افرادی‌که برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ اعلام کاندیداتوری کردند باید این موضوع را مدنظر قرار دهند که دیگر مردم از وعده و عید خسته‌اند و تنها برنامه‌های متقن و عملی است که آن‌ها را ترغیب به انتخاب می‌کند.
 
 
بالاخره بزر‌گترین رویداد ملی کشور آغاز شد؛ در این میان طیف وسیعی از افراد از جناح‌های مختلف حضور داشتند اما همه آنها یک نقطه اشتراک با هم داشتند که آن نارضایتی از وضع موجود بود و این موضوع حتی در مواردی در بین افرادی هم که در دولت فعلی مشغول به فعالیت بوده و در ایجاد شرایط موجود بی‌تأثیر نبودند هم مشهود بود.

همگان متفق‌القول بر این موضوع اصرار داشتند که دیگر شعار‌هایی از جنس تدبیر و کلید‌ها نتوانسته حتی به داد معیشت مردم هم برسد چه رسد به افزایش سطح رفاه جامعه.

از گریه بر وضع مردم تا هجمه بر بی‌تدبیری و بی‌عملی

در این میان برخی از اظهارات چهره‌های شاخص که خود را آماده ارائه خدمت به مردم در جایگاه رئیس جمهور دیده‌اند جالب توجه است:

یکی از راه سخت پیش روی دوره آتی ریاست جمهوری سخن به‌میان می‌آورد و می‌گوید که می‌دانم چه شرایط سختی پیشِ روی رئیس جمهوری آینده است. اما نمی‌شد راه عافیت پیش گرفت. به مردم هم نمی‌توانم وعده‌های ناممکن دروغین بدهم. ما به خون شهدا و هم‌وطنانی که اسیر فقر و رنج و کولبری و سوخت‌بری و تبعیض‌اند مدیونیم. آینده را باید با هم بسازیم.
 

صفحات: 1· 2