گاهی محبت‌های افراطی جفا در حق فرزندمونه

🔹مثلاً به اسم محبت، استقلال رو از بچه‌ها بگیریم؛ طوری که در انجام کارهاشون به قدری وابسته به والدین باشند که از عهدهٔ کارهای خودشون برنیان یا به بهانهٔ محبت، اجازهٔ هر کاری رو به اونا بدیم؛ حتی کارهایی که واسشون خطرناکه، چه خطر جسمی و چه خطر روحی.

🔹گاهی فرزند کار اشتباهی انجام میده که به برخورد تند از طرف ما نیاز داره؛ اما محبت اجازهٔ تندی به ما نمیده، این دلسوزی خودش نوعی افراط در محبت محسوب می‌شه.

🔹گاهی هم مادر باید کار زشت فرزندش رو به پدر اطلاع بده تا اون از اقتدارش برای جلوگیری فرزند از اون کار استفاده کنه؛ اما محبت، بهش اجازهٔ چنین کاری رو نمیده و فرزند هم در اون کار زشت، پیش روی می‌کنه. این هم افراط در محبته.