1- ایجاد هراس اخلاقی:
براساس نظریه ایجاد هراس اخلاقی، رسانه های معاند جهت انحراف افکار عمومی از موضوعات متضاد با منافعشان، موضوعات جدیدی خلق می کنند. ویژگی این موضوعات جدید این است که اهمیت موضوع قبلی را ندارد اما به علت نوع انعکاس آن، موضوع قبلی فراموش می شود و همه نگاه ها معطوف به موضوع جدید می شود. برای مثال اگر افکار عمومی به مشکلات اقتصادی معطوف باشد با طرح مشکلات دیگر که در اصل اهمیت چندانی ندارد و تشویش و بازی فکری را ایجاد می کند، افکار عمومی را منحرف می کنند. در حقیقت در هراس اخلاقی، سوژه های جدید به وجود می آورند. گاهی هم با بمباران مخاطب با اخبار زرد، ذهن او را از اخبار مهم منحرف می کنند.
2- استناد به اسناد مجازی:
استناد به آمار، ارقام و اسنادی که در عمل امکان بررسی صحت و سقم آنها وجود ندارد از جمله روش های دیگری است که در ثانیه های پایانی برای فریب افکار عمومی بکار بسته می شود. آنها از آمارهایی صحبت می کنند که وجود ندارد و قابل بررسی و صحت سنجی نیست ولی برای آنکه خبر خود را موثق نشان دهند به منابع و عوامل متعددی استناد می کنند. مثلا با نقل قول از خبرنگاران یا تایید موضوع از سوی افراد غیرمسئول، تلاش می کنند مردم را نسبت به محتوای غیرواقعی خود متقاعد کنند. خبرهای غیررسمی یکی از مرسوم ترین شیوه های استفاده از تکنیک عملیات روانی محسوب می شود.
3- تصویر سازی یا انگاره سازی:
ساختن تصویر غیرواقعی از دنیای واقعی توسط رسانه های دشمن و القای آن به عنوان واقعیت جامعه یکی از روش های عملیات روانی است که در ایام انتخابات علی الخصوص در ثانیه های پایانی استفاده می شود. در این روش سعی می کنند تصویری مطلوب از فرد مورد حمایت خود ارائه و تصویری مخدوش و ناموجه از رقیب ایجاد کنند. آنها تصویری ساختگی از جامعه ارائه می دهند که با شرایط واقعی جامعه منطبق نیست. در این تکنیک، آنچه مهم نیست همان واقعیت ماجراست و هدف اصلی ارائه تفسیری پنهان به مردم است. تلاش می کنند انگاره هایی در راستای اهداف سیاسی خود خلق کنند و تصویری خشن و ناکارآمد از رقیب نشان دهند در این صورت هواداران بدون کمترین تردید و عذاب وجدان به تخریب طرف مقابل می پردازند.
4- معرفی الگوی برند:
معاندین سعی می کنند در گزارش های خود با پیوند زدن موضوعات مختلف به یکدیگر و روش های القای غیرمستقیم، الگوهای مطلوب خود را به مخاطب معرفی کنند. مثلا با تریبون دادن به چهره های سرشناس و سلبریتی تلاش می کنند تا نظرات آنها را به عنوان الگوهای مناسبت نشان دهند. این تکنیک در عملیات روانی انتخاباتی با عنوان تکنیک «الگودهی» بسیار پرکاربرد است. این افراد هر چند ممکن است در ابعاد مختلف زندگی فردی موفق نباشند اما به عنوان الگوهایی موفق معرفی شده اند و به همین جهت نگاه آنان به ابعاد مختلف زندگی و تحولات سیاسی می تواند برای مخاطب سرمشق باشد.
5- خبرشویی:
در بسیاری موارد با خبرهایی روبرو می شویم که از اعتبار چندان بالایی برخوردار نیست و با عباراتی همچون: «بنظر می رسد، شایعه شده است، احتمال دارد و …» منتشر شده تا مخاطب بداند این خبر ممکن است حاوی اطلاعات غلط و تایید نشده باشد. اما این خبر وقتی بازنشر می شود به تدریج این عبارات تردید برانگیز حذف شده و به جای آن نام منبع اول خبر به عنوان مرجع درج می شود تا مخاطب یقین کند این خبر بدون تردید صحیح است. این روش مانند پول شویی است که خبر بعد از چند نوبت گردش در رسانه های مختلف از یک خبر تایید نشده به یک خبر کاملا معتبر تبدیل می شود.
6-شایعه سازی:
در روزهای پایانی، بازار شایعات حسابی داغ می شوند. شایعات زمانی رونق می گیرد که امکان اطلاع رسانی شفاف وجود نداشته باشد یا زمانی که مردم فکر می کنند ممکن است با مشکلات قانونی روبرو شوند. و صراحت ندارد تاثیر زیادی بر مخاطب خواهد داشت. مثلا از این جملات در شایعات زیاد استفاده می شود: «گفته می شود فلان کاندیدا…» یا «شنیده شده این ستاد انتخاباتی فلان مقدار پول خرج کرده» و … در برخی موارد رویکرد حرفه ای به شایعات خود می دهند و با عناوینی همچون «شاهدان عینی می گویند» شایعات را منتشر می کنند تا هزینه ای برایشان نداشته باشد.