روایت اصبغ بن نباته
مردم برای عیادت امیرمومنان آمده بودند امام حسن علیه السلام از منزل بیرون آمدند و فرمودند پدرم به قاتلش تا زمان رحلتش امان داده است، شما نیز به منزل خود بروید. همه رفتند ولی اصبغ همچنان ایستاده بود… امام حسن رو به ایشان فرمودند سخن من و پیام پدرم را نشنیدی؟ گفت چرا شنیدم، ولی دوست دارم باز مولایم را ببینم. برایم اجازه ی ورود می گیرید…

امام رفتند و چند لحظه بعد آمدند و اجازه ی ورود دادند… بر بالین بیمار و تب دار امیرالمومنان نشسته بود. دست در دست مبارک ایشان و درخواست شنیدن کلام های ناب از لسان حق داشت… امام یک بار از حال رفتند، وقتی چشم گشودند هنوز اصبغ بر بالینشان بود. فرمودند: هنوز نشسته ای؟ اصبغ پاسخ داد: آری می خواهم حدیثی دیگر بشنوم امام حدیثی دیگر برایش گفت… آخرین حدیث را از زبان امیرمومنان شنید و حضرت چشم از جهان فروبستند…

آری اصبغ خوب نعمت زمان خود را شناخته بود و به ایشان چنگ زده بود. فرصتی را از دست نداد… و بعد از شهادت امیرمومنان ناقل احادیث گهرباری شد که امروز من و شما برای دفاع از حریم حق حرفی برای گفتن داشته باشیم…

مقصود از ولایت مطلقه همان اختیاراتی است که در این عبارت بیان شده است به این دلیل که: معقول نیست فقیه (که شخصی غیر معصوم است) در زمینه حکومت و سیاست دارای اختیاراتی بیش تر از معصوم ـ علیهم السلام ـ باشد. پس هر گاه تمام اختیارات حکومتی امام معصوم ـ علیهم السلام ـ برای فقیه نیز ثابت گردید، همان مصداق ولایت مطلقه خواهد بود، زیرا بالاتر از این مقدار دیگر اختیاراتی وجود ندارد که آن را مطلقه بدانیم.

* سؤال

آیا ولی فقیه می تواند بر جان ها و اموال افراد تسلط و اذن تصرف داشته باشد؟

* پاسخ

مقصود از ولایت مطلقه همان اختیاراتی است که در این عبارت بیان شده است به این دلیل که: معقول نیست فقیه (که شخصی غیر معصوم است) در زمینه حکومت و سیاست دارای اختیاراتی بیش تر از معصوم ـ علیهم السلام ـ باشد. پس هر گاه تمام اختیارات حکومتی امام معصوم ـ علیهم السلام ـ برای فقیه نیز ثابت گردید، همان مصداق ولایت مطلقه خواهد بود، زیرا بالاتر از این مقدار دیگر اختیاراتی وجود ندارد که آن را مطلقه بدانیم.

منظور از ولایت مطلقه فقیه این است که حوزه ولایت فقیه جامع شرایط شامل همه اختیارات حکومتی پیامبر و ائمه ـ علیهم السلام ـ است و اختصاصی به برخی از اختیارات حکومتی آنها ندارد البته این اطلاق شامل اختیاراتی که برای شخص معصوم علیه السلام ثابت است یا از امور اختصاصی ایشان در باب حکومت است نمی شود و این موارد از اطلاق ولایت فقیه استثنا شده است همانگونه که حضرت امام (ره) فرمودند:« فقیه همه اختیارات امام علیه السلام را دارا می باشد مگر آن که دلیلی قائم شود که اختیاری که برای امام ثابت است به دلیل جهات شخصی معصوم است نه جهت ولایت و حکومت و یا اگر مربوط به امور حکومتی و سیاسی است اختصاص به معصوم دارد مانند آنچه در جهاد ابتدایی مشهور است .»[۱]

ادامه »

أنَا وَ أنْتَ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ سائِرُ اَلنَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى
“شجره طیبه”
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)
أنا و عليٌّ مِن شَجَرةٍ واحدةٍ ، و النّاسُ مِن أشجارٍ شَتّى
ریشة من و علی از یک درخت است و دیگر مردم از درختان گوناگون هستند
مجمع الزوائد، ج 9، ص 100، کنزالعمال، ج 11، ص 60

ادامه »

بیرازی جستن (تبری)
امام صادق(علیه السلام) فرمود: تبری الی الله عز و جل ممن ظلمهم حقهم؛[بحارالانوار، مجلسی، ج 95، ص 322] در روز غدیر از کسانی که به اهل بیت(علیهم السلام) ستم کردند بیزاری می جویی.

