مقام معظم رهبری مدظله العالی:
امام علی عليه السلام
يَا شَيْخُ إِنَّ اَلدُّنْيَا خَضِرَةٌ حُلْوَةٌ وَ لَهَا أَهْلٌ وَ إِنَّ اَلْآخِرَةَ لَهَا أَهْلٌ ظَلَفَتْ أَنْفُسُهُمْ عَنْ مُفَاخَرَةِ أَهْلِ اَلدُّنْيَا لاَ يَتَنَافَسُونَ فِي اَلدُّنْيَا وَ لاَ يَفْرَحُونَ بِغَضَارَتِهَا وَ لاَ يَحْزَنُونَ لِبُؤْسِهَا يَا شَيْخُ مَنْ خَافَ اَلْبَيَاتَ قَلَّ نَوْمُهُ مَا أَسْرَعَ اَللَّيَالِيَ وَ اَلْأَيَّامَ فِي عُمُرِ اَلْعَبْدِ فَاخْزُنْ لِسَانَكَ وَ عُدَّ كَلاَمَكَ يَقِلَّ كَلاَمُكَ إِلاَّ بِخَيْرٍ يَا شَيْخُ اِرْضَ لِلنَّاسِ مَا تَرْضَى لِنَفْسِكَ وَ آتِ إِلَى اَلنَّاسِ مَا تُحِبُّ أَنْ يُؤْتَى إِلَيْكَ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى أَهْلِ اَلدُّنْيَا يُمْسُونَ وَ يُصْبِحُونَ عَلَى أَحْوَالٍ شَتَّى فَبَيْنَ صَرِيعٍ يَتَلَوَّى وَ بَيْنَ عَائِدٍ وَ مَعُودٍ وَ آخَرَ بِنَفْسِهِ يَجُودُ وَ آخَرَ لاَ يُرْجَى وَ آخَرَ مُسَجًّى وَ طَالِبِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْمَوْتُ يَطْلُبُهُ وَ غَافِلٍ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ وَ عَلَى أَثَرِ اَلْمَاضِي يَصِيرُ اَلْبَاقِي .
دنيا سبز و شيرين است و براى او علاقمندانى است. براى آخرت نيز دوستدارانى است كه خود را از فخر فروشى علاقمندان دنيا جدا ساخته اند،در دنيا با ديگران رقابت نمى كنند و به نعمت و عيش آن خوشحال نمى شوند و از شدائد و سختيهاى آن غمگين نمى شوند. اى شيخ كسى كه از هجوم شبانۀ دشمنان مى ترسد خوابش كم مى شود،چقدر شبها و روزهاى عمر بندگان به سرعت مى گذرد زبانت را نگاهدار و كلامت را بشمار،در اين صورت فقط سخنان خير خواهى گفت. اى شيخ هر چه را براى خود مى پسندى براى مردم بپسند،و آنچه را دوست دارى كه مردم به تو روا بدارند به آنها روا بدار. سپس رو به اصحابش كرد و فرمود:اى مردم مگر به اهل دنيا نمى نگريد،كه با چه حالات مختلفى و دگرگونيهايى صبح را به شام مى برند و روز و شب را سپرى مى كنند؟ يكى زمين خورده،دست و پا مى زند،و ديگرى بيمار است،و آن ديگر به عيادت او مى رود،و آن يكى در حال جان دادن است،و اميدى ندارد،و بر تن كس ديگر كفن شده بر روى تابوت است،و يكى طالب دنياست در حالى كه مرگ در جستجوى اوست.و يكى غافل است در حالى كه از او غفلت نشده است،و باز ماندگان هم به دنبال گذشتگان در حركتند.
منبع: بحار الأنوار  ج۷۰ ص۸۹
مقام معظم رهبری:
در امتحانات دنیا یک عده جلو می افتند، رفتار اینها نبایدطوری باشد که به معنای غفلت از آخرت، غفلت از وظیفه و غفلت از حقیقت باشد.