جلسه شورای اداری مرکز آموزش‌های غیرحضوری در تاریخ اول مرداد 1399، مصادف با سالروز ازدواج خجسته حضرت امیر المؤمنین و فاطمه زهرا (سلام الله علیهما) با حضور مدیر محترم مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران و رئیس محترم حوزه مدیریت برگزار شد.
در ابتدا اعضای جلسه، گزارشی از اقدامات و نیز برخی مشکلات و دیدگاه‌های خود را بیان داشتند و در ادامه، جناب آقای بهجت‌پور پس از بیان برخی نکات مقدماتی، به بررسی اهم مسایل مطرح‌شده پرداختند.

حجت الاسلام و المسلمین بهجت‌پور در مقدمه مباحث خود بیان داشت: مشی ما باید به گونه‌ای باشد که حضور خدای متعال و وجود امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در کنار خودمان را احساس کنیم. ما رها و متحیر در این مسیر نیستیم و اگر ناصر دین باشیم از نصرت الهی و نزول ملائکه بر وجودمان بهره‌مند خواهیم شد.
استاد برجسته حوزه و مفسر قرآن کریم با استناد به آیات کریمه قرآن خاطر نشان کرد، مسیر حرکت ما، یکنواخت نیست و فراز و فرودهایی خواهد داشت. شرایط فعلی کشور و  انقلاب یک امتحان الهی است. بودجه مرکز مدیریت نیز به‌دلیل وابستگی به دولت دچار مشکلاتی شده است و لذا سازمان در شرایطی است که توصیه‌اش به صبر است و حرکت به سمت اعتدال.
ایشان یکی از راهکارهای کاهش مشکلات اقتصادی مرکز را درآمدزایی دانست و از همه صاحب‌نظران و همکاران دعوت نمود در این زمینه روش‌های ممکن را بررسی و پیشنهاد دهند.
مدیر حوزه‌های علمیه خواهران، اقدامات مناسب در زمینه رفع برخی مشکلات را به تفصیل مطرح نمودند و در ادامه، نکات مهمی را در زمینه توسعه آموزش‌های غیرحضوری ابراز داشت. ایشان تأکید نمود که لازم است تکیه نظام آموزشی ما بر آموزش غیرحضوری باشد. معتقدم نباید اینقدر طلبه‌های خواهر را از خانه بیرون بیاوریم. ما باید روی دستگاه غیرحضوری سرمایه‌گذاری کنیم و محور توسعه ما آموزش غیرحضوری باشد، و ما در اینجا یک صف ستاد لازم داریم.

رئیس هیأت امنای مرکز آموزش‌های غیرحضوری، این روش آموزشی را کلید حل بسیاری از مسائل آموزشی حوزه‌های خواهران دانست و به دو مأموریت مهم این مرکز طی پنج‌ساله آینده اشاره نمود که عبارتند از: کاهش میزان رکود و انصراف طلاب با  استفاده از روش غیرحضوری در آموزش و ارتقای سطح دانش اساتید مدارس حضوری.

 حضرت آیت الله صافی گلپایگانی، به مناسبت سالروز شهادت امام صادق علیه السلام نوشتاری با عنوان «در سوگ پیشوای معرفت و فضیلت» ارائه کرده اند.که به این شرح است:

 بسم الله الرحمن الرحیم

قال الله الحکیم فی کتابه الکریم: «یَا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا الله وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ»(۱)

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام با آن شخصیت بسیار با عظمت علمی ‌و جامع الأطرافشان، بر تمامی عالم اسلام حق دارند، یعنی در تمام رشته‌های علمی، اسلامی، ‌از ایشان، هدایت‌ها و معارفی که کافی و وافی باشد باقی مانده است؛ در رشته الهیات، عقاید، توحید، اخلاق، فقه، احکام، تفسیر قرآن و همه علومی ‌که در اسلام مطرح بوده، آثار حضرت صادق علیه السلام درخشندگی و تابندگی فوق‌العاده‌ای دارد که نه فقط در بین ما شیعیان، بلکه در تمام عالم اسلام، جلوه خودش را دارد.

ادامه »

✅یکی از مهمترین وظیفه هایی که هر کس در دوران غیبت دارد این است که برای ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و برای فرج دعا بکند.

? دعا یعنی:
?فقط بگو: «اللهم عجل لولیک الفرج»
این دعا کردن برای فرج است.
?کوتاهتر میخواهی بگویی به انتهای صلواتهات «عجل فرجهم» اضافه کن،
این دعا برای فرج است.

?علامه امینی، صاحب کتاب الغدیر گفته: هر کس به انتهای صلواتهایش «عجل فرجهم» را اضافه کند؛ من او را در ثواب نوشتن کتاب الغدیر شریک میکنم. ✅اینقدر این موضوع مهم است.

?عزیزانی که برای امام عصر دعا می کنید؛ مبادا این دعا یک وقت فراموش شود، یا این دعا را ترک بکنید.

