آیت الله دکتر بهشتی در زمره شخصیت های نادر جهان تشیع است که چون ستاره ای فروزان در آسمان انقلاب اسلامی درخشید و به پرتو افشانی پرداخت وی که اجتهاد، تفکر دینی ، سیاست و تدبیر خویش را با صداقت، حقیقت و واقع بینی قرین ساخته بود و سعه صدر، استقامت و اهتمام را پیشه خود، می توان از معیارهای بزرگ تجدید بنای مذهبی و تشکیلات انقلاب اسلامی به شمار آورد.

کسی که امام خمینی در معرفی او می گوید: «ایشان را من از بیست سال پیشتر می شناختم: «و هویتش را چنین گواهی می کند طبعا دارای روشن ترین و پاکترین هویت است. امام در جای دیگر فرموده اند: «مراتب فضل و مراتب تفکر ایشان و مراتب تعهد ایشان بر من معلوم بود». آری شهید بهشتی اجتهاد خود را با تفکر اصیل اسلامی آمیخت و این دو را به زیور تعهد به اسلام آراست، علمش در عین حالی که به اندوخته های حوزه ای محدود نگردید و مکتب های گوناگون علمی و فلسفی و غرب را در بر گرفت هرگز با رسوبات این مکتب ها آمیخته نگشت.

راستی چرا این سید شهیدان انقلاب اسلامی آماج تهمت ها و شایعات بی اساس مخالفان قرار گرفت؟ چه کرده بود که حتی به صدایش ایراد می گرفتند که کلفت است و به استخوان بندی او ایراد داشتند که درشت است و می گفتند انگشت دراز است، شگفت آن که ورشکستگان سیاسی برای جبران درماندگی خود در کار خلقت هم دخالت می کردند و متاسفانه آنها که مسلمان بودند و به نظام جمهوری اسلامی هم اعتقاد داشتند با دشمنان همصدا شدند و به جنگ صلابت اندیشه و اصالت تفکر رفتند و مدافعی راستین و استوانه ای قوی برای اسلام راستین و حکومت دینی را از نظر تهمت و افترا بمباران کردند اما شهید بهشتی که به شهادت امام از ابرار بود هرگز سخن زشتی نثار دشمنان نکرد و از مسلمانهای آنان همواره به نیکی سخن گفت و همه آنها را به حضور پذیرفت و حاضر شد با آنها گفتگو کند و حتی در کنارشان بنشیند و به سخنان آنان گوش فرا دهد و نقطه نظرهای اسلام را برایشان بازگو نماید . این فرزند راستین خاندان عصمت و طهارت با آن همه تعبدش به خدا و صفای باطن و پاکی روح و با آن همه فداکاری که نسبت به بندگان خدا داشت و با این که دشمن سرسخت معاندین دین و امت بود مظلومانه آن چنان آماج تهمت های از خدا بی خبران و ناآگاهان قرار گرفته بود که بسیاری از مردم تا لحظه شهادتش نه تنها او را به این صفات نمی شناختند بلکه خلاف آن را درباره اش می پنداشتند و این در حالی بود که آشنایان و معاشران آن شهید از این همه ناسپاسی و قدرناشناسی رنج می بردند. منشا مظلومیت بهشتی این بود که حاضر نشد با آنها که می خواستند انقلاب اسلامی ایران را به انحراف بکشانند، سازش کند و او مظلومانه به راه خود ادامه داد و لحظه ای از تلاش و کوشش باز نایستاد. امام با یادآوری این مظلومیت در کلماتی پر معنا توام با آهی جگرسوز تاثر خویش را از این بابت چنین بیان فرموده اند: «و آنچه که من راجع به ایشان متاثر هستم شهادت ایشان در مقابل او ناچیز است و آن مظلومیت ایشان است. ایشان مورد هدف اجانب و وابستگان به آنها در طول زندگی بود. تهمت های ناگوار به ایشان زدند.»

