گر تو می خواهی مسلمان زیستن                     نیست ممکن جز به قرآن زیستن

از تلاوت بر تو حق دارد کتاب                          تو از کامی که می خواهی بیاب

به یقین انسان در هیچ عصر و دوره ای بی نیاز از قرآن و رهنمودهای قرآنی نبوده و نخواهد بود ، آنان که راهی به جز صراط مستقیم را برگزینند و خود را بی نیاز از این مشعل فروزان بدانند، در ضلالت، گمراهی و سرگردانی خواهند بود.

قرآن امر کننده است ( به معروف ) و نهی کننده است ( از منکر ) و بر حسب ظاهرخاموش است و در حالی در واقع گویا وحجت و برهان خدا است بر بندگانش که ازایشان بر عمل به قرآن پیمان گرفت و آنها را در گرو آن قرار داد و از عذاب رهایی نیست. مگر به متابعت قرآن نور آن تمام گردانید و دین خود را به سبب آن کامل نمود.

سید الساجدین امام زین العابدین (عليه السلام):

آیات القرآن خزائن کلما فتحت خزانه ینبغی لک ان تنظر ما فیها

( آیات قرآن گنجینه ای هستند پس هرگاه این گنجنه را گشودی، سزاوار است نگاه کنی که در آن چیست)

حضرت رسول ( ص):

با قرآن مانوس باشید و آن را پیشوا و رهبر خویش قرار دهید که قرآن گفتار خدای جهانیان است که از اوست و به سوی او باز می گردید.

کتابی که بصیرت های آن آشکار است، معانی عمیق آن روشن ، ظواهر آن آشکار، پیروان آن شادند و بسوی رضوان و جنان رهسپارند. پس شنیدن قرآن مایه رستگاری است.

احترام ملائکه به قاری قرآن

انس با قرآن و تلاوت آمیخته با فهم معانی و مفاهیم آن ، انسان را در آسمان معرفت الهی به پرواز در می آورد و با ملائکه هم سنخ می کند و ملکوتیان به او عشق می ورزند، افزون بر این برخی سوره های قرآن خواص ویژه ای نیز به همراه دارند ، از جمله در روایتی که امام صادق (ع) نقل فرموده است چنین می خوانیم: (( پس از آنکه رسول خدا (ص) بر جنازه (( سعد بن معاذ )) نماز گزارد، فرمود : هفتاد هزار فرشته که در میان آنها جبرئیل نیز بود بر جنازه او نماز گزاردند. من از جبرئیل علت این احترام ملائکه را پرسیدم و او گفت :بخاطر اینکه او در همه حالات: در نشستن ، ایستادن ، سواره بودن ، پیاده روی و رفت و آمد (( قل هو الله احد )) را تلاوت می کرد.))

وظایف ما در قبال قرآن

۱– یاد گیری قرآن : رسول گرامی ( ص ) در این باره می فرماید: (( بهترین شماکسی است که قرآن را بیاموزد و آن را به دیگران نیز یاد دهد))

۲- قرائت قرآن: پیامبر گرامی ( ص ) می فرماید : (( خانه های خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید))

۳-تدبر در قرآن: یعنی قاری قرآن تنها به خواندن الفاظ، بدون توجه به معانی آن، اکتفا نکند، بلکه همراه با قرائت آن در معانی قرآن اندیشه کند.

۴- عمل به قرآن : که مهمترین موارد است . پیامبر اکرم (ص) فرمود: (( رب تال للقرآن و اقرآن یلعنه )) بسا کسانی که قرآن را تلاوت می کنند در حالی که قرآن بر آنها لعن و نفرین فرستد.

