مجمع عالی طب اسلامی ایرانی حوزه‌های علمیه تشریح کرد:
 بیانیه مجمع عالی طب اسلامی ایرانی وابسته به اندیشکده حوزه‌های علمیه درمورد بیماری ناشی از ویروس کرونا به این شرح است:

هو الشافی

سلام و رحمت الهی بر شما مردم شریف ایران

 ضمن تشکر از جامعه پزشکان انقلابی و دلسوز، به استحضار مردم شریف ایران می‌رساند با توجه به اعلام شیوع بیماری موسوم به «کرونا» و با عنایت به توانمندی تشخیص در طب اسلامی ایرانی؛ بر خلاف نگرانی‌های موجود، پیشگیری و حتی درمان این بیماری آسان بوده و با عمل به موارد ذیل به راحتی قابل مهار خواهد بود.

شایان ذکر است علائم این بیماری؛ تب شدید همراه با سرفه شدید و بعضاً اسهال و آب‌ریزش بینی می‌باشد، و افرادی که بیشترین تاثیرپذیری را در این بیماری دارند اغلب؛ سالخوردگان، جانبازان شیمیایی، بیماران cf، افراد دارای یبوست‌های مزمن و بیماران تنفسی می‌باشند.

لذا می‌توان با رعایت موارد زیر از شیوع ویروس کرونا پیشگیری کرد:

1.  محیط استراحت‌ معتدل و مرطوب باشد.
2.  بدن را معتدل نگه‌داشته و از سرما و گرمای شدید پرهیز کنیم.
3.  برای جلوگیری از خشک شدن بدن غذاهایی نظیر؛ آش آلو، آش کدو، خورشت به و … مصرف نمائیم.
4.  مجاری تنفسی را پاک و تمیز نگه‌داشته و تنفسی کامل و صحیح داشته باشیم.
5.  دود کردن اسفند و کندر برای محیط پیرامونی بسیار لازم و ضروری است.

مواردی که بدن را در برابر ویروس کرونا آسیب پذیر می‌کند:

6.  خوردن غذاهای چرب و سرخ کردنی.
7.  مصرف شیرینی‌های قنادی و صنعتی به ویژه شیرینی‌های تر و خامه‌ای.
8.  غذاهای‌سرد مثل؛ دوغ، ماست و پنیر، غذاهای شب‌مانده، فست‌فودها، کنسروها و غذاهای‌صنعتیِ آماده.
9.  دمنوش‌های مُدِر مثل؛ چای سیاه وارداتی، قهوه و نسکافه.
10.  پُرخوری!

توصیه می‌شود، افرادی که مشکوک به ابتلاء هستند، از موارد زیر استفاده نمایند:

11.  از درمان بی‌اشتهایی و اسهال پرهیز شود.
12.  برای جبرانِ رطوبت از دست رفته‌ی بدن از مایعاتی مانند؛ آب سیب، شربت عسل و نمک، ترکیب جوشانده دارچین با عسل و دمنوش زنجبیل با نبات داغ استفاده کنند.
13.  هر روز سیاه دانه با عسل مصرف کنند.
14.  میوه‌جاتی مانند؛ سیب، انار و رب انار شیرین و به استفاده کنند.
15.  سیر و پیاز زیاد مصرف کنند.
16.  غذاهایی مانند؛ آش جو، کباب و شیر و گوشت مصرف نمایند.
17.  خوردن را با کمی نمک شروع کرده و غذا را با مصرف یک قاشق سرکه طبیعی خاتمه دهند.
18.  استنشاق و قرقره با آب نمک را فراموش نکنند.
 

ادامه »

حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم امروز در درس خارج خود با قدردانی از حماسه آفرینی ملت ایران در راهپیمایی 22 بهمن گفت: باید خدا را شاکر باشیم که به ما توفیق داد در راهپیمایی شرکت کنیم و وظیفه خود را انجام دهیم و حرمت خون شهدا را حفظ کنیم.

وی افزود: خدا امام را غریق رحمت بفرماید و امیدواریم هرکسی که خدماتی در نظام اسلامی انجام داد خدا قبول کند و کسی که کم کاری و بیکاری کرد خدا او را متنبه و هدایت کند، به لطف الهی همه چیز در کشور داریم و باید خدا را برای نعمت عظیم انقلاب شاکر باشیم و بدانیم که چنین وحدتی که دیروز مشاهده کردیم جز به عنایت الهی مقدور نیست.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم اظهار داشت: این عنایت الهی است که کسی در سرمای سنگین و برف با زن و بچه در صحنه حاضر شود تا دین را یاری کند، باید خدا را شاکر باشیم و دعا کنیم تا کسانی که خوابیده اند بیدار شوند و اگر بیدار نمی شوند خدا آن ها را تنبیه کند.

وی ادامه داد: مسؤولان بدانند که در روز قیامت از همین کیفرها سؤال می شود، قابل تحمل نیست کیفری که مسؤولی بی عرضگی کند و بیت المال به غارت برود، این بی عرضگی به راحتی قابل گذشت نیست.

حضرت آیت الله جوادی آملی ابراز داشت: قرآن کریم در سوره توبه می فرماید برخی از طلا و نقره ها را داغ می کنیم و به پیشانی، پهلو و پشت افراد می گذاریم، نه بدان معنا نیست که از معدن طلا و نقره سیم و زر استخراج شود بلکه بدان معنا است که سکه ها، طلاها و پول های غارت شده داغ بر افراد می شوند.

