جز همدلی نباشدمان مرهمی دگر
دویست‌وبیستمین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی خط حزب‌الله با عنوان «جز همدلی نباشدمان مرهمی دگر» منتشر شد.
همچنین سید حسن نصرالله در مراسمی که بمناسبت هفتمین روز از شهادت حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس و یاران شهید ایشان برگزار شد، سخنان مهمی درباره شخصیت این دو شهید بزرگوار، و تحلیل اتفاقات اخیر داشت که در سخنان در قالب اطلاع نگاشت در این شماره خط حزب‌الله منتشر می‌شود.
دیگر بخش‌های نشریه‌ی خط حزب‌الله که مطالعه‌ی آنها به خوانندگان گرامی توصیه می‌شود:
دستور رهبر انقلاب برای حل مشکلات مردم سیستان و بلوچستان/ مطالبه رهبری
حمله به عین‌الاسد فقط یک سیلی بود انتقام در راه است…/ اطلاع نگاشت
در طول تاریخ چنین سیلی به دشمن زده نشده است/ کلام امام
یک مجلس قوی می‌تواند بر کل کشور تأثیر بگذارد / انتخاب اصلح
چطور چیزی را که اثبات نشده، افشاء کنیم! / اصول عدالتخواهی
روحیه زن‌ها را از مردها بهتر یافتم / خانواده ایرانی
درست بالعکس دشمن عمل کنید/ حزب الله این است
دنبال مارک خارجی بودن فرونشاندن یک هوس شخصی است / رونق تولید
رژیم پهلوی مردم ایران را تخدیر کرده بود/ خاندان ویرانی
طبق رسم هفتگی خط حزب‌الله و به برکت خون شهدا شماره این هفته به روح مطهر شهید حسین پورجعفری یار وفادار شهید حاج قاسم سلیمانی تقدیم می‌شود.
نسخه‌ی PDF نشریه در ادامه قابل دريافت مي باشد
داغ سردار شهیدمان ما را نکشد،این اشک های شما ما را میکشد،اقا جان فدای اشکهایتان
اشک‌های مقام معظم رهبری مدظله العالي در هنگام اقامه نماز بر پیکر شهید سپهبد سلیمانی و همرزمان شهیدش
«اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُم إِلَّا خَیْرا»
کلیپ| مرثیه و اشک آیت‌الله العظمی جوادی‌آملی در رثای حاج قاسم سلیمانی
دعا
آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) :
گاهی انسان یک دعاهایی میکند که به صلاحش نیست. آن حاجت را در دنیا به او نمیدهند، ولی در قیامت میدهند. میگوییم:« خدایا این چیست؟» میگوید:« در دنیا دعا کردی، صلاح نبود به تو بدهیم، اینحا دادیم. » ذوق میکند و میگوید:« عجب! کاش هیچ یک از دعاهای من مستحاب نمیشد و همه را اینجا به من میدانند، اینجا بهتر است. »
خیلی وقت ها بچه به پدر و مادرش میگوید:« به من شیرینی بدهید»، ولی پدر و مادر صلاح نمیدانند. مثلا شام خورده، صلاح نیست شیرینی بخورد. مادری بچه اش را دوست دارد، طوری که لقمه را از دهان خودش برمی دارد و له بچه اش میدهد، ولی گاهی برخی چیزها که بچه به آن علاقه دارد، مادر میداند که به صلاحش نیست و آن را به بچه نمیدهد. مثلا غذای سرخ کردنی برای بچه خوب نیست، مادر به او نمیدهد.
خدا هم اینگونه است. ما بعضی چیزها را از خدا میخواهیم که صلاح نیست به ما بدهد اما عقل ما نمیرسد که صلاح نیست! باید بدانیم که هرچه را خدا به ما داده، صلاح ما بوده است. به یکی داده و به یکی نداده است. به کسی که داده، صلاح بوده و به کسی هم که نداده، صلاح بوده است.