۵- حفظ قرآن : پیامبر گرامی اسلام ( ص ) فرمودند:(( لا یعذب الله قلبا وعی القرآن؛ خداوند قلبی را که ظرف قرآن باشد ، عذاب نمی کند))

قرآن نوری است که در آن تاریکی یافت نمی شود و چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد، ریسمانی که رشته ی آن محکم و پناهگاهی که قله ی آن بلند و دریاییست که تشنگان آن ، آبش را تمام نتوانند کشید و شفا دهنده ایست که بیماری های وحشت انگیز را بزداید ، قرآن بهار دل چشمه های دانش ، سرچشمه ی عدالت و نهرجاری زلال حقیقت است.

پس درمان خود را از قرآن بخواهید و در سختیها از قرآن یاری طلبید و خواسته های خود را به وسیله قرآن طلب کنید و با دوستی قرآن به خدا روی آورید زیرا وسیله ای برای تقرب بندگان به خدا ، بهتر از قرآن وجود ندارد.))

 احادیثی درباره ی قرآن کریم

حدیث (۱) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:

اِنَّ البَيتَ اِذا كَثُرَ فيهِ تِلاوَةُ القُرآنِ كَثُرَ خَيرُهُ وَ اتَّسَعَاَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ كَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنيا؛
خانه اى كه در آن قرآن فراوان خوانده شود،خير آن بسيار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند. كافى(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۶۱۰

 ——————————————–

حدیث (۲) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
خیارکم من تعلم قرآن و عـلمه بهترین شما کسیست که قرآن را بیاموزد و آموزش دهد. نهج الفصاحه ص۴۷۳ ،ح۱۵۲۴ – وسایل الشیعه ج۶ ، ص۱۶۷ ، ح۷۶۴۱

 ——————————————–
حدیث (۳) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
يا بُنَىَّ لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسيت- فَاِنَّ القُرآنَ يُحيِى القَلبَ المیت وَ يَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنكَرِ ؛
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زيرا كه قرآن دل  مرده را زنده مى كند و از فحشاء و زشتى  باز مى دارد.
البرهان فی تفسیر القرآن ج۱ ،ص۱۹

 ——————————————–

حدیث (۴) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
اِن اَرَدتُم عَيشَ السُّعَداءِ و َمَوتَ الشُّهَداءِ و َالنَّجاةَ يَومَ الحَسرَةِ و َالظِّلَّ يَومَ الحَرورِ و َالهُدى يَومَ الضَّلالَةِ
فَادرُسُوا القُرآنَ فَاِنَّهُ كَلامُ الرَّحمانِ و حِرزٌ مِنَ الشَيطانِ ورُجحانٌ فِى الميزانِ ؛

اگر زندگى سعادتمندان، مرگ شهيدان، نجات روز حسرت (قيامت)، سايه روزِ سوزان و هدايت در روز گمراهى را
مى خواهيد، قرآن را ياد بگيريد كه آن سخن خداى مهربان است و سپرى است درمقابل شيطان و سنگينى در ترازوى اعمال. الحیاه(ترجمه ی احمد آرام) ج۲ ،ص۲۳۴

 ——————————————–
 حدیث (۵) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
اَصدَقُ القَولِ و َاَبلَغُ المَوعِظَةِ و َاَحسَنُ القَصَصِ كِتابُ اللّه ؛
راست ترين سخن، رساترين پند و زيباترين حكايت، كتاب خدا (قرآن) است.
من لایحضر الفقیه ج۴ ، ص۴۰۲

——————————————–
حدیث (۶) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
مَن قَرَأَ القُرآنَ ابتِغاءَ وَجهِ اللّه و َتَفَقُّها فِى الدّينِ كانَ لَهُ مِنَ الثَّوابِ مِثلَ جَميعِ ما اُعطِىَ المَلائِكَةُ و َالأنبياءُ وَ
المُرسَلونَ؛
هر كس براى كسب رضايت خدا و آگاهى در دين قرآن بياموزد، ثوابى مانند همه آنچه كه به فرشتگان و پيامبران و رسولان داده شده، براى اوست. وسائل الشيعه، ج۶، ص۱۸۴، ح۷۶۸۳

