▫️ دعاها واقعاً نورانی هستند؛ گاهی انسان دعا را فقط برای ثواب می‌خواند، اما #اساس_دعا_فهم_است که از فقه و اصول سنگین‌تر است.
اصرار دعاها این است که آدم را آبرومند پرورش دهد تا در صحنه مبارزه با ابلیس پیروز شود.

👈 امام عسکری (علیه‌السلام) فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ»
یعنی یك چیزی كه پایانش بی ‎آبرویی است، هوسِ آن كار را نداشته باشید؛
سخن از جهنم و اینها بعد است❗️

▪️ در دعای ندبه، سفارش‌ها فقط برای ثواب نیست؛ علم واقعی است. اقتدا به ائمه (علیهم السلام) یعنی پیروی از دعای نورانی:
📖 «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیا»
✅ شرط اول مقام، زهد و بی‌رغبت بودن است.

▪️ امام زمان (ارواحنا فداه) در دعای «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» می‌رساند:
✨ «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ»
علم واقعی با حفظ آبرو به دست می‌آید و تجربه، بحث های فلسفی یا کلامی به تنهایی کافی نیست.

📌 اینها فهمیده‌اند که میدان جنگ کجاست و اصرار دعاها این است که در پی چیزی که آبروریزی دارد نرویم؛
اگر هوس بی ‎جاست «مسلوب الحیثیة» بودن به ‎جا را به همراه دارد.

🔻 مسئله، فقط رعایت حقوق و جهاد نیست؛ بلکه وظیفه محوری زهد و نصیحت است که در دعای ندبه و امثال آن آمده و انسان را در مسیر آبرومندی و موفقیت هدایت می‌کند.