ماه رمضان اول سال است و این که اگر این ماه سالم شد تمام سال به سلامت خواهد ماند.
به گزارش قاصدنیوز، از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده است:

 نگویید رمضان، زیرا نمى‌دانید رمضان چیست، و اگر کسى گفت، باید صدقه داده و روزه بگیرد. بلکه همانطور که خداوند فرموده است بگویید ماه رمضان.
 از اعمال مهم سالک در این ماه بزرگ شناخت حقیقت این ماه - در این ماه خداوند رهروان این ماه را با دعوت به میهمانى این ماه گرامى داشته و این ماه ماه میهمانى خداست - و سپس فهمیدن معنى روزه و مناسبت آن با میهمانى خداست. آنگاه تلاش و کوشش براى بدست آوردن اخلاص در کردار و رفتارهایى است که مطابق با رضایت صاحبخانه است.

ادامه »

سی گام خودسازی: بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان

کتاب پیش رو پژوهشی در زمینه خودسازی و تهذیب نفس در ماه مبارک رمضان است. نگارنده با توجه به‌ ضرورت خودسازی و تهذیب نفس در ماه مبارک رمضان و الهام گیری از ادعیه روزانه این ماه مبارک، تلاش کرده است مضامین و دستوراتی را برای خودسازی استخراج و ارائه کند. نویسنده در این راستا علاوه بر ادعیه روزانه ماه مبارک رمضان از برخی آیات، روایات و رهنمودهای علما نیز بهره جسته است. کتاب شامل ۳۰ گام در زمینه خودسازی است و در آن به عناوینی مانند بیداری، خداجویی، مراقبه، معصیت گریزی، شرح صدر، امیدواری، توکّل، انتخاب دوست خوب، تقوا، توبه و استغفار اشاره‌ شده است.

پسندیده بودن مزاح، دلیل تـجـویـز جـسـارت و بی ادبی نیست. در هنگام شوخی نباید سخنان زشت، رکیک و دور از اخلاق اسلامی بر زبان انسان جاری شود؛ زیرا به تعبیر علی علیه السلام: سُنَّةُ الِّلئامِ قُبْحُ الْکَلامِ/ زشت گویی، شیوه فرومایگان است.

 کتاب «آداب معاشرت» به قلم آقایان «سید محمد مقدس نیا» و «محمد مهدی محمدی» به ابعاد مختلف معاشرت در موضوعات گوناگون پرداخته است که در شماره های مختلف تقدیم نگاه شما خوبان خواهد شد.

 حدود مزاح و شوخی

چـنـان که ذکر شد، مزاح و شوخی در حدّی که موجب از بین رفتن اندوه و شاد کردن مؤ من باشد و بـه گـناه، زیاده روی، جسارت و سخنان خلاف ادب کشیده نشود، کاری پسندیده است؛ آنچه در این باره از پیامبر اسلام و اولیای معصوم الهی به ما رسیده در همین محدوده است.

آنان زیاده روی در مزاح را همواره نکوهش کرده و آن را نشانه جهالت، حماقت و پستی دانسته اند. حضرت علی علیه السلام، طیّ سه سخن کوتاه به این واقعیّت چنین اشاره می کند:

(مـَنْ کـَثـُرَ مـِزاحـُهُ اسـْتـُحـْمِقَ (۱۲۰)، مَنْ کَثُرَ مِزاحُهُ اسْتُجْهِلَ (۱۲۱)، مَنْ کَثُرَ مِزاحُهُ اسْتُرْذِلَ (۱۲۲)

هر کس شوخی او بسیار شود، احمق، نادان و فرومایه می شود.

 چـنـان کـه اشاره شد، مزاح باید برای شاد کردن دیگران صورت گیرد. بنابراین، ا گر با شـوخـی کـردن مـوجـبـات رنـجـش دیگران فراهم آید، یا کسی مورد تمسخر قرار گیرد، ممنوع و نکوهیده است و چه بسا موجب کینه توزی و بروز دشمنی بین دوستان گردد. در این باره نیز امام علی علیه السلام فرمود:

(لِکُلِّ شَیْءٍ بَذْرٌ وَ بَذْرُ الْعَداوَةِ الْمِزاحُ) (۱۲۳)

برای هر چیز بذری است و بذر دشمنی، مزاح است.

رعایت ادب نیز از نکات مهمّی است که در همه حالات، از جمله هنگام مزاح باید به آن توجّه کرد.

