?حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه:
ما الآن از برکت عنایات حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در همه این رشته‌ها متخصصانی داریم که صاحب‌نظرند؛ اما اشکال این است که این صاحب‌نظران، طلبه‌های مستعد علاقه‌مند را تربیت نمی‌کنند.

فرض کنید علّامه‌طباطبایی چطور یک سری شاگردان را دور خودش جمع کرده بود؟ یک وقت حضرت آیت الله جوادی آملی به بنده می‌فرمود: «علامه طباطبایی ما را با بال و پرش تربیت می‌کرد.»
معلوم است کسی که این‌گونه‌ شاگرد تربیت کند، آقای مطهری، آقای جوادی آملی، آقای حسن زاده آملی، آقای سبحانی، آقای مصباح و این شخصیت‌ها را به جامعه تحویل می‌دهد که هر کدام از این بزرگان برکات زیادی در حوزه داشته‌اند.

وقتی استادی پژوهش‌گر نباشد، طلبه‌اش هم دنبال پژوهش نمی‌رود!! (1)

?تا ما نیرو و برنامه برای تربیت فضلای حوزه، جهت توانمندی در پژوهش نداشته باشیم، نیازهای جامعه هم برطرف نمی‌شود.

♦️وقتی استادی پژوهش‌گر نباشد، طلبه‌اش هم دنبال پژوهش نمی‌رود؛ چون در این کار تربیتی، طلبه متأثر از روحیات و توانایی‌های استاد است. اگر استادی در دانشگاه مقاله علمی-پژوهشی منتشر نکند، نه تنها پیشرفت نمی‌کند، حتی بعدها از دانشگاه اخراج هم می‌شود. بنابراین باید کار پژوهشی بکند. چرا در حوزه استادان را رتبه‌بندی نمی‏کنیم؟ نمی‌گویم به پیروی از دانشگاه، استادان را با عنوان‌های مربی، استادیار و استاد تمام رتبه‌بندی کنیم؛ بلکه حوزه باید برای خودش عنوان درست کند و ارتقای اساتید براساس کارهای پژوهشی‌ اساتید باشد. کار پژوهشی‌شان هم باید در راستای نیازهای پژوهشی جامعه باشد، نه مسائلی که گره‌ای از جامعه باز نمی‌کند.(2)

1- گفتگو با رهنامه، ش 6، ص 29
2- گفتگوی حجت الاسلام خسروپناه با رهنامه 28

اثر سخنان بیهوده

حرف‌های بیهوده و لغو تأثیری زیاد در روح دارد و روح را می‌میراند. من حرف‌های بیهوده را کم‌تر از غذای حرام نمی‌دانم.

شکر واقعی

شکر واقعی آن است که تمام اعضا و جوارح انسان، از دست و پا و گوش و قلب، برای آن هدفی که خدا آن‌ها را خلق کرده که همان مقام عبودیت است، قرار بگیرد.

حیات جاویدان

«دامادی انسان، آن روزی است که انسان را پس از شست‌وشو و - غسل آن‌هم با سدر و کافور- و پوشاندن لباس سفید ( کفن) روی دست می‌گیرند و از هر طرف صدا می‌زنند «لا اله الا الله» اگر آن روز خدای بزرگ به من اجازه دهد سر از تابوت بیرون می‌آورم و خطاب به مردم می‌گویم: مردم! قدر ـ لا اله الا الله ـ را بدانید، ولی حیف که خدا چنین اجازه‌ای را نمی‌دهد!» فردای قیامت مردم دوست دارند به دنیا برگردند و یک «لا اله الا الله» بگویند و بمیرند.

تقاضای مرگ، ممنوع!

در حدیث آمده است «الدنیا مزرعةالاخرة» هرچه در این عالم بیش‌تر باشیم، برای عالم پس‌از مرگ بیش‌تر کار می‌کنیم، از این رو تقاضای مرگ لازم نیست.

