? امام باقر علیه السلام فرمودند:

? «نخستین سخن حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف پس از ظهور این آیه است که می گوید: بقیه اللّه برایتان بهتر است اگر ایمان دارید. آن گاه می فرماید: «منم بقیه اللّه و حجّت و خلیفه او در میان شما». در آن زمان هر کس بر آن حضرت سلام کند، می گوید:
«السَّلامُ عَلَیکَ یا بَقیهَ اللّهِ فِی اَرْضِهِ»

? کمال الدین ج ۱ ص ۳۳۰ ح ۱۶

امام مهدی علیه السلام:

إنَّ اللّه َ مَعَنا ، فَلا فاقَةَ بِنا إلی غَیرِهِ و الحَقُّ مَعَنا فَلَن یُوحِشَنا مَن قَعَدَ عَنّا .

خدا با ماست و نیازمند دیگری نیستیم. حق با ماست و باکی نیست که کسی از ما روی بگرداند.

      الغیبة، طوسی، ص ۲۸۵ش

توبه،ضرورت امروز

بشر باید توبه ای کند به عمق تاریخ… و شیعیان در این میان، باید توبه ای کنند عمیق تر؛چرا که نقشه ی سعادت بشریت در دست آنهاست. در یک سخن، کلید قفل غیبت به دستان شیعه است.

در روایات مرتبط با «ظهور امام عصر» ارواحنافداه آمده است:
(آن هنگامی که برای امام، (یارانی) به تعداد اهل بدر (۳۱۳ تن) گرد هم آیند بر آن حضرت قیام و تغییر واجب می شود.)
آیا در حال حاضر، در میان جمعیت بیش از هفت میلیارد نفری کره ی زمین، سیصد و سیزده واجد شرایط فوق یافت نمی شوند؟

به راستی، آیا در طول این هزار و یک صد و هفتاد و نه سالی که از شروع غیبت می گذرد، نبایستی حداقل در یک مقطع از تاریخ شیعه، گروهی از شیعیان به فکر چاره می افتادند و با عزم راسخ و ایجاد معیارهای مورد نظر این روایت در خود، ظهور مبارک امام عصر را زمینه سازی می کردند تا این که عمر دوران غیبت به این درازا نمی کشید و دوازده قرن غربت آن امام عزیزتر از جان به پایان می رسید و روزگار مردم دنیا و به ویژه شیعیان این نمی بود که اکنون شاهد آنیم؟

البته مخاطب این سؤال، نسل کنونی جامعه ی شیعه نیز هست و شایسته است هر یک از ما به تفکر و تأمل راجع به این حقیقت تلخ پرداخته از خویشتن بپرسیم:
نقش من در طولانی شدن غیبت امام زمان یا به عکس، در نزدیک شدن ظهور آن بزرگوار چیست؟
مولای من چه انتظاراتی از من دارد؟ چگونه می توانم امام زمان خویش را در این عصر و زمانه یاری کنم؟

در شرمساری ما همین بس که امام زمانمان همواره به یاد ماست و ما از آن وجود مقدس غافلیم. ما چشم به راه ظهور آن راهبر آسمانی ایم و آن بزرگوار نیز چشم انتظار بیداری ما از خواب غفلت.

آیا وقت آن نرسیده است که باور کنیم پیشوای نجات بخش ما زنده است؟
آیا هنگام آن نیست که خود باور کنیم و این باور را به دیگران عرضه بداریم که چاره ای جز پناه بردن به آستان مبارک محبوب نداریم؟

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
که هر چه بر سر ما می رود ارادت اوست

آری، باور کنیم همه و همه در آن محضریم و آن پیشوای مهربان از ما به ما نزدیک تر است.

دوست نزدیک تر از من به من است
وین عجب بین که من از وی دورم!

یقین داشته باشیم که امام عصر علیه السلام ما را از خود ما بهتر می شناسد. هر عملی که از ما سر می زند در معرض نگاه اوست. هر سخنی که بر زبان جاری می کنیم - پیش از آن که خود بشنویم- به سمع مبارک حضرت او می رسد. مگر پدران بزرگوارش نفرمودند که:
(اگر لبانتان را در خانه هاتان تکان دهید، منظورتان را می فهمیم.)؟

چگونه است که معتقدیم صحیفه ی اعمالمان هر هفته به آن عزیز عرضه می شود و ما را می بیند؛ اما این باور ما را از ارتکاب لغزشها باز نمی دارد؟!

