تو اى زائر به تعظیم شعائر ببوس این درگه پر نور،
به دیوار و در این بیت توحید فروغ عترت و قرآن توان دید
بود این بارگاه خلد آذین حریم دخت هفتم خسرو دین
مزار حضرت معصومه اینجاست رضا را خواهر مظلومه اینجاست
چو اینجا شد چراغ عشق روشن به دلها این حرم شد پرتو افکن
بُوَد این درگه از ابواب رحمت در باغى است از باغ جنّت
که اشک عاشقان شد جویبارش نمى گردد خزان هرگز بهارش
تو اى زائر به تعظیم شعائر ببوس این درگه پر نور وطاهر
بیا اینجا به اشک خود وضو کن بیا جان خود اینجا شست و شو کن
بپا خیز و بخوان اذن دُخولش اجازت از خداگیر ورسولش
به اذن حیدر و زهراى اطهر به اذن یازده معصوم دیگر
قدم چون مى نهى داخل از این در بگو بسم اللّه و اللّه اکبر
زند چون حلقه براین درگدائى به گوش جان او آید ندائى
که: اى سائل! دعایت مستجاب است محبّ آل عصمت، کامیاب است
بخواه از رحمت حق هر چه خواهى که بى حدّ است الطاف الهى
«حسانا»، قم که دارُالمؤمنین است در ِباغ بهشت اندر زمین است
حبیب چایچیان «حسان»