امام رضا علیه‌السلام ۲ مسئله را جزو وظایف اساسی مسئولان حکومت اسلامی معرفی می‌کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت در نخستین روزهای فعالیت دولت سیزدهم و در آستانه هفته دولت، صبح امروز (شنبه) با حضور در حسینیه‌ی امام خمینی(ره) با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.

در این دیدار،‌ در دیواره حسینیه امام خمینی(ره) حدیثی به‌نقل از بیانات امام رضا(ع) از کتاب «الکافی» مرحوم کلینی دیده می‌شود. محتوای این روایت درباره ثوابی برای آن دسته از بندگانی است که در راستای رفع حوائج مردم می‌کوشند. متن روایت از این قرار است: «إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً فِی الْأَرْضِ یَسْعَوْنَ‏ فِی حَوَائِجِ‏ النَّاسِ هُمُ الْآمِنُونَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.» 

این حدیث را اول بار شیخ کلینی در کتاب «الکافی» خود از «معمر بن خلاد» و او از امام رضا علیه‌السلام نقل می‌کند. متن کامل حدیث به این صورت است «سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع یَقُولُ‏ إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً فِی الْأَرْضِ یَسْعَوْنَ‏ فِی حَوَائِجِ‏ النَّاسِ هُمُ الْآمِنُونَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ أَدْخَلَ عَلَى مُؤْمِنٍ سُرُوراً فَرَّحَ اللَّهُ قَلْبَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.» یعنی از براى خدا در زمین بندگانى است که براى حوائج مردم کوشش می‌کنند؛ اینها روز قیامت در امان‌اند و هر که به مؤمنى شادى برساند، خدا روز قیامت دلش را شاد کند.

این روایت در وهله اول گویای آن است که سعی‌کنندگان در راستای برآوردن نیازهای مردم، مورد توجه خاص خداوند هستند و خدا نیز آنها را در روز قیامت در سایه امن خود قرار می‌دهد. درباره فضیلت و ثواب رفع نیاز حاجتمندان، روایات متعدد دیگری در روایات وجود دارد که نشان از اهمیت بالای این امر است. به عنوان نمونه امیرالمؤمنین(ع) برآوردن نیازهای مردم را از نعمت‌های الهی برشمرده و فرمود «وَ اعْلَمُوا أَنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَیْکُمْ مِنْ نِعَم‏ اللَّهِ عَلَیْکُمْ فَلَا تَمَلُّوا النِّعَمَ فَتَحُورَ نِقَما.» یعنی بدانید که حوائج مردم به شما نعمتى از نعمت‌هاى حق بر شماست؛ پس با رویگردانی از آن حوائج، آن نعمت را نقمت نگردانید. (کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط ـ القدیمة)، ج‏2، ص 30) همچنین نقل است فردی به نام ابوهاشم می‌گوید از امام عسکرى(ع) شنیدم که می‌فرمود: «در بهشت درى است که آن را «باب معروف» می‌گویند و جز اهل معروف کسى از آن وارد نمی‌شود. إِنَّ فِی الْجَنَّةِ لَبَاباً یُقَالُ لَهُ الْمَعْرُوفُ وَ لَا یَدْخُلُهُ إِلَّا أَهْلُ الْمَعْرُوفِ». ابوهاشم گفت من خداوند را سپاسگزارى کردم و از اینکه براى برآوردن حاجت‌‏هاى مردم خود را به تکلّف و مشقت می‌‏اندازم، خوشحال شدم. امام(ع) متوجه من شد و فرمود: «بله؛ من از حالات تو اطلاع دارم و کسانى که در دنیا اهل معروف (و برّ و احسان) هستند، اینان در آخرت هم از اهل معروف خواهند بود؛ قَدْ عَلِمْتُ مَا أَنْتَ عَلَیْهِ وَ أَنَّ أَهْلَ الْمَعْرُوفِ فِی الدُّنْیَا هُمْ أَهْلُ الْمَعْرُوفِ فِی الْآخِرَةِ.» (إعلام الورى بأعلام الهدى (ط ـ القدیمة)، ص375)

نکته بعد اینکه این روایت در دو سطح افراد جامعه و مسئولان قابل تفسیر است؛ یعنی هر فردی وظیفه دارد در راستای برآوردن نیاز همنوعان خود گام بردارد. نکته بعد اینکه امام(ع) در واقع دو نکته را به عنوان وظیفه اساسی مسئولان حکومت اسلامی در قبال مردم معرفی می‌کنند: 1ـ برآوردن نیاز مردم 2ـ برنامه‌ای برای شاد کردن جامعه. پس بر آوردن حوائج مردم به قرینه اینکه خداوند چنین فرد یا گروهی را در قیامت در سایه امن خود قرار می‌دهد، سبب امنیت مردم می‌شود و ایجاد بسترهای لازم برای سرور مؤمنین جامعه به اعتبار اینکه خداوند قلب بانیان آن را در قیامت شاد می‌کند، موجبات شادی و پویایی جامعه را فراهم می‌آورد.

خبرگزاری تسنیم