پوشیدن لباس پاکیزه و نو
امام صادق(علیه السلام) فرمود: یحب…ان یلبس المؤمن انظف ثیابه و افخرها؛[بحارالانوار، مجلسی، ج 95، ص 301] در روز غدیر لازم است مؤمن پاکیزه ترین و فاخرترین لباس خود را بپوشد.مرحوم میرزا جواد آقا تبریزی این عمل را از مستحبات مؤکد غدیر می شمرد.[المراقبات، ص 260]

تبریک و تهنیت
تبریک و تهنیت از برجسته تریم آداب هر عیدی است. در اسلام نیز سنت تبریک و تهنیت در عید غدیر جایگاهی ویژه یافته است. پیامبرﷺ بر تبریک گفتن در این تاکید می ورزید و به مردم می فرمود: هنئونی هنئونی؛[الغدیر، ص 274] به من هنیت بگویید، به من تهنیت بگویید.امام صادق(علیه السلام) شیوه تهنیت گفتن در روز غدیر را چنین آموزش داده است: وقتی یکدیگر را ملاقات کردید، بگویید: الحمدلله الذی اکرمنا بهذا الیوم و جعلنا من الموفین بعهده الینا و میثاقه الذی واثقنا به من ولایة ولاة امره و القوام بقسطه و لم یجعلنا من الجاحدین و المکذبین بیوم الدین.[بحارالانوار، ج 95، ص 303] سپاس خدای را که ما را به این روز گواهی داشت و ما را از مؤمنان و کسانی قرار داد که به پیمان و میثاقی که در باره والیان امرش و بر پا دارندگان قسط و عدالتش از ما گرفته است وفا کردیم و ما را از انکارکنندگان و تکذیب کنندگان رستاخیز قرار نداد.
امام رضا(علیه السلام) فرمود که، هنگام برخورد با یکدیگر بگویید: الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین(علیه السلام)[المراقبات، ص 260] سپاس خدای را که ما را از تمسک کنندان به ولایت امیرمؤمنان(علیه السلام) قرار داده است.

تبسم
امام رضا(علیه السلام) فرمود:…و هو یوم التبسم فی وجوه الناس من اهل الایمان فمن تبسم فی وجه اخیه یوم الغدیر نظر الله الیه یوم القیامة بالرحمة و قضی له الف حاجة و بنی له فی الجنة قصرا من در بیضاء و نضر وجهه…[المراقبات، ص 257] روز غدیر روز تبسم به روی مؤمنین است. کسی که در این روز به روی برادر مؤمنش تبسم کند، خداوند، در روز قیامت، نظر رحمت به او می افکند، هزار حاجتش را برآورده ساخته و قصری از در سفید برایش بنا می کند و صورتش را زیبا می سازد.

توسعه زندگی
در روز غدیر، باید چهره زندگی عوض شود. همه باید بکوشند برنامه عادی زندگی خود را بر هم زده و آن را با رفتارهایی سخاوتمندانه تر و نشاط انگیزتر بیارآیند تا همگان در همه جا طعم شیرین عید را بچشند و رایحه دل انگیز آن را استشمام کنند. یقینا در صدر توسعه دادن زندگی توسعه مالی قرار دارد. امام رضا(علیه السلام) فرمود: هو الیوم الذی یزید الله فی مال من عبدالله و وسع علی عیاله و نفسه و اخوانه…[المراقبات، ص 257]. روز غدیر روزی است که خدای متعال در مال کسی که خدا را عبادت کند و بر خانواده، خویشتن و برادران ایمانی اش توسعه دهد فزونی پدید می آورد.

جشن گرفتن
امام رضا(علیه السلام) در عید غدیر احوال کسان و اطرافیان خود را تغییر داد و وضع تازه ای در آنان ایجاد کرد.[الغدیر، ج 1، ص 287]

حمد کردن
پیامبرﷺ فرمود: یکی از سنتها این است که مؤمن، در روز غدیر، 100 بار بگوید: الحمدلله الذی جعل کمال دینه و تمام نعمته بولایة امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(علیهما السلام).[بحارالانوار، ج 95، ص 321]

مرکز آموزش های غیرحضوری حوزه های علمیه خواهران، سال گذشته همزمان با دهه پربرکت ولایت و عید باسعادت غدیر، نشست برخط علمی پژوهشی «غدیرشناسی» را در روز یکشنبه 26 تیر 1401 برگزار نمود که با توجه به مطالب ارزشمند ارائه شده در این نشست، جهت بهره مندی از محتوای آن مطالب ارائه شده در نشست مذکور بازنشر می گردد