موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران: این خورشید گرفتگی در روز پنج‌شنبه ۵ دی ۱۳۹۸، از نوع حلقوی است، اما در ایران به صورت جزئی دیده می‌شود.
در تهران، ماه حداکثر ۶۱ درصد از قرص خورشید را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌پوشاند که زمان طلوع آفتاب ساعت ۷:۱۲ است و گرفتگی در ساعت ۸:۲۳ دقیقه پایان می‌یابد.

خورشید گرفتگی در مناطق جنوب ایران نسبت به دیگر نقاط کشور طولانی‌تر است و حداکثر گرفتگی با پوشیدگی ۸۶ درصد است که در جزایر خلیج فارس رخ می‌دهد

خورشید گرفتگی چیست؟
خورشید گرفتگی یا کسوف وقتی رخ می‌دهد که سایه ماه بر بخشی از زمین بیافتد و در نتیجه از دید قسمت‌هایی از کره زمین قرص ماه روی قسمتی از قرص خورشید را بپوشاند. این پدیده هنگامی رخ می‌دهد که زمین و ماه و خورشید به ترتیب در یک خط راست یا تقریبا در یک خط راست قرار بگیرند.

ادامه »

 رهبر معظم انقلاب اسلامی نظر خود را پیرامون «پس گرفتن هدیه» اعلام کردند.

* پس گرفتن هدیه

اگر کسی چیزی را به شخصی هدیه و به او تحویل داده باشد، می تواند از او پس بگیرد، مگر در موارد ذیل که پس گرفتن هدیه جایز نیست:

۱. هدیه دهنده با قصد قربت، هدیه داده باشد.

۲. هدیه گیرنده از خویشان نسبیِ هدیه دهنده باشد.

توجه: زن و شوهر، خویشان نسبی محسوب نمی شوند اما احتیاط مستحب آن است هدیه ای که زن یا مرد به همسر خود می دهد، پس نگیرد. البته در صورتی که همسر از خویشان نسبی بوده باشد، پس گرفتن هدیه جایز نیست.

۳.  هدیه گیرنده در مقابل هدیه ای که گرفته است، چیزی ـ هر چند کم ـ به هدیه دهنده داده باشد.

۴. همه آنچه هدیه داده شده یا مقدار قابل توجه آن از بین رفته باشد.

توجه: دو صورت ذیل در حکم از بین رفتن است و هدیه دهنده نمی تواند رجوع کند:

الف) هدیه گیرنده، مالکیت چیزی را که هدیه گرفته است به دیگری منتقل کند، مانند اینکه بفروشد یا هدیه دهد.

ب) هدیه گیرنده آنچه هدیه گرفته است را به گونه ای تغییر دهد که عرفا بگویند آن چیز (عین آن) باقی نمانده است مثل اینکه گندمی را که هدیه گرفته است آرد کند یا با آردی که هدیه گرفته نان بپزد ولی اگر از نظر عرف، عین آن باقی باشد قابل رجوع است مانند اینکه لباسی که هدیه گرفته بپوشد یا بشوید یا فرشی که هدیه گرفته زیر پا بیندازد.

نکته: رجوع از هدیه با یکی از صورت های زیر محقق می شود:

الف) هدیه دهنده بگوید از هدیه ای که داده ام رجوع کردم.

ب) آنچه هدیه داده را به قصد رجوع، پس بگیرد.

ج) آنچه هدیه داده را به قصد رجوع به دیگری بفروشد یا اجاره دهد یا رهن قرار دهد.

توجه: برای تحقق شرعی رجوع، لازم نیست هدیه گیرنده از آن مطلع باشد.

منبع: حوزه نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری مدظله العالی

* موسیقی و غنا (بخش اول)

 تعریف غنا

صدای انسان را در صورتی که مناسب مجالس لهو وگناه باشد، غنا گویند.

 احکام غنا

غنا حرام است؛ چه خواننده زن باشد یا مرد؛ چه تحریک آمیز باشد یا نباشد؛ چه همراه موسیقی باشد یا نباشد؛ چه زن برای شوهرش بخواند یا نه.

تمام احکامی که برای موسیقی ذکر شد، عیناً در مورد غنا صادق است و فرقی بین مجلس عروسی و غیر آن نیست.

مدّاحی زن در جائی که می‌داند نامحرم صدای او را می‌شنود، اگر موجب جلب توجه وتهییج نامحرم و یا مفسده دیگری گردد، حرام است.

غنا در قرآن، مرثیه، مداحی، اذان وغیره حرام است؛ اما با صدای زیبا خواندن ایرادی ندارد.

اقدام بزرگترها در گذاشتن نوار موسیقی حرام و غنا برای اطفال، حرام است؛ و تکلیف شرعی والدین، کوشش در آشنا کردن اطفال پیش از بلوغ بر موازین شرعی است؛ و حرام است به عذر این که بچه تکلیف ندارد، او را در ارتکاب هر عملی آزاد بگذارند.

ادامه »

 رهبر معظم انقلاب اسلامی به استفتائی پیرامون «غسل جبیره» پاسخ گفتند.

 سؤال: قسمتی از پای من به علت شکستگی در گچ است و نمی شود آن را باز کرد، در مورد غسل چه وظیفه ای دارم؟

الامام الصادق(عليه السلام):
لَمّا جاءَ المُرسَلون إلی إبراهیمَ(ع) جاءَهُم بِالعِجلِ، فَقالَ: کلوا. فَقالوا: لا نَأکلُ حَتّی تُخبِرَنا ما ثَمَنُهُ.

فَقالَ: إذا أکلتُم فَقولوا: «بِسمِ اللّهِ»، وإذا فَرَغتُم فَقولوا: «الحَمدُ للّهِ».

قالَ: فَالتَفَتَ جَبرَئیلُ(ع) إلی أصحابِهِ ـ وکانوا أربَعَةً وجَبرَئیلُ رَئیسُهُم ـ فَقالَ: حَقٌّ للّهِ أن یتَّخِذَ هذا خَلیلاً.[۱]

امام صادق(عليه السلام):
زمانی که مأموران الهی (جبرئیل(ع) و فرشتگان همراهش) نزد ابراهیم(ع) آمدند و او برایشان گوساله ای [بریان شده] آورد و فرمود: «بخورید»، گفتند: تا قیمتش را به ما نگویی، نمی خوریم.

فرمود: «[قیمتش آن است که] چون شروع به خوردن کنید، بگویید: بسم اللّه، و چون غذایتان را تمام کردید، بگویید: الحمد للّه».

پس جبرئیل(ع) به یارانش ـ که چهار نفر بودند و جبرئیل، ریاستشان را به عهده داشت ـ گفت: «خدا حق دارد که این را خلیل (دوست صمیمی) خود گرداند».

[۱]. علل الشرائع: ص ۳۵ ح ۶، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۵، ص ۱۸.