شهید بهشتی همانگونه که امام درباره اش فرمود همواره چون خاری در چشم دشمنان بود، وجودش سبب انزوای خصم و رسوایی مخالفان بود آنها خوف این را داشتند که مبادا منطق این عارف عابدو عالم عامل سرکوبشان کند و بی‌مایگی نظرشان را که در بوق و کرنا کرده اند برملا نماید، اسرارشان را آشکار کند و قدرت پوشالیشان را محکوم به شکست نماید، بدین خاطر همه دشمنان هر کدام به گونه ای و به صورت خاصی به اقدامات علیه او پرداختند، او را متهم نمودند که به امریکا وابستگی دارد، انقلابی نمی باشد، انحصار طلب و انحصاراندیش است، همسری آلمانی دارد، اسنادی جعل کردند که در بانکهای اروپایی پول زیادی دارد که این مسایل آنقدر پوچ و واهی، بی ریشه و بی اساس بود که حتی دشمنان هم به آن می خندیدند و کذب آن را می فهمیدند.

به رغم این تبلیغات زهرآگین شهید بهشتی در کنار آگاهی از معارف اسلامی با آن چهره ای جذاب، قامتی بلند و حسن خلق آمیخته با رافت و مهربانی و روحیه ای با نشاط همراه با تعهد، وارستگی، نظم و تدبیر با اندیشه و تلاش بی وقفه درصدد تنظیم و تدوین پشتوانه های نظری و قانونی برای نظام جمهوری اسلامی ایران برآمد و تحقق اسلام را در جامعه در گرو تحقق مفاهیم بنیاد دینی از قبیل استقلال، عدالت، آزادی، و مشارکت مردم در امور سیاسی و فعالیت های اقتصادی می دانست، داشتن چنین بینشی سبب شده بود تا بر قطع سلطه بیگانگان از کشور و لزوم استقرار و استقلال قوه قضائیه و تعدیل ثروت در جامعه تاکید بلیغ داشته باشد و در جذب نیروهای جوان به فعالیت های اجتماعی و سیاسی و تشویق آنان به سازندگی کشور و توانایی قابل ملاحظه‌ای از خود نشان داد مجموعه این امتیازات همان طور که او را در مرکز توجه امام امت و امت امام و عموم نیروهای حامی انقلاب اسلامی قرار داد به دشمنی و مخالفت گسترده با وی و کثرت تهمت‌هایی که بر او وارد می نمودند افزود که صبر و سکوتش در برابر این تهاجم مخرب حیرت آور است.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه نت

  از رسانه ها، نخبگان، فعالان فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و دیگر شخصیت های تأثیرگذار کشور انتظار می رود که بر اساس رهنمودهای رهبر معظم انقلاب، شاخصه ها و مؤلفه های کاندیدای اصلح انتخابات ریاست جمهوری را برای مردم تبیین و تشریح کنند.

از نگاه رهبر معظم انقلاب، انتخابات مصداق بارز مردم سالاری دینی و تضمین بخش اقتدار کشور است، کما این که به تعبیر دقیق ایشان"انتخابات، لیله القدر نظام اسلامی است".

همچنین از منظر معظم له، انتخابات علاوه بر آن که فرصتی بی نظیر برای کشور و دفع کننده شر دشمن است، تجلی بخش ظهور قدرت نرم و هوشمند نظام اسلامی می باشد.

بعد از تبیین اهمیت و ضرورت حضور حداکثری مردم، تلاش همه جانبه در جهت اصلح گزینی آحاد جامعه در آوردگاه انتخابات بسیار مهم و کلیدی است، چرا که انتخاب درست به تعبیر مقام معظم رهبری، راه علاج مشکلات است و کسانی که به هر دلیلی و با هر توجیهی با صندوق های رأی قهر کرده اند باید بدانند که پشت کردن به انتخابات، نه تنها راه حل نیست بلکه تشدیدکننده معضلات موجود به شمار می رود.

رهبر فرزانه انقلاب در طول سال های اخیر، محورهای مهمی را به عنوان شاخصه های کاندیدای اصلح بیان کرده اند که مروری اجمالی نسبت به آن ها، به ویژه در این روزهای باقی مانده تا موعد برگزاری انتخابات، بسیار می تواند مؤثر و راهگشا باشد.