پسندیده بودن مزاح، دلیل تـجـویـز جـسـارت و بی ادبی نیست. در هنگام شوخی نباید سخنان زشت، رکیک و دور از اخلاق اسلامی بر زبان انسان جاری شود؛ زیرا به تعبیر علی علیه السلام : سُنَّةُ الِّلئامِ قُبْحُ الْکَلامِ (۱۲۴) زشت گویی، شیوه فرومایگان است.

نکته دیگری که باید به آن توجّه داشت، این است که مزاح نباید برای انسان به صورت یک عادت همیشگی درآید، بگونه ای که همواره دنبال بهانه ای باشد تا با کسی شوخی کند، زیرا ایـن صفت، تصویر زننده ای از انسان در ذهن مردم ایجاد می کند، بطوری که مردم او را شخصی دلقک و بذله گو تصوّر می کنند و بین شوخیها و موضعگیری جدّی او فرقی نمی گذارند.

در این باره علی علیه السلام فرمود: (مَنْ جَعَلَ دَیْدَنَهُ الْهَزْلَ لَمْ یُعْرَفْ جِدُّهُ) (۱۲۵) هر کس شوخی را عادت خود قرار دهد، موضع جدّی او (از شوخی هایش، باز) شناخته نمی شود.

 آفات مزاح

شـوخـی کـردن بـدون رعـایـت حـدود و مـرزهـای یاد شده، آفاتی در پی دارد که بعضی را به اختصار ذکر می کنیم :

 ۱ ـ موجب آبروریزی انسان می شود. رسول خدا صلی اللّه علیه وآله فرمود:

(اَلْمِزاحُ تَذْهَبُ بِماءِ الْوَجْهِ) (۱۲۶)    شوخی آبرو را می برد.

ز شوخی بپرهیز ای با خرد  //  که شوخی تو را آبرو می برد

 ۲ ـ انسان را خوار می کند. حضرت علی علیه السلام فرمود:

(مَنْ مَزَحَ اسْتُخِفَّ بِهِ) (۱۲۷)    هر کس مزاح کند، خوار گردد.

 ۳ ـ آتش کینه را برمی افروزد و این در جایی است که شوخی تواءم با جسارت و توهین باشد. امام علی علیه السلام در این باره فرمود:

(اَلْمِزاحُ تُورِثُ الضَّغائِنَ) (۱۲۸)   شوخی، کینه ها را در پی دارد.

 ۴ ـ نـور ایـمـان را از دل مـی بـرد، زیـرا شـوخـی زیـاد، مـوجـب خـنـده زیـاد مـی شود و خنده زیاد دل را می میراند و انسان را از یاد خدا و آخرت غافل می کند.

امام کاظم علیه السلام فرمود:

(اِیّاکَ وَ الْمِزاحَ فَاِنَّهُ یَذْهَبُ بِنُورِ ایمانِکَ) (۱۲۹)   از شوخی بپرهیز که نور ایمان را از دلت می برد.

 ۵ ـ شخصیّت انسان را خدشه دار می کند. امام علی علیه السلام فرمود:

(افَةُ الْهَیْبَةِ الْمِزاحُ) (۱۳۰)   شوخی، آفت هیبت است.

 پی نوشت ها:

۱۲۰- شرح غررالحکم، ج ۵، ص ۱۹۵ .

۱۲۱- همان، ص ۱۸۳ .

۱۲۲- همان، ص ۲۰۰ .

۱۲۳- همان، ص ۲۴ .

۱۲۴- شرح غرر الحکم، ج ۵، ص ۱۲۷ .

۱۲۵- همان، ص ۲۲۷ .

۱۲۶- بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۵۸ .

۱۲۷- شرح غررالحکم، ج ۵، ص ۱۷۸ .

۱۲۸- بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۲۱۵ .

۱۲۹- همان، ج ۶۹، ص ۳۹۵ .

۱۳۰- شرح غررالحکم، ج ۳، ص ۱۰۶ .

كتاب انتخاب صالحان در موضوع انتخابات و با بهره‌گیری از بیانات رهبر معظّم انقلاب (مدّظلّه‌العالی) تدوین شده و شامل نُه فصل است که هرکدام از آن، سهمی را در تبیین نظریّه‌ی انتخاباتی معظّمٌ‌لّه خواهد داشت.

