درگذشت شیخ طوسی، محدث، فقیه و مفسر شیعه(۴۶۰ق)

محمد بن حسن طوسی معروف به شیخ طوسی، شیخ‌الطایفه و شیخ، از علمای ایرانی شیعه در قرون چهارم و پنجم هجری قمری بود.

وى در رمضان ۳۸۵ ق در طوس به دنیا آمد و در ۲۳ سالگی به بغداد رفت و از محضر اساتید زیادی از سیعه و سنی بهره مند شد که مهمترین آنها شيخ مفيد، سيدمرتضى و حسین بن عبیدالله غضائری هستند.

 شيخ طوسى پس از استادش سيد مرتضى، رياست علمى و فتوايى شيعه و هم زمان گرسی تدریس علم کلام را از طرف خلیفه عباسی القائم بامرالله بر عهده گرفت و به علت يك سلسله آشوب هاى به وجود آمده از سوى مخالفان، خانه و كتابخانه اش به تاراج رفت.

 شيخ كه خانه، كتاب ها و دست نوشته هاى خود را در بغداد از دست داده بود، به نجف اشرف مهاجرت كرد.

شیخ با ورود به نجف اشرف با اصلاح وضعیت آشفته طلاب و علما موسس حوزه علمیه نجف لقب گرفت. وی از سرآمدان مکتب عقل گرای کلامی بغداد بود و ایشان احیاگر اصول فقه و اولین وارد کننده اجتهاد در شیعه نامیده شده است.

تعداد شاگردان وی از علمای شیعه، بیش از ۳۰۰ نفر بود و مهمترین آنها عبارتند از ابوالفتح محمد بن علی کراجکی، محمد بن حسن فتال نیشابوری و شهرآشوب سروی مازندرانی.

تعداد آثار شیخ طوسی به ۵۱ جلد می‌رسد، که از آن جمله‌است: تهذیب الأحکام، الإستبصار فیما اختلف من الأخبار، کتاب الإمالی، تفسیر تبیان.

شیخ طوسی در شب دوشنبه ۲۲ محرم سال ۴۶۰ مصادف با ۱۷ آذر ۴۴۶ ش درگذشت و در خانه خود در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
منبع: ندای تهذیب