موضوعی که اخیراً مقام معظم رهبری(مدظله العالی) درباره آن صحبت کردند و نگرانی خود را از آن اعلان فرمودند، موضوع «امضای سند 2030» است[1] که توسط بعضی از دولت‌مردان امضا و پس از تصویب در هیئت دولت، جهت اجرا ابلاغ گردید.

عده زیادی از این سند بی‌اطلاعند و سؤال می‌کنند که این سند چیست؟ در این سند مطالبی آمده است که در ابتدای امر به  نظر می‌رسد سندِ خوبی است و مشکل خاصی ندارد؛ ولی اگر در بندهای آن بیش‌تر دقت شود، روشن می‌گردد که یک سند بسیار خطرناک و فاجعه‌بار است. از آنجا که این سند خیلی طولانی است، به بخشهایی از آن اشاره می‌کنیم:

- در این سند ایران متعهد می‌شود که بخشی از ارزشهای دینی خود را کنار گذارد و یا از آنها فاصله بگیرد؛

- برخی آموزه‌ها و قوانین اسلامی در کتابهای درسی به سبب پذیرش برابری جنسیتی باید حذف شود؛

- اعلامیه جهانی حقوق بشر در تمام سطوح آموزشی باید آموزش داده شود. این در حالی است که موارد متعددی از این اعلامیه با ارزشهای دینی ما کاملاً مغایرت دارد؛

- آموزش قوانین شهروندی بحث بعدی است. البته مراد از قوانین شهروندی، همان قوانینی است که در اروپا و آمریکا ساری و جاری است که حتی بعضی از کشورهای خارجی نیز به دلیل فرهنگ ملی خود و مشکلاتی که اجرای آن به وجود می‌آورد، حاضر به پذیرش آن نشدند. با آموزش این قوانین شهروندی، بسیاری از ارزشهای اخلاقی - اسلامی در سطح خانواده، مدرسه و در نهایت، در سطح حاکمیت کنار گذاشته می‌شود؛

- با عنوان پرهیز از خشونت در مراکز آموزشی، آموزش‌های مربوط به جهاد و شهادت و آموزشهای نظامی در تمام سیستمهای آموزشی باید حذف گردد و به دنبال آن بسیج دانش‌آموزی و دانشجویی و… بر اساس این سند از بین برود؛

- خشونت نسبت به گروه‌های غیر قانونی مانند فرقه ضالّه بهائیت و امثال اینها نفی و باید از آن پرهیز شود؛

صفحات: 1· 2