بر اساس این گزارش: این کتاب در موضوع انتخابات و با بهره‌گیری از بیانات رهبر معظّم انقلاب (مدّظلّه‌العالی) تدوین شده و شامل نُه فصل است که هرکدام از آن، سهمی را در تبیین نظریّه‌ی انتخاباتی معظّمٌ‌لّه خواهد داشت.

 این کتاب با سرفصلهایی همچون «واجب سیاسی (بیان اهمّیّت انتخابات، انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی) »، «راه و اصول امام (بازخوانی خطّ امام برای سنجش عیار احزاب و جریانهای فعّال در انتخابات) »، «خواب های بی‌تعبیر (شرح توطئه‌ها و برنامه‌های دشمنان برای انتخابات) »، «اصولگرای اصلاح‌طلب انقلابی (به منظور بازخوانی شاخص‌های جریانهای وفادار به نظام) »، «مجری و ناظر (شرح وظایف وزارت کشور و شورای نگهبان) »، «هـمه باهم (شرح وظایف عموم مردم در انتخابات) »، «تکلیف نخبگان (شرح وظایف نخبگان و خواص در امر انتخابات) »، «الزامات داوطلبی (شرح وظایف نامزدها و بایدها و نبایدهای رفتاری آنان در ایّام انتخابات) » و «ویژگی های نماینده صالح» به رشته تحریر درآمده است.

 خبرگزاری حوزه

کتاب “فدک در تاریخ“
اثر بی‌نظیر نابغه‌ی جهان تشیع، علامه شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر

بخشی از کتاب:

مایه برکت هر خانه ای
حضرت مهدی علیه السلام همنام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم می باشند و فاطمه علیهاالسلام فرزند آن حضرت بوده اند، و امام کاظم علیه السلام درباره برکت نامگذاری فرزندان به نام های مبارک ایشان فرموده اند:

«لايَدخُلُ الفَقرُ بَيتا فيهِ اسمُ مُحَمَّدٍ أو أحمَدَ أو عَلِيٍّ أوِ الحَسَنِ أوِ الحُسَينِ أو جَعفَرٍ أو طالِبٍ أو عَبدِاللّهِ أو فاطِمَةَ مِنَ النِّساءِ. »1
در خانه ای که یکی از نامهای محمد، احمد، علی، حسن، حسین، طالب، جعفر، عبدالله و یا فاطمه برای بانوان باشد، فقر وارد نمی شود.

حضرت مهد ی علیه السلام خود در این رابطه فرموده اند:
«أَنَا خَاتِمُ الْأَوْصِیَاءِ وَ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِی وَ شِیعَتِی».2
من خاتم اوصیا هستم که خداوند به وسیله من بلا را از خاندان و شیعیانم برطرف می کند.

(کتاب امام مهدی (علیه السلام) و بانوان حریم ولایت/ ص 55)
__________________
1. کافی، ج6، ص19، وسائل الشیعه، ج21، ص396
2. منتخب الاثر، ص360؛ الزام الناصب، ص100.

موضوع حیرت و سرگردانی در شناخت امام زمان علیه‌السلام موضوع تازه‌ای نیست و در زمان حیات ائمه علیهم‌السلام سابقه داشته است، اما به طور ویژه، روایات، دوره غیبت امام زمان علیه‌السلام را دوره حیرت نامیده‌اند و شدت و میزان این حیرت در مقاطع مختلف عصر غیبت نوسان داشته است و به مراتب بیشتر از دوره حضور اهل بیت بوده است.

نویسنده ی کتاب «عصر حیرت» تلاش دارد با بیان ویژگی‌های عصر حیرت و تقسیم آن به دو دوره که یکی در آغاز غیبت صغری و دیگری در آستانه ظهور حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه به وقوع می‌پیوندد، راهکارهای برون رفت از حیرت به ویژه در دوره پیش از ظهور را بیان کرده و تلنگری به دوستداران و شیعیان امام زمان عج الل تعالی فرجه الشریف باشد که در این آشفته بازار دنیا مراقب دین خود باشند؛ چرا که بسیاری از شیعیان در دوره‌های مختلف پر فراز و نشیب این جریان از کاروان جا مانده‌ و در حیرت خود غوطه‌ور شده و مسیر را به سمت تباهی و گمراهی رفته اند.

البته با توجه به روایات مختلفی که در منابع شیعه وجود داشته و حیرت و سرگردانی پیش از ظهور را به مراتب سخت‌تر و آزمایش‌های این دوره را به مراتب سنگین‌تر بیان کرده اند، تقویت ایمان و باورداشت قلبی برای مقابله با حیرت‌های روز افزون، کاری مهم و بس دشوار است.

