? تسلط طالبان بعضاً موجب نگرانی‌هایی در برخی محافل رسانه‌ای و سیاسی ایران شده است که طالبان همانی است که 20 سال قبل بوده و تغییری نکرده و ممکن است بعد از تشکیل امارات اسلامی درصدد قتل عام شیعیان افغانستان و ضربه زدن به ایران برآیند و قس علی هذا.

? طالبان از نظر اعتقادی و مبانی فقهی و فکری همان طالبان سابق است اما در عمل تغییراتی در رفتارها و اقدامات خود به وجود آورده است که این تغییرات نیز عمدتاً تاکتیکی و با اهداف مشخص سیاسی و حقوقی و به منظور کسب مشروعیت بین‌المللی و رسمیت یافتن است.

? اما اینها باعث نمی‌شود که مبنای محاسباتی ما در قبال طالبان از 20 سال قبل فاصله بگیرد! تغییراتی شکلی در طالبان نمی‌تواند موجب تغییرات محتوایی سیاست خارجی ایران نسبت به آن شود!

? طالبان برای کسب مشروعیت باید نشان دهد که نه بیست سال بلکه دویست سال از گذشته خود فاصله گرفته است. احترام به امنیت و حقوق کشورهای خارجی و گروه‌های مختلف داخلی گام نخست در این زمینه است.

? جمهوری اسلامی ایران با اینکه سر ستیز و درگیری با طالبان ندارد و در تماس با این بازیگر اصلی تحولات افغانستان است، اما هیچ تعهدی نیز در قبال طالبان ندارد و عقد اخوت با آن نبسته است. جمهوری اسلامی مطابق با منافع و امنیت ملی خود و همچنین ثبات و امنیت افغانستان با طالبان تماس و تعامل دارد. منافع و امنیت ملی در کنار تمامیت ارضی، خطوط قرمز جمهوری اسلامی است که اگر از طرف هر گروهی ولو طالبان نقض شود، با واکنش سخت ایران مواجهه می‌شود.

? اینها موضوعاتی است که تهران بر سر آن‌ها با هیچ کس مماشات نمی‌کند. جمهوری اسلامی در وهله نخست به منافع و امنیت ملی و تمامیت ارضی خود متعهد است.
✍️ حمید خوش آیند-کانال سواد رسانه ای