«آفتاب در سجده» به کتابفروشیها آمد
کتاب «آفتاب در سجده» نوشته سمیه مصطفی پور به تازگی توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر و روانه بازار نشر شده است. این کتاب برشهای کوتاهی از زندگی و زمانه امام سجاد (ع) است و ششمین جلد از مجموعه چهارده جلدی «چهارده خورشید، یک آفتاب» محسوب میشود.
نویسنده اینکتاب سعی کرده با تکیه بر احادیث و روایات در قالب ۱۰۰ برش کوتاه، زندگی امام زین العابدین (ع) را روایت کند.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
مدتها میگذشت از عاشورا. غذا که میآوردند برایش، نمیخورد. گریه میکرد، میگفت: «بابایم گرسنه بود که شهیدش کردند.» خدمتکارش گفت: «آقا وقتش نرسیده که دیگر گریه را کنار بگذارید؟»
گفت: «یعقوب یک یوسف بیشتر نداشت، آن قدر برای همان یکی گریه کرد که چشمهایش سفید شد. من جلوی چشم خودم، هجده یوسف را دیدم که یکی یکی افتادند زمین.»
گریه کرد. خدمتکارانش هم.
از دیگر کتابهای این مجموعه میتوان به «تا همیشه آفتاب»؛ برشهایی کوتاه از زندگی و زمانه امام زمان (ع) نوشته فرشته سعیدی؛ «آفتاب آخرین»؛ اثر مهدی قزلی درباره زندگی پیامبر گرامی اسلام (ص)، «آفتاب بر نی»؛ روایت داستانی از زندگانی امامحسین (ع) نوشته زینب عطایی، «آفتاب در محراب»؛ روایت داستانی از زندگانی امامعلی (ع)، «آفتاب دانش»؛ روایت داستانی از زندگانی امام محمد باقر (ع) نوشته بهزاد دانشگر؛ «مادر آفتاب»؛ روایتی داستانی از زندگی حضرت فاطمهزهرا (س) بهقلم مهرالسادات معرکنژاد و «به شرط آفتاب»؛ روایتی از زندگی و زمانه امامرضا (ع) نوشته لیلا شمس اشاره کرد.
بی وضو وارد هیئت ها و دسته های عزاداری نشود
حضرت آیت الله جوادی آملی در مطلبی با عنوان «رهنمودهایی به عزاداران سالار شهیدان سلام الله علیه» توصیه کرده اند که «هیچ کس به ویژه نسل نو، بی وضو وارد هیئت ها و دسته های عزاداری نشود، پس هنگام وضو چنین نیت کنید: خدایا وضو میگیرم تا طیب و طاهر شده و با طهارت وارد عزای امام حسین سلام الله علیه شوم.»
معظم له اظهار کردند: «دو عنصر مبارزه با طاغوت هر عصر و امر به معروف و نهی از منکر و نبرد با استکبار جهانی و ننگ دودمان ننگین اموی باید در سخنرانیها و شعارها نمود و بروز یابد.»
این مرجع تقلید در توصیه ای به مبلغان یادآور شدند: «رسالت خطبا و گویندگان مجالس حسینی این است که معارفی را بازگو کنند که هدف سالار شهیدان سلام الله علیه را تشریح می کنند.»
ایشان بر این نکته تاکید کردند که «شعرها و شعارها باید سودمند و مؤثر باشند و مسئولان هیئت ها و دسته ها باید این امر مهم را مدیریت کنند.شعارها باید برگرفته از معارف قرآن و آموزه های عترت سلام الله علیهم باشند.مداحی برای اهل بیت سلام الله علیهم پایگاهی رفیع در دین دارد و ایران اسلامی را نیز در دوران دفاع مقدس بسیار یاری نمود.»
حضرت آیت الله جوادی آملی همچنین به خانواده ها توصیه کردند که «شب های عزاداری در خانه ها داستان کربلا برای فرزندان و نوه ها بازگو شود و نباید شب ها به ویژه شب های بلند با دیدن فیلم های غیر آموزنده بگذرد.مطالب عبرت آموز در اذهان نوسالان میمانند.داستان خوبان و بدها را باید برای عبرتگیری دیگران بازگو کرد؛ همچنین به فرزندانمان آموزش دهیم که هنگام نوشیدن آب از شعار سلام بر حسین علیه السلام غفلت نکنند.»
منبع: کوثر کربلا ص۳۰۴ تا ۳۰۷
آیت الله سید جعفر شبیری زنجانی کیست و چرا مورد احترام رهبر انقلاب قرار گرفتند؟
آیت الله سید جعفر شبیری زنجانی از دوستان دوران طلبگی رهبر انقلاب هستند که خاطرات جالب توجهی از سلوک شخصی رهبری و دوران طلبگی و مبارزات ایشان ذکر میکنند.
به گزارش مشرق؛ اولین شب از مراسم عزاداری در حسینیه امام خمینی (ره) با حضور صدها نفر از مردم مسوولان و در محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی برگزار شد.