 ——————————————–
حدیث (۷) امام على عليه السلام:
 عَلَيكُم بِكِتابِ اللّه … مَن عَمِلَ بِهِ سَبَقَ؛
بر شما باد رجوع به كتاب خدا (قرآن) … كسى كه به آن عمل كند از همه پيشى مى گيرد. نهج البلاغه(صبحی صالح) ص۲۱۹ ، خطبه ۱۵۶

 ——————————————–
حدیث (۸) امام على عليه السلام :
اَلا اِنَّ فيهِ عِلمَ ما يَأتى و َالحَديثَ عَنِ المَاضى و َدَواءَ دائِكُم و نَظمِ ما بَينَكُم؛
آگاه باشيد كه دانش آينده، اخبار گذشته و درمان دردهايتان و نظم ميان شما در قرآن است.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص۲۲۳ ، خطبه ۱۵۸

 ——————————————–
حدیث (۹) امام على عليه السلام:
اِنَّ القرآنَ ظاهِرُهُ اَنيقٌ و َباطِنُهُ عَميقٌ لا تَفنى عَجائِبُهُ و َلا
تَنقَضى غَرائِبُهُ و َلا تُكشَفُ الظُّلُماتُ اِلاّ بِهِ؛
براستى كه قرآن ظاهرش زيباست و باطنش عميق، عجايبش پايان ندارد، اسرار نهفته آن
پايان نمى پذيرد و تاريكى هاى جهل جز بوسيله آن رفع نخواهد شد.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص۲۲۳ ، خطبه ۱۸

 ——————————————–
حدیث (۱۰) امام صادق عليه السلام:
مَن لَم يَعرِفِ الحَقَّ مِنَ القُرآنِ لَم يَتَنَكَّبِ الفِتَنَ؛
هر كس حقيقت را از طريق قرآن نشناسد، از فتنه ها بركنار نمى ماند.
محاسن، ج۱، ص۲۱۶

——————————————–
حدیث (۱۱) امام على عليه السلام :
وَ حَقُّ الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أن يُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ يُحَسِّنَ اَدَبَه ُ، و يُعَلِّمَهُ القُرآنَ؛
حقّ فرزند بر پدر ، آن است كه نام خوب بر او بگذارد و او را خوب تربيت كند و قرآن به او بياموزد.
 نهج البلاغة(صبحی صالح) ص۵۴۶ ، حكمت ۳۹۹

 ——————————————–
حدیث (۱۲) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
مَن قَـبَّلَ وَلَدَهُ كَـتَبَ اللّه عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً و َمَن
فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه يَومَ القيامَةِ، و َمَن عَلَّمُهُ القُرآنَ
دُعىَ بِالابـَوَينِ فَيُكسَيانِ حُلَّتَينِ يُضى ءُ مِن نورِهِما وُجوهُ
اَهلِ الجَنَّةِ ؛

هر كس فرزندش را ببوسد ، خداوندعزّوجلّ براى او ثواب مى نويسد و هر كسى كه او را شاد كند ، خداوند روزقيامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بياموزد ، پدر و مادرش دعوت مى شوند و دو لباس بر آنان پوشيده مى شود كه از نور آنها ، چهره هاى بهشتيان نورانى مى گردد.كافى(ط-الاسلامیه) ج ۶، ص ۴۹

 ——————————————–
حدیث (۱۳) امام صادق عليه‏ السلام :
مَن قَرَاَ القُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ اِختَلَطَ القُرآنُ بِلَحمِهِ وَدَمِهِ وَ جَعَلَهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ مَعَ السَّفَرَةِ الكِرامِ البَرَرَةِ ، وَ كانَ القُرآنُ حَجيزا عَنهُ يَومَ القيامَةِ ؛
هرجوان مؤمنى كه در جوانى قرآن تلاوت كند، قرآن با گوشت و خونش مى آميزد وخداوند عزّوجلّ او را با فرشتگان بزرگوار و نيك قرار مى دهد و قرآن نگهبان او در روز قيامت، خواهد بود.كافى(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۶۰۳