شما را به خدا سوگند! اگر کودکی شاهد اعمال ما باشد، آیا در نوع رفتار و کردارمان پروا نمی کنیم و حتی تغییر نمی دهیم؟ این چه جسارتی است که در محضر شاهد و ناظر الهی از خود نشان میدهیم؟!

ما او را نمی بینیم و اگر ببینیم، نمی شناسیم؛ اما او که ما را می بیند و می شناسد وبر اعمال و احوال ما اشراف دارد. راستی، اگر به حضور امام زمان علیه السلام در این دنیا یقین کنیم و در همه ی لحظات، خود را در حضور او ببینیم و وی را آگاه بر اعمالمان بدانیم، آیا باز هم قصور و کوتاهی و لغزش خواهیم داشت؟

باور کنیم هر فضیلت و كمال و نعمتی در عالم هست، به میمنت ولی الله الاعظم ارواحنافداه است؛ چه او واسطه ى فيض است در عالم وجود.

باری، شیطان در کمین شیعیان آخرالزمان نشسته است تا آنها را نیز، چون آدم و حوا از بهشت براند. مبادا به کِید ابلیس، ما را از بهشت امامت برانند! … مؤمن که از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود!

امام صادق علیه السلام به کسی که در مجلس آن حضرت آرزوی بهشت کرد فرمود: شما (اکنون) در بهشتید، پس از خدا بخواهید که شما را از بهشت بیرون نکند.» گفتند: جان های ما به فدای شما، ما در دنیاییم (هنوز به بهشت وارد نشده ایم)! فرمودند: «آیا شما به امامت معترف نیستید؟» گفتند: چرا. فرمودند «بهشت همین امامت است که هر کس به آن اقرار آورد در بهشت است. پس از خداوند بخواهید تا این را از شما نگیرد.» (بحار الأنوار ۶۸: ۱۰۲)

کانال چشم به راه

برای ما مسلمان‌ها آفتابِ آن روزهای خوب تنها با ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، طلوع می‌کند و بیشترمان بارها سعی کردیم جزئیات آن روزگار و نقشی که خودمان برای ایجادش خواهیم داشت را روی بوم ذهنمان نقاشی کنیم. اما همیشه چندین علامت سؤال درباره دنیای بعد از ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و حتی درباره خود ایشان در فکرمان چرخ می‌زنند. شهید محمدباقر صدر با این سؤال‌های ما همراه شدند و در کتاب «پژوهشی درباره امام مهدی علیه‌السلام» به هفت پرسش مهم پاسخ دادند: 
1- چگونه این عمر بلند برای حضرت مهدی (سلام الله عليه) فراهم شده است؟
2- چرا به‌جای فردی با عمر طولانی، فردی که در زمانه‌ ظهور به دنیا می‌آید برای امامت انتخاب نمی‌شود؟
3- حضرت مهدی (عجل الله تعالي فرجه الشريف) چطور برای انجام این رسالت بزرگ آماده شدند؟
4- چگونه باور کنیم که حضرت مهدی (عجل الله تعالي فرجه الشريف)وجود دارند؟
5- چرا با وجود این‌همه بی‌عدالتی و ظلم در طول سال‌های غیبت، ایشان ظهور نکردند؟
6- آیا یک نفر می‌تواند این‌همه تغییر ایجاد کند؟
7- دنیایی که بسیار به‌هم‌ریخته است چطور قرار است در روز موعود تغییر کند؟
این کتاب یک تفاوت ویژه با بقیه کتاب‌هایی که درباره حضرت مهدی (عجل الله تعالي فرجه الشريف)و ظهور نوشته شده دارد، شهید صدر به‌خوبی از سؤال‌هایی که ذهن مردم عادی را مشغول کرده است، اطلاع دارد. او همان زمان متوجه شد که گسترش دانش‌های تجربی و پیشرفت فنّاوری و علم انسان، باعث شده‌اند که مردم برای پذیرش مسائل به چیزی بیشتر از احادیث و روایت‌ها نیاز داشته باشند. به همین دلیل در کتاب پژوهشی درباره امام مهدی، دلایلی منطقی را در پاسخ به آن هفت سؤال مطرح می‌‌کنند که درک آن‌ها با قواعد علمی کاملاً ممکن است.
همه‌ این جواب‌ها در 96 صفحه، منتظر سؤال‌های تو هستند، حتماً سراغش برو!

