين تخريب بقيع
دومين و در واقع دردناك‌ترين حادثه تاريخي - اسلامي معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روي‌ كار آمدن سومين حكومت وهابي عربستان مربوط ‌مي‌شود؛ سالي كه وهابيون به فتواي سران خود مبني بر اهانت و تحقير مقدسات شيعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بيت ‌پيامبر(ص) را مورد دومين هجوم وحشيانه‌ خود قراردادند و بقيع را به مقبره‌‌اي ويران‌ شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبديل‌ كردند.

تخريب قبور در مكه، مدينه، جده و كربلا
وهابيون در سال 1343 هجري قمري در مكه گنبدهاي قبر حضرت عبدالمطلب (ع)، ابي‌طالب (ع)، خديجه (ع) و زادگاه پيامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و “خيزران” عبادتگاه سري پيامبر (ع) را با خاك يكسان كردند و در جده نيز قبر “حوا” و ديگر قبور را تخريب كردند. در مدينه نيز گنبد منور نبوي را به توپ بستند، ولي از ترس مسلمانان، قبر شريف نبوي را تخريب نكردند آن‌ها همچنين در شوال 1343 با تخريب قبور مطهر ائمه بقيع (ع) اشياء نفيس و با ارزش آن قبور مطهر را به يغما بردند و قبر حضرت حمزه (ع) و شهداي احد را با خاك يكسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پيامبر (ع) و ديگر قبور را هم خراب كردند.
وهابيون متعصب در همان سال به كربلاي معلي حمله كردند و ضريح مطهرحضرت امام حسين(ع) را كندند و جواهرات و اشياء نفيس حرم مطهر را كه اكثرا از هداياي سلاطين و بسيار ارزشمند و گرانبها بود، غارت كردند و قريب به 7000 نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را كشتند. سپس به سمت نجف رفتند كه موفق به غارت نشدند و شكست خورده برگشتند.

منابع:
ناصر مکارم شيرازي، وهابيت بر سر دوراهي.
جعفر سبحاني، آيين وهابيت.
اصغر قائدان، تاريخ و آثار اسلامي مکه مکرمه و مدينه منوره..
علي اصغر رضواني، شيعه شناسي و پاسخ به شبهات

بلاغ