♦️آیت الله بهاءالدینی (رحمة الله علیه)، در قنوت نمازهایش دعای اللهم کن لولیک را می خواند؛ یک مدتی این دعا را ترک کرد، از امام زمان برای او پیام آمد که آقای بهاءالدینی دیگه ما را دعا نمیکنی.
یعنی امام زمان  یه جورایی از او بخاطر ترک این دعا گله کرده بودند.

?بیایید عادت کنیم دعا برای فرج را در طول هر روز زندگی مان داشته باشیم،

✅یکی از بهترین جاها قنوت نمازهای پنجگانه هست.

?شما اگه تو قنوت نمازهای پنجگانه فقط یک صلوات بفرستی و یک عجل فرجهم بهش اضافه کنی برای فرج دعا کردی.
✅مهم عادت کردن به این دعاست.

?آیت الله بهجت ره فرمودند: ما نمی دانیم چه تعداد دعا برای ظهور نیاز است که به آن حد نصابی که در عالم تعریف شده برسد.ظاهرا در عالم یک حد نصابی دارد.

?حضرت ولیعصرسلام الله علیه در چندین تشرف از افرادی که برای فرج دعا نمی کنند گله کرده است.

♦️یکی از تشرفها در حرم امام حسین (ع) بوده. به آقای بهبهانی فرمودند. وقتی که شلوغی حرم را دیده و خدمت آقا هم مشرف بوده امام زمان عج گله کرده از همه افراد که تحت قبه هستند؛ (که تحت قبه دعا مستجابه)، و برای حوائج شخصی خودشان دعا می کنند، کسی برای فرج دعا نمی کند.

♦️در تشرف دیگر که در مسجد مقدس جمکران بوده همین اتفاق افتاده و با تصرف امام آن فرد دیده که اکثر افراد برای حوائج شخصی به جمکران آمدند؛ کسی برای فرج دعا نمی کند

♦️آیت الله مجتهدی می گفت پشت سر آقای مدنی نماز می خواندم؛ ایشان گریه شدیدی کرد؛ علت گریه را پرسیدم گفت امام زمان عج را دیدم که گله کرد از افرادی که نماز می خوانند و بعد از نماز سریع بلند می شوند و میروند و برای فرج دعا نمی کنند انگار نه انگار که امام زمانشان غایب است.

?یک سوال:
?گاهی وقتها دیدید که به یک نفر می گویند فلانی مافوقت ازت گله دارد مثلا به یک کارمند اداره ای بگویند رییست از شما گله دارد؛ چقدر آن کارمند ناراحت میشود… وقتی که ما بفهمیم مافوقمان از ما گله دارد چقدر ناراحت میشویم…

?حالا میدانید آیا امام زمان عج از من و شما گله دارد یا ندارد؟؟

✅یک فرمول ساده:
??اگر برای فرج حضرت دعا میکنی حضرت از تو خشنود است؛ اما اگر برای فرج حضرت دعا نمیکنی و جزو دعاهای روزانه ات نیست بدان که امام زمان از شما گله دارد.
و این گله را بارها و بارها در تشرفات گفته؛ از آنهایی که برای حضرت دعا نمی
کنند.

?یک سوال دیگر
?خیلی ها دوست دارند که امام زمان دعایشان کند …. چیکار کنیم حضرت ما رو دعا کنند؟
✅جوابش خیلی راحت است تو هم حضرت را دعا کن، که همین دعا برای فرج، دعا کردن برای امام زمان است
تو دعا کن امام به نحو احسن جواب میدهد. امام هم برای تو دعا میکند
پس اگر میخواهی مشمول دعای امام شوی برای حضرت دعا کن.✨

همزمان با سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) پايگاه اطلاع رساني دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت الله خامنه اي مدظله العالی رهبر معظم انقلاب اسلامي، بيانات ايشان را درباره عنصر جهاد، مبارزه و قيام در زندگي ائمه اطهار عليهم السلام منتشر کرد که متن آن به شرح زير است:

حرکت تشکيلاتي

امام صادق(ع) مرد مبارزه بود، مرد علم و دانش بود و مرد تشکيلات بود. مرد علم و دانش بودنش را همه شنيده ايد. محفل درس امام صادق(ع) و ميدان آموزشي که آن بزرگوار به وجود آورد، هم قبل از او و هم بعد از او در تاريخ زندگي امامان شيعه بي نظير بود. همه حرفهاي درست اسلام و مفاهيم اصيل قرآن که در طول يک قرن و اندي به وسيله مغرضان و مفسدان يا جاهلان تحريف شده بود همه آنها را امام صادق(ع) به شکل درست بيان کرد.

اما مرد مبارزه بودنش را کمتر شنيده ايد. امام صادق(ع) مشغول يک مبارزه دامنه دار و پيگير بود. مبارزه براي قبضه کردن حکومت و قدرت و به وجود آوردن حکومت اسلامي و علوي. يعني امام صادق(ع) زمينه را آماده مي کرد تا بني اميه را از بين ببرد و به جاي آنها حکومت علوي را که همان حکومت راستين اسلامي است بر سر کار بياورد. اما آن بعد سوم را که اصلاً نشنيده ايد، مرد تشکيلات بودن امام صادق(ع) است که يک تشکيلات عظيمي از مؤمنان خود از طرفداران جريان حکومت علوي در سراسر عالم اسلام از اقصاي خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفريقا به وجود آورده بود.