‌‌ ?مقدمه:

⬅️۱- خداوند امام و راهنما را برای مردم آفریده است نه برای غیبت.

⬅️۲- خداوند ۱۱ امام زمان را به مردم عنایت فرمود و اکثر مردم بدترین برخورد را با امامان زمان خود کردند.( یا شهید، یا زندانی، یا مسموم و …) چرا؟

⬅️۳- فرج و ظهور امام زمان قابل تأخیر و تعجیل می باشد.( ان الله لا یغیر ما بقوم…)

✅عوامل تعجیل فرج:

◀️۱- احساس نیازمندی مردم: جمعی و فردی به امام( به عنوان مایه حیات، اکسیژن روح و…)( همانند نیاز به آب و اکسیژن)

اذا دعاکم لما یحییکم ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا…

◀️۲- تمرین همراهی با امام که نتیجه نیامندی است.

☘️معنای همراهی : حضور در هر موقعیت عملی و مکانی که حضرت در آن جا حاضر است. غیبت در هر موقعیتی که رضای حضرت در آن جا نیست.

◀️۳- تربیت خود و دیگران برای خدمت گذاری در رکاب امام زمان( عج)( هر مدیری، مسئولی، رأس، رهبری کارگزار لازم دارد به وسعت کارها و قلمرو آن)
( فوتبالیست شده، هزینه شده دکتر و مهندس شده،… و مدرسه می خواهد، اما یار امام شدن چگونه است؟)

◀️۴- دفاع از امام زمان:دفاع نظری- دفاع علمی

◀️۵- فرهنگ سازی انتظار: شور و شعور← شناسایی عناصر فرهنگ انتظار- عمل به محتوای انتظار- تبلیغ به محتوای انتظار

حجه الاسلام استاد ماندگاری

کانال چشم به راه منجی

منتظر امام زمان(عجل الله فرجه) اولویت‌شناس است.

✅ در آیاتی نظیر آیه ۱۰۵ سوره مبارکه انبیا «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ»، اشارات و نکات مهمی در خصوص صفات و وظایف اجتماعی منتظران وجود دارد.

✅ بنده صالح کسی است که رفتارهای صالح در او نهادینه شده باشد، اما باید دانست که رفتارهای صالح چند ویژگی مهم دارند.

✅ اغلب گمان می‌کنیم عمل صالح همان کار خوب و نیکو است که در عرف و عقل و شرع پسندیده و مورد تاکید باشد، حال آنکه رفتار و عمل صالح کار خوبی است که ویژگی‌های خاصی هم داشته باشد.

✅ یک مولفه مهم عمل صالح «نیت صالح» است یعنی انسان عمل نیکش را با اخلاص و نیت الهی انجام دهد.

✅ خداوند شکور است و مزایایی برای اعمال نیکِ بدون نیت خدایی در همین دنیا در نظر می‌گیرد اما افرادی که کار نیک را بدون در نظر داشتن خدا و نیت الهی انجام دهند در روز قیامت طلبکار نیستند و پاداشی برای کارشان دریافت نمی‌کنند.

✅ عمل صالح علاوه بر نفس نیکو و پسندیده و نیز مزین بودن به رنگ و بوی الهی باید اولویت داشته باشد. چه بسا مؤمنانی که کارهای خوب با نیت خوب انجام می‌دهند اما کارشان عمل صالح نیست چرا که بر حسب زمان و شرایط، اولویت ندارد.

✅یکی از اولویت‌های امروز تلاش برای امید است… جهاد امید، ضروری است…

✅دومین مصداق اعمال صالح اولویت‌دار احسان است. در شرایط کرونایی امروز مشاهده می‌شود که بسیاری از افراد قشر متوسط و ضعیف جامعه دچار مشکلات فراوان اقتصادی هستند،تلاش همگانی در جهت دستگیری از نیازمندان و کمک مؤمنانه و ترویج مواسات و همدلی ضرورت دارد….

✅اولویت دیگری اعتمادسازی به‌ویژه در مقوله‌های اجتماعی است…