برای مشاهده مشخصات کتاب و اطلاعات بیشتر درباره این اثر روی لینک زیر کلیک کنید.
http://mahdilib.ir/index.html?pg=bookreview&id=14596

 امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس (رفتار) شخص بی خرد را با بی خردی مقابله به مثل کند، به هر چه بر سرش آید، رضایت داده، چون همانند او رفتار کرده است.

- سفاهت و بی خردی

 ۱. حضرت صادق علیه السلام فرمود: به راستی که بی خردی خوی پستی است؛ صاحب آن بر زیر دستش گردن فرازی کند و بر بالا دست خود زبونی کند.

 ۲. امام صادق علیه السلام فرمود: بی خردی مکنید، زیرا پیشوایان شما بی خرد نبودند.

 ۳. امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس (رفتار) شخص بی خرد را با بی خردی مقابله به مثل کند، به هر چه بر سرش آید، رضایت داده، چون همانند او رفتار کرده است.

كتاب: واژه اخلاقي اصول كافي به نقل از خبرگزاري رسمي حوزه

نگاهی به حیات علمی مرحوم آیت‌الله سیدهاشم رسولی محلاتی

حوزه/ یکی از رموز موفقیت آیت‌الله رسولی محلاتی در بدست آوردن این همه توفیقات در عرصه‌های مختلف دینی، علمی و تبلیغی، داشتن نظم در زندگی بود، او هیچگاه وقت خود را به بطالت نمی‌گذراند و برای هر دقیقه و ساعت برنامه منظم داشت، اُنس او با قرآن فوق‌العاده بود، شب‌ها زود استراحت می‌کرد و در عوض از نیمه شب بیدار بود.

«إِنَّمَا یخْشَی‌الله مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ.» (سوره فاطر، آیه ۲۸)

براستی از میان بندگان خدا تنها علماء و دانشوران هستند که ترس و خشیت الهی را در دل دارند.

در توصیف علم و دانش و طلب علم در بیان پیامبراکرم(ص) و ائمه هدی(ع) سخن بسیار است، پیامبر گرامی فرمودند: «کُنْ عَالِماً أَوْ مُتَعَلِّماً أَوْ مُسْتَمِعاً أَوْ مُحِبّاً لَهُمْ وَ لاَ تَکُنِ اَلْخَامِسَ فَتَهْلِکَ» یعنی دانشمند باش یا دانشجو یا از شنوندگان مباحث علمی باش یا دوستدار اهل دانش باش و غیر از اینها درحالت پنجمی نباش که هلاک و نابود می‌شوی!

همچنین حضرت امام علی(ع) فرمودند: «لاحجاب بین طالب العلم و الجنه الا الروح، فان خرج الروح دخل الجنه» یعنی میان شخص طالب دانش و بهشت، هیچ حایل و مانعی نیست جز روح، پس چون روح هنگام مرگ از کالبد مادی و جسمی مفارقت کند، شخص وارد بهشت می‌شود!

آیت‌الله سیدهاشم رسولی محلاتی(رض) یکی از شخصیت‌هایی است که علیرغم مسئولیت‌های طولانی در دفتر امام خمینی(قدس‌سره) و رهبری معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی) و یا مسئولیت‌هایی چون نماینده ولی‌فقیه در بنیاد مسکن و یا ریاست شورای سیاستگذاری ائمه جمعه و دیگر مسئولیت‌های خرد و کلان، حقیقتاً یک زندگی و حیات علمی داشت و انتشار بیش از یکصد اثر از ایشان در طول این سالها حاکی از همین حیات علمی است.

ایشان که متولد ۸ اسفند ۱۳۰۸ هستند از سن دوازده‌ سالگی یعنی در سال ۱۳۲۰ وارد حوزه علمیه قم شدند و تا یکسال بعد از تبعید حضرت امام به ترکیه یعنی در سال ۱۳۴۴ از قم به تهران مهاجرت کردند. در مدت زمانی که در قم بودند ابتدا در محضر پدر بزرگوارشان مرحوم آیت‌الله سیدمحمد رسولی محلاتی که از شاگردان مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری بودند، تلمذ کردند و پس از آن رسائل و مکاسب را در نزد مرحوم آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی و کفایه را نیز در نزد مرحوم آیت‌الله مجاهدی تبریزی و همچنین آیت‌الله سیدمحمدباقر طباطبایی سلطانی فرا گرفتند.