 ——————————————–
حدیث (۱۴) امام على عليه السلام:
ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيهِ الكِتابَ… وَعِزّا لاتُهزَمُ أَنصارُهُ… ؛
قرآنى كه بر پيامبر نازل شد… عزتى است كه هوادارانش شكست نمى خورندنهج البلاغه(صبحی صالح) ص۳۱۵ ، خطبه ۱۹۸

——————————————–
حدیث (۱۵) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
أَدِّبوا أولادَكُم عَلى ثَلاثِ خِصال ٍ: حُبِّ نَبيِّكُم و َحُبِّ أَهلِ بَيتِهِ و َقِراءَةِ القُرآنِ؛
فرزندان خود را به كسب سه خصلت تربيت كنيد: دوستى پيامبرتان و دوستى خاندانش و قرائت قرآن.
قاموس قرآن ، المقدمه ، ص۲

 ——————————————–
حدیث (۱۶) حضرت زهرا سلام الله علیها:
قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی الملکوت السموات ، ساکن الفردوس؛
تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها  اهل بهشت خوانده می شوند.

عوالم العلوم و المعارف (مستدرک حضرت زهرا تا امام جواد علیه السلام) ج۱۱ ، قسم۲،حضرت فاطمه سلام الله علیها ،ص۹۱۵

 ——————————————–
حدیث (۱۷) امام رضا علیه السلام:
 مَن قَرَاَ فى شَهرِ رَمضانَ آیَة مِن کِتابِ اللهِ کانَ کَمَن خَتَمَ القُرآنَ فِى غَیرِه مِن الشُهُورِ؛
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
بحار الانوار(ط-بیروت) ج۹۳، ص۳۴۱

 ——————————————–
حدیث (۱۸) پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏ آله :
ما جلس قوم فی مجلس من مساجد اللّه‏ِ يَتْلونَ كِتابَ اللّه‏ِ وَيَتَدارَسونَهُ بَيْنَهُمْ اِلاّ نَزَلَتْ عَلَيْهِمُ السَّكينَةُ وَغَشِيَتْهُمُ الرَّحْمَةُ وَ حَفَّتْهُمُ الْمَلائِكَةُ وَ ذَكَرَهُمُ اللّه‏ُ فيمَنْ عِنْدَهُ؛

هيچ جلسه قرآنى براى
تلاوت و درس در مجلسی از مساجد خدا برقرار نشد، مگر اين كه آرامش بر آنان
نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند
در ميان كسانى كه در نزدش هستند، از آنان ياد كرد.
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ح۳۷۸۸، ج۳ ، ص ۳۶۳

 ——————————————–
حدیث (۱۹) پيامبر صلى ‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :
 اِنَّ اَحْسَنَ الْحَديثِ كِتابُ اللّه‏ِ وَ خَيْرَ الْهُدى هُدى مُحَمَّدٍ صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله وَ شَرَّ الاُمورِ مُحْدَثاتُها؛
بهترين سخن، كتاب خدا و بهترين روش، روش پيامبر صلى ‏لله‏ عليه ‏و ‏آله و بدترين امور بدعت‏هاست (پديده‏هاى مخالف دين). امالی (طوسی) ص ۳۳۷ – بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج ۷۴، ص ۱۲۲

 ——————————————–
 حدیث (۲۰) امام على عليه‏ السلام :
اِنَّ اللّه‏َ تعالى اَنْزَلَ كِتابا هاديا بَيَّنَ فيهِ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ، فَخُذوا نَهْجَ الْخَيْرِ تَهْتَدوا وَ اَصْدِفوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدوا؛

خداى تعالى كتابى راهنما فرستاد و در آن خوب و بد را روشن ساخت. پس راه خوبى را پيش گيريد تا هدايت شويد و از
راه بدى دورى جوييد تا به مقصد برسيد.  نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۲۴۲ ، خطبه ۱۶۷

 ——————————————–