چند قدمی کسی که یک عمر به دنبالش هستیم!

 اینجا سنگر حوزه است…؛

دل و دینت را مزین کن به معارف ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم؛
  کوله پشتی ات را پرکن از عطر نماز شب هایت؛
قمقمه ات را لبریز کن از زمزم محبت اهل بیت علیهم السلام؛
فانسقه ی تقوا و تلاشت را محکم ببند؛
چفیه ات را بر شانه هایت بینداز؛
عینک دید در شب را برای کار در دل تاریکی ها تمیز کن؛

🔹 در بین هیاهو ها خوب دقت کن! این صدای فرمانده است که دارد سرباز هایش را صدا می زند. گوش به زنگ باشی صدای نفس هایش را به راحتی می شنوی، فرمانده در همین نزدیکی هاست…
شاید در سنگر مجاور یا در خاکریز کناری باشد.

پس خوب سربازی کن، سرباز!

 برشی از کتاب بر بال فرشتگان، ص۳۱

کودکان زیادی را دیده‌اید که حاضر نیستند تنهایی در اتاقشان بخوابند و اصرار دارند که در کنار والدینشان بمانند. این موضوع یکی از عوامل مهمی است که باعث ایجاد مشکلاتی در روابط زوجین می‌شود؛ از طرفی نگرانی والدین در رابطه با اینکه ممکن است کودک بترسد یا مبادا مشکلاتی برای او پیش بیایید، باعث می‌شود تا بسیاری از مادران در کنار کودکشان بخوابند اما چگونه می‌توان کودکان را به‌تنهایی خوابیدن عادت داد؟
 
 
 
معمولا تا حدود یک‌ سالگی کودک در کنار والدین می‌خوابد و این مسئله می‌تواند باعث وابستگی او شود؛ بنابراین در ابتدا جدا کردن خواب کودک کمی سخت است اما بالاخره دیر یا زود باید این اتفاق بیفتد و با طولانی شدن این روند ممکن است مشکلات دیگری همچون وابستگی بیش‌ از اندازه کودک و مشکلات عاطفی زوجین رخ دهد؛‌ این در حالی است که تنهایی خوابیدن کودک مزایایی دارد که عبارت‌اند از:
- افزایش حس استقلال و اعتمادبه‌نفس
- کاهش وابستگی کودک به والدین
- نداشتن حس کمبود در بین دوستان

کودک از چه سنی باید تنها بخوابد؟
تنهایی خوابیدن کودک در سن مناسب بنابه دلایل فوق بسیار حائز اهمیت است؛ بنابراین سن ۲ الی ۳ سالگی، زمان خوبی است که سعی کنید کودک را تنها بخوابانید زیرا جدا خوابیدن کودک در سن بیشتر از ۳ سالگی می‌تواند باعث ایجاد وابستگی او شده و درنهایت جدا کردن او از والدین بسیار دشوار خواهد بود و تنهایی خوابیدن او در سن کمتر از ۲ سالگی هم می‌تواند باعث اضطراب جدایی شود.

چگونه کودک را به‌تنهایی خوابیدن عادت دهیم؟
جدا کردن محل خواب کودک یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد و نیازمند صبر و حوصله شما است. گاهی دیده می‌شود که والدین برای تقویت ارتباط عاطفی خود، جدا کردن خواب کودک را بهترین راه‌حل می‌دانند و برای ایجاد این عادت جدید متوسل به تنبیه، تمسخر، تحقیر و مقایسه می‌شوند اما دقت کنید این روش‌ها نتیجه معکوس دارد و جدا خوابیدن کودکتان را به تعویق خواهد انداخت.
استفاده از روش‌های زیر به‌عنوان نقطه شروع می‌تواند برای تنهایی خوابیدن کودکان کمک کننده باشد:
۱. آهسته شروع کنید
تنهایی خوابیدن را ناگهانی شروع نکنید. یک یا دو روز در هفته را تنظیم کنید که او به‌تنهایی بخوابد اما او را تنها نگذارید

اتاق کودک را با وسایل تزیینی مثل عکس، پوستر، ستاره و… جذاب و لذت‌بخش کنید زیرا این وسایل باعث تمرکز کودکان به موارد مثبت می‌شود و اضطراب جدایی را در آن‌ها کاهش می‌دهد
و ۱۰ الی ۳۰ دقیقه در کنار تختش بنشینید و برایش داستان بخوانید تا بخوابد؛ زیرا حضور شما در اتاقش به او احساس امنیت و آرامش می‌دهد. کودک کم‌کم به اتاقش و تنهایی خوابیدن عادت می‌کند و شما می‌توانید روزهای تنهایی خوابیدن را افزایش دهید.

۲. تشویق کنید
هنگامی‌که فرزند شما توانست یک‌ شب را بدون ترس و گریه در اتاقش بخوابد، بگویید که به او افتخار می‌کنید و با خریدن یک جایزه کوچک، درست کردن غذای موردعلاقه او و یا ترتیب دادن یک مهمانی با حضور هم سن و سالانش، در او انگیزه ایجاد کنید تا تنها بخوابد. این کار را تا زمانی که تنهایی خوابیدن برای او به یک عادت تبدیل شود، ادامه دهید.