سیدهاشم رسولی پس از دروس سطح مدت ۷ سال در درس خارج مرجع بزرگ مرحوم آیت‌الله‌العظمی سیدحسین بروجردی (اعلی‌الله‌مقامه) شرکت می‌کند و همچنین به مدت ده سال در درس خارج فقه و اصول حضرت امام خمینی که صبح‌ها و عصرها در مسجد سلماسی تشکیل می‌شدند، شرکت جستند و هم‌بحث‌های ایشان هم در این سال‌ها بزرگانی چون مرحوم شهید آیت‌الله حاج‌آقا مصطفی خمینی و حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، فضل‌الله محلاتی، ابوالقاسم خزعلی، محمدی گیلانی، سیدجواد علم‌الهدی و دیگران بوده‌اند.

پس از مهاجرت به تهران نیز در درس‌های مرحوم آیت‌الله سیداحمد خوانساری در تهران شرکت می‌کردند و در ایامی هم که بطور کوتاه در نجف اقامت داشتند از محضر درس بزرگانی چون حضرات آیات عظام؛ سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، ابوالقاسم خویی و دیگران بهره بردند.

تألیف، تحقیق، تصحیح متون حدیثی و تفسیری، ترجمه و شرح قرآن کریم و بسیاری از تفاسیر و کتب معتبر دیگر که بالغ بر یکصد اثر علمی است، از ابعاد شخصیت علمی ایشان حکایت دارد.

حضرت امام خمینی در اجازه وکالتی که در سال ۱۳۶۷ به ایشان داده‌اند به مراتب علم و دانش حضرت آقای رسولی اشاره و چنین مرقوم می‌فرمایند:

جناب حجت‌الاسلام آقای حاج سیدهاشم رسولی (دامت افاضاته)

جنابعالی فردی می‌باشید متدین و درست، دانشمندی هستید محقق و بحمدالله تألیفات خوبی دارید، از دوستان باوفا و قدیمی من می‌باشید. سال‌ها در زمینه‌های مختلف زحمت کشیده‌اید، من به جنابعالی علاقه دارم و محبت‌های بسیار شما را فراموش نمی‌کنم از آنجا که به شما اطمینان دارم شما را از طرف خود وکیل نمودم تا در تمامی زمینه‌های شرعی طبق شرع انور عمل کنید، خداوند به شما پاداش خیر دهد. دست خدا به همراهتان. روح‌الله الموسوی الخمینی. ۱/۱۲/۶۷

مرحوم شیخ آقا بزرگ تهرانی صاحب «الذریعه» از آقای سیدهاشم رسولی محلاتی با عناوینی چون: ثقه، معتمد، محقق، مدرس، مورخ و کسی که اکثر عمرش را در راه ترویج شرع مقدس با کوشش و جدیت تمام صرف کرده یاد می‌کند.

آثار علمی آیت‌الله رسولی محلاتی عمدتاً در سه بخش تصحیح متون حدیثی و تفسیری، ترجمه و شرح متون و تألیفات شخصی که بیشتر در تاریخ اسلام و زندگانی ائمه اطهار(ع) و کتب اخلاقی و معارف اسلامی است، شامل می‌شود.

تصحیح تفسیر پنج جلدی «نورالثقلین» اثر فقیه و ادیب قرن یازدهم شیخ عبدالعلی حویزی که یک تفسیر روایی هست ازجمله کارهای علمی ارزشمند آیت‌الله رسولی محلاتی است که به تشویق و راهنمایی مرحوم علامه طباطبایی(رض) صورت گرفت و معظم‌له در سال ۱۳۴۰ تقریظی بر آن مرقوم فرمودند و در آن تقریظ از اقدام جناب آقای رسولی بر تصحیح و تنظیم و آماده‌سازی این تفسیر برای انتشار تقدیر کردند. سبب آشنایی آقای رسولی محلاتی با علامه طباطبایی(رض) مرحوم حاج‌آقا مصطفی خمینی(ره) بودند بطوری که ایشان برای خود بنده نقل کردند: من با علامه طباطبایی ابتدا آشنایی نداشتم ولی با مرحوم حاج‌آقا مصطفی که همدرس و هم‌بحث بودیم روزی ایشان گفت که باید به درس تفسیر جناب علامه طباطبایی برویم و پدرم گفته‌اند که ایشان مرد بزرگی است و باید در درس ایشان شرکت کنم و من هم وقتی شنیدم که استاد ما آیت‌الله خمینی فرزندشان را برای شرکت در درس علامه طباطبایی تشویق و راهنمایی کرده‌اند، من هم در این درس که صبح‌ها در مسجد سلماسی تشکیل می‌شد شرکت می‌کردم و کم‌کم با ایشان بسیار مأنوس شدم بطوری که استنساخ نسخی از تفسیر المیزان را حضرت ایشان به من سپردند.