ادامه »

همه‌ي ذرات هستي، حقايقي در عوالم بالای خود دارند و بالاترين عالم، مقام “عندالله” است. ماه رمضان نيز مقام عنداللهيِ خاصي دارد که ما بايد به آن برسيم.
در واقع صورت حقيقي رمضان، بريدن از غير الله است؛ در ماه مبارک صحنه‌ي وجود بايد از غير پاک شود. فعل، صفت و ذات بايد در خدا فاني شود، تا انسان به مقام عندالله برسد. درست است كه ما از مقام عنداللهي رمضان بسيار فاصله داريم و ابتدا بايد به نازل‌ترين صورت ماه مبارک -که دهان بستن و نخوردن مادي است- برسيم، اما بايد براي رسيدن به مقام عنداللهی تلاش كنيم. بايد در ماه مبارک، يک قدم از مرتبه‌ي مادي که نخوردن و ننوشيدن است، بالاتر رويم و لااقل هر چيزي را نگوييم، نبينيم و نشنويم؛ سپس به عالم بعدي که نداشتن تعلق در دل است، وارد شويم؛ پس از آن، خود و جاذبه‌هاي خودي را کنار بزنيم.
همراهان و همسفران عزیز تا فرصت باقیست این روزها را مغتنم شماریم .

✅ توصیه های اخلاقی / قسمت اول:

?توصیه های مرحوم آیت الله کشمیری برای ماه رمضان
رمزماندگاری درضیافت الهی رمضان، کیمیای « حُسن خلق » است.

با فرزندان، خویشان و دوستان خود بااکسیر_حسن_خلق و مهربانی برخورد ‌کنید.

همیشه، خصوصاً در این ماه، خوش‌برخورد باشید؛ لحظه_عصبانیت و خشم شما، هم‌آن لحظه اخراج شما از این میهمانی الهی است.‼️

کشتی رؤیایی رمضان، سوار بر امواج دریای « اشک » به ساحل نجات می‌رسد‼️

از خدای سبحان، در این ماه، خصوصاً اسحار سحرآمیز آن، اشک و گریه درخواست کنید.

البته شرط سحرخیزی و اشک‌ریزی، دل شکسته داشتن است.

از ابتدای ماه رمضان باید هدف‌گذاری شما « لیلة_‌القدر » باشد که جان رمضان است.

فقط سعی کنیم شب قدر «در ما واقع شود» نه در ماه

این ماه، ماه « ربیع القرآن» ماست.

در این بهار قرآنی، هرروز یک آیه را انتخاب کنید و تا افطار، به‌طور متناوب، تلاوت و در پیرامون آن،تدبرنمایید.

امید است دم‌دمای افطار، آن آیه برای شما پرده از رخساربردارد‼️

در سراسر ماه رمضان، توجه شما به روزه‌دار حقیقی و انسان کامل، یعنی وجود ذی‌جود حجة‌بن الحجج البالغة (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) نبايد منقطع شود.

روزه و نماز و بندگی شما ازگذرآن حضرت به بارگاه باری‌تعالی راه می‌یابد‼️

#صهبای_رمضان

در ادامه مطلب صوت سخنرانی ایت الله ناصری با موضوع سیره زندگی حضرت خدیجه سلام الله علیها قابل مشاهده می باشد

بسته فرهنگی ویژه روز پنجم ماه مبارک رمضان شامل:
قرائت جزء پنجم قرآن کریم به صورت ترتیل و تحدیر(تندخوانی) توسط استاد پرهیزگار وآقایی
صوت دعای یا علی یاعظیم و …
شرح دعای روزپنجم توسط ایت الله مجتهدی
شرح دعای سحر،امام راحل-قسمت پنجم
تذکراتی درباره ماه مبارک رمضان

روحيه‌تان را خلوت كنيد تا بزرگ شود. دنيا را مى‌توان مهمان كرد. با دلتان مى‌توانيد براى همه روى زمين دعا كنيد. بگوييد خدايا! آن سفره‌اى را كه براى من انداخته‌اى براى اينها هم بينداز. هرگاه خلوت كرديد و چيزى آمد، ريخت و پاش كنيد و براى ديگران هم بخواهيد. هر وقت اوضاع تنگ بود؛ چه از جهت مادى و چه از جهت معنوى، انفاق كنيد. اگر حال عبادتى، تجلّى نمازى و چيزهاى خوب ديگرى نصيب شما شد؛ ريخت و پاش كنيد.
حتى التذاذ عبادات به اين بدن هم سر در مى‌آورد. در نماز، اين بدن شما هم التذاذى مى‌برد كه محال است در طبيعت به اين شدّت براى شما فراهم شود. آن لذّت ايمانى، مخصوص خود شماست. در جاى خلوتى كه مى‌نشينيد تجلّى خدا همه چيز را جواهر مى‌كند، سنگ را دُرّ مى‌كند.
اينها همه بر اثر صبر است. دُرّها همه سنگ بوده‌اند. تجلّى خدا به كوهى كه هيچ شرط و مشكلى ندارد مى‌خورد، آن را آب مى‌كند و دُرّ پديد مى‌آيد. انسان هم همين‌طور است؛

