قصه‌ی عجیبی است اربعین؛ و چه برکتی است در آن؛ این را از پیاده روی اربعین تک نفره‌ جابر فهمیدم.

صحابه‌ی پیر پیامبر شاید هرگز تصور نمیکرد که قدم‌هایی که حرکت آن‌ها در اولین اربعین حسین فاطمه و توسط او شروع شد روزگاری نه چندان دیر به نمادی از قدرت اسلام بدل خواهد شد.

اما این انصاف نیست که از اولین اربعین غریبانه‌ی حسین به متاخر‌ترین آن، که حرکت گام‌های در مسیر کربلایش ناقوس پایان عمر امپراطوری‌های زمینی را به صدا در آورده سفر کنیم و آن میانه‌های راه را نبینیم.

آری؛ عظمت اربعینِ امروز، مدیون دست‌های مقطوعی است که شیرشیعیان حسین داده اند تا سد خلیفه‌ی سیاه پوش را بر حریم حسین در هم شکنند.

شاید اینکه متوکل عباسی قطع ید را شرط ورود به حریم قدسی حسین قرار داد بیش از آنکه از عداوت و کینه‌ی او ریشه گرفته باشد که البته نیز گرفته است، از نادانی و عدم شناخت روح مکتب تشیع ریشه گرفته باشد؛ چرا که شهادت و تقدیم خون از همان ابتدای راه ولایت و از پشت درب آتشین، با مسمار عشق بر جان شیعیان زده شد و هرگز جدایی‌ای بین شیعه و شهادت نخواهد بود.

اینکه زیارت اربعین یکی از نشانه‌های مومن در کنار فریضه ای، چون نماز قرار میگیرد نیز البته خود حکایتی بی بدیل از این قدم‌ها برخواهد ساخت؛ که نمازی که پشت سر ولیِّ آخرین اقامه خواهد شد وضویش را حسین با خون در کربلا گرفته است و آنان که از جابر در اولین اربعین تا اربعینی‌های ۱۴۴۱ و بعد از آن قدم در راه کربلا می‌گذارند همه مصداق حدیث فرّ الی الحسین هستند که جملگی دست از دنیا شسته و به حصن ولایت پناهنده می‌شوند تا لا اله الا الله شان را تا قبل از ظهور مهدی فاطمه تثبیت کنند.

صدای پای کاروان اربعین همیشه ی تاریخ بر سیاه دلان تاریخ رعب آور و بر امت اسلام روح افزا و زندگی بخش بوده است؛ روزگاری بر عباسیان سیاهپوش و زمانی بر سیاهپوشان داعش.

آری نه تحلیل آن روز دشمن از شیعه درست بود و نه تهدید داعش بر شیعه ی امروز کار ساز.

اربعین و اربعینی ها نه تنها خود از حضور در این مسیر آسیب ندیدند و به برکت اربعین، امنیت عراق عزیز بنا نهاده شد، بلکه اربعینِ امروز خود به تهدیدی بنیادین برای دشمنان اسلام بدل شده است.

مبانی جامعه شناسی و مردم شناسی غربی از تحلیل چهارچوب های اربعین ناتوان بوده و منجر به حضور بسیاری از جامعه شناسان و فرهنگ شناسان حق جوی غربی در میان خیل عظیم و عجیب اربعینی ها شده است.

و این حضور بی نظیر جهانی همان سازماندهی الهی سفیران اربعین است تا تحقق حدیث شریفی باشد که امام عصر (عج) در هنگام ظهور خود را بنام و نشان حسین معرفی خواهد کرد… همان حسین که اربعینش با سفیرانی الهی جهانی شده است…

و چه برکتی دارد این اربعین..