سلام بر هلال رمضان کریم
فرارسیدن ماه روشنی قلوب و تزکیه نفوس، ماه مهمانی قلب های گِلی و ماه آزمون بندگی مبارک و فرخنده باد
بر کویر خشک و تافته، باران رحمت می بارد
وقطره ها ،
در کام دانه ای،
بوته ی خشکی
و درخت سوخته‌ای
و جان عطشناک مزرعه‌ای، فرو می‌افتند و رویش و خرمی و باغ و گل سرخ را نوید می‌دهند.
چه جهل زشتی است در این ماه کریم بودن، در شب قدر بودن و در زیر این باران ماندن و قطره‌ای از آن برپوست تن و پیشانی و لب وچشم خویش حس نکردن!
و همچنان خشک و غبار آلود زیستن و مردن!
سلام بر رمضان
سلام بر شب های قدر
سلام، سلام،سلام،… تا آن لحظه که خورشید قلب این سنگستان را بناگاه بشکافد،
گل سرخ فلق برلب‌های فسرده این افق بشکفد
و نهر آفتاب بر زمین تیره ما … و بر ضمیر تباه ما نیز جاری گردد.
تا صبح بر این شب سلام!
برای درک معنای واقعی ساعات عُمر در این شبها و روزهای ماه مبارک، به معنای لغوی آن می اندیشیم تا از ورای ظاهر آن پی به معنای واقعی آن بریم و بدانیم راز مسیر دشوار و آزمون گونه این ماه را که خداوند در آیه 179 سوره بقره آن را بر بندگانش تکلیف نموده است:
یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون.
رمضان در لغت به معنای گـــرمـــا و شــدت تابــش خورشــید است.
البته به زعم برخی رمضان به معنی سنگ گرم است که از سنگ گرم، پای روندگان میسوزد و شاید ماخوذ از «رمض» باشد که به معنی سوختن است و ماه رمضان موجب سوختگی و تکلیف نفس است.
آری این ماه کریم یک فرصت است، فرصت تمرین برای رهایی و آزادی از بند خواهش ها و دستورات نفس اماره:
باز آی باز آی هر آنچه هستی باز آی گر کافر و گبر و بت پرستی باز آی
این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آی