ادامه »

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَیسَ مِن شیعَتِنا مَن قالَ بِلِسانِهِ و خالَفَنا فی اَعمالِنا و آثارِنا؛
از شیعیان ما نیست، کسی که به زبان دم از ما بزند، ولی در اعمال و آثار ما، با ما مخالفت کند.
بحارالانوار، ج۸، ص۱۶۴

شرح حدیث:

مسلمانی به عمل است، نه به زبان.
شیعه بودن نیز به تبعیّت است، نه شعار و ادّعا.
از این که پیشوایی پاک ترین انسان ها و زبده ترین مخلوقات عالم هستی (ائمّه و اهل بیت(علیه السلام)) را پذیرفته ایم، افتخار می کنیم، ولی باید نشان دهیم که پیرو و تابعیم.
تشیع، پیروی از خاندان عصمت و طهارت است.
این پیروی، هم در افکار و اندیشه و اعتقادات است، هم در موضوعات دینی و حلال و حرام و هم در اخلاق و رفتار و سلوک فردی و اجتماعی.
«راه امامان» را با دو شیوه می توان شناخت:
یکی، سیره و زندگی و خلق و خوی آنان در عمل و زندگی شان و دیگری آثار حدیثی و سخنان و احادیث نورانی آنان.
خوشبختانه کتب دینی ما از هر دو جهت غنی و سرشار است. هم روایات معصومین(علیه السلام) و هم کتب تاریخ و سیره در دسترس است که ما را با زندگی آنان آشنا می سازد.
ادّعای شیعه بودن به زبان، کارساز نیست.
همراهی و همسویی و گوش به فرمان بودن و اطاعت، نشان می دهد که این ادّعا تا چه حدّ ریشه دار و عمیق و تا چه اندازه سطحی و زبانی است.
وقتی امامان، در عبادت و نماز، سرآمد دیگرانند، نمی توان پذیرفت که کسی شیعه باشد و در نماز، سستی نشان دهد.
وقتی پیشوایان ما، اهل صدق و وفای به عهد و خداترسی اند آیا پذیرفته است که شیعه آنها اهل دروغ و پیمان شکنی و بی مبالاتی در امور دینی باشد؟
شاخص شیعه، «عمل» است و «به عمل کار برآید، به سخن دانی نیست».

منبع: حکمت های صادقی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام صادق علیه السلام)، جواد محدثی.

#امام_صادق_علیه_السلام
#حدیث_روز

“عزت” در اصل آن حالتى است كه انسان را مقاوم و شكست ناپذير مى‏سازد، و از آن جا كه تنها خداوند است كه شكست ناپذير است، لذا تمام عزت از آن اوست، و هر كس عزتى كسب مى‏كند از بركت درياى بى‏انتهاى اوست. 

در چند جای قرآن تصریح شده که تمام عزت نزد خداوند است: «إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَميعاً» (نساء، 139؛ یونس، 65؛ فاطر، 10) لذا اگر کسی به دنبال کسب عزت باشد راهی ندارد مگر این که خداوند آن را به او عطا فرماید؛ و در راستای ایمان و اطاعت از خداوند است که انسان دارای عزت می شود.

در حديثى پيامبر (صلی الله علیه واله) فرمودند: “ان ربكم يقول كل يوم: أنا العزيز، فمن أراد عز الدارين فليطع العزيز": پروردگار شما همه روز مى‏گويد: منم عزيز؛ و هر كس عزت دو جهان خواهد بايد اطاعت عزيز كند. (تفسير نور الثقلين، ج‏4، ص 352)

اگر مى‏بينيم در بعضى از آيات قرآن “عزت” را علاوه بر خداوند، براى پيامبر(ص) و مؤمنان قرار مى‏دهد “وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ” (منافقون، 8) به خاطر آن است كه آنها نيز از پرتو عزت پروردگار كسب عزت كرده‏اند، و در مسير طاعت او گام بر مى‏دارند.

ضمنا مؤمن اجازه ندارد عزت نفس خود را جریحه دار نموده و خود را ذلیل و خوار کند. در روایت آمده: خداوند همه كارهاى مؤمن را به او واگذار كرده‏ جز اين كه به او اجازه نداده است كه خود را ذليل و خوار كند، مگر نمى‏بينى خداوند در اين باره فرموده: عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است. سزاوار است مؤمن هميشه عزيز باشد، و ذليل نباشد. (نورالثقلين جلد 5 صفحه 336)

در روایتی از امام حسن(علیه السلام) آمده: “و اذا اردت عزا بلا عشيرة، و هيبة بلا سلطان، فاخرج من ذل معصية اللَّه الى عز طاعة اللَّه"؛ هر گاه بخواهى بدون داشتن قبيله، عزيز باشى، و بدون قدرت حكومت، هيبت داشته باشى، از سايه ذلت معصيت خدا بدر آى و در پناه عزت اطاعت او قرار گير! ("بحار الانوار” جلد 44، صفحه 139)