۳. قبل از خواب محرک‌ها را از کودک دور کنید
برخی محرک‌ها مانند شکلات، نوشیدنی‌های کافئین دار، استفاده از تلویزیون و موبایل، خواب کودکان را مختل می‌کند. کودکان در حالت ایده‌آل حداقل باید یک ساعت قبل خواب از محرک‌ها دور باشند زیرا استفاده از این عوامل تهدیدکننده به‌خصوص تماشای بعضی برنامه‌ها و فیلم‌ها که برای سن کودک مناسب نیست باعث می‌شود تا کودکان هنگام خواب دچار نگرانی و پریشانی شوند؛ بنابراین والدین باید نسبت به دور کردن این عوامل تهدیدکننده هوشیار بوده و سپس از فرزندانشان انتظار جدا خوابیدن را داشته باشند.

۴. اتاق کودک را تزیین کنید
اتاق کودک را با وسایل تزیینی مثل عکس، پوستر، ستاره و… جذاب و لذت‌بخش کنید زیرا این وسایل باعث تمرکز کودکان به موارد مثبت می‌شود و اضطراب جدایی را در آن‌ها کاهش می‌دهد.

۵. با کودک تنهایی خوابیدن را بازی کنید
کودکان از راه بازی می‌توانند به استعدادها، توانایی‌ها، نقاط مثبت و منفی خود پی ببرند و با شناخت ویژگی‌های خود شخصیتشان را تحکیم بخشند. کودکان معمولاً علاقه‌مندند در جریان بازی نقش بزرگسالان را ایفا کنند و بازی کردن برخی نقش‌ها باعث می‌شود تا کودک در واقعیت ارتباط بهتری با آن‌ها برقرار کند. تنهایی خوابیدن ازجمله نقش‌هایی است که می‌توانید با فرزندتان بازی کنید و جریان بازی را به‌گونه‌ای پیش ببرید که نقش اصلی بازی، با شجاعت و به میل خود حاضر به تنها خوابیدن بوده و خوابیدن به‌تنهایی یک قسمت از بزرگ شدن است.

۶. قاطع باشید
برخی کودکان التماس می‌کنند تا پیش والدینشان بخوابند و یا گاهی شب‌ها از اتاقشان نزد والدینشان می‌روند، در این صورت لازم است قاطعیت به خرج دهید و هرگز اجازه ندهید کودکتان پیش شما بخوابد. با او به اتاقش بروید و با نشستن در کنارش به او کمک کنید تا بخوابد.

۷. از تنهایی خوابیدن به‌عنوان تهدید استفاده نکنید
برخی از والدین زمانی که کودک کاراشتباهی انجام می‌دهد، از تنهایی خوابیدن به‌عنوان تنبیه استفاده می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا کودک علاوه بر اضطراب جدایی و ترس از تنها خوابیدن، دچار اختلال خواب شود و مفهوم نادرستی از خواب در ذهن او باقی بماند.

سایت تبیان

والدین امروزی خیلی بیش از نسل قبل برای کودکان خود هزینه میکنند و بخش اعظمی از این هزینه صرف رشوه دادن به کودکان میشود.

رشوه یعنی برای اینکه کار اشتباه نکنی، برای اینکه موی خواهرت رو نکشی، برای اینکه داداشت رو گاز نگیری و… به تو خوارکی میدیم یا برات اسباب بازی میخرم

👌سعی کنید از طریق درونی کردن عادات خوب، کودک رابه انجام دادن کارهای خوب تشویق کنید.

🏷نقش بی­مانند و تأثیرگذار همسران طلبه­ ها و علماء دین در کسب موفقیت­ های علمی و معنوی ایشان بر کسی پوشیده نیست. آشنایی با سیره خانوادگی علمای دین و مطالعه خاطرات جذاب و ارزشمند از سیره فردی همسران ایشان یکی از بهترین روش­های تربیتی برای همسران جوان خواهد بود تا بتوانند شرایط توفیقات بیشتر را برای طالبان علم و معرفت فراهم کنند. در این راستا معاونت تهذیب حوزه­ های علمیه کتاب همسران همراه را تدوین و منتشر نمود.

🔖این کتاب شامل مقدمه و ۴ فصل می­باشد:
۱- ازدواج با طلبه
۲- خودسازی
۳- همسر داری
۴- فرزند پروری.

📤 مشاهده و دریافت فایل کتاب

به همت گروه تولید محتوا معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، کتاب «پله های منبر» منتشر شد.
با توجه به اهمیت تبلیغ و آثار و برکات این امر مهم در معرفی و گسترش دین مبین اسلام، بهره‌مندی از تجربه‌های مبلّغان نمونه و موفق در حوزه تبلیغ دینی، بسیار ضروری و مفید است؛ از این­رو در این اثر، شیوه‌های تبلیغ و سخنرانی دینی بر اساس تجربه ­ها و توصیه­ های حجج اسلام، آقایان: محسن قرائتی، حسین انصاریان، ناصر رفیعی محمدی، سید حسین حسینی قمی، حسین گنجی، علی نظری منفرد و محمدحسین فلاح‌زاده به زبان ساده و روان تدوین گردیده و به مباحثی مانند: روش خطابه و سخنوری، اخلاق مبلغ، روش بیان احکام، محتوای تبلیغ و مخاطب شناسی پرداخته شده است.