ألنّاسُ مَعادِنُ كَمَعادِنِ الذَّهَبِ وَالفِضَّةِ*

مردم همانند معدن‌هاى طلا و نقره هستند. پيغمبر خدا(صلى الله عليه و آله)مثال زده است، يعنى خدا از همين بشر معادنى را درست مى‌كند، شما را نورانى و قوى مى‌كند.
مؤمن اين‌طور است. اول گوشت و خاك بود، او را با محبّت آب مى‌كنند و دوباره سفت مى‌كنند. بعد هم او را راه مى‌اندازند و خودش را نشانش مى‌دهند. ان‌شاءالله خداوند متعال با همه شما اين‌چنين كند تا مرتّب بگوييد خدا من را ساخته است.

*من لا يحضره الفقيه، ج٤،ص٣٨٠

مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى
كتاب يك، مجلس پانزدهم
صفحه ١٧٠

روحيه‌تان را خلوت كنيد تا بزرگ شود. دنيا را مى‌توان مهمان كرد. با دلتان مى‌توانيد براى همه روى زمين دعا كنيد. بگوييد خدايا! آن سفره‌اى را كه براى من انداخته‌اى براى اينها هم بينداز. هرگاه خلوت كرديد و چيزى آمد، ريخت و پاش كنيد و براى ديگران هم بخواهيد. هر وقت اوضاع تنگ بود؛ چه از جهت مادى و چه از جهت معنوى، انفاق كنيد. اگر حال عبادتى، تجلّى نمازى و چيزهاى خوب ديگرى نصيب شما شد؛ ريخت و پاش كنيد.

حتى التذاذ عبادات به اين بدن هم سر در مى‌آورد. در نماز، اين بدن شما هم التذاذى مى‌برد كه محال است در طبيعت به اين شدّت براى شما فراهم شود. آن لذّت ايمانى، مخصوص خود شماست. در جاى خلوتى كه مى‌نشينيد تجلّى خدا همه چيز را جواهر مى‌كند، سنگ را دُرّ مى‌كند.
اينها همه بر اثر صبر است. دُرّها همه سنگ بوده‌اند. تجلّى خدا به كوهى كه هيچ شرط و مشكلى ندارد مى‌خورد، آن را آب مى‌كند و دُرّ پديد مى‌آيد. انسان هم همين‌طور است؛

ألنّاسُ مَعادِنُ كَمَعادِنِ الذَّهَبِ وَالفِضَّةِ*

مردم همانند معدن‌هاى طلا و نقره هستند. پيغمبر خدا(صلى الله عليه و آله)مثال زده است، يعنى خدا از همين بشر معادنى را درست مى‌كند، شما را نورانى و قوى مى‌كند.
مؤمن اين‌طور است. اول گوشت و خاك بود، او را با محبّت آب مى‌كنند و دوباره سفت مى‌كنند. بعد هم او را راه مى‌اندازند و خودش را نشانش مى‌دهند. ان‌شاءالله خداوند متعال با همه شما اين‌چنين كند تا مرتّب بگوييد خدا من را ساخته است.

*من لا يحضره الفقيه، ج٤،ص٣٨٠

کتاب طوبای محبت
جلد يك، مجلس پانزدهم
صفحه ١٧٠

اگر از امیرالمومنین(عليه السلام) بپرسی که چرا دنیای من در هم ریخته است؟

می‌فرماید: «هرکس امر آخرت را اصلاح کند، خداوند امر دنیایش را اصلاح می‌کند.»

پس برو آخرتت را اصلاح کن.

اگر بیچارگی‌ها و مشکلات زندگی ات باقی مانده، معلوم می‌شود که آخرت را خراب کرده ای..

مرحوم آیت الله حق شناس رحمه الله عليه