وی عنوان کرد: اسکناسی که امروز کاغذ است در جهنم به کاغذ نسوز تبدیل می شود و انسان را عذاب می دهد، اگر انسان به صورت عادی حق فقرا را ندهد به این عذاب دچار می شود چه برسد که غارتگری و حق فقرا را غصب کند.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: کسی که زراندوز است و حق فقرا را نمی دهد به عذاب الهی دچار خواهد شد، اگر کسی غارت بیت المال را در برنامه خود قرار داد عذاب سختی خواهد داشت، اگر قابل هدایت است که خدا او را هدایت می کند اما اگر قابل هدایت نباشد خدا درباره او تصمیم می گیرد.

وی اضافه کرد: باید بدانیم اگر به حسب ظاهر زحمتی کشیدیم چیزی از خودمان نیست و همه چیز به عنایت الهی انجام می شود، گاهی خیال می کنیم همه چیز کار خود ما است که این تصور جز غفلت نیست، هرجا کشف، نور و ظهور باشد کار خدا است.

خبرگزاری رسا

کتاب “فدک در تاریخ“
اثر بی‌نظیر نابغه‌ی جهان تشیع، علامه شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر

جناب آقای رضا بیگدلی نقل کردند: در ایامی که آقای مجتهدی در شهر مقدس قم به سر می بردند و بنده توفیق خدمتگزاری ایشان را داشتم، دکتری اصرار می کرد که یک روز او برای آقا غذا تهیه کند. بالاخره یک روز آقای دکتر غذایی برای ایشان آورد. هنگام ظهر که من منزل آقا رفتم و خواستم غذا را گرم کنم، ایشان ممانعت کرده و فرمودند: خیر آقاجان، نه شما بخورید، و نه به دیگری بدهید؛ آن را به گربه ها بدهید.
سپس فرمودند: چند روز است آقای دکتر می خواهد برای ما غذا تهیه کند و مدام این مسأله را به همسرش متذکر می شود، ولی همسرش حاضر به پختن غذا نشده، عاقبت با اکراه و ناراحتی به اصرار شوهرش این غذا را پخته است. بله آقاجان، غذایی که با فشار و اکراه پخته شده باشد خوردن ندارد. شما همان غذایی را که هر روز عیالتان با محبت برای ما می پزند بیاورید؛ غذایی که با محبت پخته شود خوردن دارد.
لاله_ای_از_ملکوت - جلد_دوم -صفحه_۵۴

روايات متعددى از حضرت فاطمه(ع) نقل شده اند كه نشان دهنده توجه عميق ايشان به مسائل اخلاقى است. گزارش هاى فراوانى نيز هستند كه نشان از تحقق آن مسائل اخلاقى در زندگى حضرت فاطمه دارند. در ادامه برخى از ابعاد اخلاقى حضرت فاطمه(ع) را بر مى شماريم.[۱]

۱. تاب آورى و شكيبايى

نگاهى اجمالى به زندگى سراسر محنت حضرت فاطمه(ع)، نشان مى دهد كه ايشان كوه صبر و استقامت بوده است. صفتى كه رأس ايمان است و در همه بزرگان تاريخ ديده مى شود و بدون آن، بزرگى تحقق نمى يابد. حضرت فاطمه(ع) در خردسالى، سه سال گرسنگى ناشى از تحريم اقتصادى را همراه پدر و مسلمانان در شعب ابى طالب تاب آورد. سپس به فاصله اندكى، مادرش را از دست داد. توهين ها و فشارهاى مكيان را به پدر بزرگوارش ديد و همه را تحمل كرد. در نوجوانى سفرى چهارصد كيلومترى را در حاشيه كوه هاى تفتيده حجاز و صحراى سوزان عربستان از مكه به مدينه به پايان برد. سفرى پر خطر و آميخته به تهديد حراميان راه و بيم بازگردانده شدن به مكه، ولى با اين حال، و يا نداشتن مادر محروم بودن از همراهى پدر هجرت كرد، آن هم با قافله اى كوچك كه تنها مردش جوانى حدود ۲۳ ساله بود كه بعدها همسرش شد. رادمرد يگانه اى كه بايد يك تنه در برابر گروه هاى مسلح اعزام شده از سوى قريش بايستد و مانع از به بند كشيده شدن آنها و بازگرداندانشان به مكه شود.

فاطمه(ع) در همه عرصه ها، صبور و پر شكيب بود. بانويى كه در كنار فرزنددارى و در غيابِ همسرِ به كارزار رفته، ناگزير است يك تنه كارهاى داخلى خانه را بر دوش كشد. كارهاى سخت و طاقت فرساى آن روزگار كه معمولى ترين آنها آب كشيدن از چاه، آسياب كردن گندم و جو با دستاس، جارو كردن خانه خاكى و بر افروختن آتش براى پختن نان و غذا بود.[۲]اينها مى توانند جلوه اى از سختكوشى حضرت فاطمه(ع) را نيز به تصوير كشند ؛ صفتى كه در همه پويندگان راه كمال ديده مى شود و بدون آن نمى توان در هميشه زندگى و در همه عرصه ها موفق بود.

ادامه »