هیچ برهه‌ای از زندگی مشترک از تفاوت و اختلاف سلیقه در بخش های مختلف در امان نیست. کمتر زوجی را می‌توان پیدا کرد که ازنظر اعتقادی و مذهبی صددرصد شبیه یکدیگر باشند و هیچ گونه تضاد فکری در این زمینه نداشته باشند. این مهم، باید پیش از ازدواج مورد بررسی قرار گیرد و پس از زندگی مشترک این نگاه های مختلف نباید بهانه ای برای سرد شدن روابط بین همسران قرار گیرد بلکه آنها می توانند با مدیریت صحیح نگاه های عقیدتی و مذهبی خود تفاوت سلیقه بین شان را حل کنند.

در فلسفهٔ ازدواج هدف از آن ابتدا تکامل تعریف‌شده است. گرچه این تکامل در ابعاد مختلف مورد توجه است اما مهمترین آن در مباحث اعتقادی است. زمانی یک زوج می‌توانند در کنار یکدیگر نقش مکمل را ایفا کنند که نسبت به یکدیگر برتری‌هایی داشته باشند و به سبب این برتری‌ها باعث رشد همسرشان شوند؛ گاهی این برتری‌ها ازلحاظ مذهبی است که یکی از زوجین نسبت به دیگری از اعتقادات بالاتری برخوردار است.

روانشناسان و مشاوران خانواده تشابه مذهبی را یکی از مهم‌ترین معیارهای ازدواج می‌دانند و معتقدند عقاید دینی بخش مهمی از فرهنگ و ذهنیت یک فرد را تشکیل می‌دهد که از شیوهٔ زندگی تا تربیت فرزند و نوع روابط تحت تاثیر آن قرار می‌گیرد؛ ما هم منکر این مسئله نیستیم و تناسب اعتقادی را یک اصل جدی و مهم در انتخاب همسر می‌دانیم اما گاهی می‌بینیم برخی افراد با کوچک‌ترین اختلافات مذهبی از همسرشان دلسرد می‌شوند و تدین را برای خودشان به‌گونه‌ای تعریف می‌کنند که خودشان در آن جایگاه قرار می گیرند و هرکسی را که مانند آنها فکر نکند معتقد به شمار نمی‌آورند؛ به هر ترتیب در موارد زیادی شاهد اختلافات زوجین به دلیل تفاوت‌های مذهبی هستیم.

خانواده نیاز به سه نوع اتحاد دارد: 1- هم‌فکری 2- هم‌دلی 3- همراهی.

اگر اهل‌بیت ما با غیرفرهنگ خودشان ازدواج کردند همسرشان را با فرهنگ خودشان هماهنگ ساختند. امام عسگری(ع) با یک غیرمسلمان و غیر عرب ازدواج می‌کنند اما از او نرجس خاتون می‌سازد یا امام حسین (ع) با یک خانم ایرانی ازدواج می‌کنند که شهربانو مادر زین‌العابدین(ع) می شوند. بنابراین ما می‌توانیم باکسی که فرهنگ اش با ما یکی نیست، دل اش با ما یکی نیست و طبیعتاً راه اش هم با مایکی نیست ازدواج کنیم به شرطی که بتوانیم او را به این سه اتحاد برسانیم.

حیات دنیوی ما مثل ساختمان‌سازی است که اگر مهندس ساختمان یک نفر نباشد دچار مشکل می‌شود لذا شما می‌توانید باکسی که بافکر و فرهنگ و جغرافیای شما یکی نیست ازدواج کنید اما باید به اتحاد فکری برسید.

اگر خانواده ازلحاظ فکری، دلی و همراهی یکی نباشند نمی‌توانند تا پای جان پای یکدیگر بایستند. زندگی یک تعهد تا آخر عمر است. اگر قرار باشد این تعهد تا آخر عمر ادامه پیدا کند باید همفکری بین اعضا باشد لذا می‌گوییم یا در انتخاب همسر همفکر، هم دل و همراه انتخاب کنید و یا بتوانید همفکر، همدل و همراه بسازید والا نمی‌توانید زندگی خوشبختی داشته باشید.

تنها یک زوج در عالم وجود داشتند که صد درصد هم دل و همراه بودند و آن حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) بودند که هر دو معصوم بودند حتی همسران پیامبر هم با ایشان همراه نبودند اما بعضی از آنها همراه شدند و آنهایی هم که همراه نشدند نتوانستند تا آخر بمانند.
محرم و عاشورا به ما یاد می‌دهد که یا همدل و همفکر و همراه انتخاب کنیم و یا هم دل و همفکر و همراه بسازیم چراکه قرار است تا آخر مسیر زندگی با یکدیگر باشیم.