سالهای گذشته روز شهادت امام باقر سلام الله علیه، بقیع خلوتِ خلوت بود همه زائران، مدینه را به قصد انجام مناسک حج ترک میکردند ، فدای آن آقائی که نه یه زائر و عزاداری داشت اما امسال هم بخاطر ویروس کرونا هیچ…

اما مثل چنین روزی وقتی امام باقر علیه السلام به شهادت رسید مدینه یک پارچه ضجه وماتم شد .دوستان و شیعیان حضرت آمدند . شاگردان امام باقر عقب جنازه وا اماما می گفتند . فرزندبزرگوارشان امام صادق علیه السلام بر بدن بابا نماز خواندند ، بدن مطهر پدر را بردند داخل بقیع، کنار قبر پدرش زین العابدین دفن کردند، احترام کردند .

عرضه بداریم آقاجان، بدن شما را شیعیان و دوستان آمدند تشییع نمودند داخل بقیع دفن کردند اما دلها بسوزد برای آن غریبی که بدنش سه شبانه روز روی خاک گرم کربلا بود . بنی اسد بدن را نشناختند تا اینکه امام سجاد سلام الله علیه آمدند بدنها را یک به یک معرفی کردند و فرمودند : بنی اسد بوریا بیاورید ، همینکه بدن بابا را گذاشتند داخل قبر دیدند بالا نیامدند بنی اسد نزدیک شدند دیدند آقا لبها را بر آن رگهای بریده گذاشته ، هی می گوید : بابای غریبم حسین .

ای نور چشم مصطفی یا امام باقر
مسمـوم از زهــر جفــا یا امام باقر
یا سیدی یا امام باقر یا سیدی یا امام باقر

ازکودکی بردوش خودکوه غم کشیدی
در آفتــاب کربــلا تشنگــی چشیــدی
یا سیدی یا امام باقر یا سیدی یا امام باقر

سوز درون خویش را با کسی نگفتی
با عمۀ سه‌سالـه‌ات در خرابه خفتی
یا سیدی یا امام باقر یا سیدی یا امام باقر

هردم رسید از دشمنان ظلم بی‌امانت
تا زهر بیـداد هشام شعله زد به جانت
یا سیدی یا امام باقر یا سیدی یا امام باقر

اشک پدر را دم‌به‌دم روی ناقه دیدی
پـای ســر بریـده آه از جگر کشیدی
یا سیدی یا امام باقر یا سیدی یا امام باقر

در حرم غریب تو اشک ما گلاب است
زائــر تــربتت فقــط نــور آفتـاب است
یا سیدی یا امام باقر یا سیدی یا امام باقر

هم داشتی بر قلب خود داغ بی‌شماره
هم دیـده‌ای در قتلگـاه جسـم پاره‌ پاره
یا سیدی یا امام باقر یا سیدی یا امام باقر