از جمله این شاخصه ها، تدیّن، ایمان و اخلاق مداری است؛ بر اساس رهنمود مقام معظم رهبری، کسی که می خواهد رئیس جمهور شود اما فاقد ایمان و تقوای لازم باشد یا در او ظهور و بروز جدی نداشته باشد نمی‌توان به او اعتماد کرد، چه آن که انسان بی ایمان و بی تقوا بیشترین خطر را برای جامعه اسلامی به همراه دارد، کما این که چنین فردی بی شک اعتقاد و باور جدی به عدالت، مبارزه با فساد و تبعیض ندارد و چه بسا سخن گفتن او از لزوم خدمت به آحاد مردم نیز صرفاً شعاری و نمادین و بلکه گاه فریبنده باشد.

از دیگر شاخصه ها، مدیریت و توان بالای اجرایی است چه آن که به اذعان عموم کاندیداها و حامیان آن ها، امروز کشور از ضعف و سوء مدیریت به شدت رنج می برد و دود این وضع نامطلوب اول از همه به چشم مردم می رود.

داشتن روحیه جهادی و انقلابی از جمله مهم ترین مؤلفه های کاندیدای اصلح است، چه آن که کسی که می خواهد در تراز انقلاب و نظام اسلامی سکاندار قوه مجریه باشد، برای حل مشکلات مردم می بایست بر اساس روحیه، رویکرد و منش انقلابی و جهادی عمل کند.

نکته جالب توجه این که مقام معظم رهبری، لفظ عملکرد را برای انقلابی و جهادی بودن بکار برده اند و این یعنی به پیشینه، سوابق و عملکرد افراد باید توجه داشت و بدون توجه به کارنامه افراد به آن ها رأی نداد.

عدالتخواهی و روحیه ضد فساد داشتن از دیگر شاخصه های کلیدی است، چه آن که تحقق عدالت، آرمان مطلوب و غایت نهایت شکل گیری نظام اسلامی است و بی تردید کسی می تواند عدالت را محقق ساخته و به مقابله جدی با فقر و فساد و تبعیض بپردازد که اولاً خود سالم و پاک باشد و ثانیاً هم این که با عزم و باوری راسخ به این موضوع، اهل عمل باشد و گرنه اگر قرار بود با شعار و ژست گرفتن، مشکلات کشور حل شود، سال ها قبل این امر محقق شده بود.

از دیگر شاخصه ها به اجمال می توان به مواردی چون اعتقاد به جوانان و ظرفیت عظیم آن ها، باور به توانمندی های گسترده ی داخل، امید به آینده و برخورداری از نشاط مدیریتی، آینده نگری در عین شجاعت در عمل و … اشاره کرد که هر کدام در جای خود مجال مناسبی برای شرح و بسط می خواهد، اما آن چه حائز اهمیت است این که رسانه ها، نخبگان، فعالان فرهنگی و اجتماعی و سیاسی، شاخصه ها و مؤلفه های کاندیدای اصلح انتخابات ریاست جمهوری را برای مردم تبیین و تشریح کنند.

حوزه نیوز

? براي روز يكشنبه اين ماه نمازي با فضيلت بسيار از پیامبر اکرم (صلّي الله عليه و آله) روايت گردیده است.

? از مهمترین برکات و فضائل این نماز .
۱. هركه آن را بجا آورد، توبه اش پذيرفته و گناهش آمرزيده مي شود.
۲. طلبكاران او در قيامت از وي راضي می گردند.
۳. با ايمان از دنيا برود، و ايمانش از او گرفته نشود.
۴. قبرش وسيع و نوراني گردد.
۵. پدر و مادرش از او راضي شوند، و آمرزش حق نصيب پدر و مادر و فرزندان و نژاد او گردد.
۶. روزي او توسعه يابد.
۷. فرشته مرگ در وقت مردن با او مدارا كند ، و جانش را با ملاطفت بگیرد. .

