لعن کردن به معنای حقیقی یعنی از هر کس و هر چیزی که سر راه حرکت و رشد الی الله آدمی است بیزاریم و با تمام وجود با آن مقابله می کنیم که سقوط و رشد ما با سقوط و رشد دیگران مرتبط و اثر پذیر است.
 
یکی اینکه ما زمانی کسی را لعن می کنیم که ظلم و ستمی را به خود احساس کنیم. واقعیت این است که لعن‌های ما عادتی است و درکی از میزان ظلم و ستمی که از فقدان ولی و محرومیتمان از حجت خدا بر ما روا شده نداریم که از عظمت خود و نیازهای اساسی و گسترده خود در راه بی انتهای خود بی خبریم.

نیازهایی که جز با وجود امام برطرف نمی‌شود؛ بنابراین افرادی که در طول تاریخ ما را از بهره مندی از وجود امام محروم کردند شایسته لعن و نفرین هستند.

مساله بعدی این است که لعن در حقیقت فقط نفرین عده ای در گذشته نیست لعن نمودی از احساس بیزاری از ظلم است که یک پای حرکت ماست و رزق ماست اللهم ارزقنا برائتا…

دو احساسی که انسان و جامعه را حرکت می دهد حب و بغض یا همان شوق و نفرت است ما به سمت چیزهایی که شوق داریم حرکت می کنیم و از چیزهایی که بدمان می آید می گریزیم و سعی در نابودی آن می کنیم؛ لذا تولی و تبری با هم مطرح است و مساله لعن در حقیقت برای توجه و خاموش نشدن احساس بغض و نفرت ما نسبت به هرگونه ظلم و اجحافی است که حیات جامعه به این احساس گره خورده است.

بنابراین لعن کردن به معنای حقیقی یعنی از هر کس و هر چیزی که سر راه حرکت و رشد الی الله آدمی است بیزاریم و با تمام وجود با آن مقابله می کنیم که سقوط و رشد ما با سقوط و رشد دیگران مرتبط و اثر پذیر است.

برائت امروز یعنی بیزاری از امرپریالیسم جهانی یعنی بیزاری از هزاران فرقه و جریان انحرافی که در مسیر رشد و هدایت آدمی دام انداختند و مقابله با آن.

اما مساله مراسم های «عمر کشون» به این شکل مرسوم که عده ای جمع می شوند و هزلیات و بعضا فحش و …نسبت مقدسین اهل سنت می زنند؛ قاعده کلی را قرآن بیان کرده «وَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّوا اللّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْم؛ به آنچه غیر از خدا می خوانند توهین نکنید که نتیجتا اینها از سر جهل به خدا توهین نکنند.»

اگر بخواهیم تاویلی از این آیه در این موضوع داشته باشیم یعنی شما به مقدسات اینها توهین نکنید که این از سر جهل به حقیقت (مذهب شیعه) توهین نکنند و بسیاری از شیعیان را نکشند. علاوه بر این آیه روایات بسیاری هست که اهل بیت از این کار و تفرقه و اختلاف نهی کردند.

به اعتقاده نویسنده مجلس برائت واقعی امروز جلسه‌ای است که در آن عده ای جمع شوند و طرح ها و نقشه های دشمنان انقلاب و منافقین داخلی را تبیین و برای مقابله آن برنامه ریزی کنند والا این جلساتی که مرسوم و موهون هست جز خشنودی دشمنان ثمری ندارد که اجازه پخش این جلسات را از لندن و واشنگتن نمی دادند