وي همسر اميرالمؤمنين عليه السلام است كه پس از شهادت حضرت فاطمه عليها السلام به معرفي عقيل به همسري علي عليه السلام درآمد. نامش فاطمه «فاطمه بنت خرام‌» از قبيله «بني كلاب‌» و خواهر «لبيد» شاعر بود. زني با شرافت، از خانواده‌اي دلاور بود. او نسبت به فرزندان حضرت زهرا عليها السلام بسيار مهربان بود. ثمره ازدواج او با علي عليه السلام چهار فرزند پسر به نام‌هاي عباس، جعفر، عبدالله و عثمان بود كه هر چهار فرزندش روز عاشورا در ركاب سيدالشهداء عليه السلام به شهادت رسيدند. 1
«ام البنين‌» پس از شهادت فرزندانش همه روزه به بقيع مي‌رفت و بچه‌هاي عباس را نيز به همراه مي‌برد و به ياد فرزندان شهيدش مرثيه و نوحه مي‌خواند. زنان مدينه نيز با ندبه و نوحه سوزناك او جمع مي‌شدند و مي‌گريستند. اشعاري هم درباره عباس سروده بود. وقتي زنان مدينه به وي تسليت مي‌گفتند، مي‌گفت: ديگر مرا «ام البنين‌» خطاب نكنيد. چرا كه امروز ديگر آن فرزندانم نيستند و شهيد شده اند. 2
«لاتدعوني ويك ‌ام البنين تذكريني بليوث العرين
كانت بنون لي ادعي بهم واليوم اصبحت ولا من بنين؛
مرا ديگر‌ام البنين نخوانيد. مرا به ياد شيران شكست ناپذير مي‌اندازيد.
من فرزنداني داشتم كه به اعتبار آنان صدا مي‌شدم اما امروز از پسرانم خبري نيست.‌»

پي نوشت:
1) همان، ص 55.
2) همان.

منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره16.