تصحیح تفسیر مجمع‌البیان اثر مرحوم طبرسی در ده جلد و همچنین تصحیح «تفسیر العیاشی» در ۲ جلد از دیگر آثار علمی و تفسیری است که مرحوم آقای رسولی محلاتی نسبت به احیاء آنها همت گماردند.

تصحیح ده جلد از «مرآة‌العقول» علامه مجلسی در شرح احادیث اصول و فروع کافی، تصحیح کتاب «دارالسلام» مرحوم حاج میرزا حسین نوری در ۴ جلد، تصحیح «کشف‌الغمه» اثر علی‌ابن‌عیسی‌اربلی در شرح حال امامان در ۳ جلد، تصحیح «مناقب آل‌ابی‌طالب» اثر ابن شهرآشوب مازندرانی در فضائل اهل‌بیت(ع) در چهار جلد و تصحیح «اثبات الهداة»

شیخ حر عاملی در ۷ جلد از دیگر کتب حدیثی است که توسط آقای رسولی محلاتی مورد تحقیق و تصحیح قرار گرفت و در مجموعه‌های انتشاراتی قم و لبنان منتشر گردید.

آیت‌الله رسولی محلاتی باتوجه به تسلطی که در ادبیات عرب داشت نسبت به ترجمه کتاب‌ها و آثار ارزشمندی در معارف اسلامی همت گماشت که ترجمه «الارشاد» شیخ مفید، «سیرة‌النبویه» اثر ابن هشام در زندگانی پیامبر(ص)، ترجمه «مقاتل الطالبین» تألیف ابوالفرج اصفهانی، ترجمه صحیفه علویه و تحفه مرتضویه در مناجات‌ها و ادعیه منسوب به امیرالمؤمنین(ع)، ترجمه غررالحکم و دررالکلم که حاوی بیش از یازده هزار حدیث از کلمات قصار امیرالمؤمنین(ع) است و دفتر نشر فرهنگ اسلامی آن را در ۲ جلد منتشر کرده است و همچنین ترجمه کل قرآن کریم به همراه شرح و توضیحی بر بعضی از آیات آن و ترجمه ادعیه و زیارات مفاتیح‌الجنان ازجمله آثار ارزشمند آیت‌الله رسولی محلاتی در بخش ترجمه متون محسوب می‌شود.

در بخش آثار تألیفی، انتشار کتاب‌های تاریخ انبیاء و قصص قرآن در ۲ جلد، زندگانی امیر مؤمنان علی(ع) در ۲ جلد، زندگانی حضرت فاطمه زهرا(س)، زندگانی حضرت امام حسن مجتبی(ع)، زندگانی امام حسین(ع) تدوین خلاصه تاریخ اسلام در ۳ جلد و کتاب تاریخ تحلیلی اسلام در چهار جلد، و تألیف کتاب های: راهنمای بهشت یا بهشتیان از دیدگاه قرآن و حدیث، سخنی درباره دعا، نماز، روز، زکات و قرآن، جنبه‌های اخلاقی و سیره عملی امام رضا(ع)، شرح تألیفات شیخ طوسی و شروح آنها، وصایاالرسول و الائمه، چهل حدیث، گلچینی از سخنان حکمت‌آمیز رسول خدا ائمه‌اطهار(ع)، مبارزه با گناه و کیفر گناه و بالاخره کتابی در شرح آخرین وصیت امیرالمؤمنین در بستر شهادت ازجمله آثار بجا مانده از آیت‌الله رسولی محلاتی محسوب می‌شود.