در تصاویر منتشرشده از این مراسم، به جز رئیس جهمور منتخب و رئیس قوه قضاییه حجت الاسلام اژه ای، آیت الله سید جعفر شبیری زنجانی نیز در کنار مقام معظم رهبری حضور داشتند.
آیت الله سید جعفر شبیری زنجانی کیست و چرا مورد احترام رهبر انقلاب قرار گرفتند؟
شهیدی در کربلا که بدون زره به میدان نبرد رفت
همه روایتهای تاریخی کربلا را هم که زیر و رو کرده باشیم، باز هم قصههایی را پیدا میکنیم که کمتر به گوشمان رسیده باشد. در اینجا بعضی از این داستانها را مرور میکنیم.
در قصه عاشورا کنار همه شهدایی که از کربلا میشناسیم و در ماتم و عزاداریهایمان پای روضهها برایشان اشک ریختهایم؛ میشود آدمهایی را پیدا کرد که قصه نبرد و هم رکابیشان با سیدالشهدا (علیه السلام) کمتر به گوشمان رسیده، آنهایی که صدای هل من ناصر ینصرنی امامشان را شنیدهاند و داستان زندگیشان را با شهادت تمام کردهاند.
شهیدی در کربلا که بدون زره به میدان نبرد رفت
همه روایتهای تاریخی کربلا را هم که زیر و رو کرده باشیم، باز هم قصههایی را پیدا میکنیم که کمتر به گوشمان رسیده باشد. در اینجا بعضی از این داستانها را مرور میکنیم.
به گزارش مشرق، در قصه عاشورا کنار همه شهدایی که از کربلا میشناسیم و در ماتم و عزاداریهایمان پای روضهها برایشان اشک ریختهایم؛ میشود آدمهایی را پیدا کرد که قصه نبرد و هم رکابیشان با سیدالشهدا (علیه السلام) کمتر به گوشمان رسیده، آنهایی که صدای هل من ناصر ینصرنی امامشان را شنیدهاند و داستان زندگیشان را با شهادت تمام کردهاند.
ره توشه تبلیغی-ویژه ماه محرم

اطلاعیه ب
اطلاعیه برگزاری مراسم دهه اول محرم
امام جواد علیه السلام
◄زندگانی امام محمدتقی(ع)/ منصور کریمیان/ اشرفی/ 1381
◄حضرت امام محمد تقی(ع)/ سیدمهدی آیت اللهی، علی مظاهری/ جهان آرا/ 1381
◄زندگانی حضرت امام محمد تقی(ع)، گزیده ای از منتهی الامال محدث قمی/ رضا استادی/ دفتر نشر برگزیده/ 1382
◄صحیفه امام جواد(ع)/ جواد قیومی اصفهانی/ جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی/ 1382
◄تاریخ اسلام در عصر امامت امام رضا و امام جواد علیهماالسلام/ علی رفیعی/ تحسین/ 1382
پای روضه ی ابن الرضا علیه السلام
در تـاریـخ شهادت نهمین امام شیعه حضرت جوادالائمه علیه السلام روایات گوناکونی وارد شده است، چنانکه مسعودى، روز شهادت حضرت را در پنجم ذى الحجه سال 219 ه.ق می داند، اما طبق مشهورترین روایات، عروج ملکوتی ایشان در آخر ماه ذى القعده سال 220 هجرى قمری بوده است، و در آن هنگام از سن شریفش تنها 25 سال و چند ماه گذشته بود.
کیفیت شهادت آن امام مـظلوم به اختلاف نقل شده است که مشهورترین آنها در پی می آید:
علامه محمد تقی مجلسی (ره) در کتاب ” جلاء العیون ” نقل می کند:
معتصم یکى از نویسندگان خود را مامور کرد تا ابوجعفر علیه السلام را به منزل خود دعوت کند و زهرى در غذای آن حضرت بریزد. آن ملعون نیز چنین کرد ولى امام علیه السلام نپذیرفت و فرمود : تو مى دانى که من در مجالس شما حاضر نمى شوم . آن شخص گفت : غرض إطعام شما است و متبرک شدن خانه ما به مقدم شریف شما، یکى از وزارء خلیفه نیز آرزوى ملاقات شما را دارد. پس آن امام مظلوم به اجبار آن شخص به منزل او رفت.
هنگامی که غذا تناول فرمود، اثر زهر را در گلوى خود احساس نمود. برخاست و اسب خود را طلبید. صاحب خانه از او خواست نرود، امام علیه السلام فرمود: بیرون رفتن من از خانه تو براى تو بهتر است! وقتی حضرت بـه مـنـزل رسـیـد اثـر زهـر در بدن شریفش ظاهر شد و در تمام آن روز و شب منقلب بود تا آنکه مرغ روح مقدسش بـه بال شهادت به اعلی درجات بهشت پرکشید. (مجلسی، جلاء العیون، ص 968)