? كيفيت آن نماز چنين است:

? روز يكشنبه این ماه غسل بجا آورد، و وضو بگيرد، و چهار ركعت نماز بخواند . (دو تا دو رکعت).

? در هر ركعت
سوره “حمد ” را يك مرتبه.
سوره ” توحيد ” را سه مرتبه.
سوره ” فلق ” را يك مرتبه.
سوره ” ناس ” را يك مرتبه بخواند.

? پس از نماز هفتاد مرتبه استغفار كند .
سپس بگوید:

لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

و پس از آن بگوید:

? يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اِغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أَنْتَ

به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی با رهبری قاطعانه حضرت امام (س) و سرنگونی رژیم استبدادی  پهلوی، برای اولین بار پس از سالها زمینه آزادی سیاسی و احقاق حقوق ملت فراهم شد. البته در آن دوره برخی دیدگاه های سنتی وجود داشت که هرگونه مراجعه به آراء عمومی را منتفی دانسته و استقبال بی سابقه مردم ایران از امام را برای هرگونه اقدامی کافی می دانستند.

اما امام خمینی (س) با بینش و تجربه سیاسی فوق العاده خود، در روزهایی که هنوز پیروزی انقلاب  اسلامی کامل نشده بود، بارها با این دیدگاه ها برخورد کرده و ضرورت مراجعه به آراء مردم را مورد تأکید قرار می دادند. با مروری بر بیانات گوهربار حضرت امام (س) ابعاد کلی پدیده انتخابات از دیدگاه ایشان را مرور می کنیم: 

اعلام مراجعه به آراء عمومی

از چند ماه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و هنگام اقامت حضرت امام (س) در پاریس یکی از سؤال  های اساسی که به طور مکرر از امام پرسیده می شد این بود که نظام پیشنهادی ایشان در صورت سقوط رژیم شاه چه خواهد بود؟ در پاسخ همان طور که از رهبری فرزانه همچون ایشان انتظار می رفت، امام پیشنهاد خود را «جمهوری اسلامی» نامیدند، ولی تصمیم نهایی را منوط به آرای مردم دانستند.

« راجع به چگونگی دولت و رژیم، پیشنهاد ما جمهوری اسلامی است و چون ملت، ملت مُسْلم است و ما را هم خدمتگزار خود می‏ داند، از این جهت حدس می ‏زنیم به پیشنهاد ما رأی دهد. ما از طریق رفراندم با ملت، یک جمهوری اسلامی تشکیل می‏ دهیم. و اما شخص؛ این تابع آرای مردم است و الآن شخص معینی در نظر نیست.»[1]

ایشان در پاسخ به خبرنگار مجله عربی زبان المستقبل که سؤال کرده بود که آیا منظور از حکومت اسلامی مد نظر امام، خلافت اسلامی است، فرمودند:

«حکومت جمهوری اسلامی مورد نظر ما از رویه پیامبر اکرم (ص) و امام علی ـ علیه السلام ـ الهام خواهد گرفت و متکی به آرای عمومی ملت خواهد بود و شکل حکومت با مراجعه به آرای ملت تعیین خواهد گردید.»[2]

از جمله نکات مهم در بیانات امام (س) در این دوره آن است که از نظر ایشان اصولاً مردم، در  صورت وجود شرایط آزاد و مناسب در تعیین سرنوشت خود دچار اشتباه نخواهند شد:

«برنامه ما این است که رجوع کنیم به آرای عمومی، به آرای مردم. قوای انتظامی را کنار بگذاریم؛ خود مردم را، محول کنیم تنظیم انتخابات را به دست خود جوان های مردم… قهراً مردم وقتی آزاد هستند یک نفر صالح را انتخاب می کنند و آرای عمومی نمی شود خطا بکند. یکوقت یکی می خواهد یک کاری بکند اشتباه می کند، یکوقت یک مملکت سی میلیونی نمی شود اشتباه بکند… و قهراً اشتباه در سی میلیون جمعیت نخواهد شد.»[3]

ادامه »