آیت‌الله رسولی علاوه بر اهتمام در احیاء آثار علمی بزرگان و تدوین کتب ارزشمند، در عرصه تبلیغ و منبر و سخنرانی نیز توفیقات بسیار خوبی داشتند. ایشان در سال ۱۳۴۴ پس از مهاجرت به تهران ابتدا در مسجد امام صادق(ع) واقع در محلّه درخونگاه تهران اقامه نماز داشتند و پس از چندماهی که پدرشان به رحمت خدا رفتند حسب‌الامر آیت‌الله سیداحمد خوانساری و بنا به درخواست اهالی امامزاده قاسم شمیران به آنجا می‌روند و سالیانی طولانی امامت جماعت در آن منطقه را داشتند و پس از انقلاب نیز در مسجد فرشته تهران به طور سه وقت اقامه نماز جماعت داشتند و حداقل دو بار کل قرآن کریم را در مسجد برای مستمعین تفسیر کردند و انجام مسافرتهای تبلیغی و شرکت در همایش‌های علمی، حوزوی و فرهنگی از دیگر فعالیتهای مؤثر آیت‌الله رسولی محلاتی در عرصه تبلیغات دینی بود.

یکی از رموز موفقیت آیت‌الله رسولی محلاتی در بدست آوردن این همه توفیقات در عرصه‌های مختلف دینی، علمی و تبلیغی، داشتن نظم در زندگی بود، او هیچگاه وقت خود را به بطالت نمی‌گذراند و برای هر دقیقه و ساعت برنامه منظم داشت، اُنس او با قرآن فوق‌العاده بود، شب‌ها زود استراحت می‌کرد و در عوض از نیمه شب بیدار بود و به مطالعه و نوشتن و عبادت و قرآن و نماز تا اذان صبح مشغول بود و پس از آن به مسجد برای اقامه نماز می‌رفت و سپس برای انجام مسئولیت‌هایش به بیت رهبری می‌رفت و دوباره به مسجد برای اقامه نماز جماعت ظهر و عصر می‌آمد و پس از استراحتی مختصر به مطالعه و سپس مجدداً به مسجد می‌رفت و منبر و وعظی هم معمولاً بعد از نماز مغرب و عشاء داشت و خلاصه زندگانی او منظم و مرتب بود.

بنده چندین بار به ایشان عرض کردم شما با این همه مشاغل علمی و مهم چطور امامت جماعت مسجد را رها نمی‌کنید!؟ که ایشان پاسخ می‌داد اصل کار بنده در مسجد است و روحانی باید محور کارش مسجد باشد و ما اگر به مساجد بها بدهیم و ارتباطمان را با مردم در مسجد حفظ کنیم، دینداری مردم هم محفوظ می‌ماند و لذا ایشان در این سن بالا علیرغم همه مشقات با اینکه منزل هم به مسجد نزدیک نبود، واقعاً همت می‌کرد و هر سه وقت در مسجد حاضر می‌شد و اینکار را وظیفه خود می‌دانست، حتی اگر مسافرتی ضروری پیش می‌آمد آن سفر را بسیار کوتاه می‌کرد تا مبادا به جماعت مسجد لطمه بخورد، حتی در همین چهار ماه اخیر که کسالتی بر ایشان عارض شد و عمل جراحی کردند، بلافاصله پس از بهبودی نسبی گاهی به مسجد می‌آمدند گرچه وضع و حال ایشان طوری نبود که اقامه جماعت کنند در عین حال بخاطر حفظ ارتباط خود با مردم و مسجد ساعتی به آنجا می‌آمدند و دیدارهایی می‌کردند و می‌رفتند.

آیت‌الله سیدهاشم رسولی محلاتی در سال ۱۳۷۴ به سبب نگارش قصص قرآن و تاریخ انبیاء و تصحیح کتب تفسیری «نورالثقلین، مجمع‌البیان و العیاشی» در زمره خادمان قرآن کریم معرفی شد و لوح تقدیر خود را از دستان جناب آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهوری وقت دریافت کرد.

برگزاری نکوداشت آیت‌الله رسولی محلاتی در اراک تحت عنوان امین امام و رهبری و تقدیر از آثار علمی و حوزوی ایشان در مجامع تفسیری و حوزوی در سالهای گذشته و همچنین بزرگداشت ایشان در آخرین گردهمایی انجمن علمی ارتباطات و تبلیغ حوزه که در سی‌ام آبان‌ماه گذشته با حضور مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله نوری همدانی در دارالقرآن علامه طباطبایی در قم برگزار شد، نمونه‌هایی از توجه مجامع علمی و حوزوی به آثار گرانقدر آیت‌الله رسولی محلاتی محسوب می‌شود.

منبع: خبرگزاري حوزه