شکیبایی در مصیبت، عبادت و معصیت «وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا …» (انسان/۱۲)
ترس از مقام خداوند «إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا »(انسان/۱۰)
اخلاص در عمل «إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا» (انسان/۹)
گذشت از آنچه دوست دارند و نیازشان است «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا» (انسان/۸)
رسیدگی به نیازمندان «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَأَسِیرًا» (انسان/۸)
ترس از روز رستاخیر «وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا» (انسان/۷)
وفای به عهد «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ» (انسان/۷)
رعایت این شاخصه‌ها، قطعا موجب رسیدن به مراتب عالیه در یک خانواده خواهد شد.

اینکه فلسفه زندگی انسان چیست؟ خالق انسان هفت ویژگی را برای «ابرار» در سوره‌ای با همین نام (انسان) در کتاب هدایت خویش ذکر کرده که ۱۴ پاداش اخروی در آن است و استمرار این صفات، موجب نزدیکی به خالق است (پنج فعل مضارع).

نظم اساسی این آیات از مراحل نازل (محسوس) شروع و تا مرحله عالی (معقول) ادامه دارد، در این فراز معنوی و فرودهای مادی، پاداش‌هایی ذکر شده، که اوج آن «وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً» است.

با توجه به ذکر واژه «اسیر» در آیه ۸ سوره دهر «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا» به یقین آیات مورد اشاره مدنی هستند، لذا بنا بر اعتراف مفسران فریقین، این آیات در شأن‌ اهل‌بیت(ع) نازل شده است. پیامبر(ص) نیز در بخشی از خطبه غدیر می‎‎فرماید «خداوند در سوره‌ هَلْ أَتی گواهی به بهشت نداده، مگر برای او (امیر‎المؤمنین علیه السلام)».

دو دریای مَرَجَ‌الْبَحْرَیْنِ، علی(ع) و فاطمه(ع) هستند که برای رضای الهی از داشته‎های دنیایی خویش گذشتند که ثمره ایثار خالصانه ایشان «لؤلؤ و مرجان» یعنی حسنین بودند که یکی کریم اهل‎بیت(ع) و دیگری ابوالاحرار عالم، نامیده شدند.(سوره الرحمن آیات ۱۹ تا ۲۲)

سوره «ابرار» با الگو قرار دادن سبک زندگی محسوس اهل بیت(ع) بر آن است تا بگوید «نیکـوکار» باشید و همانند عبادُالله، آخرت را جدی گرفته و در نهایت خلوص، از حُبّ دنیا برای جلب خشنودی خداوند بگذرید. امید که الگوی ما برای زندگی، نیک‌کرداران حقیقی باشند، «رَبَّنَا…وَ تَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ» (آل‌عمران/ ۱۹۳)